به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیر معزی

امیر معزیرباعیاتشمارهٔ ۲: بیقدرکند رخ تو لالستان را

2610عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بیقدرکند رخ تو لالستان را

تشویر دهد لب تو خوزستان را

ان‌کس که تورا قبلهٔ ترکستان دید

از بهر تو کرد قبله‌ ترکستان را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱: گر سینه بخست شاه سنجر ما را 2شمارهٔ ۲: بیقدرکند رخ تو لالستان را 3شمارهٔ ۳: ای تاخته از جهان جهانبانان را 4شمارهٔ ۴: شاها ادبی کن فلک بد خو را 5شمارهٔ ۵: شاها همه تدبیر صواب است تو را 6شمارهٔ ۶: جاوید شها عز و شرف باد تو را 7شمارهٔ ۷: مهرست ظفر نگین فرمان تو را 8شمارهٔ ۸: خورشید چو بیند ای ملک رای تورا 9شمارهٔ ۹: خورشید فلک سجده برد رأی تو را 10شمارهٔ ۱۰: ای شاه چو بیند آسمان رای تو را 11شمارهٔ ۱۱: بر خلق توراست پادشاهی ملکا 12شمارهٔ ۱۲: در زلف تو آویخته دلبندی ها 13شمارهٔ ۱۳: ای جام تو آب و آتش ناب شراب 14شمارهٔ ۱۴: تا شاه نشاط دجله کردست امشب 15شمارهٔ ۱۵: کوه از صف ترکان ملک ‌گردد پست 16شمارهٔ ۱۶: ای شاه زمین بر آسمان داری تخت 17شمارهٔ ۱۷: ای داده به تو خدای جاه پدرت 18شمارهٔ ۱۸: بر خاک سر کوی تو ای عشق پرست 19شمارهٔ ۱۹: تا شاه گشاده دست بر تخت نشست 20شمارهٔ ۲۰: این ابر که دُرّ شاهوار آوردست 21شمارهٔ ۲۱: گر خصم نخواست از حسد کار توراست 22شمارهٔ ۲۲: گر نور مه و روشنی شمع توراست 23شمارهٔ ۲۳: شاها همه آشوب ز بدخواه تو خاست 24شمارهٔ ۲۴: شاها اثر صبوح کاری عجب است 25شمارهٔ ۲۵: ای شاه به دولت از جهان بهر توراست 26شمارهٔ ۲۶: ای شاه زمانه بخت پیروز تو راست 27شمارهٔ ۲۷: رخشنده چو مهرست ضمیری که تو راست 28شمارهٔ ۲۸: با لشکر عشق تو مباهات خوش است 29شمارهٔ ۲۹: علم تو زعلم خضر و آصف بیش است 30شمارهٔ ۳۰: آن ابر که خاطرش به خاطر برق است 31شمارهٔ ۳۱: هر چند که بر زمانه فرمان من است 32شمارهٔ ۳۲: مخلوق فراوان است الله یکی است 33شمارهٔ ۳۳: دولت‌ که همه جهان به‌سنجر دادست 34شمارهٔ ۳۴: نور ملک ای ملک به نام تو درست 35شمارهٔ ۳۵: آتش تیغی و تا به محشر تف توست 36شمارهٔ ۳۶: ای شاه دل روشن تو جوشن توست 37شمارهٔ ۳۷: ای یار چو روزگار یار من و توست 38شمارهٔ ۳۸: دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست 39شمارهٔ ۳۹: تا دین باشد به جز یکی یزدان نیست 40شمارهٔ ۴۰: بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست 41شمارهٔ ۴۱: در عشق توام امید بهروزی نیست 42شمارهٔ ۴۲: در راه نسا ای ملک پاک سرشت 43شمارهٔ ۴۳: آن‌کس‌که چراغ مهر تو در بر یافت 44شمارهٔ ۴۴: تا از برم آن یار پسندیده برفت 45شمارهٔ ۴۵: ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت 46شمارهٔ ۴۶: گر یابد زهره آگهی از نامت 47شمارهٔ ۴۷: ای راحت جان ما ز دو مرجانت 48شمارهٔ ۴۸: از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد 49شمارهٔ ۴۹: خالق همه اقبال خلایق به تو داد 50شمارهٔ ۵۰: باکم ز منی پای تو اندر گل باد 51شمارهٔ ۵۱: هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد 52شمارهٔ ۵۲: گیتی ملکا جز به تو آباد مباد 53شمارهٔ ۵۳: هر کار که هست جز به‌ کام تو مباد 54شمارهٔ ۵۴: ای ناصر دین ناصر تو یزدان باد 55شمارهٔ ۵۵: دلها همه در زلف تو آویخته باد 56شمارهٔ ۵۶: ایزد ملکا سعادت جم به تو داد 57شمارهٔ ۵۷: تا دولت تو به گرد گردون گردد 58شمارهٔ ۵۸: ای از همه خسروان چو افریدون فرد 59شمارهٔ ۵۹: ای صدر جهان هرکه می‌کین تو خورد 60شمارهٔ ۶۰: عشقت صنما به روی‌ زردم دارد 61شمارهٔ ۶۱: جانی‌که زمهر توست نقصان نبرد 62شمارهٔ ۶۲: تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد 63شمارهٔ ۶۳: ایزد که بنای دولتت عالی کرد 64شمارهٔ ۶۴: چون شاه جهان کمان کشیدن گیرد 65شمارهٔ ۶۵: هر تیر که شاه تیر گیر اندازد 66شمارهٔ ۶۶: ای شاه زمین فلک سریرتو سزد 67شمارهٔ ۶۷: سلطان علم عدل به هر عالم زد 68شمارهٔ ۶۸: من با تو بتا نفس نمی‌یارم زد 69شمارهٔ ۶۹: چون شاه سرای پرده بر هامون زد 70شمارهٔ ۷۰: هر شب که وصال یار دلبر باشد 71شمارهٔ ۷۱: گر نعمت دشمنت ز حد بیرون شد 72شمارهٔ ۷۲: تا فتح تو تاریخ مسلمانی شد 73شمارهٔ ۷۳: چون شاه سوی تخت سرافراز آمد 74شمارهٔ ۷۴: چون رخ بگشاد آن نگار دلبند 75شمارهٔ ۷۵: گر ابر به جود خویشتن را چو تو خوان ...76شمارهٔ ۷۶: از هیبت تو به روم کفار نماند 77شمارهٔ ۷۷: در عشق تو ای صنم مرا رای نماند 78شمارهٔ ۷۸: ای شاه بنای ملک محکم به‌تو ماند 79شمارهٔ ۷۹: در عشق تو زیر و بم هم‌آواز منند 80شمارهٔ ۸۰: تیراندازان همه گرو در بستند 81شمارهٔ ۸۱: خصمان تو لاف سپر زرد زدند 82شمارهٔ ۸۲: چون باز خیال تو پر و بال زند 83شمارهٔ ۸۳: هر شب که رهی فال ز روی تو زند 84شمارهٔ ۸۴: ترکان ملک با خرد و باهوشند 85شمارهٔ ۸۵: خصمان ملک چو جغد در ویرانند 86شمارهٔ ۸۶: گر بر فلک از تاجوران راه کنند 87شمارهٔ ۸۷: ای شاه تورا ماه نگین خواهد بود 88شمارهٔ ۸۸: تا چند دل تو چشمهٔ نور بود 89شمارهٔ ۸۹: از عمر شبی به‌ کام دل دوشم بود 90شمارهٔ ۹۰: حیرت همه در درنگ و سنگ تو بود 91شمارهٔ ۹۱: هرکس که سزای افسر وگاه بود 92شمارهٔ ۹۲: هر بزم که کردی همه بهروزی بود 93شمارهٔ ۹۳: دجله ملکا زمان زمان بفزاید 94شمارهٔ ۹۴: خرگه زند وکارکسی نگشاید 95شمارهٔ ۹۵: سلطان جهان برکیارق باید 96شمارهٔ ۹۶: از درگه تو ملوک را تاج آید 97شمارهٔ ۹۷: شاها چو دلت در صف تدبیر آید 98شمارهٔ ۹۸: چون آتش خاطر مرا شاه بدید 99شمارهٔ ۹۹: حوران سپاهت ای شه شیر شکر 100شمارهٔ ۱۰۰: دست مَلِک ملوکِ عالم‌ْ سنجر 101شمارهٔ ۱۰۱: چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر 102شمارهٔ ۱۰۲: ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر 103شمارهٔ ۱۰۳: چون نرگس اگر نهیم در خاکستر 104شمارهٔ ۱۰۴: هستند به بزمت ای شه شیر شکار 105شمارهٔ ۱۰۵: شاها خردت هست به می خوردن یار 106شمارهٔ ۱۰۶: ای دشمن تو به قبضهٔ قهر اندر 107شمارهٔ ۱۰۷: هرگز نشوم من از بت و باده صبور 108شمارهٔ ۱۰۸: ای شاه کجا گرم کنی بارهٔ بور 109شمارهٔ ۱۰۹: خستی دل من به غمزه ای بدر منیر 110شمارهٔ ۱۱۰: گر بخت بلند خواهی و عمر دراز 111شمارهٔ ۱۱۱: از کوی تو تا کوی من ای شمع طراز 112شمارهٔ ۱۱۲: چون چشم تو بر دلم شود تیر انداز 113شمارهٔ ۱۱۳: از جور قد بلند و موی پستش 114شمارهٔ ۱۱۴: شاهی که به رزم کاویان داشت درفش 115شمارهٔ ۱۱۵: در عشق تو بی‌روان نَوان بودم دوش 116شمارهٔ ۱۱۶: دستور و شهنشه از جهان رایت خوش 117شمارهٔ ۱۱۷: نشناخت ملک سعادت اختر خویش 118شمارهٔ ۱۱۸: چون ابر کف تو بیند ای خسرو شرق 119شمارهٔ ۱۱۹: تا دید زمانه در دلم غایت عشق 120شمارهٔ ۱۲۰: چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق 121شمارهٔ ۱۲۱: ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک 122شمارهٔ ۱۲۲: سقای ملک گرفت چنگ اندر چنگ 123شمارهٔ ۱۲۳: ای تیغ تو با قوت مریخ و زحل 124شمارهٔ ۱۲۴: از روضهٔ حسن تو نگاری رسدم 125شمارهٔ ۱۲۵: ای سیمبر از عشق تو در رشته شدم 126شمارهٔ ۱۲۶: هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم 127شمارهٔ ۱۲۷: ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم 128شمارهٔ ۱۲۸: گرچه دل و سینه‌ کان گوهر دارم 129شمارهٔ ۱۲۹: هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم 130شمارهٔ ۱۳۰: گه سرو بلند حله بوشت خوانم 131شمارهٔ ۱۳۱: ای‌ گوی زَنَخ سخن ز کویت ‌گویم 132شمارهٔ ۱۳۲: مستم ملکا و هر چه اکنون‌گویم 133شمارهٔ ۱۳۳: چشم من و چشم آن بت تنگ دهان 134شمارهٔ ۱۳۴: تیغ ملک شرق خداوند جهان 135شمارهٔ ۱۳۵: هر شاه که داشت دولت و بخت جوان 136شمارهٔ ۱۳۶: نه با منی ار چه همنشینی با من 137شمارهٔ ۱۳۷: رفتی و به یک بارگرفتی کم من 138شمارهٔ ۱۳۸: بگرفت شها قضای بد دامن من 139شمارهٔ ۱۳۹: ای چرخ‌کمر مبند برکینه من 140شمارهٔ ۱۴۰: نازید به گرز گاوسار افریدون 141شمارهٔ ۱۴۱: گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین 142شمارهٔ ۱۴۲: ای شاه زتو تخت همی نازد و زین 143شمارهٔ ۱۴۳: ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین 144شمارهٔ ۱۴۴: ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین 145شمارهٔ ۱۴۵: ای برده به شمشیر همه ملک تگین 146شمارهٔ ۱۴۶: زین فتح‌ که‌ کرد شاه در کشور چین 147شمارهٔ ۱۴۷: خصمی‌که ستم بود همه همت او 148شمارهٔ ۱۴۸: سروی‌که بنفشه برگل آمد بر او 149شمارهٔ ۱۴۹: خصمی‌که بر او فسوس کرد اختر او 150شمارهٔ ۱۵۰: ای نور مه از جمال رخسارهٔ تو 151شمارهٔ ۱۵۱: ای کرده سپهر و اختران یاری تو 152شمارهٔ ۱۵۲: ای شاه چو آسمان کمان داری تو 153شمارهٔ ۱۵۳: خورشید بر آسمان نپیماید راه 154شمارهٔ ۱۵۴: دارند همه شگفت میران سپاه 155شمارهٔ ۱۵۵: خصمان تو رسم بد نهادند همه 156شمارهٔ ۱۵۶: ای پیش تو حاسدانت‌ را سنگی نه 157شمارهٔ ۱۵۷: پروین و ستارگان گردون پیمای 158شمارهٔ ۱۵۸: افروخته دولت شه عالم رای 159شمارهٔ ۱۵۹: ای رایت و رای تو همایون چو همای 160شمارهٔ ۱۶۰: شاها در فتح بر تو بگشاد خدای 161شمارهٔ ۱۶۱: دامی که در آن دام شکارم کردی 162شمارهٔ ۱۶۲: ای عشق تو عمرم به کران آوردی 163شمارهٔ ۱۶۳: از بهر جمال چهرهٔ همچو پری 164شمارهٔ ۱۶۴: در بر ملکا دل توانگر داری 165شمارهٔ ۱۶۵: ای باخته عشق در جهان با دگری 166شمارهٔ ۱۶۶: هر سال به‌کار ملک بیدار تری 167شمارهٔ ۱۶۷: هر دم زا‌دمی‌ا خجسته دیدار تری 168شمارهٔ ۱۶۸: زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی 169شمارهٔ ۱۶۹: خور گوید کاشکی که زرین تنمی 170شمارهٔ ۱۷۰: ای شاه نگویمت که چون گردونی 171شمارهٔ ۱۷۱: این مجلس شاه و گل‌فشان اندروی 172شمارهٔ ۱۷۲: لبیک دهد بخت چو آواز دهی 173شمارهٔ ۱۷۳: یار از غم من خبر ندارد گویی 174شمارهٔ ۱۷۴: ای ماه کمان شهریاری گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ