به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حسن غزنوی

حسن غزنویرباعی هاشمارهٔ ۳۲: تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت
گشتند فرشتگان دعا گوی بهشت
آن تشنه چو سیر آب شد از جوی بهشت
می آیدم از خاک درش بوی بهشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۱: بی عارض چون سیم توام سنگی نیست 2شمارهٔ ۳۲: تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت 3شمارهٔ ۳۳: در آب دو چشمم همه عکس رخ تست 4شمارهٔ ۳۴: گر باز بیایم به مراد خویشت 5شمارهٔ ۳۵: در بند نیاید به کمند انصافت 6شمارهٔ ۳۶: بیاد تو نرگس قدح زر نگرفت 7شمارهٔ ۳۷: دل را چو هوای آن دل آرای گرفت 8شمارهٔ ۳۸: جان جز به امید تو سکونی نگرفت 9شمارهٔ ۳۹: چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت 10شمارهٔ ۴۰: کس جز تو مرا طرب فزا نیست مباد 11شمارهٔ ۴۱: ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد 12شمارهٔ ۴۲: یک وعده که نیم عشوه بد یار نداد 13شمارهٔ ۴۳: یارم چو کلاله بر گل و لاله نهاد 14شمارهٔ ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد 15شمارهٔ ۴۵: درویش ز دور تو توانگر گردد 16شمارهٔ ۴۶: هر شب که رخ سپهر گلشن گردد 17شمارهٔ ۴۷: ترسان نه از آنم که دلم خون گردد 18شمارهٔ ۴۸: شاها فلکی که روی از هر دارد 19شمارهٔ ۴۹: بگذار جهان که او همین خو دارد 20شمارهٔ ۵۰: نقد دلم از غمت عیاری دارد 21شمارهٔ ۵۱: هرگز به وفا ز تو گمان نتوان برد 22شمارهٔ ۵۲: حاشا که قبول خلقت از ره ببرد 23شمارهٔ ۵۳: خاکی بر من کزین سرای اندیشد 24شمارهٔ ۵۴: در راه تو دیده را زمین باید کرد 25شمارهٔ ۵۵: دل را بدمی شاد نمی یارم کرد 26شمارهٔ ۵۶: سلطان بهرام تا جهان می گیرد 27شمارهٔ ۵۷: ای آنکه به تو دیده ظاهر نرسد 28شمارهٔ ۵۸: خاک قدمت به تاج خورشید ارزد 29شمارهٔ ۵۹: دل خیمه میان سنبل و سوسن زد 30شمارهٔ ۶۰: شاها سوسن نمونه پروین شد 31شمارهٔ ۶۱: ای شاه چو دولت تو جاوید آید 32شمارهٔ ۶۲: شد عمر برون و آرزو برنامد 33شمارهٔ ۶۳: یارم ره و رسم عشق نیکو داند 34شمارهٔ ۶۴: دردا که دلم به وصل تو شاد نماند 35شمارهٔ ۶۵: هر شب که دلم به حیلها درماند 36شمارهٔ ۶۶: هوشم سوی یار ناجوانمرد بماند 37شمارهٔ ۶۷: نی باد سحر بادم سر دم ماند 38شمارهٔ ۶۸: این طایفه را چو خویشتن دانستند 39شمارهٔ ۶۹: رندان می معرفت به اقبال کشند 40شمارهٔ ۷۰: هر دم خسرو هزار دل شاد کند 41شمارهٔ ۷۱: این هفت اختر که باغ معمور کند 42شمارهٔ ۷۲: هر تیر کز این طبع چو الماس جهد 43شمارهٔ ۷۳: سودی همه را مرا زیان خواهی بود 44شمارهٔ ۷۴: دل در بر من به درد خشنود نبود 45شمارهٔ ۷۵: افسوس که بخت دل فروزیت نبود 46شمارهٔ ۷۶: همراهی عشق هر هوس را مدود 47شمارهٔ ۷۷: مه باتو تا درون پیرانه رود؟48شمارهٔ ۷۸: یک روز مرا کار به سامان نرود 49شمارهٔ ۷۹: حالی باری بر آتشم تا چه شود 50شمارهٔ ۸۰: چون باد اگر زخاک سنگم بشود 51شمارهٔ ۸۱: خشنود ز بهرام روان محمود 52شمارهٔ ۸۲: آن سبزه که از گلت برون می آید 53شمارهٔ ۸۳: در شیوه عشق صبر و زر می باید 54شمارهٔ ۸۴: در ده قدح درد که در می باید 55شمارهٔ ۸۵: آتش زده در هجر تو گرمی باید 56شمارهٔ ۸۶: در عشق نماند دیده را جای امید 57شمارهٔ ۸۷: هر لحظه کنی دلا یکی درد شکار 58شمارهٔ ۸۸: ای رنگ رخت جامه جادوی بهار 59شمارهٔ ۸۹: خط تو کشیده زهره را نیل ای یار 60شمارهٔ ۹۰: جانا تن نالان که نماندست ببر 61شمارهٔ ۹۱: دوش آن بت زرین کمر سیمین بر 62شمارهٔ ۹۲: شبهای وصال ما کجا شد آخر 63شمارهٔ ۹۳: هر روز ترا یک بدآموز دگر 64شمارهٔ ۹۴: در مجلس خسرو همایون اختر 65شمارهٔ ۹۵: غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر 66شمارهٔ ۹۶: پیش لب خود یاد شکر هیچ مگیر 67شمارهٔ ۹۷: هر سنگی را که آفتاب از تک و تاز 68شمارهٔ ۹۸: مهمان من آمده است جانان امروز 69شمارهٔ ۹۹: گر صبر نه ای دل پر خون بگریز 70شمارهٔ ۱۰۰: از درد دل پر غمم ای ماه به ترس 71شمارهٔ ۱۰۱: سبحان الله در آن جوانی و هوس 72شمارهٔ ۱۰۲: ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟73شمارهٔ ۱۰۳: ای دوست مطیع دشمن هجران باش 74شمارهٔ ۱۰۴: ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش 75شمارهٔ ۱۰۵: دشمن که فتاده است بوصلت هوسش 76شمارهٔ ۱۰۶: شاهنشه را که بخت بادا وطنش 77شمارهٔ ۱۰۷: ای دل به دل آنچه می کند یار بکش 78شمارهٔ ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش 79شمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش 80شمارهٔ ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش 81شمارهٔ ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش 82شمارهٔ ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش 83شمارهٔ ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق 84شمارهٔ ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل 85شمارهٔ ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل 86شمارهٔ ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل 87شمارهٔ ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم 88شمارهٔ ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم 89شمارهٔ ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام 90شمارهٔ ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم 91شمارهٔ ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم 92شمارهٔ ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم 93شمارهٔ ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم 94شمارهٔ ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم 95شمارهٔ ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم 96شمارهٔ ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم 97شمارهٔ ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم 98شمارهٔ ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم 99شمارهٔ ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم 100شمارهٔ ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم 101شمارهٔ ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم 102شمارهٔ ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم 103شمارهٔ ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم 104شمارهٔ ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم 105شمارهٔ ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم 106شمارهٔ ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم 107شمارهٔ ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم 108شمارهٔ ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم 109شمارهٔ ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم 110شمارهٔ ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم 111شمارهٔ ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم 112شمارهٔ ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن 113شمارهٔ ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن 114شمارهٔ ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن 115شمارهٔ ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من 116شمارهٔ ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من 117شمارهٔ ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین 118شمارهٔ ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو 119شمارهٔ ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو 120شمارهٔ ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو 121شمارهٔ ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو 122شمارهٔ ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه 123شمارهٔ ۱۵۳: ای در طلب لطف تو در یا تشنه 124شمارهٔ ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته 125شمارهٔ ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره 126شمارهٔ ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده 127شمارهٔ ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده 128شمارهٔ ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده 129شمارهٔ ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه 130شمارهٔ ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه 131شمارهٔ ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی 132شمارهٔ ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی 133شمارهٔ ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی 134شمارهٔ ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری 135شمارهٔ ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری 136شمارهٔ ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری 137شمارهٔ ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری 138شمارهٔ ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری 139شمارهٔ ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری 140شمارهٔ ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی 141شمارهٔ ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی 142شمارهٔ ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی 143شمارهٔ ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی 144شمارهٔ ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی 145شمارهٔ ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی 146شمارهٔ ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی 147شمارهٔ ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی 148شمارهٔ ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی 149شمارهٔ ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی 150شمارهٔ ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی 151شمارهٔ ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت 152شمارهٔ ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست 153شمارهٔ ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست 154شمارهٔ ۱۸۴: این دوست و شان که دشمن جان منند 155شمارهٔ ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند 156شمارهٔ ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد 157شمارهٔ ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود 158شمارهٔ ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز 159شمارهٔ ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم 160شمارهٔ ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم 161شمارهٔ ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم 162شمارهٔ ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم 163شمارهٔ ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من 164شمارهٔ ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه 165شمارهٔ ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه 166شمارهٔ ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی 167شمارهٔ ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ