به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۰۶: ای همچو شکر پسته شیرین تو خوش

1760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای همچو شکر پسته شیرین تو خوش
وی همچو قمر عارض رنگین تو خوش
دردی که ز عشق تو کشم درمانست
هم مهر توام خوشست و هم کین تو خوش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۰۵: ای پسته شیرینت شکر خائی خوش 2شمارهٔ ۴۰۶: ای همچو شکر پسته شیرین تو خوش 3شمارهٔ ۴۰۷: هان ابن یمین ز کار آگه میباش 4شمارهٔ ۴۰۸: خواهی که ترا هیچ بدی ناید پیش 5شمارهٔ ۴۰۹: ایدل اگرت هست سر دلبر خویش 6شمارهٔ ۴۱۰: آن بت که رخی بود ز مه خوبترش 7شمارهٔ ۴۱۱: زهریست فراقت که دلم میچشدش 8شمارهٔ ۴۱۲: ای زلف دلاویز تو بر روی تو خوش 9شمارهٔ ۴۱۳: پیوسته از آن مصحف قرآن در پیش 10شمارهٔ ۴۱۴: دهقان بچه ئی داد می نابم دوش 11شمارهٔ ۴۱۵: آن بت که دلم شیفته شد بر چشمش 12شمارهٔ ۴۱۶: تا از گل سیراب تو بر رست حشیش 13شمارهٔ ۴۱۷: بیا ای ساقی مهوش بیار آن آب چون آ ...14شمارهٔ ۴۱۸: استاد حسین ای بصفا همچو سروش 15شمارهٔ ۴۱۹: گر خوش گذرانی گذرد عمر تو خوش 16شمارهٔ ۴۲۰: آنکس که مهیا بودش وجه معاش 17شمارهٔ ۴۲۱: روزیکه بود صحت و اسباب معاش 18شمارهٔ ۴۲۲: اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض 19شمارهٔ ۴۲۳: ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع 20شمارهٔ ۴۲۴: آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ 21شمارهٔ ۴۲۵: چون آتش و آب گر نشستی در میغ 22شمارهٔ ۴۲۶: از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ 23شمارهٔ ۴۲۷: ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف 24شمارهٔ ۴۲۸: بگذر بچمن موسم گل جام بکف 25شمارهٔ ۴۲۹: روی تو فروغ آفتابست بلطف 26شمارهٔ ۴۳۰: کنجی ورفاغی و فراغی از خلق 27شمارهٔ ۴۳۱: فریاد ز ناوک جگر دوز فراق 28شمارهٔ ۴۳۲: شب تیره و صبح گشته روشن زافق 29شمارهٔ ۴۳۳: ای در سر تو فتاده سودای عراق 30شمارهٔ ۴۳۴: ای ریخته از شرم کفت ابر عرق 31شمارهٔ ۴۳۵: این گنبد سبز از شفق مرجان رنگ 32شمارهٔ ۴۳۶: با جمله هنروران بکین است فلک 33شمارهٔ ۴۳۷: چون خواجه بشد چه نام باقی و چه نن ...34شمارهٔ ۴۳۸: دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ 35شمارهٔ ۴۳۹: مائیم و می روح فزا چون دم مشک 36شمارهٔ ۴۴۰: ای پیکر تو گنج روان همه فضل 37شمارهٔ ۴۴۱: دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل 38شمارهٔ ۴۴۲: با نیک و بد زمانه در ساز ایدل 39شمارهٔ ۴۴۳: ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال 40شمارهٔ ۴۴۴: تا غالیه گون خال مه مهر گسل 41شمارهٔ ۴۴۵: امروز بگرما به بت مهر گسل 42شمارهٔ ۴۴۶: گفتم بجهم ز زلف جانانه بعقل 43شمارهٔ ۴۴۷: کس خلد و حجیم را ندیدست ایدل 44شمارهٔ ۴۴۸: هر غم که گذشت شد بدلها همه سهل 45شمارهٔ ۴۴۹: خواهد شدن از تن نظر جان زایل 46شمارهٔ ۴۵۰: افسوس که آفتاب عمرم بزوال 47شمارهٔ ۴۵۱: تا مردم چشم پر نمم روز وصال 48شمارهٔ ۴۵۲: هم عاشق آنروی چو مه دارم دل 49شمارهٔ ۴۵۳: در حال حیاتم ای بت مشکین خال 50شمارهٔ ۴۵۴: در پای گل از دست منه ساغر مل 51شمارهٔ ۴۵۵: در حیرتم از روی تو ایماه چکل 52شمارهٔ ۴۵۶: زیبا صنمی بناز کی آب زلال 53شمارهٔ ۴۵۷: پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل 54شمارهٔ ۴۵۸: دریای وجود را یکی دان بمثل 55شمارهٔ ۴۵۹: علمی که ترا می نرساند بکمال 56شمارهٔ ۴۶۰: در چشم تو باشد سخنم سحر حلال 57شمارهٔ ۴۶۱: دارد صنم ماهوش زهره جمال 58شمارهٔ ۴۶۲: در خطه سبزوار دیدم امسال 59شمارهٔ ۴۶۳: روزی که دلم شدی بخوبان مایل 60شمارهٔ ۴۶۴: هر کو بحسد بسته همی دارد دل 61شمارهٔ ۴۶۵: ما بر در شکریم و قناعت همه سال 62شمارهٔ ۴۶۶: ایدل طلب گذشته امریست محال 63شمارهٔ ۴۶۷: آن بت که بقد سرو روانش گفتیم 64شمارهٔ ۴۶۸: آن سرو بلند کز غمش پست شدم 65شمارهٔ ۴۶۹: ایدل اگرت کار جهان نیست بکام 66شمارهٔ ۴۷۰: ای سرو روان بر چمن و باغ دلم 67شمارهٔ ۴۷۱: ایشاه بتان در دل و جان جات کنیم 68شمارهٔ ۴۷۲: ایدل چو نمی شکیبی از روی بتم 69شمارهٔ ۴۷۳: ایقد تو سرو جویبار چشمم 70شمارهٔ ۴۷۴: ایدوست بیا تا نفسی شاد شویم 71شمارهٔ ۴۷۵: ای بس که درینمقام دمها زده ایم 72شمارهٔ ۴۷۶: آنها که حلال زادگانند و کرام 73شمارهٔ ۴۷۷: آن کز پی وصل او بجان میپویم 74شمارهٔ ۴۷۸: ای سرو سهی قامت خوش رفتارم 75شمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم 76شمارهٔ ۴۸۰: آهو چشمی که میرباید هوشم 77شمارهٔ ۴۸۱: افتاد گره بر تن مجروح سقیم 78شمارهٔ ۴۸۲: گر عشق تو چون آب براند خونم 79شمارهٔ ۴۸۳: دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم 80شمارهٔ ۴۸۴: هر دم غم جانان المی میدهدم 81شمارهٔ ۴۸۵: هر چند بر نهال دانش رفتم 82شمارهٔ ۴۸۶: در لهو و لعب عمر بسر برد دلم 83شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 84شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 85شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 86شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 87شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 88شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 89شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 90شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 91شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 92شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 93شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 94شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 95شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 96شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 97شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 98شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 99شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 100شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 101شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 102شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 103شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 104شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 105شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 106شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 107شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 108شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 109شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 110شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 111شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 112شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 113شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 114شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 115شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 116شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 117شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 118شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 119شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 120شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 121شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 122شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 123شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...124شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 125شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 126شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 127شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 128شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 129شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 130شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 131شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 132شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 133شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 134شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 135شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 136شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 137شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 138شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 139شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 140شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 141شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 142شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 143شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 144شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 145شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 146شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 147شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 148شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 149شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 150شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 151شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 152شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 153شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 154شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 155شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 156شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 157شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 158شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 159شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 160شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 161شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 162شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 163شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 164شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 165شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 166شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 167شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 168شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 169شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 170شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 171شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 172شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 173شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 174شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 175شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 176شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 177شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 178شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 179شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 180شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 181شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 182شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 183شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 184شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 185شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 186شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 187شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 188شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 189شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 190شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 191شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 192شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 193شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 194شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 195شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 196شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 197شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 198شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 199شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 200شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 201شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 202شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 203شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 204شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 205شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 206شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 207شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 208شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 209شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 210شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 211شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 212شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 213شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 214شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 215شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 216شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 217شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 218شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 219شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 220شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 221شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 222شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 223شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 224شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 225شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ