به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المریدشمارهٔ ۱۸۰: دستِ دل ما هر چه تهی تر خوش تر

1990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دستِ دل ما هر چه تهی تر خوش تر
و آزادی دل زهرچه خوش تر خوش تر
عیش خوش مفلسانه یک چشم زدن
از مملکت هزار قیصر خوش تر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷۹: دانی چه بود جان و جهانِ درویش 2شمارهٔ ۱۸۰: دستِ دل ما هر چه تهی تر خوش تر 3شمارهٔ ۱۸۱: شاهان همه دولت از فقیران طلبند 4شمارهٔ ۱۸۲: آزادی مرد هر چه خواهی ارزد 5شمارهٔ ۱۸۳: هرگه که تو آوری بیانی از فقر 6شمارهٔ ۱۸۴: درویش همیشه بی نوا اولی تر 7شمارهٔ ۱۸۵: در راه طلب خدمت درویشان کن 8شمارهٔ ۱۸۶: در درویشی کار به صدق است و یقین 9شمارهٔ ۱۸۷: در فقر اگر دمی تو با حق داری 10شمارهٔ ۱۸۸: تا ظن نبری که غمخوری درویشی است 11شمارهٔ ۱۸۹: در عالم فقر ار سر هر پر هوسی 12شمارهٔ ۱۹۰: خود دمدمه ای است آدمی از دم او 13شمارهٔ ۱۹۱: امروز چو ناصر فقیران باشی 14شمارهٔ ۱۹۲: دردی است طمع که نیستش درمانی 15شمارهٔ ۱۹۳: درویشان را عار بود محتشمی 16شمارهٔ ۱۹۴: با فقر نشین اگر تو همدم خواهی 17شمارهٔ ۱۹۵: درویش ز درویشی از آن می نرهد 18شمارهٔ ۱۹۶: گر مرکب عشق نیکوان خواهی تاخت 19شمارهٔ ۱۹۷: جانی که زمهر زیر میغش داری 20شمارهٔ ۱۹۸: تا تو نشوی فرد به فردی نرسی 21شمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی 22شمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است 23شمارهٔ ۲۰۱: از خود به درآیی نفسی تجرید است 24شمارهٔ ۲۰۲: آن را که دلش خانهٔ توحید بود 25شمارهٔ ۲۰۳: افکند بتی به بت پرستی ما را 26شمارهٔ ۲۰۴: ما را تو مدام دل به مستی ندهی 27شمارهٔ ۲۰۵: ساقی به صبوحی می ناب اندر ده 28شمارهٔ ۲۰۶: دانم که زنیستی تو هستم کردی 29شمارهٔ ۲۰۷: مستم دارد زباده ساقی پیوست 30شمارهٔ ۲۰۸: مستی زمی عشق و نه مستی زمی است 31شمارهٔ ۲۰۹: هر کاو نشود مست تو او مغبون است 32شمارهٔ ۲۱۰: قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها 33شمارهٔ ۲۱۱: در صفّهٔ شاه دست یازی نبود 34شمارهٔ ۲۱۲: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام 35شمارهٔ ۲۱۳: در راه خدا نکتهٔ طامات چه سود 36شمارهٔ ۲۱۴: آنها که به تقلید عبارات کنند 37شمارهٔ ۲۱۵: قلّاش و قلندری و عاشق بودن 38شمارهٔ ۲۱۶: درویشانیم و نیز دلریشانیم 39شمارهٔ ۲۱۷: نارفته ره صدق و صفا گامی چند 40شمارهٔ ۲۱۸: هرگه که ببینی دو سه سرگردان را 41شمارهٔ ۲۱۹: هر مرد که با فراغتش سامان است 42شمارهٔ ۲۲۰: اکنون که تو را امید آزادی خاست 43شمارهٔ ۲۲۱: اسباب وجود دم به دم تشویش است 44شمارهٔ ۲۲۲: ناجنسان را تو محرم راز مکن 45شمارهٔ ۲۲۳: اسرار که سخت است سخن سست مگو 46شمارهٔ ۲۲۴: آیات کتاب حق همی خوان و مپرس 47شمارهٔ ۲۲۵: دردا که درین سوز و گدازم کس نیست 48شمارهٔ ۲۲۶: از عمر نصیب جاودانی برگیر 49شمارهٔ ۲۲۷: آن را که طریق نیکبختی باید 50شمارهٔ ۲۲۸: غافل منشین که این زمانی است عزیز 51شمارهٔ ۲۲۹: تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر 52شمارهٔ ۲۳۰: ای دل چه کری کند مشوش بودن 53شمارهٔ ۲۳۱: خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی 54شمارهٔ ۲۳۲: با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی 55شمارهٔ ۲۳۳: ای خواجه یکی کام روا کن ما را 56شمارهٔ ۲۳۴: یکباره برون نیامده از پی و پوست 57شمارهٔ ۲۳۵: داری سر کارزار میدان این است 58شمارهٔ ۲۳۶: بس خون جگر که شیخ من با من خورد 59شمارهٔ ۲۳۷: بر خود چو نئی به بی تباهی منکر 60شمارهٔ ۲۳۸: هر شیخ که او علم ندارد در تن 61شمارهٔ ۲۳۹: اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی 62شمارهٔ ۲۴۰: تا جان خودت به دست سودا ندهی 63شمارهٔ ۲۴۱: در دست تکلّف چو اسیری ای دل 64شمارهٔ ۲۴۲: زنهار دلا بکوش اگر باخبری 65شمارهٔ ۲۴۳: امروز درین زمانه بی یاری به 66شمارهٔ ۲۴۴: شمع دل من روی چو شمع تو بس است 67شمارهٔ ۲۴۵: گر زانک بر کس نروم روزی چند 68شمارهٔ ۲۴۶: بی روی توَم زخویشتن دل بگرفت 69شمارهٔ ۲۴۷: یکباره زعقل و خردم دل بگرفت 70شمارهٔ ۲۴۸: آنها که درین راه فلاحی باشند 71شمارهٔ ۲۴۹: این آزادی هزار جان بیش ارزد 72شمارهٔ ۲۵۰: ای دل تو طربناک نئی حیران باش 73شمارهٔ ۲۵۱: ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین 74شمارهٔ ۲۵۲: آن یار که در سینه جنون دارم ازو 75شمارهٔ ۲۵۳: هان تا دم دهر در جوالت نکند 76شمارهٔ ۲۵۴: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 77شمارهٔ ۲۵۵: عمری به مراد خود رسیدی، بس کن 78شمارهٔ ۲۵۶: ای پیر به طبع تیز گامی تو هنوز 79شمارهٔ ۲۵۷: تا چند می و سماع و ساقی طلبی 80شمارهٔ ۲۵۸: تو آمده ای به پادشاهی کردن 81شمارهٔ ۲۵۹: شرمت بادا ازین تباهی کردن 82شمارهٔ ۲۶۰: دنیا گذران است به هر بیش و کمی 83شمارهٔ ۲۶۱: گر می خواهی که سرّ اوحی بینی 84شمارهٔ ۲۶۲: سرمایهٔ عمر ابن آدم نفسی است 85شمارهٔ ۲۶۳: تا در نرسد وعده هر کار که هست 86شمارهٔ ۲۶۴: چون هستی تو به نیستی آلوده است 87شمارهٔ ۲۶۵: ره رو همه در حمایت صدق خود است 88شمارهٔ ۲۶۶: زین سان که تو را بی خودی و بی خبر ...89شمارهٔ ۲۶۷: ای گل چو زغنچه نوبهارت کردند 90شمارهٔ ۲۶۸: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 91شمارهٔ ۲۶۹: ای دل عمری گذاشتی در پندار 92شمارهٔ ۲۷۰: جان در تن تو نفس شماری بیش است 93شمارهٔ ۲۷۱: ای خواجه اگر تو را سعادت خویش است 94شمارهٔ ۲۷۲: ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد 95شمارهٔ ۲۷۳: هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت 96شمارهٔ ۲۷۴: آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای 97شمارهٔ ۲۷۵: گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری 98شمارهٔ ۲۷۶: ای دل زشراب جهل مستی تاکی 99شمارهٔ ۲۷۷: ای دل چو شمار کارها خواهد بود 100شمارهٔ ۲۷۸: ای دل تو بدین حال چرایی خشنود 101شمارهٔ ۲۷۹: از سود و زیان خود به در نتوان بود 102شمارهٔ ۲۸۰: گر عمر بود تو را فزون از پانصد 103شمارهٔ ۲۸۱: زین سان که مراست از تو در سینه سر ...104شمارهٔ ۲۸۲: ای دل نفس تو می شمارند آخر 105شمارهٔ ۲۸۳: آگاه بزی ای دل و آگاه بمیر 106شمارهٔ ۲۸۴: ای دل مطلب رخ جهان آرایش 107شمارهٔ ۲۸۵: اندر همه عمر من شبی وقت نماز 108شمارهٔ ۲۸۶: با آنچ گسستنی است در پیوستی 109شمارهٔ ۲۸۷: هر چیز که او گفت چنان است همه 110شمارهٔ ۲۸۸: زنهار مگو که رهروان نیز نیند 111شمارهٔ ۲۸۹: تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما 112شمارهٔ ۲۹۰: هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ