به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۲۱: روزیکه بود صحت و اسباب معاش

1790عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

روزیکه بود صحت و اسباب معاش
زنهار غنیمت شمر و خوش میباش
زیراک چو وقت فرصت از دست رود
زانپس نکند سود ترا گفتن کاش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۲۰: آنکس که مهیا بودش وجه معاش 2شمارهٔ ۴۲۱: روزیکه بود صحت و اسباب معاش 3شمارهٔ ۴۲۲: اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض 4شمارهٔ ۴۲۳: ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع 5شمارهٔ ۴۲۴: آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ 6شمارهٔ ۴۲۵: چون آتش و آب گر نشستی در میغ 7شمارهٔ ۴۲۶: از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ 8شمارهٔ ۴۲۷: ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف 9شمارهٔ ۴۲۸: بگذر بچمن موسم گل جام بکف 10شمارهٔ ۴۲۹: روی تو فروغ آفتابست بلطف 11شمارهٔ ۴۳۰: کنجی ورفاغی و فراغی از خلق 12شمارهٔ ۴۳۱: فریاد ز ناوک جگر دوز فراق 13شمارهٔ ۴۳۲: شب تیره و صبح گشته روشن زافق 14شمارهٔ ۴۳۳: ای در سر تو فتاده سودای عراق 15شمارهٔ ۴۳۴: ای ریخته از شرم کفت ابر عرق 16شمارهٔ ۴۳۵: این گنبد سبز از شفق مرجان رنگ 17شمارهٔ ۴۳۶: با جمله هنروران بکین است فلک 18شمارهٔ ۴۳۷: چون خواجه بشد چه نام باقی و چه نن ...19شمارهٔ ۴۳۸: دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ 20شمارهٔ ۴۳۹: مائیم و می روح فزا چون دم مشک 21شمارهٔ ۴۴۰: ای پیکر تو گنج روان همه فضل 22شمارهٔ ۴۴۱: دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل 23شمارهٔ ۴۴۲: با نیک و بد زمانه در ساز ایدل 24شمارهٔ ۴۴۳: ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال 25شمارهٔ ۴۴۴: تا غالیه گون خال مه مهر گسل 26شمارهٔ ۴۴۵: امروز بگرما به بت مهر گسل 27شمارهٔ ۴۴۶: گفتم بجهم ز زلف جانانه بعقل 28شمارهٔ ۴۴۷: کس خلد و حجیم را ندیدست ایدل 29شمارهٔ ۴۴۸: هر غم که گذشت شد بدلها همه سهل 30شمارهٔ ۴۴۹: خواهد شدن از تن نظر جان زایل 31شمارهٔ ۴۵۰: افسوس که آفتاب عمرم بزوال 32شمارهٔ ۴۵۱: تا مردم چشم پر نمم روز وصال 33شمارهٔ ۴۵۲: هم عاشق آنروی چو مه دارم دل 34شمارهٔ ۴۵۳: در حال حیاتم ای بت مشکین خال 35شمارهٔ ۴۵۴: در پای گل از دست منه ساغر مل 36شمارهٔ ۴۵۵: در حیرتم از روی تو ایماه چکل 37شمارهٔ ۴۵۶: زیبا صنمی بناز کی آب زلال 38شمارهٔ ۴۵۷: پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل 39شمارهٔ ۴۵۸: دریای وجود را یکی دان بمثل 40شمارهٔ ۴۵۹: علمی که ترا می نرساند بکمال 41شمارهٔ ۴۶۰: در چشم تو باشد سخنم سحر حلال 42شمارهٔ ۴۶۱: دارد صنم ماهوش زهره جمال 43شمارهٔ ۴۶۲: در خطه سبزوار دیدم امسال 44شمارهٔ ۴۶۳: روزی که دلم شدی بخوبان مایل 45شمارهٔ ۴۶۴: هر کو بحسد بسته همی دارد دل 46شمارهٔ ۴۶۵: ما بر در شکریم و قناعت همه سال 47شمارهٔ ۴۶۶: ایدل طلب گذشته امریست محال 48شمارهٔ ۴۶۷: آن بت که بقد سرو روانش گفتیم 49شمارهٔ ۴۶۸: آن سرو بلند کز غمش پست شدم 50شمارهٔ ۴۶۹: ایدل اگرت کار جهان نیست بکام 51شمارهٔ ۴۷۰: ای سرو روان بر چمن و باغ دلم 52شمارهٔ ۴۷۱: ایشاه بتان در دل و جان جات کنیم 53شمارهٔ ۴۷۲: ایدل چو نمی شکیبی از روی بتم 54شمارهٔ ۴۷۳: ایقد تو سرو جویبار چشمم 55شمارهٔ ۴۷۴: ایدوست بیا تا نفسی شاد شویم 56شمارهٔ ۴۷۵: ای بس که درینمقام دمها زده ایم 57شمارهٔ ۴۷۶: آنها که حلال زادگانند و کرام 58شمارهٔ ۴۷۷: آن کز پی وصل او بجان میپویم 59شمارهٔ ۴۷۸: ای سرو سهی قامت خوش رفتارم 60شمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم 61شمارهٔ ۴۸۰: آهو چشمی که میرباید هوشم 62شمارهٔ ۴۸۱: افتاد گره بر تن مجروح سقیم 63شمارهٔ ۴۸۲: گر عشق تو چون آب براند خونم 64شمارهٔ ۴۸۳: دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم 65شمارهٔ ۴۸۴: هر دم غم جانان المی میدهدم 66شمارهٔ ۴۸۵: هر چند بر نهال دانش رفتم 67شمارهٔ ۴۸۶: در لهو و لعب عمر بسر برد دلم 68شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 69شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 70شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 71شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 72شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 73شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 74شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 75شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 76شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 77شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 78شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 79شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 80شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 81شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 82شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 83شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 84شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 85شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 86شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 87شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 88شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 89شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 90شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 91شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 92شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 93شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 94شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 95شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 96شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 97شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 98شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 99شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 100شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 101شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 102شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 103شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 104شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 105شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 106شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 107شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 108شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...109شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 110شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 111شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 112شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 113شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 114شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 115شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 116شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 117شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 118شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 119شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 120شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 121شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 122شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 123شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 124شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 125شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 126شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 127شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 128شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 129شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 130شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 131شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 132شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 133شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 134شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 135شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 136شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 137شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 138شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 139شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 140شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 141شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 142شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 143شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 144شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 145شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 146شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 147شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 148شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 149شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 150شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 151شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 152شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 153شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 154شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 155شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 156شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 157شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 158شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 159شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 160شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 161شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 162شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 163شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 164شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 165شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 166شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 167شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 168شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 169شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 170شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 171شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 172شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 173شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 174شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 175شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 176شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 177شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 178شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 179شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 180شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 181شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 182شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 183شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 184شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 185شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 186شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 187شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 188شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 189شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 190شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 191شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 192شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 193شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 194شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 195شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 196شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 197شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 198شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 199شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 200شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 201شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 202شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 203شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 204شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 205شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 206شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 207شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 208شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 209شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 210شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ