به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۳۷: چون خواجه بشد چه نام باقی و چه ننگ

1840عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چون خواجه بشد چه نام باقی و چه ننگ
چون ماند بوارثان چه یاقوت و چه سنگ
باز آمدنت نیست بمقصود شتاب
روزی دو که در جهانت افتاد درنگ

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۳۶: با جمله هنروران بکین است فلک 2شمارهٔ ۴۳۷: چون خواجه بشد چه نام باقی و چه نن ...3شمارهٔ ۴۳۸: دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ 4شمارهٔ ۴۳۹: مائیم و می روح فزا چون دم مشک 5شمارهٔ ۴۴۰: ای پیکر تو گنج روان همه فضل 6شمارهٔ ۴۴۱: دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل 7شمارهٔ ۴۴۲: با نیک و بد زمانه در ساز ایدل 8شمارهٔ ۴۴۳: ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال 9شمارهٔ ۴۴۴: تا غالیه گون خال مه مهر گسل 10شمارهٔ ۴۴۵: امروز بگرما به بت مهر گسل 11شمارهٔ ۴۴۶: گفتم بجهم ز زلف جانانه بعقل 12شمارهٔ ۴۴۷: کس خلد و حجیم را ندیدست ایدل 13شمارهٔ ۴۴۸: هر غم که گذشت شد بدلها همه سهل 14شمارهٔ ۴۴۹: خواهد شدن از تن نظر جان زایل 15شمارهٔ ۴۵۰: افسوس که آفتاب عمرم بزوال 16شمارهٔ ۴۵۱: تا مردم چشم پر نمم روز وصال 17شمارهٔ ۴۵۲: هم عاشق آنروی چو مه دارم دل 18شمارهٔ ۴۵۳: در حال حیاتم ای بت مشکین خال 19شمارهٔ ۴۵۴: در پای گل از دست منه ساغر مل 20شمارهٔ ۴۵۵: در حیرتم از روی تو ایماه چکل 21شمارهٔ ۴۵۶: زیبا صنمی بناز کی آب زلال 22شمارهٔ ۴۵۷: پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل 23شمارهٔ ۴۵۸: دریای وجود را یکی دان بمثل 24شمارهٔ ۴۵۹: علمی که ترا می نرساند بکمال 25شمارهٔ ۴۶۰: در چشم تو باشد سخنم سحر حلال 26شمارهٔ ۴۶۱: دارد صنم ماهوش زهره جمال 27شمارهٔ ۴۶۲: در خطه سبزوار دیدم امسال 28شمارهٔ ۴۶۳: روزی که دلم شدی بخوبان مایل 29شمارهٔ ۴۶۴: هر کو بحسد بسته همی دارد دل 30شمارهٔ ۴۶۵: ما بر در شکریم و قناعت همه سال 31شمارهٔ ۴۶۶: ایدل طلب گذشته امریست محال 32شمارهٔ ۴۶۷: آن بت که بقد سرو روانش گفتیم 33شمارهٔ ۴۶۸: آن سرو بلند کز غمش پست شدم 34شمارهٔ ۴۶۹: ایدل اگرت کار جهان نیست بکام 35شمارهٔ ۴۷۰: ای سرو روان بر چمن و باغ دلم 36شمارهٔ ۴۷۱: ایشاه بتان در دل و جان جات کنیم 37شمارهٔ ۴۷۲: ایدل چو نمی شکیبی از روی بتم 38شمارهٔ ۴۷۳: ایقد تو سرو جویبار چشمم 39شمارهٔ ۴۷۴: ایدوست بیا تا نفسی شاد شویم 40شمارهٔ ۴۷۵: ای بس که درینمقام دمها زده ایم 41شمارهٔ ۴۷۶: آنها که حلال زادگانند و کرام 42شمارهٔ ۴۷۷: آن کز پی وصل او بجان میپویم 43شمارهٔ ۴۷۸: ای سرو سهی قامت خوش رفتارم 44شمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم 45شمارهٔ ۴۸۰: آهو چشمی که میرباید هوشم 46شمارهٔ ۴۸۱: افتاد گره بر تن مجروح سقیم 47شمارهٔ ۴۸۲: گر عشق تو چون آب براند خونم 48شمارهٔ ۴۸۳: دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم 49شمارهٔ ۴۸۴: هر دم غم جانان المی میدهدم 50شمارهٔ ۴۸۵: هر چند بر نهال دانش رفتم 51شمارهٔ ۴۸۶: در لهو و لعب عمر بسر برد دلم 52شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 53شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 54شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 55شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 56شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 57شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 58شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 59شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 60شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 61شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 62شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 63شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 64شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 65شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 66شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 67شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 68شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 69شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 70شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 71شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 72شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 73شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 74شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 75شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 76شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 77شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 78شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 79شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 80شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 81شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 82شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 83شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 84شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 85شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 86شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 87شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 88شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 89شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 90شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 91شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 92شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...93شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 94شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 95شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 96شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 97شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 98شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 99شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 100شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 101شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 102شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 103شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 104شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 105شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 106شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 107شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 108شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 109شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 110شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 111شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 112شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 113شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 114شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 115شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 116شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 117شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 118شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 119شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 120شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 121شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 122شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 123شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 124شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 125شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 126شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 127شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 128شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 129شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 130شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 131شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 132شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 133شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 134شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 135شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 136شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 137شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 138شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 139شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 140شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 141شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 142شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 143شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 144شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 145شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 146شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 147شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 148شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 149شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 150شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 151شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 152شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 153شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 154شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 155شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 156شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 157شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 158شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 159شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 160شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 161شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 162شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 163شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 164شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 165شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 166شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 167شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 168شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 169شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 170شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 171شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 172شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 173شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 174شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 175شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 176شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 177شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 178شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 179شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 180شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 181شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 182شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 183شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 184شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 185شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 186شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 187شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 188شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 189شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 190شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 191شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 192شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 193شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 194شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ