به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المریدشمارهٔ ۱۸۶: در درویشی کار به صدق است و یقین

2020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در درویشی کار به صدق است و یقین
در درویشی کار نه کفر است و نه دین
درویش کسی بود که بیزار بود
از کفر و زاسلام و زدنیا و زدین

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸۵: در راه طلب خدمت درویشان کن 2شمارهٔ ۱۸۶: در درویشی کار به صدق است و یقین 3شمارهٔ ۱۸۷: در فقر اگر دمی تو با حق داری 4شمارهٔ ۱۸۸: تا ظن نبری که غمخوری درویشی است 5شمارهٔ ۱۸۹: در عالم فقر ار سر هر پر هوسی 6شمارهٔ ۱۹۰: خود دمدمه ای است آدمی از دم او 7شمارهٔ ۱۹۱: امروز چو ناصر فقیران باشی 8شمارهٔ ۱۹۲: دردی است طمع که نیستش درمانی 9شمارهٔ ۱۹۳: درویشان را عار بود محتشمی 10شمارهٔ ۱۹۴: با فقر نشین اگر تو همدم خواهی 11شمارهٔ ۱۹۵: درویش ز درویشی از آن می نرهد 12شمارهٔ ۱۹۶: گر مرکب عشق نیکوان خواهی تاخت 13شمارهٔ ۱۹۷: جانی که زمهر زیر میغش داری 14شمارهٔ ۱۹۸: تا تو نشوی فرد به فردی نرسی 15شمارهٔ ۱۹۹: در کعبهٔ دل اگر تو حاضر باشی 16شمارهٔ ۲۰۰: هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است 17شمارهٔ ۲۰۱: از خود به درآیی نفسی تجرید است 18شمارهٔ ۲۰۲: آن را که دلش خانهٔ توحید بود 19شمارهٔ ۲۰۳: افکند بتی به بت پرستی ما را 20شمارهٔ ۲۰۴: ما را تو مدام دل به مستی ندهی 21شمارهٔ ۲۰۵: ساقی به صبوحی می ناب اندر ده 22شمارهٔ ۲۰۶: دانم که زنیستی تو هستم کردی 23شمارهٔ ۲۰۷: مستم دارد زباده ساقی پیوست 24شمارهٔ ۲۰۸: مستی زمی عشق و نه مستی زمی است 25شمارهٔ ۲۰۹: هر کاو نشود مست تو او مغبون است 26شمارهٔ ۲۱۰: قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها 27شمارهٔ ۲۱۱: در صفّهٔ شاه دست یازی نبود 28شمارهٔ ۲۱۲: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام 29شمارهٔ ۲۱۳: در راه خدا نکتهٔ طامات چه سود 30شمارهٔ ۲۱۴: آنها که به تقلید عبارات کنند 31شمارهٔ ۲۱۵: قلّاش و قلندری و عاشق بودن 32شمارهٔ ۲۱۶: درویشانیم و نیز دلریشانیم 33شمارهٔ ۲۱۷: نارفته ره صدق و صفا گامی چند 34شمارهٔ ۲۱۸: هرگه که ببینی دو سه سرگردان را 35شمارهٔ ۲۱۹: هر مرد که با فراغتش سامان است 36شمارهٔ ۲۲۰: اکنون که تو را امید آزادی خاست 37شمارهٔ ۲۲۱: اسباب وجود دم به دم تشویش است 38شمارهٔ ۲۲۲: ناجنسان را تو محرم راز مکن 39شمارهٔ ۲۲۳: اسرار که سخت است سخن سست مگو 40شمارهٔ ۲۲۴: آیات کتاب حق همی خوان و مپرس 41شمارهٔ ۲۲۵: دردا که درین سوز و گدازم کس نیست 42شمارهٔ ۲۲۶: از عمر نصیب جاودانی برگیر 43شمارهٔ ۲۲۷: آن را که طریق نیکبختی باید 44شمارهٔ ۲۲۸: غافل منشین که این زمانی است عزیز 45شمارهٔ ۲۲۹: تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر 46شمارهٔ ۲۳۰: ای دل چه کری کند مشوش بودن 47شمارهٔ ۲۳۱: خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی 48شمارهٔ ۲۳۲: با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی 49شمارهٔ ۲۳۳: ای خواجه یکی کام روا کن ما را 50شمارهٔ ۲۳۴: یکباره برون نیامده از پی و پوست 51شمارهٔ ۲۳۵: داری سر کارزار میدان این است 52شمارهٔ ۲۳۶: بس خون جگر که شیخ من با من خورد 53شمارهٔ ۲۳۷: بر خود چو نئی به بی تباهی منکر 54شمارهٔ ۲۳۸: هر شیخ که او علم ندارد در تن 55شمارهٔ ۲۳۹: اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی 56شمارهٔ ۲۴۰: تا جان خودت به دست سودا ندهی 57شمارهٔ ۲۴۱: در دست تکلّف چو اسیری ای دل 58شمارهٔ ۲۴۲: زنهار دلا بکوش اگر باخبری 59شمارهٔ ۲۴۳: امروز درین زمانه بی یاری به 60شمارهٔ ۲۴۴: شمع دل من روی چو شمع تو بس است 61شمارهٔ ۲۴۵: گر زانک بر کس نروم روزی چند 62شمارهٔ ۲۴۶: بی روی توَم زخویشتن دل بگرفت 63شمارهٔ ۲۴۷: یکباره زعقل و خردم دل بگرفت 64شمارهٔ ۲۴۸: آنها که درین راه فلاحی باشند 65شمارهٔ ۲۴۹: این آزادی هزار جان بیش ارزد 66شمارهٔ ۲۵۰: ای دل تو طربناک نئی حیران باش 67شمارهٔ ۲۵۱: ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین 68شمارهٔ ۲۵۲: آن یار که در سینه جنون دارم ازو 69شمارهٔ ۲۵۳: هان تا دم دهر در جوالت نکند 70شمارهٔ ۲۵۴: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 71شمارهٔ ۲۵۵: عمری به مراد خود رسیدی، بس کن 72شمارهٔ ۲۵۶: ای پیر به طبع تیز گامی تو هنوز 73شمارهٔ ۲۵۷: تا چند می و سماع و ساقی طلبی 74شمارهٔ ۲۵۸: تو آمده ای به پادشاهی کردن 75شمارهٔ ۲۵۹: شرمت بادا ازین تباهی کردن 76شمارهٔ ۲۶۰: دنیا گذران است به هر بیش و کمی 77شمارهٔ ۲۶۱: گر می خواهی که سرّ اوحی بینی 78شمارهٔ ۲۶۲: سرمایهٔ عمر ابن آدم نفسی است 79شمارهٔ ۲۶۳: تا در نرسد وعده هر کار که هست 80شمارهٔ ۲۶۴: چون هستی تو به نیستی آلوده است 81شمارهٔ ۲۶۵: ره رو همه در حمایت صدق خود است 82شمارهٔ ۲۶۶: زین سان که تو را بی خودی و بی خبر ...83شمارهٔ ۲۶۷: ای گل چو زغنچه نوبهارت کردند 84شمارهٔ ۲۶۸: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 85شمارهٔ ۲۶۹: ای دل عمری گذاشتی در پندار 86شمارهٔ ۲۷۰: جان در تن تو نفس شماری بیش است 87شمارهٔ ۲۷۱: ای خواجه اگر تو را سعادت خویش است 88شمارهٔ ۲۷۲: ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد 89شمارهٔ ۲۷۳: هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت 90شمارهٔ ۲۷۴: آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای 91شمارهٔ ۲۷۵: گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری 92شمارهٔ ۲۷۶: ای دل زشراب جهل مستی تاکی 93شمارهٔ ۲۷۷: ای دل چو شمار کارها خواهد بود 94شمارهٔ ۲۷۸: ای دل تو بدین حال چرایی خشنود 95شمارهٔ ۲۷۹: از سود و زیان خود به در نتوان بود 96شمارهٔ ۲۸۰: گر عمر بود تو را فزون از پانصد 97شمارهٔ ۲۸۱: زین سان که مراست از تو در سینه سر ...98شمارهٔ ۲۸۲: ای دل نفس تو می شمارند آخر 99شمارهٔ ۲۸۳: آگاه بزی ای دل و آگاه بمیر 100شمارهٔ ۲۸۴: ای دل مطلب رخ جهان آرایش 101شمارهٔ ۲۸۵: اندر همه عمر من شبی وقت نماز 102شمارهٔ ۲۸۶: با آنچ گسستنی است در پیوستی 103شمارهٔ ۲۸۷: هر چیز که او گفت چنان است همه 104شمارهٔ ۲۸۸: زنهار مگو که رهروان نیز نیند 105شمارهٔ ۲۸۹: تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما 106شمارهٔ ۲۹۰: هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ