به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المریدشمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است

2020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است
بیهوده همه عمر ندیم ندم است
جز خاطر فارغ که نشاطی دارد
دیگر همه هرچ هست اسباب غم است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی 2شمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است 3شمارهٔ ۲۰۱: از خود به درآیی نفسی تجرید است 4شمارهٔ ۲۰۲: آن را که دلش خانهٔ توحید بود 5شمارهٔ ۲۰۳: افکند بتی به بت پرستی ما را 6شمارهٔ ۲۰۴: ما را تو مدام دل به مستی ندهی 7شمارهٔ ۲۰۵: ساقی به صبوحی می ناب اندر ده 8شمارهٔ ۲۰۶: دانم که زنیستی تو هستم کردی 9شمارهٔ ۲۰۷: مستم دارد زباده ساقی پیوست 10شمارهٔ ۲۰۸: مستی زمی عشق و نه مستی زمی است 11شمارهٔ ۲۰۹: هر کاو نشود مست تو او مغبون است 12شمارهٔ ۲۱۰: قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها 13شمارهٔ ۲۱۱: در صفّهٔ شاه دست یازی نبود 14شمارهٔ ۲۱۲: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام 15شمارهٔ ۲۱۳: در راه خدا نکتهٔ طامات چه سود 16شمارهٔ ۲۱۴: آنها که به تقلید عبارات کنند 17شمارهٔ ۲۱۵: قلّاش و قلندری و عاشق بودن 18شمارهٔ ۲۱۶: درویشانیم و نیز دلریشانیم 19شمارهٔ ۲۱۷: نارفته ره صدق و صفا گامی چند 20شمارهٔ ۲۱۸: هرگه که ببینی دو سه سرگردان را 21شمارهٔ ۲۱۹: هر مرد که با فراغتش سامان است 22شمارهٔ ۲۲۰: اکنون که تو را امید آزادی خاست 23شمارهٔ ۲۲۱: اسباب وجود دم به دم تشویش است 24شمارهٔ ۲۲۲: ناجنسان را تو محرم راز مکن 25شمارهٔ ۲۲۳: اسرار که سخت است سخن سست مگو 26شمارهٔ ۲۲۴: آیات کتاب حق همی خوان و مپرس 27شمارهٔ ۲۲۵: دردا که درین سوز و گدازم کس نیست 28شمارهٔ ۲۲۶: از عمر نصیب جاودانی برگیر 29شمارهٔ ۲۲۷: آن را که طریق نیکبختی باید 30شمارهٔ ۲۲۸: غافل منشین که این زمانی است عزیز 31شمارهٔ ۲۲۹: تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر 32شمارهٔ ۲۳۰: ای دل چه کری کند مشوش بودن 33شمارهٔ ۲۳۱: خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی 34شمارهٔ ۲۳۲: با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی 35شمارهٔ ۲۳۳: ای خواجه یکی کام روا کن ما را 36شمارهٔ ۲۳۴: یکباره برون نیامده از پی و پوست 37شمارهٔ ۲۳۵: داری سر کارزار میدان این است 38شمارهٔ ۲۳۶: بس خون جگر که شیخ من با من خورد 39شمارهٔ ۲۳۷: بر خود چو نئی به بی تباهی منکر 40شمارهٔ ۲۳۸: هر شیخ که او علم ندارد در تن 41شمارهٔ ۲۳۹: اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی 42شمارهٔ ۲۴۰: تا جان خودت به دست سودا ندهی 43شمارهٔ ۲۴۱: در دست تکلّف چو اسیری ای دل 44شمارهٔ ۲۴۲: زنهار دلا بکوش اگر باخبری 45شمارهٔ ۲۴۳: امروز درین زمانه بی یاری به 46شمارهٔ ۲۴۴: شمع دل من روی چو شمع تو بس است 47شمارهٔ ۲۴۵: گر زانک بر کس نروم روزی چند 48شمارهٔ ۲۴۶: بی روی توَم زخویشتن دل بگرفت 49شمارهٔ ۲۴۷: یکباره زعقل و خردم دل بگرفت 50شمارهٔ ۲۴۸: آنها که درین راه فلاحی باشند 51شمارهٔ ۲۴۹: این آزادی هزار جان بیش ارزد 52شمارهٔ ۲۵۰: ای دل تو طربناک نئی حیران باش 53شمارهٔ ۲۵۱: ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین 54شمارهٔ ۲۵۲: آن یار که در سینه جنون دارم ازو 55شمارهٔ ۲۵۳: هان تا دم دهر در جوالت نکند 56شمارهٔ ۲۵۴: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 57شمارهٔ ۲۵۵: عمری به مراد خود رسیدی، بس کن 58شمارهٔ ۲۵۶: ای پیر به طبع تیز گامی تو هنوز 59شمارهٔ ۲۵۷: تا چند می و سماع و ساقی طلبی 60شمارهٔ ۲۵۸: تو آمده ای به پادشاهی کردن 61شمارهٔ ۲۵۹: شرمت بادا ازین تباهی کردن 62شمارهٔ ۲۶۰: دنیا گذران است به هر بیش و کمی 63شمارهٔ ۲۶۱: گر می خواهی که سرّ اوحی بینی 64شمارهٔ ۲۶۲: سرمایهٔ عمر ابن آدم نفسی است 65شمارهٔ ۲۶۳: تا در نرسد وعده هر کار که هست 66شمارهٔ ۲۶۴: چون هستی تو به نیستی آلوده است 67شمارهٔ ۲۶۵: ره رو همه در حمایت صدق خود است 68شمارهٔ ۲۶۶: زین سان که تو را بی خودی و بی خبر ...69شمارهٔ ۲۶۷: ای گل چو زغنچه نوبهارت کردند 70شمارهٔ ۲۶۸: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 71شمارهٔ ۲۶۹: ای دل عمری گذاشتی در پندار 72شمارهٔ ۲۷۰: جان در تن تو نفس شماری بیش است 73شمارهٔ ۲۷۱: ای خواجه اگر تو را سعادت خویش است 74شمارهٔ ۲۷۲: ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد 75شمارهٔ ۲۷۳: هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت 76شمارهٔ ۲۷۴: آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای 77شمارهٔ ۲۷۵: گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری 78شمارهٔ ۲۷۶: ای دل زشراب جهل مستی تاکی 79شمارهٔ ۲۷۷: ای دل چو شمار کارها خواهد بود 80شمارهٔ ۲۷۸: ای دل تو بدین حال چرایی خشنود 81شمارهٔ ۲۷۹: از سود و زیان خود به در نتوان بود 82شمارهٔ ۲۸۰: گر عمر بود تو را فزون از پانصد 83شمارهٔ ۲۸۱: زین سان که مراست از تو در سینه سر ...84شمارهٔ ۲۸۲: ای دل نفس تو می شمارند آخر 85شمارهٔ ۲۸۳: آگاه بزی ای دل و آگاه بمیر 86شمارهٔ ۲۸۴: ای دل مطلب رخ جهان آرایش 87شمارهٔ ۲۸۵: اندر همه عمر من شبی وقت نماز 88شمارهٔ ۲۸۶: با آنچ گسستنی است در پیوستی 89شمارهٔ ۲۸۷: هر چیز که او گفت چنان است همه 90شمارهٔ ۲۸۸: زنهار مگو که رهروان نیز نیند 91شمارهٔ ۲۸۹: تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما 92شمارهٔ ۲۹۰: هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ