به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حسن غزنوی

حسن غزنویرباعی هاشمارهٔ ۲۱: ای دوست مرا غمت چو موئی کرده است

1880عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دوست مرا غمت چو موئی کرده است
صدگونه بلا از تو برون آورده است
گفتم که مگر غم تو من می خوردم
می در نگرم غمت مرا می خورده است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰: آن دل که هزار کامکاری کرده است 2شمارهٔ ۲۱: ای دوست مرا غمت چو موئی کرده است 3شمارهٔ ۲۲: از رنگ رخ تو لاله پرتاب شده است 4شمارهٔ ۲۳: مقصود ز آفرینش ما جان است 5شمارهٔ ۲۴: غم آتش و دل هیمه غمناکان است 6شمارهٔ ۲۵: مشکین خط دوست را ز سنبل ننگ است 7شمارهٔ ۲۶: در ده پسرا می که چمن را تاب است 8شمارهٔ ۲۷: بر مه نقط از مشک سیه باری چیست 9شمارهٔ ۲۸: بر روی تو از هلاک جانم غم نیست 10شمارهٔ ۲۹: از فتنه چشم تو خور و خوابم نیست 11شمارهٔ ۳۰: شبها ز تو در سرم چه سوداست که نیست 12شمارهٔ ۳۱: بی عارض چون سیم توام سنگی نیست 13شمارهٔ ۳۲: تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت 14شمارهٔ ۳۳: در آب دو چشمم همه عکس رخ تست 15شمارهٔ ۳۴: گر باز بیایم به مراد خویشت 16شمارهٔ ۳۵: در بند نیاید به کمند انصافت 17شمارهٔ ۳۶: بیاد تو نرگس قدح زر نگرفت 18شمارهٔ ۳۷: دل را چو هوای آن دل آرای گرفت 19شمارهٔ ۳۸: جان جز به امید تو سکونی نگرفت 20شمارهٔ ۳۹: چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت 21شمارهٔ ۴۰: کس جز تو مرا طرب فزا نیست مباد 22شمارهٔ ۴۱: ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد 23شمارهٔ ۴۲: یک وعده که نیم عشوه بد یار نداد 24شمارهٔ ۴۳: یارم چو کلاله بر گل و لاله نهاد 25شمارهٔ ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد 26شمارهٔ ۴۵: درویش ز دور تو توانگر گردد 27شمارهٔ ۴۶: هر شب که رخ سپهر گلشن گردد 28شمارهٔ ۴۷: ترسان نه از آنم که دلم خون گردد 29شمارهٔ ۴۸: شاها فلکی که روی از هر دارد 30شمارهٔ ۴۹: بگذار جهان که او همین خو دارد 31شمارهٔ ۵۰: نقد دلم از غمت عیاری دارد 32شمارهٔ ۵۱: هرگز به وفا ز تو گمان نتوان برد 33شمارهٔ ۵۲: حاشا که قبول خلقت از ره ببرد 34شمارهٔ ۵۳: خاکی بر من کزین سرای اندیشد 35شمارهٔ ۵۴: در راه تو دیده را زمین باید کرد 36شمارهٔ ۵۵: دل را بدمی شاد نمی یارم کرد 37شمارهٔ ۵۶: سلطان بهرام تا جهان می گیرد 38شمارهٔ ۵۷: ای آنکه به تو دیده ظاهر نرسد 39شمارهٔ ۵۸: خاک قدمت به تاج خورشید ارزد 40شمارهٔ ۵۹: دل خیمه میان سنبل و سوسن زد 41شمارهٔ ۶۰: شاها سوسن نمونه پروین شد 42شمارهٔ ۶۱: ای شاه چو دولت تو جاوید آید 43شمارهٔ ۶۲: شد عمر برون و آرزو برنامد 44شمارهٔ ۶۳: یارم ره و رسم عشق نیکو داند 45شمارهٔ ۶۴: دردا که دلم به وصل تو شاد نماند 46شمارهٔ ۶۵: هر شب که دلم به حیلها درماند 47شمارهٔ ۶۶: هوشم سوی یار ناجوانمرد بماند 48شمارهٔ ۶۷: نی باد سحر بادم سر دم ماند 49شمارهٔ ۶۸: این طایفه را چو خویشتن دانستند 50شمارهٔ ۶۹: رندان می معرفت به اقبال کشند 51شمارهٔ ۷۰: هر دم خسرو هزار دل شاد کند 52شمارهٔ ۷۱: این هفت اختر که باغ معمور کند 53شمارهٔ ۷۲: هر تیر کز این طبع چو الماس جهد 54شمارهٔ ۷۳: سودی همه را مرا زیان خواهی بود 55شمارهٔ ۷۴: دل در بر من به درد خشنود نبود 56شمارهٔ ۷۵: افسوس که بخت دل فروزیت نبود 57شمارهٔ ۷۶: همراهی عشق هر هوس را مدود 58شمارهٔ ۷۷: مه باتو تا درون پیرانه رود؟59شمارهٔ ۷۸: یک روز مرا کار به سامان نرود 60شمارهٔ ۷۹: حالی باری بر آتشم تا چه شود 61شمارهٔ ۸۰: چون باد اگر زخاک سنگم بشود 62شمارهٔ ۸۱: خشنود ز بهرام روان محمود 63شمارهٔ ۸۲: آن سبزه که از گلت برون می آید 64شمارهٔ ۸۳: در شیوه عشق صبر و زر می باید 65شمارهٔ ۸۴: در ده قدح درد که در می باید 66شمارهٔ ۸۵: آتش زده در هجر تو گرمی باید 67شمارهٔ ۸۶: در عشق نماند دیده را جای امید 68شمارهٔ ۸۷: هر لحظه کنی دلا یکی درد شکار 69شمارهٔ ۸۸: ای رنگ رخت جامه جادوی بهار 70شمارهٔ ۸۹: خط تو کشیده زهره را نیل ای یار 71شمارهٔ ۹۰: جانا تن نالان که نماندست ببر 72شمارهٔ ۹۱: دوش آن بت زرین کمر سیمین بر 73شمارهٔ ۹۲: شبهای وصال ما کجا شد آخر 74شمارهٔ ۹۳: هر روز ترا یک بدآموز دگر 75شمارهٔ ۹۴: در مجلس خسرو همایون اختر 76شمارهٔ ۹۵: غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر 77شمارهٔ ۹۶: پیش لب خود یاد شکر هیچ مگیر 78شمارهٔ ۹۷: هر سنگی را که آفتاب از تک و تاز 79شمارهٔ ۹۸: مهمان من آمده است جانان امروز 80شمارهٔ ۹۹: گر صبر نه ای دل پر خون بگریز 81شمارهٔ ۱۰۰: از درد دل پر غمم ای ماه به ترس 82شمارهٔ ۱۰۱: سبحان الله در آن جوانی و هوس 83شمارهٔ ۱۰۲: ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟84شمارهٔ ۱۰۳: ای دوست مطیع دشمن هجران باش 85شمارهٔ ۱۰۴: ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش 86شمارهٔ ۱۰۵: دشمن که فتاده است بوصلت هوسش 87شمارهٔ ۱۰۶: شاهنشه را که بخت بادا وطنش 88شمارهٔ ۱۰۷: ای دل به دل آنچه می کند یار بکش 89شمارهٔ ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش 90شمارهٔ ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش 91شمارهٔ ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش 92شمارهٔ ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش 93شمارهٔ ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش 94شمارهٔ ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق 95شمارهٔ ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل 96شمارهٔ ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل 97شمارهٔ ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل 98شمارهٔ ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم 99شمارهٔ ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم 100شمارهٔ ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام 101شمارهٔ ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم 102شمارهٔ ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم 103شمارهٔ ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم 104شمارهٔ ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم 105شمارهٔ ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم 106شمارهٔ ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم 107شمارهٔ ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم 108شمارهٔ ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم 109شمارهٔ ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم 110شمارهٔ ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم 111شمارهٔ ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم 112شمارهٔ ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم 113شمارهٔ ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم 114شمارهٔ ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم 115شمارهٔ ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم 116شمارهٔ ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم 117شمارهٔ ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم 118شمارهٔ ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم 119شمارهٔ ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم 120شمارهٔ ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم 121شمارهٔ ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم 122شمارهٔ ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم 123شمارهٔ ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن 124شمارهٔ ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن 125شمارهٔ ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن 126شمارهٔ ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من 127شمارهٔ ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من 128شمارهٔ ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین 129شمارهٔ ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو 130شمارهٔ ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو 131شمارهٔ ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو 132شمارهٔ ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو 133شمارهٔ ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه 134شمارهٔ ۱۵۳: ای در طلب لطف تو در یا تشنه 135شمارهٔ ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته 136شمارهٔ ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره 137شمارهٔ ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده 138شمارهٔ ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده 139شمارهٔ ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده 140شمارهٔ ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه 141شمارهٔ ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه 142شمارهٔ ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی 143شمارهٔ ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی 144شمارهٔ ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی 145شمارهٔ ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری 146شمارهٔ ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری 147شمارهٔ ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری 148شمارهٔ ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری 149شمارهٔ ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری 150شمارهٔ ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری 151شمارهٔ ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی 152شمارهٔ ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی 153شمارهٔ ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی 154شمارهٔ ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی 155شمارهٔ ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی 156شمارهٔ ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی 157شمارهٔ ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی 158شمارهٔ ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی 159شمارهٔ ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی 160شمارهٔ ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی 161شمارهٔ ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی 162شمارهٔ ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت 163شمارهٔ ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست 164شمارهٔ ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست 165شمارهٔ ۱۸۴: این دوست و شان که دشمن جان منند 166شمارهٔ ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند 167شمارهٔ ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد 168شمارهٔ ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود 169شمارهٔ ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز 170شمارهٔ ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم 171شمارهٔ ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم 172شمارهٔ ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم 173شمارهٔ ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم 174شمارهٔ ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من 175شمارهٔ ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه 176شمارهٔ ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه 177شمارهٔ ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی 178شمارهٔ ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ