به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المریدشمارهٔ ۱۹۱: امروز چو ناصر فقیران باشی

2040عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

امروز چو ناصر فقیران باشی
فردا زقبیل دستگیران باشی
خاک کف پای جمله درویشان شو
تا تاج سر جمله امیران باشی

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۰: خود دمدمه ای است آدمی از دم او 2شمارهٔ ۱۹۱: امروز چو ناصر فقیران باشی 3شمارهٔ ۱۹۲: دردی است طمع که نیستش درمانی 4شمارهٔ ۱۹۳: درویشان را عار بود محتشمی 5شمارهٔ ۱۹۴: با فقر نشین اگر تو همدم خواهی 6شمارهٔ ۱۹۵: درویش ز درویشی از آن می نرهد 7شمارهٔ ۱۹۶: گر مرکب عشق نیکوان خواهی تاخت 8شمارهٔ ۱۹۷: جانی که زمهر زیر میغش داری 9شمارهٔ ۱۹۸: تا تو نشوی فرد به فردی نرسی 10شمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی 11شمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است 12شمارهٔ ۲۰۱: از خود به درآیی نفسی تجرید است 13شمارهٔ ۲۰۲: آن را که دلش خانهٔ توحید بود 14شمارهٔ ۲۰۳: افکند بتی به بت پرستی ما را 15شمارهٔ ۲۰۴: ما را تو مدام دل به مستی ندهی 16شمارهٔ ۲۰۵: ساقی به صبوحی می ناب اندر ده 17شمارهٔ ۲۰۶: دانم که زنیستی تو هستم کردی 18شمارهٔ ۲۰۷: مستم دارد زباده ساقی پیوست 19شمارهٔ ۲۰۸: مستی زمی عشق و نه مستی زمی است 20شمارهٔ ۲۰۹: هر کاو نشود مست تو او مغبون است 21شمارهٔ ۲۱۰: قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها 22شمارهٔ ۲۱۱: در صفّهٔ شاه دست یازی نبود 23شمارهٔ ۲۱۲: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام 24شمارهٔ ۲۱۳: در راه خدا نکتهٔ طامات چه سود 25شمارهٔ ۲۱۴: آنها که به تقلید عبارات کنند 26شمارهٔ ۲۱۵: قلّاش و قلندری و عاشق بودن 27شمارهٔ ۲۱۶: درویشانیم و نیز دلریشانیم 28شمارهٔ ۲۱۷: نارفته ره صدق و صفا گامی چند 29شمارهٔ ۲۱۸: هرگه که ببینی دو سه سرگردان را 30شمارهٔ ۲۱۹: هر مرد که با فراغتش سامان است 31شمارهٔ ۲۲۰: اکنون که تو را امید آزادی خاست 32شمارهٔ ۲۲۱: اسباب وجود دم به دم تشویش است 33شمارهٔ ۲۲۲: ناجنسان را تو محرم راز مکن 34شمارهٔ ۲۲۳: اسرار که سخت است سخن سست مگو 35شمارهٔ ۲۲۴: آیات کتاب حق همی خوان و مپرس 36شمارهٔ ۲۲۵: دردا که درین سوز و گدازم کس نیست 37شمارهٔ ۲۲۶: از عمر نصیب جاودانی برگیر 38شمارهٔ ۲۲۷: آن را که طریق نیکبختی باید 39شمارهٔ ۲۲۸: غافل منشین که این زمانی است عزیز 40شمارهٔ ۲۲۹: تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر 41شمارهٔ ۲۳۰: ای دل چه کری کند مشوش بودن 42شمارهٔ ۲۳۱: خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی 43شمارهٔ ۲۳۲: با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی 44شمارهٔ ۲۳۳: ای خواجه یکی کام روا کن ما را 45شمارهٔ ۲۳۴: یکباره برون نیامده از پی و پوست 46شمارهٔ ۲۳۵: داری سر کارزار میدان این است 47شمارهٔ ۲۳۶: بس خون جگر که شیخ من با من خورد 48شمارهٔ ۲۳۷: بر خود چو نئی به بی تباهی منکر 49شمارهٔ ۲۳۸: هر شیخ که او علم ندارد در تن 50شمارهٔ ۲۳۹: اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی 51شمارهٔ ۲۴۰: تا جان خودت به دست سودا ندهی 52شمارهٔ ۲۴۱: در دست تکلّف چو اسیری ای دل 53شمارهٔ ۲۴۲: زنهار دلا بکوش اگر باخبری 54شمارهٔ ۲۴۳: امروز درین زمانه بی یاری به 55شمارهٔ ۲۴۴: شمع دل من روی چو شمع تو بس است 56شمارهٔ ۲۴۵: گر زانک بر کس نروم روزی چند 57شمارهٔ ۲۴۶: بی روی توَم زخویشتن دل بگرفت 58شمارهٔ ۲۴۷: یکباره زعقل و خردم دل بگرفت 59شمارهٔ ۲۴۸: آنها که درین راه فلاحی باشند 60شمارهٔ ۲۴۹: این آزادی هزار جان بیش ارزد 61شمارهٔ ۲۵۰: ای دل تو طربناک نئی حیران باش 62شمارهٔ ۲۵۱: ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین 63شمارهٔ ۲۵۲: آن یار که در سینه جنون دارم ازو 64شمارهٔ ۲۵۳: هان تا دم دهر در جوالت نکند 65شمارهٔ ۲۵۴: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 66شمارهٔ ۲۵۵: عمری به مراد خود رسیدی، بس کن 67شمارهٔ ۲۵۶: ای پیر به طبع تیز گامی تو هنوز 68شمارهٔ ۲۵۷: تا چند می و سماع و ساقی طلبی 69شمارهٔ ۲۵۸: تو آمده ای به پادشاهی کردن 70شمارهٔ ۲۵۹: شرمت بادا ازین تباهی کردن 71شمارهٔ ۲۶۰: دنیا گذران است به هر بیش و کمی 72شمارهٔ ۲۶۱: گر می خواهی که سرّ اوحی بینی 73شمارهٔ ۲۶۲: سرمایهٔ عمر ابن آدم نفسی است 74شمارهٔ ۲۶۳: تا در نرسد وعده هر کار که هست 75شمارهٔ ۲۶۴: چون هستی تو به نیستی آلوده است 76شمارهٔ ۲۶۵: ره رو همه در حمایت صدق خود است 77شمارهٔ ۲۶۶: زین سان که تو را بی خودی و بی خبر ...78شمارهٔ ۲۶۷: ای گل چو زغنچه نوبهارت کردند 79شمارهٔ ۲۶۸: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 80شمارهٔ ۲۶۹: ای دل عمری گذاشتی در پندار 81شمارهٔ ۲۷۰: جان در تن تو نفس شماری بیش است 82شمارهٔ ۲۷۱: ای خواجه اگر تو را سعادت خویش است 83شمارهٔ ۲۷۲: ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد 84شمارهٔ ۲۷۳: هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت 85شمارهٔ ۲۷۴: آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای 86شمارهٔ ۲۷۵: گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری 87شمارهٔ ۲۷۶: ای دل زشراب جهل مستی تاکی 88شمارهٔ ۲۷۷: ای دل چو شمار کارها خواهد بود 89شمارهٔ ۲۷۸: ای دل تو بدین حال چرایی خشنود 90شمارهٔ ۲۷۹: از سود و زیان خود به در نتوان بود 91شمارهٔ ۲۸۰: گر عمر بود تو را فزون از پانصد 92شمارهٔ ۲۸۱: زین سان که مراست از تو در سینه سر ...93شمارهٔ ۲۸۲: ای دل نفس تو می شمارند آخر 94شمارهٔ ۲۸۳: آگاه بزی ای دل و آگاه بمیر 95شمارهٔ ۲۸۴: ای دل مطلب رخ جهان آرایش 96شمارهٔ ۲۸۵: اندر همه عمر من شبی وقت نماز 97شمارهٔ ۲۸۶: با آنچ گسستنی است در پیوستی 98شمارهٔ ۲۸۷: هر چیز که او گفت چنان است همه 99شمارهٔ ۲۸۸: زنهار مگو که رهروان نیز نیند 100شمارهٔ ۲۸۹: تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما 101شمارهٔ ۲۹۰: هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ