به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المریدشمارهٔ ۱۶۸: عالم همه سر به سر گدایان دارند

1490عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عالم همه سر به سر گدایان دارند
محنت همه خویشتن نمایان دارند
اندر عالم به دست کس چیزی نیست
ور هست همین برهنه پایان دارند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶۷: آن نقطه که در فقر نهان آوردند 2شمارهٔ ۱۶۸: عالم همه سر به سر گدایان دارند 3شمارهٔ ۱۶۹: شاهان جهان چاکر درویشانند 4شمارهٔ ۱۷۰: اندر ره فقر دیده نادیده کنند 5شمارهٔ ۱۷۱: بادی که زکوی فقر گرد انگیزد 6شمارهٔ ۱۷۲: درویش کسی بود که در خود نگرد 7شمارهٔ ۱۷۳: گر شهوت توسن تو رام تو شود 8شمارهٔ ۱۷۴: درویش که اسرار نهان می‌بخشد 9شمارهٔ ۱۷۵: درویش زخودپرستی آزاد بود 10شمارهٔ ۱۷۶: هر دل که درو دُرّ معانی بندد 11شمارهٔ ۱۷۷: درویش به غم همیشه خرّم باشد 12شمارهٔ ۱۷۸: میل دل ما جز به فقیری نبود 13شمارهٔ ۱۷۹: دانی چه بود جان و جهانِ درویش 14شمارهٔ ۱۸۰: دستِ دل ما هر چه تهی تر خوش تر 15شمارهٔ ۱۸۱: شاهان همه دولت از فقیران طلبند 16شمارهٔ ۱۸۲: آزادی مرد هر چه خواهی ارزد 17شمارهٔ ۱۸۳: هرگه که تو آوری بیانی از فقر 18شمارهٔ ۱۸۴: درویش همیشه بی نوا اولی تر 19شمارهٔ ۱۸۵: در راه طلب خدمت درویشان کن 20شمارهٔ ۱۸۶: در درویشی کار به صدق است و یقین 21شمارهٔ ۱۸۷: در فقر اگر دمی تو با حق داری 22شمارهٔ ۱۸۸: تا ظن نبری که غمخوری درویشی است 23شمارهٔ ۱۸۹: در عالم فقر ار سر هر پر هوسی 24شمارهٔ ۱۹۰: خود دمدمه ای است آدمی از دم او 25شمارهٔ ۱۹۱: امروز چو ناصر فقیران باشی 26شمارهٔ ۱۹۲: دردی است طمع که نیستش درمانی 27شمارهٔ ۱۹۳: درویشان را عار بود محتشمی 28شمارهٔ ۱۹۴: با فقر نشین اگر تو همدم خواهی 29شمارهٔ ۱۹۵: درویش ز درویشی از آن می نرهد 30شمارهٔ ۱۹۶: گر مرکب عشق نیکوان خواهی تاخت 31شمارهٔ ۱۹۷: جانی که زمهر زیر میغش داری 32شمارهٔ ۱۹۸: تا تو نشوی فرد به فردی نرسی 33شمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی 34شمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است 35شمارهٔ ۲۰۱: از خود به درآیی نفسی تجرید است 36شمارهٔ ۲۰۲: آن را که دلش خانهٔ توحید بود 37شمارهٔ ۲۰۳: افکند بتی به بت پرستی ما را 38شمارهٔ ۲۰۴: ما را تو مدام دل به مستی ندهی 39شمارهٔ ۲۰۵: ساقی به صبوحی می ناب اندر ده 40شمارهٔ ۲۰۶: دانم که زنیستی تو هستم کردی 41شمارهٔ ۲۰۷: مستم دارد زباده ساقی پیوست 42شمارهٔ ۲۰۸: مستی زمی عشق و نه مستی زمی است 43شمارهٔ ۲۰۹: هر کاو نشود مست تو او مغبون است 44شمارهٔ ۲۱۰: قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها 45شمارهٔ ۲۱۱: در صفّهٔ شاه دست یازی نبود 46شمارهٔ ۲۱۲: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام 47شمارهٔ ۲۱۳: در راه خدا نکتهٔ طامات چه سود 48شمارهٔ ۲۱۴: آنها که به تقلید عبارات کنند 49شمارهٔ ۲۱۵: قلّاش و قلندری و عاشق بودن 50شمارهٔ ۲۱۶: درویشانیم و نیز دلریشانیم 51شمارهٔ ۲۱۷: نارفته ره صدق و صفا گامی چند 52شمارهٔ ۲۱۸: هرگه که ببینی دو سه سرگردان را 53شمارهٔ ۲۱۹: هر مرد که با فراغتش سامان است 54شمارهٔ ۲۲۰: اکنون که تو را امید آزادی خاست 55شمارهٔ ۲۲۱: اسباب وجود دم به دم تشویش است 56شمارهٔ ۲۲۲: ناجنسان را تو محرم راز مکن 57شمارهٔ ۲۲۳: اسرار که سخت است سخن سست مگو 58شمارهٔ ۲۲۴: آیات کتاب حق همی خوان و مپرس 59شمارهٔ ۲۲۵: دردا که درین سوز و گدازم کس نیست 60شمارهٔ ۲۲۶: از عمر نصیب جاودانی برگیر 61شمارهٔ ۲۲۷: آن را که طریق نیکبختی باید 62شمارهٔ ۲۲۸: غافل منشین که این زمانی است عزیز 63شمارهٔ ۲۲۹: تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر 64شمارهٔ ۲۳۰: ای دل چه کری کند مشوش بودن 65شمارهٔ ۲۳۱: خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی 66شمارهٔ ۲۳۲: با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی 67شمارهٔ ۲۳۳: ای خواجه یکی کام روا کن ما را 68شمارهٔ ۲۳۴: یکباره برون نیامده از پی و پوست 69شمارهٔ ۲۳۵: داری سر کارزار میدان این است 70شمارهٔ ۲۳۶: بس خون جگر که شیخ من با من خورد 71شمارهٔ ۲۳۷: بر خود چو نئی به بی تباهی منکر 72شمارهٔ ۲۳۸: هر شیخ که او علم ندارد در تن 73شمارهٔ ۲۳۹: اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی 74شمارهٔ ۲۴۰: تا جان خودت به دست سودا ندهی 75شمارهٔ ۲۴۱: در دست تکلّف چو اسیری ای دل 76شمارهٔ ۲۴۲: زنهار دلا بکوش اگر باخبری 77شمارهٔ ۲۴۳: امروز درین زمانه بی یاری به 78شمارهٔ ۲۴۴: شمع دل من روی چو شمع تو بس است 79شمارهٔ ۲۴۵: گر زانک بر کس نروم روزی چند 80شمارهٔ ۲۴۶: بی روی توَم زخویشتن دل بگرفت 81شمارهٔ ۲۴۷: یکباره زعقل و خردم دل بگرفت 82شمارهٔ ۲۴۸: آنها که درین راه فلاحی باشند 83شمارهٔ ۲۴۹: این آزادی هزار جان بیش ارزد 84شمارهٔ ۲۵۰: ای دل تو طربناک نئی حیران باش 85شمارهٔ ۲۵۱: ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین 86شمارهٔ ۲۵۲: آن یار که در سینه جنون دارم ازو 87شمارهٔ ۲۵۳: هان تا دم دهر در جوالت نکند 88شمارهٔ ۲۵۴: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 89شمارهٔ ۲۵۵: عمری به مراد خود رسیدی، بس کن 90شمارهٔ ۲۵۶: ای پیر به طبع تیز گامی تو هنوز 91شمارهٔ ۲۵۷: تا چند می و سماع و ساقی طلبی 92شمارهٔ ۲۵۸: تو آمده ای به پادشاهی کردن 93شمارهٔ ۲۵۹: شرمت بادا ازین تباهی کردن 94شمارهٔ ۲۶۰: دنیا گذران است به هر بیش و کمی 95شمارهٔ ۲۶۱: گر می خواهی که سرّ اوحی بینی 96شمارهٔ ۲۶۲: سرمایهٔ عمر ابن آدم نفسی است 97شمارهٔ ۲۶۳: تا در نرسد وعده هر کار که هست 98شمارهٔ ۲۶۴: چون هستی تو به نیستی آلوده است 99شمارهٔ ۲۶۵: ره رو همه در حمایت صدق خود است 100شمارهٔ ۲۶۶: زین سان که تو را بی خودی و بی خبر ...101شمارهٔ ۲۶۷: ای گل چو زغنچه نوبهارت کردند 102شمارهٔ ۲۶۸: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 103شمارهٔ ۲۶۹: ای دل عمری گذاشتی در پندار 104شمارهٔ ۲۷۰: جان در تن تو نفس شماری بیش است 105شمارهٔ ۲۷۱: ای خواجه اگر تو را سعادت خویش است 106شمارهٔ ۲۷۲: ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد 107شمارهٔ ۲۷۳: هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت 108شمارهٔ ۲۷۴: آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای 109شمارهٔ ۲۷۵: گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری 110شمارهٔ ۲۷۶: ای دل زشراب جهل مستی تاکی 111شمارهٔ ۲۷۷: ای دل چو شمار کارها خواهد بود 112شمارهٔ ۲۷۸: ای دل تو بدین حال چرایی خشنود 113شمارهٔ ۲۷۹: از سود و زیان خود به در نتوان بود 114شمارهٔ ۲۸۰: گر عمر بود تو را فزون از پانصد 115شمارهٔ ۲۸۱: زین سان که مراست از تو در سینه سر ...116شمارهٔ ۲۸۲: ای دل نفس تو می شمارند آخر 117شمارهٔ ۲۸۳: آگاه بزی ای دل و آگاه بمیر 118شمارهٔ ۲۸۴: ای دل مطلب رخ جهان آرایش 119شمارهٔ ۲۸۵: اندر همه عمر من شبی وقت نماز 120شمارهٔ ۲۸۶: با آنچ گسستنی است در پیوستی 121شمارهٔ ۲۸۷: هر چیز که او گفت چنان است همه 122شمارهٔ ۲۸۸: زنهار مگو که رهروان نیز نیند 123شمارهٔ ۲۸۹: تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما 124شمارهٔ ۲۹۰: هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ