به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المریدشمارهٔ ۱۹۴: با فقر نشین اگر تو همدم خواهی

1560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با فقر نشین اگر تو همدم خواهی
فقر است اگر ملک مُسلَّم خواهی
خاک کف پای این گدایان را خواه
گر افسر سروران عالم خواهی

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۳: درویشان را عار بود محتشمی 2شمارهٔ ۱۹۴: با فقر نشین اگر تو همدم خواهی 3شمارهٔ ۱۹۵: درویش ز درویشی از آن می نرهد 4شمارهٔ ۱۹۶: گر مرکب عشق نیکوان خواهی تاخت 5شمارهٔ ۱۹۷: جانی که زمهر زیر میغش داری 6شمارهٔ ۱۹۸: تا تو نشوی فرد به فردی نرسی 7شمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی 8شمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است 9شمارهٔ ۲۰۱: از خود به درآیی نفسی تجرید است 10شمارهٔ ۲۰۲: آن را که دلش خانهٔ توحید بود 11شمارهٔ ۲۰۳: افکند بتی به بت پرستی ما را 12شمارهٔ ۲۰۴: ما را تو مدام دل به مستی ندهی 13شمارهٔ ۲۰۵: ساقی به صبوحی می ناب اندر ده 14شمارهٔ ۲۰۶: دانم که زنیستی تو هستم کردی 15شمارهٔ ۲۰۷: مستم دارد زباده ساقی پیوست 16شمارهٔ ۲۰۸: مستی زمی عشق و نه مستی زمی است 17شمارهٔ ۲۰۹: هر کاو نشود مست تو او مغبون است 18شمارهٔ ۲۱۰: قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها 19شمارهٔ ۲۱۱: در صفّهٔ شاه دست یازی نبود 20شمارهٔ ۲۱۲: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام 21شمارهٔ ۲۱۳: در راه خدا نکتهٔ طامات چه سود 22شمارهٔ ۲۱۴: آنها که به تقلید عبارات کنند 23شمارهٔ ۲۱۵: قلّاش و قلندری و عاشق بودن 24شمارهٔ ۲۱۶: درویشانیم و نیز دلریشانیم 25شمارهٔ ۲۱۷: نارفته ره صدق و صفا گامی چند 26شمارهٔ ۲۱۸: هرگه که ببینی دو سه سرگردان را 27شمارهٔ ۲۱۹: هر مرد که با فراغتش سامان است 28شمارهٔ ۲۲۰: اکنون که تو را امید آزادی خاست 29شمارهٔ ۲۲۱: اسباب وجود دم به دم تشویش است 30شمارهٔ ۲۲۲: ناجنسان را تو محرم راز مکن 31شمارهٔ ۲۲۳: اسرار که سخت است سخن سست مگو 32شمارهٔ ۲۲۴: آیات کتاب حق همی خوان و مپرس 33شمارهٔ ۲۲۵: دردا که درین سوز و گدازم کس نیست 34شمارهٔ ۲۲۶: از عمر نصیب جاودانی برگیر 35شمارهٔ ۲۲۷: آن را که طریق نیکبختی باید 36شمارهٔ ۲۲۸: غافل منشین که این زمانی است عزیز 37شمارهٔ ۲۲۹: تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر 38شمارهٔ ۲۳۰: ای دل چه کری کند مشوش بودن 39شمارهٔ ۲۳۱: خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی 40شمارهٔ ۲۳۲: با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی 41شمارهٔ ۲۳۳: ای خواجه یکی کام روا کن ما را 42شمارهٔ ۲۳۴: یکباره برون نیامده از پی و پوست 43شمارهٔ ۲۳۵: داری سر کارزار میدان این است 44شمارهٔ ۲۳۶: بس خون جگر که شیخ من با من خورد 45شمارهٔ ۲۳۷: بر خود چو نئی به بی تباهی منکر 46شمارهٔ ۲۳۸: هر شیخ که او علم ندارد در تن 47شمارهٔ ۲۳۹: اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی 48شمارهٔ ۲۴۰: تا جان خودت به دست سودا ندهی 49شمارهٔ ۲۴۱: در دست تکلّف چو اسیری ای دل 50شمارهٔ ۲۴۲: زنهار دلا بکوش اگر باخبری 51شمارهٔ ۲۴۳: امروز درین زمانه بی یاری به 52شمارهٔ ۲۴۴: شمع دل من روی چو شمع تو بس است 53شمارهٔ ۲۴۵: گر زانک بر کس نروم روزی چند 54شمارهٔ ۲۴۶: بی روی توَم زخویشتن دل بگرفت 55شمارهٔ ۲۴۷: یکباره زعقل و خردم دل بگرفت 56شمارهٔ ۲۴۸: آنها که درین راه فلاحی باشند 57شمارهٔ ۲۴۹: این آزادی هزار جان بیش ارزد 58شمارهٔ ۲۵۰: ای دل تو طربناک نئی حیران باش 59شمارهٔ ۲۵۱: ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین 60شمارهٔ ۲۵۲: آن یار که در سینه جنون دارم ازو 61شمارهٔ ۲۵۳: هان تا دم دهر در جوالت نکند 62شمارهٔ ۲۵۴: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 63شمارهٔ ۲۵۵: عمری به مراد خود رسیدی، بس کن 64شمارهٔ ۲۵۶: ای پیر به طبع تیز گامی تو هنوز 65شمارهٔ ۲۵۷: تا چند می و سماع و ساقی طلبی 66شمارهٔ ۲۵۸: تو آمده ای به پادشاهی کردن 67شمارهٔ ۲۵۹: شرمت بادا ازین تباهی کردن 68شمارهٔ ۲۶۰: دنیا گذران است به هر بیش و کمی 69شمارهٔ ۲۶۱: گر می خواهی که سرّ اوحی بینی 70شمارهٔ ۲۶۲: سرمایهٔ عمر ابن آدم نفسی است 71شمارهٔ ۲۶۳: تا در نرسد وعده هر کار که هست 72شمارهٔ ۲۶۴: چون هستی تو به نیستی آلوده است 73شمارهٔ ۲۶۵: ره رو همه در حمایت صدق خود است 74شمارهٔ ۲۶۶: زین سان که تو را بی خودی و بی خبر ...75شمارهٔ ۲۶۷: ای گل چو زغنچه نوبهارت کردند 76شمارهٔ ۲۶۸: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 77شمارهٔ ۲۶۹: ای دل عمری گذاشتی در پندار 78شمارهٔ ۲۷۰: جان در تن تو نفس شماری بیش است 79شمارهٔ ۲۷۱: ای خواجه اگر تو را سعادت خویش است 80شمارهٔ ۲۷۲: ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد 81شمارهٔ ۲۷۳: هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت 82شمارهٔ ۲۷۴: آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای 83شمارهٔ ۲۷۵: گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری 84شمارهٔ ۲۷۶: ای دل زشراب جهل مستی تاکی 85شمارهٔ ۲۷۷: ای دل چو شمار کارها خواهد بود 86شمارهٔ ۲۷۸: ای دل تو بدین حال چرایی خشنود 87شمارهٔ ۲۷۹: از سود و زیان خود به در نتوان بود 88شمارهٔ ۲۸۰: گر عمر بود تو را فزون از پانصد 89شمارهٔ ۲۸۱: زین سان که مراست از تو در سینه سر ...90شمارهٔ ۲۸۲: ای دل نفس تو می شمارند آخر 91شمارهٔ ۲۸۳: آگاه بزی ای دل و آگاه بمیر 92شمارهٔ ۲۸۴: ای دل مطلب رخ جهان آرایش 93شمارهٔ ۲۸۵: اندر همه عمر من شبی وقت نماز 94شمارهٔ ۲۸۶: با آنچ گسستنی است در پیوستی 95شمارهٔ ۲۸۷: هر چیز که او گفت چنان است همه 96شمارهٔ ۲۸۸: زنهار مگو که رهروان نیز نیند 97شمارهٔ ۲۸۹: تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما 98شمارهٔ ۲۹۰: هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ