به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حسن غزنوی

حسن غزنویرباعی هاشمارهٔ ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد

1960عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر با دل و دیده هیچ کارم افتد
از بویه عشق آن نگارم افتد
خون دل از آب دیده زان می بارم
تا آن دل و دیده در کنارم افتد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۳: یارم چو کلاله بر گل و لاله نهاد 2شمارهٔ ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد 3شمارهٔ ۴۵: درویش ز دور تو توانگر گردد 4شمارهٔ ۴۶: هر شب که رخ سپهر گلشن گردد 5شمارهٔ ۴۷: ترسان نه از آنم که دلم خون گردد 6شمارهٔ ۴۸: شاها فلکی که روی از هر دارد 7شمارهٔ ۴۹: بگذار جهان که او همین خو دارد 8شمارهٔ ۵۰: نقد دلم از غمت عیاری دارد 9شمارهٔ ۵۱: هرگز به وفا ز تو گمان نتوان برد 10شمارهٔ ۵۲: حاشا که قبول خلقت از ره ببرد 11شمارهٔ ۵۳: خاکی بر من کزین سرای اندیشد 12شمارهٔ ۵۴: در راه تو دیده را زمین باید کرد 13شمارهٔ ۵۵: دل را بدمی شاد نمی یارم کرد 14شمارهٔ ۵۶: سلطان بهرام تا جهان می گیرد 15شمارهٔ ۵۷: ای آنکه به تو دیده ظاهر نرسد 16شمارهٔ ۵۸: خاک قدمت به تاج خورشید ارزد 17شمارهٔ ۵۹: دل خیمه میان سنبل و سوسن زد 18شمارهٔ ۶۰: شاها سوسن نمونه پروین شد 19شمارهٔ ۶۱: ای شاه چو دولت تو جاوید آید 20شمارهٔ ۶۲: شد عمر برون و آرزو برنامد 21شمارهٔ ۶۳: یارم ره و رسم عشق نیکو داند 22شمارهٔ ۶۴: دردا که دلم به وصل تو شاد نماند 23شمارهٔ ۶۵: هر شب که دلم به حیلها درماند 24شمارهٔ ۶۶: هوشم سوی یار ناجوانمرد بماند 25شمارهٔ ۶۷: نی باد سحر بادم سر دم ماند 26شمارهٔ ۶۸: این طایفه را چو خویشتن دانستند 27شمارهٔ ۶۹: رندان می معرفت به اقبال کشند 28شمارهٔ ۷۰: هر دم خسرو هزار دل شاد کند 29شمارهٔ ۷۱: این هفت اختر که باغ معمور کند 30شمارهٔ ۷۲: هر تیر کز این طبع چو الماس جهد 31شمارهٔ ۷۳: سودی همه را مرا زیان خواهی بود 32شمارهٔ ۷۴: دل در بر من به درد خشنود نبود 33شمارهٔ ۷۵: افسوس که بخت دل فروزیت نبود 34شمارهٔ ۷۶: همراهی عشق هر هوس را مدود 35شمارهٔ ۷۷: مه باتو تا درون پیرانه رود؟36شمارهٔ ۷۸: یک روز مرا کار به سامان نرود 37شمارهٔ ۷۹: حالی باری بر آتشم تا چه شود 38شمارهٔ ۸۰: چون باد اگر زخاک سنگم بشود 39شمارهٔ ۸۱: خشنود ز بهرام روان محمود 40شمارهٔ ۸۲: آن سبزه که از گلت برون می آید 41شمارهٔ ۸۳: در شیوه عشق صبر و زر می باید 42شمارهٔ ۸۴: در ده قدح درد که در می باید 43شمارهٔ ۸۵: آتش زده در هجر تو گرمی باید 44شمارهٔ ۸۶: در عشق نماند دیده را جای امید 45شمارهٔ ۸۷: هر لحظه کنی دلا یکی درد شکار 46شمارهٔ ۸۸: ای رنگ رخت جامه جادوی بهار 47شمارهٔ ۸۹: خط تو کشیده زهره را نیل ای یار 48شمارهٔ ۹۰: جانا تن نالان که نماندست ببر 49شمارهٔ ۹۱: دوش آن بت زرین کمر سیمین بر 50شمارهٔ ۹۲: شبهای وصال ما کجا شد آخر 51شمارهٔ ۹۳: هر روز ترا یک بدآموز دگر 52شمارهٔ ۹۴: در مجلس خسرو همایون اختر 53شمارهٔ ۹۵: غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر 54شمارهٔ ۹۶: پیش لب خود یاد شکر هیچ مگیر 55شمارهٔ ۹۷: هر سنگی را که آفتاب از تک و تاز 56شمارهٔ ۹۸: مهمان من آمده است جانان امروز 57شمارهٔ ۹۹: گر صبر نه ای دل پر خون بگریز 58شمارهٔ ۱۰۰: از درد دل پر غمم ای ماه به ترس 59شمارهٔ ۱۰۱: سبحان الله در آن جوانی و هوس 60شمارهٔ ۱۰۲: ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟61شمارهٔ ۱۰۳: ای دوست مطیع دشمن هجران باش 62شمارهٔ ۱۰۴: ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش 63شمارهٔ ۱۰۵: دشمن که فتاده است بوصلت هوسش 64شمارهٔ ۱۰۶: شاهنشه را که بخت بادا وطنش 65شمارهٔ ۱۰۷: ای دل به دل آنچه می کند یار بکش 66شمارهٔ ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش 67شمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش 68شمارهٔ ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش 69شمارهٔ ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش 70شمارهٔ ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش 71شمارهٔ ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق 72شمارهٔ ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل 73شمارهٔ ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل 74شمارهٔ ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل 75شمارهٔ ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم 76شمارهٔ ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم 77شمارهٔ ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام 78شمارهٔ ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم 79شمارهٔ ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم 80شمارهٔ ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم 81شمارهٔ ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم 82شمارهٔ ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم 83شمارهٔ ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم 84شمارهٔ ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم 85شمارهٔ ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم 86شمارهٔ ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم 87شمارهٔ ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم 88شمارهٔ ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم 89شمارهٔ ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم 90شمارهٔ ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم 91شمارهٔ ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم 92شمارهٔ ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم 93شمارهٔ ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم 94شمارهٔ ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم 95شمارهٔ ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم 96شمارهٔ ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم 97شمارهٔ ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم 98شمارهٔ ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم 99شمارهٔ ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم 100شمارهٔ ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن 101شمارهٔ ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن 102شمارهٔ ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن 103شمارهٔ ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من 104شمارهٔ ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من 105شمارهٔ ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین 106شمارهٔ ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو 107شمارهٔ ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو 108شمارهٔ ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو 109شمارهٔ ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو 110شمارهٔ ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه 111شمارهٔ ۱۵۳: ای در طلب لطف تو در یا تشنه 112شمارهٔ ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته 113شمارهٔ ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره 114شمارهٔ ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده 115شمارهٔ ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده 116شمارهٔ ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده 117شمارهٔ ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه 118شمارهٔ ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه 119شمارهٔ ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی 120شمارهٔ ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی 121شمارهٔ ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی 122شمارهٔ ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری 123شمارهٔ ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری 124شمارهٔ ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری 125شمارهٔ ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری 126شمارهٔ ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری 127شمارهٔ ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری 128شمارهٔ ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی 129شمارهٔ ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی 130شمارهٔ ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی 131شمارهٔ ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی 132شمارهٔ ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی 133شمارهٔ ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی 134شمارهٔ ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی 135شمارهٔ ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی 136شمارهٔ ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی 137شمارهٔ ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی 138شمارهٔ ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی 139شمارهٔ ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت 140شمارهٔ ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست 141شمارهٔ ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست 142شمارهٔ ۱۸۴: این دوست و شان که دشمن جان منند 143شمارهٔ ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند 144شمارهٔ ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد 145شمارهٔ ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود 146شمارهٔ ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز 147شمارهٔ ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم 148شمارهٔ ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم 149شمارهٔ ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم 150شمارهٔ ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم 151شمارهٔ ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من 152شمارهٔ ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه 153شمارهٔ ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه 154شمارهٔ ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی 155شمارهٔ ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ