به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم

1980عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

فرزند گرامی حسن ایجان و دلم
ایحاصل عمر و زبده آب و گلم
با دل رگ سودای تو خواهم پیوست
روزیکه ز جان علاقه تن گسلم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 2شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 3شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 4شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 5شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 6شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 7شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 8شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 9شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 10شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 11شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 12شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 13شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 14شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 15شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 16شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 17شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 18شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 19شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 20شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 21شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 22شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 23شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 24شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 25شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 26شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 27شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 28شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 29شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 30شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 31شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 32شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 33شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 34شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 35شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 36شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 37شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 38شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 39شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 40شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 41شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...42شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 43شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 44شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 45شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 46شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 47شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 48شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 49شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 50شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 51شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 52شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 53شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 54شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 55شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 56شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 57شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 58شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 59شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 60شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 61شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 62شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 63شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 64شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 65شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 66شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 67شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 68شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 69شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 70شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 71شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 72شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 73شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 74شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 75شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 76شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 77شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 78شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 79شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 80شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 81شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 82شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 83شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 84شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 85شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 86شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 87شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 88شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 89شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 90شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 91شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 92شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 93شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 94شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 95شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 96شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 97شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 98شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 99شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 100شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 101شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 102شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 103شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 104شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 105شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 106شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 107شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 108شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 109شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 110شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 111شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 112شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 113شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 114شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 115شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 116شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 117شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 118شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 119شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 120شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 121شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 122شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 123شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 124شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 125شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 126شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 127شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 128شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 129شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 130شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 131شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 132شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 133شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 134شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 135شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 136شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 137شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 138شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 139شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 140شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 141شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 142شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 143شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ