به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۲۰: آنکس که مهیا بودش وجه معاش

1820عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آنکس که مهیا بودش وجه معاش
وز دور فلک نباشدش هیچ خراش
دانم بکمالش نرسد نقصانی
بر خاطر اگر بگذرد اندیشه ماش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۱۹: گر خوش گذرانی گذرد عمر تو خوش 2شمارهٔ ۴۲۰: آنکس که مهیا بودش وجه معاش 3شمارهٔ ۴۲۱: روزیکه بود صحت و اسباب معاش 4شمارهٔ ۴۲۲: اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض 5شمارهٔ ۴۲۳: ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع 6شمارهٔ ۴۲۴: آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ 7شمارهٔ ۴۲۵: چون آتش و آب گر نشستی در میغ 8شمارهٔ ۴۲۶: از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ 9شمارهٔ ۴۲۷: ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف 10شمارهٔ ۴۲۸: بگذر بچمن موسم گل جام بکف 11شمارهٔ ۴۲۹: روی تو فروغ آفتابست بلطف 12شمارهٔ ۴۳۰: کنجی ورفاغی و فراغی از خلق 13شمارهٔ ۴۳۱: فریاد ز ناوک جگر دوز فراق 14شمارهٔ ۴۳۲: شب تیره و صبح گشته روشن زافق 15شمارهٔ ۴۳۳: ای در سر تو فتاده سودای عراق 16شمارهٔ ۴۳۴: ای ریخته از شرم کفت ابر عرق 17شمارهٔ ۴۳۵: این گنبد سبز از شفق مرجان رنگ 18شمارهٔ ۴۳۶: با جمله هنروران بکین است فلک 19شمارهٔ ۴۳۷: چون خواجه بشد چه نام باقی و چه نن ...20شمارهٔ ۴۳۸: دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ 21شمارهٔ ۴۳۹: مائیم و می روح فزا چون دم مشک 22شمارهٔ ۴۴۰: ای پیکر تو گنج روان همه فضل 23شمارهٔ ۴۴۱: دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل 24شمارهٔ ۴۴۲: با نیک و بد زمانه در ساز ایدل 25شمارهٔ ۴۴۳: ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال 26شمارهٔ ۴۴۴: تا غالیه گون خال مه مهر گسل 27شمارهٔ ۴۴۵: امروز بگرما به بت مهر گسل 28شمارهٔ ۴۴۶: گفتم بجهم ز زلف جانانه بعقل 29شمارهٔ ۴۴۷: کس خلد و حجیم را ندیدست ایدل 30شمارهٔ ۴۴۸: هر غم که گذشت شد بدلها همه سهل 31شمارهٔ ۴۴۹: خواهد شدن از تن نظر جان زایل 32شمارهٔ ۴۵۰: افسوس که آفتاب عمرم بزوال 33شمارهٔ ۴۵۱: تا مردم چشم پر نمم روز وصال 34شمارهٔ ۴۵۲: هم عاشق آنروی چو مه دارم دل 35شمارهٔ ۴۵۳: در حال حیاتم ای بت مشکین خال 36شمارهٔ ۴۵۴: در پای گل از دست منه ساغر مل 37شمارهٔ ۴۵۵: در حیرتم از روی تو ایماه چکل 38شمارهٔ ۴۵۶: زیبا صنمی بناز کی آب زلال 39شمارهٔ ۴۵۷: پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل 40شمارهٔ ۴۵۸: دریای وجود را یکی دان بمثل 41شمارهٔ ۴۵۹: علمی که ترا می نرساند بکمال 42شمارهٔ ۴۶۰: در چشم تو باشد سخنم سحر حلال 43شمارهٔ ۴۶۱: دارد صنم ماهوش زهره جمال 44شمارهٔ ۴۶۲: در خطه سبزوار دیدم امسال 45شمارهٔ ۴۶۳: روزی که دلم شدی بخوبان مایل 46شمارهٔ ۴۶۴: هر کو بحسد بسته همی دارد دل 47شمارهٔ ۴۶۵: ما بر در شکریم و قناعت همه سال 48شمارهٔ ۴۶۶: ایدل طلب گذشته امریست محال 49شمارهٔ ۴۶۷: آن بت که بقد سرو روانش گفتیم 50شمارهٔ ۴۶۸: آن سرو بلند کز غمش پست شدم 51شمارهٔ ۴۶۹: ایدل اگرت کار جهان نیست بکام 52شمارهٔ ۴۷۰: ای سرو روان بر چمن و باغ دلم 53شمارهٔ ۴۷۱: ایشاه بتان در دل و جان جات کنیم 54شمارهٔ ۴۷۲: ایدل چو نمی شکیبی از روی بتم 55شمارهٔ ۴۷۳: ایقد تو سرو جویبار چشمم 56شمارهٔ ۴۷۴: ایدوست بیا تا نفسی شاد شویم 57شمارهٔ ۴۷۵: ای بس که درینمقام دمها زده ایم 58شمارهٔ ۴۷۶: آنها که حلال زادگانند و کرام 59شمارهٔ ۴۷۷: آن کز پی وصل او بجان میپویم 60شمارهٔ ۴۷۸: ای سرو سهی قامت خوش رفتارم 61شمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم 62شمارهٔ ۴۸۰: آهو چشمی که میرباید هوشم 63شمارهٔ ۴۸۱: افتاد گره بر تن مجروح سقیم 64شمارهٔ ۴۸۲: گر عشق تو چون آب براند خونم 65شمارهٔ ۴۸۳: دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم 66شمارهٔ ۴۸۴: هر دم غم جانان المی میدهدم 67شمارهٔ ۴۸۵: هر چند بر نهال دانش رفتم 68شمارهٔ ۴۸۶: در لهو و لعب عمر بسر برد دلم 69شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 70شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 71شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 72شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 73شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 74شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 75شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 76شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 77شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 78شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 79شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 80شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 81شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 82شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 83شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 84شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 85شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 86شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 87شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 88شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 89شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 90شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 91شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 92شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 93شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 94شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 95شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 96شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 97شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 98شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 99شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 100شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 101شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 102شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 103شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 104شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 105شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 106شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 107شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 108شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 109شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...110شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 111شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 112شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 113شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 114شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 115شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 116شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 117شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 118شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 119شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 120شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 121شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 122شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 123شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 124شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 125شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 126شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 127شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 128شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 129شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 130شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 131شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 132شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 133شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 134شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 135شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 136شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 137شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 138شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 139شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 140شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 141شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 142شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 143شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 144شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 145شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 146شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 147شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 148شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 149شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 150شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 151شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 152شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 153شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 154شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 155شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 156شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 157شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 158شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 159شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 160شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 161شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 162شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 163شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 164شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 165شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 166شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 167شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 168شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 169شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 170شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 171شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 172شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 173شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 174شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 175شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 176شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 177شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 178شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 179شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 180شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 181شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 182شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 183شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 184شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 185شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 186شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 187شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 188شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 189شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 190شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 191شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 192شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 193شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 194شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 195شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 196شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 197شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 198شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 199شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 200شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 201شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 202شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 203شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 204شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 205شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 206شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 207شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 208شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 209شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 210شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 211شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ