به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم

1840عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای برده سر زلف تو از جای دلم
و افکنده سر زلف تو بر پای دلم
درمان دلم لعل لبت گر نکند
پس وای دلم وای دلم وای دلم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۷۸: ای سرو سهی قامت خوش رفتارم 2شمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم 3شمارهٔ ۴۸۰: آهو چشمی که میرباید هوشم 4شمارهٔ ۴۸۱: افتاد گره بر تن مجروح سقیم 5شمارهٔ ۴۸۲: گر عشق تو چون آب براند خونم 6شمارهٔ ۴۸۳: دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم 7شمارهٔ ۴۸۴: هر دم غم جانان المی میدهدم 8شمارهٔ ۴۸۵: هر چند بر نهال دانش رفتم 9شمارهٔ ۴۸۶: در لهو و لعب عمر بسر برد دلم 10شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 11شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 12شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 13شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 14شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 15شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 16شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 17شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 18شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 19شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 20شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 21شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 22شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 23شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 24شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 25شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 26شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 27شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 28شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 29شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 30شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 31شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 32شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 33شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 34شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 35شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 36شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 37شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 38شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 39شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 40شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 41شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 42شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 43شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 44شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 45شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 46شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 47شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 48شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 49شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 50شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...51شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 52شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 53شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 54شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 55شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 56شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 57شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 58شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 59شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 60شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 61شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 62شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 63شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 64شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 65شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 66شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 67شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 68شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 69شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 70شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 71شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 72شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 73شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 74شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 75شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 76شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 77شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 78شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 79شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 80شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 81شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 82شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 83شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 84شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 85شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 86شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 87شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 88شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 89شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 90شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 91شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 92شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 93شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 94شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 95شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 96شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 97شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 98شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 99شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 100شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 101شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 102شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 103شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 104شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 105شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 106شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 107شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 108شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 109شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 110شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 111شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 112شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 113شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 114شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 115شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 116شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 117شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 118شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 119شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 120شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 121شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 122شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 123شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 124شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 125شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 126شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 127شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 128شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 129شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 130شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 131شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 132شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 133شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 134شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 135شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 136شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 137شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 138شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 139شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 140شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 141شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 142شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 143شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 144شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 145شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 146شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 147شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 148شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 149شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 150شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 151شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 152شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ