به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حسن غزنوی

حسن غزنویرباعی هاشمارهٔ ۱۱: کس راز فراق نیست این غم که مراست

1940عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کس راز فراق نیست این غم که مراست
این سوز دل و دو چشم پرنم که مراست
وین کار نکو زعشق در هم که مراست
جز مایه درد نیست مرهم که مراست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱: کس راز فراق نیست این غم که مراست 2شمارهٔ ۱۲: فردا بخرم هر آنچه در شهربلاست 3شمارهٔ ۱۳: می بر کف من نه که دلم پر تاب است 4شمارهٔ ۱۴: با دل گفتم که جان غمگین بی تست 5شمارهٔ ۱۵: جورم همه زان غمزه خونخواره تست 6شمارهٔ ۱۶: از دل همه آسایش جان رفت ز دست 7شمارهٔ ۱۷: در رزمت و بزمت ای شه عدل پرست 8شمارهٔ ۱۸: عکس تو ازاین دیده غمناک برست 9شمارهٔ ۱۹: امشب مه من که آفتابی دگر است 10شمارهٔ ۲۰: آن دل که هزار کامکاری کرده است 11شمارهٔ ۲۱: ای دوست مرا غمت چو موئی کرده است 12شمارهٔ ۲۲: از رنگ رخ تو لاله پرتاب شده است 13شمارهٔ ۲۳: مقصود ز آفرینش ما جان است 14شمارهٔ ۲۴: غم آتش و دل هیمه غمناکان است 15شمارهٔ ۲۵: مشکین خط دوست را ز سنبل ننگ است 16شمارهٔ ۲۶: در ده پسرا می که چمن را تاب است 17شمارهٔ ۲۷: بر مه نقط از مشک سیه باری چیست 18شمارهٔ ۲۸: بر روی تو از هلاک جانم غم نیست 19شمارهٔ ۲۹: از فتنه چشم تو خور و خوابم نیست 20شمارهٔ ۳۰: شبها ز تو در سرم چه سوداست که نیست 21شمارهٔ ۳۱: بی عارض چون سیم توام سنگی نیست 22شمارهٔ ۳۲: تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت 23شمارهٔ ۳۳: در آب دو چشمم همه عکس رخ تست 24شمارهٔ ۳۴: گر باز بیایم به مراد خویشت 25شمارهٔ ۳۵: در بند نیاید به کمند انصافت 26شمارهٔ ۳۶: بیاد تو نرگس قدح زر نگرفت 27شمارهٔ ۳۷: دل را چو هوای آن دل آرای گرفت 28شمارهٔ ۳۸: جان جز به امید تو سکونی نگرفت 29شمارهٔ ۳۹: چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت 30شمارهٔ ۴۰: کس جز تو مرا طرب فزا نیست مباد 31شمارهٔ ۴۱: ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد 32شمارهٔ ۴۲: یک وعده که نیم عشوه بد یار نداد 33شمارهٔ ۴۳: یارم چو کلاله بر گل و لاله نهاد 34شمارهٔ ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد 35شمارهٔ ۴۵: درویش ز دور تو توانگر گردد 36شمارهٔ ۴۶: هر شب که رخ سپهر گلشن گردد 37شمارهٔ ۴۷: ترسان نه از آنم که دلم خون گردد 38شمارهٔ ۴۸: شاها فلکی که روی از هر دارد 39شمارهٔ ۴۹: بگذار جهان که او همین خو دارد 40شمارهٔ ۵۰: نقد دلم از غمت عیاری دارد 41شمارهٔ ۵۱: هرگز به وفا ز تو گمان نتوان برد 42شمارهٔ ۵۲: حاشا که قبول خلقت از ره ببرد 43شمارهٔ ۵۳: خاکی بر من کزین سرای اندیشد 44شمارهٔ ۵۴: در راه تو دیده را زمین باید کرد 45شمارهٔ ۵۵: دل را بدمی شاد نمی یارم کرد 46شمارهٔ ۵۶: سلطان بهرام تا جهان می گیرد 47شمارهٔ ۵۷: ای آنکه به تو دیده ظاهر نرسد 48شمارهٔ ۵۸: خاک قدمت به تاج خورشید ارزد 49شمارهٔ ۵۹: دل خیمه میان سنبل و سوسن زد 50شمارهٔ ۶۰: شاها سوسن نمونه پروین شد 51شمارهٔ ۶۱: ای شاه چو دولت تو جاوید آید 52شمارهٔ ۶۲: شد عمر برون و آرزو برنامد 53شمارهٔ ۶۳: یارم ره و رسم عشق نیکو داند 54شمارهٔ ۶۴: دردا که دلم به وصل تو شاد نماند 55شمارهٔ ۶۵: هر شب که دلم به حیلها درماند 56شمارهٔ ۶۶: هوشم سوی یار ناجوانمرد بماند 57شمارهٔ ۶۷: نی باد سحر بادم سر دم ماند 58شمارهٔ ۶۸: این طایفه را چو خویشتن دانستند 59شمارهٔ ۶۹: رندان می معرفت به اقبال کشند 60شمارهٔ ۷۰: هر دم خسرو هزار دل شاد کند 61شمارهٔ ۷۱: این هفت اختر که باغ معمور کند 62شمارهٔ ۷۲: هر تیر کز این طبع چو الماس جهد 63شمارهٔ ۷۳: سودی همه را مرا زیان خواهی بود 64شمارهٔ ۷۴: دل در بر من به درد خشنود نبود 65شمارهٔ ۷۵: افسوس که بخت دل فروزیت نبود 66شمارهٔ ۷۶: همراهی عشق هر هوس را مدود 67شمارهٔ ۷۷: مه باتو تا درون پیرانه رود؟68شمارهٔ ۷۸: یک روز مرا کار به سامان نرود 69شمارهٔ ۷۹: حالی باری بر آتشم تا چه شود 70شمارهٔ ۸۰: چون باد اگر زخاک سنگم بشود 71شمارهٔ ۸۱: خشنود ز بهرام روان محمود 72شمارهٔ ۸۲: آن سبزه که از گلت برون می آید 73شمارهٔ ۸۳: در شیوه عشق صبر و زر می باید 74شمارهٔ ۸۴: در ده قدح درد که در می باید 75شمارهٔ ۸۵: آتش زده در هجر تو گرمی باید 76شمارهٔ ۸۶: در عشق نماند دیده را جای امید 77شمارهٔ ۸۷: هر لحظه کنی دلا یکی درد شکار 78شمارهٔ ۸۸: ای رنگ رخت جامه جادوی بهار 79شمارهٔ ۸۹: خط تو کشیده زهره را نیل ای یار 80شمارهٔ ۹۰: جانا تن نالان که نماندست ببر 81شمارهٔ ۹۱: دوش آن بت زرین کمر سیمین بر 82شمارهٔ ۹۲: شبهای وصال ما کجا شد آخر 83شمارهٔ ۹۳: هر روز ترا یک بدآموز دگر 84شمارهٔ ۹۴: در مجلس خسرو همایون اختر 85شمارهٔ ۹۵: غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر 86شمارهٔ ۹۶: پیش لب خود یاد شکر هیچ مگیر 87شمارهٔ ۹۷: هر سنگی را که آفتاب از تک و تاز 88شمارهٔ ۹۸: مهمان من آمده است جانان امروز 89شمارهٔ ۹۹: گر صبر نه ای دل پر خون بگریز 90شمارهٔ ۱۰۰: از درد دل پر غمم ای ماه به ترس 91شمارهٔ ۱۰۱: سبحان الله در آن جوانی و هوس 92شمارهٔ ۱۰۲: ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟93شمارهٔ ۱۰۳: ای دوست مطیع دشمن هجران باش 94شمارهٔ ۱۰۴: ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش 95شمارهٔ ۱۰۵: دشمن که فتاده است بوصلت هوسش 96شمارهٔ ۱۰۶: شاهنشه را که بخت بادا وطنش 97شمارهٔ ۱۰۷: ای دل به دل آنچه می کند یار بکش 98شمارهٔ ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش 99شمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش 100شمارهٔ ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش 101شمارهٔ ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش 102شمارهٔ ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش 103شمارهٔ ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق 104شمارهٔ ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل 105شمارهٔ ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل 106شمارهٔ ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل 107شمارهٔ ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم 108شمارهٔ ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم 109شمارهٔ ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام 110شمارهٔ ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم 111شمارهٔ ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم 112شمارهٔ ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم 113شمارهٔ ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم 114شمارهٔ ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم 115شمارهٔ ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم 116شمارهٔ ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم 117شمارهٔ ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم 118شمارهٔ ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم 119شمارهٔ ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم 120شمارهٔ ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم 121شمارهٔ ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم 122شمارهٔ ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم 123شمارهٔ ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم 124شمارهٔ ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم 125شمارهٔ ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم 126شمارهٔ ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم 127شمارهٔ ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم 128شمارهٔ ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم 129شمارهٔ ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم 130شمارهٔ ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم 131شمارهٔ ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم 132شمارهٔ ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن 133شمارهٔ ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن 134شمارهٔ ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن 135شمارهٔ ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من 136شمارهٔ ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من 137شمارهٔ ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین 138شمارهٔ ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو 139شمارهٔ ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو 140شمارهٔ ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو 141شمارهٔ ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو 142شمارهٔ ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه 143شمارهٔ ۱۵۳: ای در طلب لطف تو در یا تشنه 144شمارهٔ ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته 145شمارهٔ ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره 146شمارهٔ ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده 147شمارهٔ ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده 148شمارهٔ ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده 149شمارهٔ ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه 150شمارهٔ ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه 151شمارهٔ ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی 152شمارهٔ ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی 153شمارهٔ ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی 154شمارهٔ ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری 155شمارهٔ ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری 156شمارهٔ ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری 157شمارهٔ ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری 158شمارهٔ ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری 159شمارهٔ ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری 160شمارهٔ ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی 161شمارهٔ ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی 162شمارهٔ ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی 163شمارهٔ ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی 164شمارهٔ ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی 165شمارهٔ ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی 166شمارهٔ ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی 167شمارهٔ ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی 168شمارهٔ ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی 169شمارهٔ ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی 170شمارهٔ ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی 171شمارهٔ ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت 172شمارهٔ ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست 173شمارهٔ ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست 174شمارهٔ ۱۸۴: این دوست و شان که دشمن جان منند 175شمارهٔ ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند 176شمارهٔ ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد 177شمارهٔ ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود 178شمارهٔ ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز 179شمارهٔ ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم 180شمارهٔ ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم 181شمارهٔ ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم 182شمارهٔ ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم 183شمارهٔ ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من 184شمارهٔ ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه 185شمارهٔ ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه 186شمارهٔ ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی 187شمارهٔ ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ