به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابن یمین

ابن یمینرباعی هاشمارهٔ ۴۰۱: ناکس نشود بدون نوازی تو کس

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ناکس نشود بدون نوازی تو کس
ناید بگه کار چناری از خس
شهباز طلب تا بط و غازت گیرد
گز صعوه نیاید بجز از صید مگس

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۰۰: ما با رخ و زلفین تو بی ترس و هراس 2شمارهٔ ۴۰۱: ناکس نشود بدون نوازی تو کس 3شمارهٔ ۴۰۲: ای مونس غم قصه غمخواران پرس 4شمارهٔ ۴۰۳: ای پیک چو نامه ام نهی در دستش 5شمارهٔ ۴۰۴: خصم تو که بر سنان باد سرش 6شمارهٔ ۴۰۵: ای پسته شیرینت شکر خائی خوش 7شمارهٔ ۴۰۶: ای همچو شکر پسته شیرین تو خوش 8شمارهٔ ۴۰۷: هان ابن یمین ز کار آگه میباش 9شمارهٔ ۴۰۸: خواهی که ترا هیچ بدی ناید پیش 10شمارهٔ ۴۰۹: ایدل اگرت هست سر دلبر خویش 11شمارهٔ ۴۱۰: آن بت که رخی بود ز مه خوبترش 12شمارهٔ ۴۱۱: زهریست فراقت که دلم میچشدش 13شمارهٔ ۴۱۲: ای زلف دلاویز تو بر روی تو خوش 14شمارهٔ ۴۱۳: پیوسته از آن مصحف قرآن در پیش 15شمارهٔ ۴۱۴: دهقان بچه ئی داد می نابم دوش 16شمارهٔ ۴۱۵: آن بت که دلم شیفته شد بر چشمش 17شمارهٔ ۴۱۶: تا از گل سیراب تو بر رست حشیش 18شمارهٔ ۴۱۷: بیا ای ساقی مهوش بیار آن آب چون آ ...19شمارهٔ ۴۱۸: استاد حسین ای بصفا همچو سروش 20شمارهٔ ۴۱۹: گر خوش گذرانی گذرد عمر تو خوش 21شمارهٔ ۴۲۰: آنکس که مهیا بودش وجه معاش 22شمارهٔ ۴۲۱: روزیکه بود صحت و اسباب معاش 23شمارهٔ ۴۲۲: اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض 24شمارهٔ ۴۲۳: ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع 25شمارهٔ ۴۲۴: آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ 26شمارهٔ ۴۲۵: چون آتش و آب گر نشستی در میغ 27شمارهٔ ۴۲۶: از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ 28شمارهٔ ۴۲۷: ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف 29شمارهٔ ۴۲۸: بگذر بچمن موسم گل جام بکف 30شمارهٔ ۴۲۹: روی تو فروغ آفتابست بلطف 31شمارهٔ ۴۳۰: کنجی ورفاغی و فراغی از خلق 32شمارهٔ ۴۳۱: فریاد ز ناوک جگر دوز فراق 33شمارهٔ ۴۳۲: شب تیره و صبح گشته روشن زافق 34شمارهٔ ۴۳۳: ای در سر تو فتاده سودای عراق 35شمارهٔ ۴۳۴: ای ریخته از شرم کفت ابر عرق 36شمارهٔ ۴۳۵: این گنبد سبز از شفق مرجان رنگ 37شمارهٔ ۴۳۶: با جمله هنروران بکین است فلک 38شمارهٔ ۴۳۷: چون خواجه بشد چه نام باقی و چه نن ...39شمارهٔ ۴۳۸: دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ 40شمارهٔ ۴۳۹: مائیم و می روح فزا چون دم مشک 41شمارهٔ ۴۴۰: ای پیکر تو گنج روان همه فضل 42شمارهٔ ۴۴۱: دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل 43شمارهٔ ۴۴۲: با نیک و بد زمانه در ساز ایدل 44شمارهٔ ۴۴۳: ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال 45شمارهٔ ۴۴۴: تا غالیه گون خال مه مهر گسل 46شمارهٔ ۴۴۵: امروز بگرما به بت مهر گسل 47شمارهٔ ۴۴۶: گفتم بجهم ز زلف جانانه بعقل 48شمارهٔ ۴۴۷: کس خلد و حجیم را ندیدست ایدل 49شمارهٔ ۴۴۸: هر غم که گذشت شد بدلها همه سهل 50شمارهٔ ۴۴۹: خواهد شدن از تن نظر جان زایل 51شمارهٔ ۴۵۰: افسوس که آفتاب عمرم بزوال 52شمارهٔ ۴۵۱: تا مردم چشم پر نمم روز وصال 53شمارهٔ ۴۵۲: هم عاشق آنروی چو مه دارم دل 54شمارهٔ ۴۵۳: در حال حیاتم ای بت مشکین خال 55شمارهٔ ۴۵۴: در پای گل از دست منه ساغر مل 56شمارهٔ ۴۵۵: در حیرتم از روی تو ایماه چکل 57شمارهٔ ۴۵۶: زیبا صنمی بناز کی آب زلال 58شمارهٔ ۴۵۷: پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل 59شمارهٔ ۴۵۸: دریای وجود را یکی دان بمثل 60شمارهٔ ۴۵۹: علمی که ترا می نرساند بکمال 61شمارهٔ ۴۶۰: در چشم تو باشد سخنم سحر حلال 62شمارهٔ ۴۶۱: دارد صنم ماهوش زهره جمال 63شمارهٔ ۴۶۲: در خطه سبزوار دیدم امسال 64شمارهٔ ۴۶۳: روزی که دلم شدی بخوبان مایل 65شمارهٔ ۴۶۴: هر کو بحسد بسته همی دارد دل 66شمارهٔ ۴۶۵: ما بر در شکریم و قناعت همه سال 67شمارهٔ ۴۶۶: ایدل طلب گذشته امریست محال 68شمارهٔ ۴۶۷: آن بت که بقد سرو روانش گفتیم 69شمارهٔ ۴۶۸: آن سرو بلند کز غمش پست شدم 70شمارهٔ ۴۶۹: ایدل اگرت کار جهان نیست بکام 71شمارهٔ ۴۷۰: ای سرو روان بر چمن و باغ دلم 72شمارهٔ ۴۷۱: ایشاه بتان در دل و جان جات کنیم 73شمارهٔ ۴۷۲: ایدل چو نمی شکیبی از روی بتم 74شمارهٔ ۴۷۳: ایقد تو سرو جویبار چشمم 75شمارهٔ ۴۷۴: ایدوست بیا تا نفسی شاد شویم 76شمارهٔ ۴۷۵: ای بس که درینمقام دمها زده ایم 77شمارهٔ ۴۷۶: آنها که حلال زادگانند و کرام 78شمارهٔ ۴۷۷: آن کز پی وصل او بجان میپویم 79شمارهٔ ۴۷۸: ای سرو سهی قامت خوش رفتارم 80شمارهٔ ۴۷۹: ای برده سر زلف تو از جای دلم 81شمارهٔ ۴۸۰: آهو چشمی که میرباید هوشم 82شمارهٔ ۴۸۱: افتاد گره بر تن مجروح سقیم 83شمارهٔ ۴۸۲: گر عشق تو چون آب براند خونم 84شمارهٔ ۴۸۳: دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم 85شمارهٔ ۴۸۴: هر دم غم جانان المی میدهدم 86شمارهٔ ۴۸۵: هر چند بر نهال دانش رفتم 87شمارهٔ ۴۸۶: در لهو و لعب عمر بسر برد دلم 88شمارهٔ ۴۸۷: گر دل بهوای گوهر و در ندهم 89شمارهٔ ۴۸۸: فرزند گرامی حسن ایجان و دلم 90شمارهٔ ۴۸۹: منزلگه خویش و دوستان جمله بکام 91شمارهٔ ۴۹۰: لقمان که حکیمان جهانراست امام 92شمارهٔ ۴۹۱: در هر دو جهان عاشق آن رومائیم 93شمارهٔ ۴۹۲: شطرنج هوس با صنم طنازم 94شمارهٔ ۴۹۳: تا دست در آنزلف مشوش زده ام 95شمارهٔ ۴۹۴: هر چند بود عارض تو در نظرم 96شمارهٔ ۴۹۵: عمری بهوای جاه گمراه شدیم 97شمارهٔ ۴۹۶: گر با تو بکام دل وصالی یابم 98شمارهٔ ۴۹۷: یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم 99شمارهٔ ۴۹۸: فرزند اعز محمد ایجان و دلم 100شمارهٔ ۴۹۹: گر من نظری کنم بدان ماه تمام 101شمارهٔ ۵۰۰: گر سر طلبی ز من روانی بدهم 102شمارهٔ ۵۰۱: سید بود آن تن چو سیمت بینم 103شمارهٔ ۵۰۲: چندانکه درین کهنه رباطیم بهم 104شمارهٔ ۵۰۳: پیوسته اگر با می و با معشوقیم 105شمارهٔ ۵۰۴: من صحبت جانانه از ان میخواهم 106شمارهٔ ۵۰۵: با دلبر خود همیشه همدم مائیم 107شمارهٔ ۵۰۶: گفتم که من شیفته بیمار توام 108شمارهٔ ۵۰۷: گفتم که شراب ارغوانی نخورم 109شمارهٔ ۵۰۸: من سوخته دل نزد تو از خامانم 110شمارهٔ ۵۰۹: رخسار ترا ماه ختن میگویم 111شمارهٔ ۵۱۰: درد دل زار و زردی رخ دارم 112شمارهٔ ۵۱۱: ما با همه کس بر در استیناسیم 113شمارهٔ ۵۱۲: تا چند نهد برگ گلت خار دلم 114شمارهٔ ۵۱۳: دارد هوس وصل دلارام دلم 115شمارهٔ ۵۱۴: کردند بجای من بدی جمع لئام 116شمارهٔ ۵۱۵: زین پیش که سودای جنون داشت سرم 117شمارهٔ ۵۱۶: هر چند که در هستی خود مینگرم 118شمارهٔ ۵۱۷: بربود مرا پسته تو خواب از چشم 119شمارهٔ ۵۱۸: نه روح درین زمانه نی تن مائیم 120شمارهٔ ۵۱۹: در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم 121شمارهٔ ۵۲۰: از اهل زمانه مرد بیغم مائیم 122شمارهٔ ۵۲۱: عاشق که باو دوست بنازد مائیم 123شمارهٔ ۵۲۲: گه رنگ رخت ز عارض گل طلبیم 124شمارهٔ ۵۲۳: شد دعوی دوستی در ایام حرام 125شمارهٔ ۵۲۴: ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان 126شمارهٔ ۵۲۵: ایدل طلب وصل دلارام مکن 127شمارهٔ ۵۲۶: آنکس که بدو بود دلم نازستان 128شمارهٔ ۵۲۷: ای از تو جهان برون تو بیرون ز جها ...129شمارهٔ ۵۲۸: ای ابن یمین چند ز می پیمودن 130شمارهٔ ۵۲۹: ای گشته جهان ز نور رایت روشن 131شمارهٔ ۵۳۰: ای زاده خاطر من از تاب و توان 132شمارهٔ ۵۳۱: از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین 133شمارهٔ ۵۳۲: ای عاجز از ادراک کمال تو گمان 134شمارهٔ ۵۳۳: اسبی که بمن داد امیر میران 135شمارهٔ ۵۳۴: ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین 136شمارهٔ ۵۳۵: آورد بر من آن نگار من از بستان 137شمارهٔ ۵۳۶: ای ترک بیار باده و در گردان 138شمارهٔ ۵۳۷: آمد خبریکه جان برون رفت ز تن 139شمارهٔ ۵۳۸: ای عادت من مهر رخت ورزیدن 140شمارهٔ ۵۳۹: ای ابن یمین مشقت کلک ببین 141شمارهٔ ۵۴۰: از عشق ویم منع نکو نیست مکن 142شمارهٔ ۵۴۱: یک لحظه خیال رویت ایدلبر من 143شمارهٔ ۵۴۲: باشد بتو دیده رهنمون دل من 144شمارهٔ ۵۴۳: چون بهر نشاط و خرمی شاه جهان 145شمارهٔ ۵۴۴: در حیرتم از قاضی احکام کهن 146شمارهٔ ۵۴۵: خوشباش که روزی رسد ای ابن یمین 147شمارهٔ ۵۴۶: هرگز دهنت ایصنم سیم سرین 148شمارهٔ ۵۴۷: یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن 149شمارهٔ ۵۴۸: دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن 150شمارهٔ ۵۴۹: دوری ز من ای یار پسندیده من 151شمارهٔ ۵۵۰: خواهی که شوی با طرب و عیش قرین 152شمارهٔ ۵۵۱: هستم ز خیالت ای بت سیم سرین 153شمارهٔ ۵۵۲: در وصف تو هر چند زبان گفت سخن 154شمارهٔ ۵۵۳: باد سحری دوش من و یک دو سه تن 155شمارهٔ ۵۵۴: دی بر سر خاک دوستی دلبر من 156شمارهٔ ۵۵۵: نتوان سخن از دهان تنکت گفتن 157شمارهٔ ۵۵۶: با نرگس جادوی تو گفت ابن یمین 158شمارهٔ ۵۵۷: رفتم بشما هنوز مایل دل من 159شمارهٔ ۵۵۸: گه آتش غم شعله زند در دل من 160شمارهٔ ۵۵۹: شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان 161شمارهٔ ۵۶۰: چون زلف بنفشه را صبا داد شکن 162شمارهٔ ۵۶۱: هر چند بود کعبه اسلام کنون 163شمارهٔ ۵۶۲: گر هست کسیکه حکم او هست روان 164شمارهٔ ۵۶۳: در دیده دریا وشم آنجان جهان 165شمارهٔ ۵۶۴: خواهم در زهد را ازین پس بستن 166شمارهٔ ۵۶۵: مائیم ز جور فلک آینه گون 167شمارهٔ ۵۶۶: جان باید و نان و نان نباید بیجان 168شمارهٔ ۵۶۷: لعلت بشکر خنده همیبارد جان 169شمارهٔ ۵۶۸: چون عاقبت الامر بباید مردن 170شمارهٔ ۵۶۹: تا رفت ببرج آتشی کوکب من 171شمارهٔ ۵۷۰: یکچند چراغ آرزوها پف کن 172شمارهٔ ۵۷۱: ای مونس چشم من خیال رخ تو 173شمارهٔ ۵۷۲: ای قبله عشاق جهان ابروی تو 174شمارهٔ ۵۷۳: هم کار دلم بجان رسید از غم تو 175شمارهٔ ۵۷۴: ای صبح امید من چو شام از غم تو 176شمارهٔ ۵۷۵: نائی که سخن بود روان از لب او 177شمارهٔ ۵۷۶: ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو 178شمارهٔ ۵۷۷: از دولت مخدوم جهان و فر او 179شمارهٔ ۵۷۸: دانی صنما که بر چه سانم بیتو 180شمارهٔ ۵۷۹: ای زلف ترا حلقه و خم تو بر تو 181شمارهٔ ۵۸۰: فرزند حسن ایدل و جانم با تو 182شمارهٔ ۵۸۱: ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو 183شمارهٔ ۵۸۲: ای داده گلابرا خجالت خوی تو 184شمارهٔ ۵۸۳: تا حسن رخ تو گشت پیرایه تو 185شمارهٔ ۵۸۴: ایخنده زنان بر مه انور رخ تو 186شمارهٔ ۵۸۵: تا بر در آرزو بود منزل تو 187شمارهٔ ۵۸۶: ایدل کم این دیر کهن گیر و برو 188شمارهٔ ۵۸۷: ای مفتی شرع مکرمت خامه تو 189شمارهٔ ۵۸۸: روزیکه نبد هیچ نشان من و تو 190شمارهٔ ۵۸۹: ایدل ز سخن آنچه مرادست آن گو 191شمارهٔ ۵۹۰: ای چرخ فلک هزار فریاد از تو 192شمارهٔ ۵۹۱: ای بس که جهان باشد و ما خاک شده 193شمارهٔ ۵۹۲: ایدل تو مپندار بجانی زنده 194شمارهٔ ۵۹۳: ایمهر رخ تو جای در دل کرده 195شمارهٔ ۵۹۴: آمد بر من زلف مشوش کرده 196شمارهٔ ۵۹۵: با عشق تو عقل را پریشانی به 197شمارهٔ ۵۹۶: دائم سخن از صدق و صفا گفتن به 198شمارهٔ ۵۹۷: ای ابروی چون کمان تو پیوسته 199شمارهٔ ۵۹۸: دلدار من آنحوروش امروز بگاه 200شمارهٔ ۵۹۹: از مال تو سائلان نکاهند بده 201شمارهٔ ۶۰۰: دلدار مرا دید پریشان گشته 202شمارهٔ ۶۰۱: هر کو نظر افکند بر آن روی چو ماه 203شمارهٔ ۶۰۲: زنهار در سرای خود پیوسته 204شمارهٔ ۶۰۳: او شاه منست و من مرا ورا بنده 205شمارهٔ ۶۰۴: کو بخت که از جهان بیابم بهره 206شمارهٔ ۶۰۵: شاهی که بود نرم دل و آهسته 207شمارهٔ ۶۰۶: شاها علم عفو تو افراشته به 208شمارهٔ ۶۰۷: تا داد بکدخدای دادار بچه 209شمارهٔ ۶۰۸: در عالم تحقیق کسی یابد راه 210شمارهٔ ۶۰۹: رویت که بر اوست مظهر لطف اله 211شمارهٔ ۶۱۰: ای خجلت ماه ختنی جان منی 212شمارهٔ ۶۱۱: ای دور شب فراق آخر بسر آی 213شمارهٔ ۶۱۲: ایدل ز جهان جان بسلامت بردی 214شمارهٔ ۶۱۳: ای بر چمن باغ هنر سرو سهی 215شمارهٔ ۶۱۴: آمد بعیادت برم آنسر و سهی 216شمارهٔ ۶۱۵: ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی 217شمارهٔ ۶۱۶: ای جود ترا حاتم طی گشته رهی 218شمارهٔ ۶۱۷: آن بت که بود رخش بهارو باغی 219شمارهٔ ۶۱۸: ای جسته دوا از در هر بیماری 220شمارهٔ ۶۱۹: ایدل ز پی حطام دنیای دنی 221شمارهٔ ۶۲۰: از عمر ترا امید بر خور داری 222شمارهٔ ۶۲۱: ایگوهر پاک از کدامین کانی 223شمارهٔ ۶۲۲: در صورت ما جمال خود می بینی 224شمارهٔ ۶۲۳: از حال من آگهی تو ای بار خدای 225شمارهٔ ۶۲۴: آن نور که کونین بیاراست توئی 226شمارهٔ ۶۲۵: از درد دلم اکر خبر داشته ئی 227شمارهٔ ۶۲۶: آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی 228شمارهٔ ۶۲۷: ایدل اگر آشفته یک یار شدی 229شمارهٔ ۶۲۸: از آبحیات سبزه انگیخته ئی 230شمارهٔ ۶۲۹: ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ