به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حسن غزنوی

حسن غزنویرباعی هاشمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش

1850عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آیینه بیار است خط چون زنگش
دل گشت فراخ از دهان تنگش
نقش از پری و رنگ ز گل بر بودست
خورشید منقش و مه گلرنگش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش 2شمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش 3شمارهٔ ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش 4شمارهٔ ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش 5شمارهٔ ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش 6شمارهٔ ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق 7شمارهٔ ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل 8شمارهٔ ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل 9شمارهٔ ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل 10شمارهٔ ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم 11شمارهٔ ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم 12شمارهٔ ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام 13شمارهٔ ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم 14شمارهٔ ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم 15شمارهٔ ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم 16شمارهٔ ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم 17شمارهٔ ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم 18شمارهٔ ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم 19شمارهٔ ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم 20شمارهٔ ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم 21شمارهٔ ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم 22شمارهٔ ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم 23شمارهٔ ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم 24شمارهٔ ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم 25شمارهٔ ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم 26شمارهٔ ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم 27شمارهٔ ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم 28شمارهٔ ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم 29شمارهٔ ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم 30شمارهٔ ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم 31شمارهٔ ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم 32شمارهٔ ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم 33شمارهٔ ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم 34شمارهٔ ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم 35شمارهٔ ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن 36شمارهٔ ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن 37شمارهٔ ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن 38شمارهٔ ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من 39شمارهٔ ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من 40شمارهٔ ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین 41شمارهٔ ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو 42شمارهٔ ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو 43شمارهٔ ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو 44شمارهٔ ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو 45شمارهٔ ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه 46شمارهٔ ۱۵۳: ای در طلب لطف تو در یا تشنه 47شمارهٔ ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته 48شمارهٔ ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره 49شمارهٔ ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده 50شمارهٔ ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده 51شمارهٔ ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده 52شمارهٔ ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه 53شمارهٔ ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه 54شمارهٔ ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی 55شمارهٔ ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی 56شمارهٔ ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی 57شمارهٔ ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری 58شمارهٔ ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری 59شمارهٔ ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری 60شمارهٔ ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری 61شمارهٔ ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری 62شمارهٔ ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری 63شمارهٔ ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی 64شمارهٔ ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی 65شمارهٔ ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی 66شمارهٔ ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی 67شمارهٔ ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی 68شمارهٔ ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی 69شمارهٔ ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی 70شمارهٔ ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی 71شمارهٔ ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی 72شمارهٔ ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی 73شمارهٔ ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی 74شمارهٔ ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت 75شمارهٔ ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست 76شمارهٔ ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست 77شمارهٔ ۱۸۴: این دوست و شان که دشمن جان منند 78شمارهٔ ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند 79شمارهٔ ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد 80شمارهٔ ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود 81شمارهٔ ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز 82شمارهٔ ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم 83شمارهٔ ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم 84شمارهٔ ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم 85شمارهٔ ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم 86شمارهٔ ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من 87شمارهٔ ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه 88شمارهٔ ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه 89شمارهٔ ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی 90شمارهٔ ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ