به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۳۹۴: با خوش پسری بحسن چونشمع طراز

1870عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با خوش پسری بحسن چونشمع طراز
گشتم نفسی بنرد بازی دمساز
شش ضربه چو از ماه فزون بود بحسن
او برد اگر چه من شدم شاهد باز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۹۳: یا رب تو جمال آن مه مهر انگیز 2شمارهٔ ۳۹۴: با خوش پسری بحسن چونشمع طراز 3شمارهٔ ۳۹۵: ای یاد تو مونس روان همه کس 4شمارهٔ ۳۹۶: بگرفتمش آن زلف پر از تاب بترس 5شمارهٔ ۳۹۷: لعل تو که آفرینش گوید همه کس 6شمارهٔ ۳۹۸: دارم هوس وصل تو چندانکه مپرس 7شمارهٔ ۳۹۹: خواهی که شوی ای بصفت خیر الناس 8شمارهٔ ۴۰۰: ما با رخ و زلفین تو بی ترس و هراس 9شمارهٔ ۴۰۱: ناکس نشود بدون نوازی تو کس 10شمارهٔ ۴۰۲: ای مونس غم قصه غمخواران پرس 11شمارهٔ ۴۰۳: ای پیک چو نامه ام نهی در دستش 12شمارهٔ ۴۰۴: خصم تو که بر سنان باد سرش 13شمارهٔ ۴۰۵: ای پسته شیرینت شکر خائی خوش 14شمارهٔ ۴۰۶: ای همچو شکر پسته شیرین تو خوش 15شمارهٔ ۴۰۷: هان ابن یمین ز کار آگه میباش 16شمارهٔ ۴۰۸: خواهی که ترا هیچ بدی ناید پیش 17شمارهٔ ۴۰۹: ایدل اگرت هست سر دلبر خویش 18شمارهٔ ۴۱۰: آن بت که رخی بود ز مه خوبترش 19شمارهٔ ۴۱۱: زهریست فراقت که دلم میچشدش 20شمارهٔ ۴۱۲: ای زلف دلاویز تو بر روی تو خوش 21شمارهٔ ۴۱۳: پیوسته از آن مصحف قرآن در پیش 22شمارهٔ ۴۱۴: دهقان بچه ئی داد می نابم دوش 23شمارهٔ ۴۱۵: آن بت که دلم شیفته شد بر چشمش 24شمارهٔ ۴۱۶: تا از گل سیراب تو بر رست حشیش 25شمارهٔ ۴۱۷: بیا ای ساقی مهوش بیار آن آب چون آ ...26شمارهٔ ۴۱۸: استاد حسین ای بصفا همچو سروش 27شمارهٔ ۴۱۹: گر خوش گذرانی گذرد عمر تو خوش 28شمارهٔ ۴۲۰: آنکس که مهیا بودش وجه معاش 29شمارهٔ ۴۲۱: روزیکه بود صحت و اسباب معاش 30شمارهٔ ۴۲۲: اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض 31شمارهٔ ۴۲۳: ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع 32شمارهٔ ۴۲۴: آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ 33شمارهٔ ۴۲۵: چون آتش و آب گر نشستی در میغ 34شمارهٔ ۴۲۶: از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ 35شمارهٔ ۴۲۷: ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف 36شمارهٔ ۴۲۸: بگذر بچمن موسم گل جام بکف 37شمارهٔ ۴۲۹: روی تو فروغ آفتابست بلطف 38شمارهٔ ۴۳۰: کنجی ورفاغی و فراغی از خلق 39شمارهٔ ۴۳۱: فریاد ز ناوک جگر دوز فراق 40شمارهٔ ۴۳۲: شب تیره و صبح گشته روشن زافق 41شمارهٔ ۴۳۳: ای در سر تو فتاده سودای عراق 42شمارهٔ ۴۳۴: ای ریخته از شرم کفت ابر عرق 43شمارهٔ ۴۳۵: این گنبد سبز از شفق مرجان رنگ 44شمارهٔ ۴۳۶: با جمله هنروران بکین است فلک 45شمارهٔ ۴۳۷: چون خواجه بشد چه نام باقی و چه نن ...46شمارهٔ ۴۳۸: دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ 47شمارهٔ ۴۳۹: مائیم و می روح فزا چون دم مشک 48شمارهٔ ۴۴۰: ای پیکر تو گنج روان همه فضل 49شمارهٔ ۴۴۱: دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل 50شمارهٔ ۴۴۲: با نیک و بد زمانه در ساز ایدل 51شمارهٔ ۴۴۳: ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال 52شمارهٔ ۴۴۴: تا غالیه گون خال مه مهر گسل 53شمارهٔ ۴۴۵: امروز بگرما به بت مهر گسل 54شمارهٔ ۴۴۶: گفتم بجهم ز زلف جانانه بعقل 55شمارهٔ ۴۴۷: کس خلد و حجیم را ندیدست ایدل 56شمارهٔ ۴۴۸: هر غم که گذشت شد بدلها همه سهل 57شمارهٔ ۴۴۹: خواهد شدن از تن نظر جان زایل 58شمارهٔ ۴۵۰: افسوس که آفتاب عمرم بزوال 59شمارهٔ ۴۵۱: تا مردم چشم پر نمم روز وصال 60شمارهٔ ۴۵۲: هم عاشق آنروی چو مه دارم دل 61شمارهٔ ۴۵۳: در حال حیاتم ای بت مشکین خال 62شمارهٔ ۴۵۴: در پای گل از دست منه ساغر مل 63شمارهٔ ۴۵۵: در حیرتم از روی تو ایماه چکل 64شمارهٔ ۴۵۶: زیبا صنمی بناز کی آب زلال 65شمارهٔ ۴۵۷: پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل 66شمارهٔ ۴۵۸: دریای وجود را یکی دان بمثل 67شمارهٔ ۴۵۹: علمی که ترا می نرساند بکمال 68شمارهٔ ۴۶۰: در چشم تو باشد سخنم سحر حلال 69شمارهٔ ۴۶۱: دارد صنم ماهوش زهره جمال 70شمارهٔ ۴۶۲: در خطه سبزوار دیدم امسال 71شمارهٔ ۴۶۳: روزی که دلم شدی بخوبان مایل 72شمارهٔ ۴۶۴: هر کو بحسد بسته همی دارد دل 73شمارهٔ ۴۶۵: ما بر در شکریم و قناعت همه سال 74شمارهٔ ۴۶۶: ایدل طلب گذشته امریست محال 75شمارهٔ ۴۶۷: آن بت که بقد سرو روانش گفتیم 76شمارهٔ ۴۶۸: آن سرو بلند کز غمش پست شدم 77شمارهٔ ۴۶۹: ایدل اگرت کار جهان نیست بکام 78شمارهٔ ۴۷۰: ای سرو روان بر چمن و باغ دلم 79شمارهٔ ۴۷۱: ایشاه بتان در دل و جان جات کنیم 80شمارهٔ ۴۷۲: ایدل چو نمی شکیبی از روی بتم 81شمارهٔ ۴۷۳: ایقد تو سرو جویبار چشمم 82شمارهٔ ۴۷۴: ایدوست بیا تا نفسی شاد شویم 83شمارهٔ ۴۷۵: ای بس که درینمقام دمها زده ایم 84شمارهٔ ۴۷۶: آنها که حلال زادگانند و کرام 85شمارهٔ ۴۷۷: آن کز پی وصل او بجان میپویم 86شمارهٔ ۴۷۸: ای سرو سهی قامت خوش رفتارم 87شمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم 88شمارهٔ ۴۸۰: آهو چشمی که میرباید هوشم 89شمارهٔ ۴۸۱: افتاد گره بر تن مجروح سقیم 90شمارهٔ ۴۸۲: گر عشق تو چون آب براند خونم 91شمارهٔ ۴۸۳: دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم 92شمارهٔ ۴۸۴: هر دم غم جانان المی میدهدم 93شمارهٔ ۴۸۵: هر چند بر نهال دانش رفتم 94شمارهٔ ۴۸۶: در لهو و لعب عمر بسر برد دلم 95شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 96شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 97شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 98شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 99شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 100شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 101شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 102شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 103شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 104شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 105شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 106شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 107شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 108شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 109شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 110شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 111شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 112شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 113شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 114شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 115شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 116شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 117شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 118شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 119شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 120شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 121شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 122شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 123شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 124شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 125شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 126شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 127شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 128شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 129شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 130شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 131شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 132شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 133شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 134شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 135شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...136شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 137شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 138شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 139شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 140شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 141شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 142شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 143شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 144شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 145شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 146شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 147شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 148شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 149شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 150شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 151شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 152شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 153شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 154شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 155شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 156شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 157شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 158شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 159شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 160شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 161شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 162شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 163شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 164شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 165شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 166شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 167شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 168شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 169شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 170شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 171شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 172شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 173شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 174شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 175شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 176شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 177شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 178شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 179شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 180شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 181شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 182شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 183شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 184شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 185شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 186شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 187شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 188شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 189شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 190شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 191شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 192شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 193شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 194شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 195شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 196شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 197شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 198شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 199شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 200شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 201شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 202شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 203شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 204شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 205شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 206شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 207شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 208شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 209شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 210شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 211شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 212شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 213شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 214شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 215شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 216شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 217شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 218شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 219شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 220شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 221شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 222شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 223شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 224شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 225شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 226شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 227شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 228شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 229شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 230شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 231شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 232شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 233شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 234شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 235شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 236شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 237شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ