به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حسن غزنوی

حسن غزنویرباعی هاشمارهٔ ۳۵: در بند نیاید به کمند انصافت

1890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در بند نیاید به کمند انصافت
گوئی که به جان کند گزند انصافت
تا چند گوئی که می نیابم انصاف
انصاف بده تا بدهند انصافت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۴: گر باز بیایم به مراد خویشت 2شمارهٔ ۳۵: در بند نیاید به کمند انصافت 3شمارهٔ ۳۶: بیاد تو نرگس قدح زر نگرفت 4شمارهٔ ۳۷: دل را چو هوای آن دل آرای گرفت 5شمارهٔ ۳۸: جان جز به امید تو سکونی نگرفت 6شمارهٔ ۳۹: چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت 7شمارهٔ ۴۰: کس جز تو مرا طرب فزا نیست مباد 8شمارهٔ ۴۱: ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد 9شمارهٔ ۴۲: یک وعده که نیم عشوه بد یار نداد 10شمارهٔ ۴۳: یارم چو کلاله بر گل و لاله نهاد 11شمارهٔ ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد 12شمارهٔ ۴۵: درویش ز دور تو توانگر گردد 13شمارهٔ ۴۶: هر شب که رخ سپهر گلشن گردد 14شمارهٔ ۴۷: ترسان نه از آنم که دلم خون گردد 15شمارهٔ ۴۸: شاها فلکی که روی از هر دارد 16شمارهٔ ۴۹: بگذار جهان که او همین خو دارد 17شمارهٔ ۵۰: نقد دلم از غمت عیاری دارد 18شمارهٔ ۵۱: هرگز به وفا ز تو گمان نتوان برد 19شمارهٔ ۵۲: حاشا که قبول خلقت از ره ببرد 20شمارهٔ ۵۳: خاکی بر من کزین سرای اندیشد 21شمارهٔ ۵۴: در راه تو دیده را زمین باید کرد 22شمارهٔ ۵۵: دل را بدمی شاد نمی یارم کرد 23شمارهٔ ۵۶: سلطان بهرام تا جهان می گیرد 24شمارهٔ ۵۷: ای آنکه به تو دیده ظاهر نرسد 25شمارهٔ ۵۸: خاک قدمت به تاج خورشید ارزد 26شمارهٔ ۵۹: دل خیمه میان سنبل و سوسن زد 27شمارهٔ ۶۰: شاها سوسن نمونه پروین شد 28شمارهٔ ۶۱: ای شاه چو دولت تو جاوید آید 29شمارهٔ ۶۲: شد عمر برون و آرزو برنامد 30شمارهٔ ۶۳: یارم ره و رسم عشق نیکو داند 31شمارهٔ ۶۴: دردا که دلم به وصل تو شاد نماند 32شمارهٔ ۶۵: هر شب که دلم به حیلها درماند 33شمارهٔ ۶۶: هوشم سوی یار ناجوانمرد بماند 34شمارهٔ ۶۷: نی باد سحر بادم سر دم ماند 35شمارهٔ ۶۸: این طایفه را چو خویشتن دانستند 36شمارهٔ ۶۹: رندان می معرفت به اقبال کشند 37شمارهٔ ۷۰: هر دم خسرو هزار دل شاد کند 38شمارهٔ ۷۱: این هفت اختر که باغ معمور کند 39شمارهٔ ۷۲: هر تیر کز این طبع چو الماس جهد 40شمارهٔ ۷۳: سودی همه را مرا زیان خواهی بود 41شمارهٔ ۷۴: دل در بر من به درد خشنود نبود 42شمارهٔ ۷۵: افسوس که بخت دل فروزیت نبود 43شمارهٔ ۷۶: همراهی عشق هر هوس را مدود 44شمارهٔ ۷۷: مه باتو تا درون پیرانه رود؟45شمارهٔ ۷۸: یک روز مرا کار به سامان نرود 46شمارهٔ ۷۹: حالی باری بر آتشم تا چه شود 47شمارهٔ ۸۰: چون باد اگر زخاک سنگم بشود 48شمارهٔ ۸۱: خشنود ز بهرام روان محمود 49شمارهٔ ۸۲: آن سبزه که از گلت برون می آید 50شمارهٔ ۸۳: در شیوه عشق صبر و زر می باید 51شمارهٔ ۸۴: در ده قدح درد که در می باید 52شمارهٔ ۸۵: آتش زده در هجر تو گرمی باید 53شمارهٔ ۸۶: در عشق نماند دیده را جای امید 54شمارهٔ ۸۷: هر لحظه کنی دلا یکی درد شکار 55شمارهٔ ۸۸: ای رنگ رخت جامه جادوی بهار 56شمارهٔ ۸۹: خط تو کشیده زهره را نیل ای یار 57شمارهٔ ۹۰: جانا تن نالان که نماندست ببر 58شمارهٔ ۹۱: دوش آن بت زرین کمر سیمین بر 59شمارهٔ ۹۲: شبهای وصال ما کجا شد آخر 60شمارهٔ ۹۳: هر روز ترا یک بدآموز دگر 61شمارهٔ ۹۴: در مجلس خسرو همایون اختر 62شمارهٔ ۹۵: غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر 63شمارهٔ ۹۶: پیش لب خود یاد شکر هیچ مگیر 64شمارهٔ ۹۷: هر سنگی را که آفتاب از تک و تاز 65شمارهٔ ۹۸: مهمان من آمده است جانان امروز 66شمارهٔ ۹۹: گر صبر نه ای دل پر خون بگریز 67شمارهٔ ۱۰۰: از درد دل پر غمم ای ماه به ترس 68شمارهٔ ۱۰۱: سبحان الله در آن جوانی و هوس 69شمارهٔ ۱۰۲: ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟70شمارهٔ ۱۰۳: ای دوست مطیع دشمن هجران باش 71شمارهٔ ۱۰۴: ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش 72شمارهٔ ۱۰۵: دشمن که فتاده است بوصلت هوسش 73شمارهٔ ۱۰۶: شاهنشه را که بخت بادا وطنش 74شمارهٔ ۱۰۷: ای دل به دل آنچه می کند یار بکش 75شمارهٔ ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش 76شمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش 77شمارهٔ ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش 78شمارهٔ ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش 79شمارهٔ ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش 80شمارهٔ ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق 81شمارهٔ ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل 82شمارهٔ ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل 83شمارهٔ ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل 84شمارهٔ ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم 85شمارهٔ ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم 86شمارهٔ ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام 87شمارهٔ ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم 88شمارهٔ ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم 89شمارهٔ ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم 90شمارهٔ ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم 91شمارهٔ ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم 92شمارهٔ ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم 93شمارهٔ ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم 94شمارهٔ ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم 95شمارهٔ ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم 96شمارهٔ ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم 97شمارهٔ ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم 98شمارهٔ ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم 99شمارهٔ ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم 100شمارهٔ ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم 101شمارهٔ ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم 102شمارهٔ ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم 103شمارهٔ ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم 104شمارهٔ ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم 105شمارهٔ ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم 106شمارهٔ ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم 107شمارهٔ ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم 108شمارهٔ ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم 109شمارهٔ ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن 110شمارهٔ ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن 111شمارهٔ ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن 112شمارهٔ ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من 113شمارهٔ ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من 114شمارهٔ ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین 115شمارهٔ ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو 116شمارهٔ ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو 117شمارهٔ ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو 118شمارهٔ ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو 119شمارهٔ ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه 120شمارهٔ ۱۵۳: ای در طلب لطف تو در یا تشنه 121شمارهٔ ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته 122شمارهٔ ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره 123شمارهٔ ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده 124شمارهٔ ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده 125شمارهٔ ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده 126شمارهٔ ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه 127شمارهٔ ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه 128شمارهٔ ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی 129شمارهٔ ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی 130شمارهٔ ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی 131شمارهٔ ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری 132شمارهٔ ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری 133شمارهٔ ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری 134شمارهٔ ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری 135شمارهٔ ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری 136شمارهٔ ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری 137شمارهٔ ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی 138شمارهٔ ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی 139شمارهٔ ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی 140شمارهٔ ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی 141شمارهٔ ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی 142شمارهٔ ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی 143شمارهٔ ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی 144شمارهٔ ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی 145شمارهٔ ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی 146شمارهٔ ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی 147شمارهٔ ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی 148شمارهٔ ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت 149شمارهٔ ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست 150شمارهٔ ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست 151شمارهٔ ۱۸۴: این دوست و شان که دشمن جان منند 152شمارهٔ ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند 153شمارهٔ ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد 154شمارهٔ ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود 155شمارهٔ ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز 156شمارهٔ ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم 157شمارهٔ ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم 158شمارهٔ ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم 159شمارهٔ ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم 160شمارهٔ ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من 161شمارهٔ ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه 162شمارهٔ ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه 163شمارهٔ ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی 164شمارهٔ ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ