به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المریدشمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی

2050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی
مانندهٔ کعبه سخت ظاهر باشی
از خود نفسی اگر مجرّد گردی
به زانک همه عمر مجاور باشی

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۸: تا تو نشوی فرد به فردی نرسی 2شمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی 3شمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است 4شمارهٔ ۲۰۱: از خود به درآیی نفسی تجرید است 5شمارهٔ ۲۰۲: آن را که دلش خانهٔ توحید بود 6شمارهٔ ۲۰۳: افکند بتی به بت پرستی ما را 7شمارهٔ ۲۰۴: ما را تو مدام دل به مستی ندهی 8شمارهٔ ۲۰۵: ساقی به صبوحی می ناب اندر ده 9شمارهٔ ۲۰۶: دانم که زنیستی تو هستم کردی 10شمارهٔ ۲۰۷: مستم دارد زباده ساقی پیوست 11شمارهٔ ۲۰۸: مستی زمی عشق و نه مستی زمی است 12شمارهٔ ۲۰۹: هر کاو نشود مست تو او مغبون است 13شمارهٔ ۲۱۰: قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها 14شمارهٔ ۲۱۱: در صفّهٔ شاه دست یازی نبود 15شمارهٔ ۲۱۲: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام 16شمارهٔ ۲۱۳: در راه خدا نکتهٔ طامات چه سود 17شمارهٔ ۲۱۴: آنها که به تقلید عبارات کنند 18شمارهٔ ۲۱۵: قلّاش و قلندری و عاشق بودن 19شمارهٔ ۲۱۶: درویشانیم و نیز دلریشانیم 20شمارهٔ ۲۱۷: نارفته ره صدق و صفا گامی چند 21شمارهٔ ۲۱۸: هرگه که ببینی دو سه سرگردان را 22شمارهٔ ۲۱۹: هر مرد که با فراغتش سامان است 23شمارهٔ ۲۲۰: اکنون که تو را امید آزادی خاست 24شمارهٔ ۲۲۱: اسباب وجود دم به دم تشویش است 25شمارهٔ ۲۲۲: ناجنسان را تو محرم راز مکن 26شمارهٔ ۲۲۳: اسرار که سخت است سخن سست مگو 27شمارهٔ ۲۲۴: آیات کتاب حق همی خوان و مپرس 28شمارهٔ ۲۲۵: دردا که درین سوز و گدازم کس نیست 29شمارهٔ ۲۲۶: از عمر نصیب جاودانی برگیر 30شمارهٔ ۲۲۷: آن را که طریق نیکبختی باید 31شمارهٔ ۲۲۸: غافل منشین که این زمانی است عزیز 32شمارهٔ ۲۲۹: تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر 33شمارهٔ ۲۳۰: ای دل چه کری کند مشوش بودن 34شمارهٔ ۲۳۱: خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی 35شمارهٔ ۲۳۲: با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی 36شمارهٔ ۲۳۳: ای خواجه یکی کام روا کن ما را 37شمارهٔ ۲۳۴: یکباره برون نیامده از پی و پوست 38شمارهٔ ۲۳۵: داری سر کارزار میدان این است 39شمارهٔ ۲۳۶: بس خون جگر که شیخ من با من خورد 40شمارهٔ ۲۳۷: بر خود چو نئی به بی تباهی منکر 41شمارهٔ ۲۳۸: هر شیخ که او علم ندارد در تن 42شمارهٔ ۲۳۹: اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی 43شمارهٔ ۲۴۰: تا جان خودت به دست سودا ندهی 44شمارهٔ ۲۴۱: در دست تکلّف چو اسیری ای دل 45شمارهٔ ۲۴۲: زنهار دلا بکوش اگر باخبری 46شمارهٔ ۲۴۳: امروز درین زمانه بی یاری به 47شمارهٔ ۲۴۴: شمع دل من روی چو شمع تو بس است 48شمارهٔ ۲۴۵: گر زانک بر کس نروم روزی چند 49شمارهٔ ۲۴۶: بی روی توَم زخویشتن دل بگرفت 50شمارهٔ ۲۴۷: یکباره زعقل و خردم دل بگرفت 51شمارهٔ ۲۴۸: آنها که درین راه فلاحی باشند 52شمارهٔ ۲۴۹: این آزادی هزار جان بیش ارزد 53شمارهٔ ۲۵۰: ای دل تو طربناک نئی حیران باش 54شمارهٔ ۲۵۱: ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین 55شمارهٔ ۲۵۲: آن یار که در سینه جنون دارم ازو 56شمارهٔ ۲۵۳: هان تا دم دهر در جوالت نکند 57شمارهٔ ۲۵۴: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 58شمارهٔ ۲۵۵: عمری به مراد خود رسیدی، بس کن 59شمارهٔ ۲۵۶: ای پیر به طبع تیز گامی تو هنوز 60شمارهٔ ۲۵۷: تا چند می و سماع و ساقی طلبی 61شمارهٔ ۲۵۸: تو آمده ای به پادشاهی کردن 62شمارهٔ ۲۵۹: شرمت بادا ازین تباهی کردن 63شمارهٔ ۲۶۰: دنیا گذران است به هر بیش و کمی 64شمارهٔ ۲۶۱: گر می خواهی که سرّ اوحی بینی 65شمارهٔ ۲۶۲: سرمایهٔ عمر ابن آدم نفسی است 66شمارهٔ ۲۶۳: تا در نرسد وعده هر کار که هست 67شمارهٔ ۲۶۴: چون هستی تو به نیستی آلوده است 68شمارهٔ ۲۶۵: ره رو همه در حمایت صدق خود است 69شمارهٔ ۲۶۶: زین سان که تو را بی خودی و بی خبر ...70شمارهٔ ۲۶۷: ای گل چو زغنچه نوبهارت کردند 71شمارهٔ ۲۶۸: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 72شمارهٔ ۲۶۹: ای دل عمری گذاشتی در پندار 73شمارهٔ ۲۷۰: جان در تن تو نفس شماری بیش است 74شمارهٔ ۲۷۱: ای خواجه اگر تو را سعادت خویش است 75شمارهٔ ۲۷۲: ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد 76شمارهٔ ۲۷۳: هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت 77شمارهٔ ۲۷۴: آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای 78شمارهٔ ۲۷۵: گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری 79شمارهٔ ۲۷۶: ای دل زشراب جهل مستی تاکی 80شمارهٔ ۲۷۷: ای دل چو شمار کارها خواهد بود 81شمارهٔ ۲۷۸: ای دل تو بدین حال چرایی خشنود 82شمارهٔ ۲۷۹: از سود و زیان خود به در نتوان بود 83شمارهٔ ۲۸۰: گر عمر بود تو را فزون از پانصد 84شمارهٔ ۲۸۱: زین سان که مراست از تو در سینه سر ...85شمارهٔ ۲۸۲: ای دل نفس تو می شمارند آخر 86شمارهٔ ۲۸۳: آگاه بزی ای دل و آگاه بمیر 87شمارهٔ ۲۸۴: ای دل مطلب رخ جهان آرایش 88شمارهٔ ۲۸۵: اندر همه عمر من شبی وقت نماز 89شمارهٔ ۲۸۶: با آنچ گسستنی است در پیوستی 90شمارهٔ ۲۸۷: هر چیز که او گفت چنان است همه 91شمارهٔ ۲۸۸: زنهار مگو که رهروان نیز نیند 92شمارهٔ ۲۸۹: تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما 93شمارهٔ ۲۹۰: هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ