به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حسن غزنوی

حسن غزنویرباعی هاشمارهٔ ۳۱: بی عارض چون سیم توام سنگی نیست

1920عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بی عارض چون سیم توام سنگی نیست
زین آمدنم جز به تو آهنگی نیست
آخر چه گلی که هیچ فرسنگی نیست
کز بوی وصال تو در آن رنگی نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۰: شبها ز تو در سرم چه سوداست که نیست 2شمارهٔ ۳۱: بی عارض چون سیم توام سنگی نیست 3شمارهٔ ۳۲: تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت 4شمارهٔ ۳۳: در آب دو چشمم همه عکس رخ تست 5شمارهٔ ۳۴: گر باز بیایم به مراد خویشت 6شمارهٔ ۳۵: در بند نیاید به کمند انصافت 7شمارهٔ ۳۶: بیاد تو نرگس قدح زر نگرفت 8شمارهٔ ۳۷: دل را چو هوای آن دل آرای گرفت 9شمارهٔ ۳۸: جان جز به امید تو سکونی نگرفت 10شمارهٔ ۳۹: چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت 11شمارهٔ ۴۰: کس جز تو مرا طرب فزا نیست مباد 12شمارهٔ ۴۱: ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد 13شمارهٔ ۴۲: یک وعده که نیم عشوه بد یار نداد 14شمارهٔ ۴۳: یارم چو کلاله بر گل و لاله نهاد 15شمارهٔ ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد 16شمارهٔ ۴۵: درویش ز دور تو توانگر گردد 17شمارهٔ ۴۶: هر شب که رخ سپهر گلشن گردد 18شمارهٔ ۴۷: ترسان نه از آنم که دلم خون گردد 19شمارهٔ ۴۸: شاها فلکی که روی از هر دارد 20شمارهٔ ۴۹: بگذار جهان که او همین خو دارد 21شمارهٔ ۵۰: نقد دلم از غمت عیاری دارد 22شمارهٔ ۵۱: هرگز به وفا ز تو گمان نتوان برد 23شمارهٔ ۵۲: حاشا که قبول خلقت از ره ببرد 24شمارهٔ ۵۳: خاکی بر من کزین سرای اندیشد 25شمارهٔ ۵۴: در راه تو دیده را زمین باید کرد 26شمارهٔ ۵۵: دل را بدمی شاد نمی یارم کرد 27شمارهٔ ۵۶: سلطان بهرام تا جهان می گیرد 28شمارهٔ ۵۷: ای آنکه به تو دیده ظاهر نرسد 29شمارهٔ ۵۸: خاک قدمت به تاج خورشید ارزد 30شمارهٔ ۵۹: دل خیمه میان سنبل و سوسن زد 31شمارهٔ ۶۰: شاها سوسن نمونه پروین شد 32شمارهٔ ۶۱: ای شاه چو دولت تو جاوید آید 33شمارهٔ ۶۲: شد عمر برون و آرزو برنامد 34شمارهٔ ۶۳: یارم ره و رسم عشق نیکو داند 35شمارهٔ ۶۴: دردا که دلم به وصل تو شاد نماند 36شمارهٔ ۶۵: هر شب که دلم به حیلها درماند 37شمارهٔ ۶۶: هوشم سوی یار ناجوانمرد بماند 38شمارهٔ ۶۷: نی باد سحر بادم سر دم ماند 39شمارهٔ ۶۸: این طایفه را چو خویشتن دانستند 40شمارهٔ ۶۹: رندان می معرفت به اقبال کشند 41شمارهٔ ۷۰: هر دم خسرو هزار دل شاد کند 42شمارهٔ ۷۱: این هفت اختر که باغ معمور کند 43شمارهٔ ۷۲: هر تیر کز این طبع چو الماس جهد 44شمارهٔ ۷۳: سودی همه را مرا زیان خواهی بود 45شمارهٔ ۷۴: دل در بر من به درد خشنود نبود 46شمارهٔ ۷۵: افسوس که بخت دل فروزیت نبود 47شمارهٔ ۷۶: همراهی عشق هر هوس را مدود 48شمارهٔ ۷۷: مه باتو تا درون پیرانه رود؟49شمارهٔ ۷۸: یک روز مرا کار به سامان نرود 50شمارهٔ ۷۹: حالی باری بر آتشم تا چه شود 51شمارهٔ ۸۰: چون باد اگر زخاک سنگم بشود 52شمارهٔ ۸۱: خشنود ز بهرام روان محمود 53شمارهٔ ۸۲: آن سبزه که از گلت برون می آید 54شمارهٔ ۸۳: در شیوه عشق صبر و زر می باید 55شمارهٔ ۸۴: در ده قدح درد که در می باید 56شمارهٔ ۸۵: آتش زده در هجر تو گرمی باید 57شمارهٔ ۸۶: در عشق نماند دیده را جای امید 58شمارهٔ ۸۷: هر لحظه کنی دلا یکی درد شکار 59شمارهٔ ۸۸: ای رنگ رخت جامه جادوی بهار 60شمارهٔ ۸۹: خط تو کشیده زهره را نیل ای یار 61شمارهٔ ۹۰: جانا تن نالان که نماندست ببر 62شمارهٔ ۹۱: دوش آن بت زرین کمر سیمین بر 63شمارهٔ ۹۲: شبهای وصال ما کجا شد آخر 64شمارهٔ ۹۳: هر روز ترا یک بدآموز دگر 65شمارهٔ ۹۴: در مجلس خسرو همایون اختر 66شمارهٔ ۹۵: غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر 67شمارهٔ ۹۶: پیش لب خود یاد شکر هیچ مگیر 68شمارهٔ ۹۷: هر سنگی را که آفتاب از تک و تاز 69شمارهٔ ۹۸: مهمان من آمده است جانان امروز 70شمارهٔ ۹۹: گر صبر نه ای دل پر خون بگریز 71شمارهٔ ۱۰۰: از درد دل پر غمم ای ماه به ترس 72شمارهٔ ۱۰۱: سبحان الله در آن جوانی و هوس 73شمارهٔ ۱۰۲: ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟74شمارهٔ ۱۰۳: ای دوست مطیع دشمن هجران باش 75شمارهٔ ۱۰۴: ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش 76شمارهٔ ۱۰۵: دشمن که فتاده است بوصلت هوسش 77شمارهٔ ۱۰۶: شاهنشه را که بخت بادا وطنش 78شمارهٔ ۱۰۷: ای دل به دل آنچه می کند یار بکش 79شمارهٔ ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش 80شمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش 81شمارهٔ ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش 82شمارهٔ ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش 83شمارهٔ ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش 84شمارهٔ ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق 85شمارهٔ ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل 86شمارهٔ ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل 87شمارهٔ ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل 88شمارهٔ ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم 89شمارهٔ ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم 90شمارهٔ ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام 91شمارهٔ ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم 92شمارهٔ ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم 93شمارهٔ ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم 94شمارهٔ ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم 95شمارهٔ ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم 96شمارهٔ ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم 97شمارهٔ ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم 98شمارهٔ ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم 99شمارهٔ ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم 100شمارهٔ ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم 101شمارهٔ ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم 102شمارهٔ ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم 103شمارهٔ ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم 104شمارهٔ ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم 105شمارهٔ ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم 106شمارهٔ ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم 107شمارهٔ ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم 108شمارهٔ ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم 109شمارهٔ ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم 110شمارهٔ ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم 111شمارهٔ ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم 112شمارهٔ ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم 113شمارهٔ ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن 114شمارهٔ ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن 115شمارهٔ ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن 116شمارهٔ ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من 117شمارهٔ ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من 118شمارهٔ ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین 119شمارهٔ ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو 120شمارهٔ ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو 121شمارهٔ ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو 122شمارهٔ ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو 123شمارهٔ ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه 124شمارهٔ ۱۵۳: ای در طلب لطف تو در یا تشنه 125شمارهٔ ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته 126شمارهٔ ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره 127شمارهٔ ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده 128شمارهٔ ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده 129شمارهٔ ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده 130شمارهٔ ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه 131شمارهٔ ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه 132شمارهٔ ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی 133شمارهٔ ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی 134شمارهٔ ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی 135شمارهٔ ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری 136شمارهٔ ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری 137شمارهٔ ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری 138شمارهٔ ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری 139شمارهٔ ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری 140شمارهٔ ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری 141شمارهٔ ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی 142شمارهٔ ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی 143شمارهٔ ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی 144شمارهٔ ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی 145شمارهٔ ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی 146شمارهٔ ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی 147شمارهٔ ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی 148شمارهٔ ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی 149شمارهٔ ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی 150شمارهٔ ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی 151شمارهٔ ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی 152شمارهٔ ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت 153شمارهٔ ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست 154شمارهٔ ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست 155شمارهٔ ۱۸۴: این دوست و شان که دشمن جان منند 156شمارهٔ ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند 157شمارهٔ ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد 158شمارهٔ ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود 159شمارهٔ ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز 160شمارهٔ ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم 161شمارهٔ ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم 162شمارهٔ ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم 163شمارهٔ ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم 164شمارهٔ ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من 165شمارهٔ ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه 166شمارهٔ ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه 167شمارهٔ ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی 168شمارهٔ ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ