به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عمری بهوای جاه گمراه شدیم
هم شکر خدایرا که اگاه شدیم
از خواری بندگی چو یوسف رستیم
در مصر عزیزان بنوی شاه شدیم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 2شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 3شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 4شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 5شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 6شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 7شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 8شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 9شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 10شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 11شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 12شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 13شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 14شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 15شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 16شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 17شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 18شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 19شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 20شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 21شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 22شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 23شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 24شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 25شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 26شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 27شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 28شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 29شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 30شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 31شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 32شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 33شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 34شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...35شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 36شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 37شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 38شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 39شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 40شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 41شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 42شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 43شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 44شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 45شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 46شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 47شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 48شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 49شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 50شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 51شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 52شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 53شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 54شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 55شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 56شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 57شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 58شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 59شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 60شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 61شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 62شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 63شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 64شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 65شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 66شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 67شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 68شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 69شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 70شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 71شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 72شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 73شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 74شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 75شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 76شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 77شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 78شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 79شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 80شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 81شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 82شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 83شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 84شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 85شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 86شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 87شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 88شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 89شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 90شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 91شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 92شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 93شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 94شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 95شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 96شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 97شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 98شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 99شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 100شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 101شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 102شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 103شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 104شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 105شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 106شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 107شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 108شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 109شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 110شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 111شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 112شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 113شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 114شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 115شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 116شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 117شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 118شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 119شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 120شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 121شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 122شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 123شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 124شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 125شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 126شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 127شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 128شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 129شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 130شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 131شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 132شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 133شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 134شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 135شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 136شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ