به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیر معزی

امیر معزیرباعیاتشمارهٔ ۱۵: کوه از صف ترکان ملک ‌گردد پست

2690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کوه از صف ترکان ملک ‌گردد پست

ز ایشان به هنر یکی و از خصمان شصت

در مجلس و میدان شه حورپرست

دارند نهاده جام و جان برکفِ دست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴: تا شاه نشاط دجله کردست امشب 2شمارهٔ ۱۵: کوه از صف ترکان ملک ‌گردد پست 3شمارهٔ ۱۶: ای شاه زمین بر آسمان داری تخت 4شمارهٔ ۱۷: ای داده به تو خدای جاه پدرت 5شمارهٔ ۱۸: بر خاک سر کوی تو ای عشق پرست 6شمارهٔ ۱۹: تا شاه گشاده دست بر تخت نشست 7شمارهٔ ۲۰: این ابر که دُرّ شاهوار آوردست 8شمارهٔ ۲۱: گر خصم نخواست از حسد کار توراست 9شمارهٔ ۲۲: گر نور مه و روشنی شمع توراست 10شمارهٔ ۲۳: شاها همه آشوب ز بدخواه تو خاست 11شمارهٔ ۲۴: شاها اثر صبوح کاری عجب است 12شمارهٔ ۲۵: ای شاه به دولت از جهان بهر توراست 13شمارهٔ ۲۶: ای شاه زمانه بخت پیروز تو راست 14شمارهٔ ۲۷: رخشنده چو مهرست ضمیری که تو راست 15شمارهٔ ۲۸: با لشکر عشق تو مباهات خوش است 16شمارهٔ ۲۹: علم تو زعلم خضر و آصف بیش است 17شمارهٔ ۳۰: آن ابر که خاطرش به خاطر برق است 18شمارهٔ ۳۱: هر چند که بر زمانه فرمان من است 19شمارهٔ ۳۲: مخلوق فراوان است الله یکی است 20شمارهٔ ۳۳: دولت‌ که همه جهان به‌سنجر دادست 21شمارهٔ ۳۴: نور ملک ای ملک به نام تو درست 22شمارهٔ ۳۵: آتش تیغی و تا به محشر تف توست 23شمارهٔ ۳۶: ای شاه دل روشن تو جوشن توست 24شمارهٔ ۳۷: ای یار چو روزگار یار من و توست 25شمارهٔ ۳۸: دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست 26شمارهٔ ۳۹: تا دین باشد به جز یکی یزدان نیست 27شمارهٔ ۴۰: بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست 28شمارهٔ ۴۱: در عشق توام امید بهروزی نیست 29شمارهٔ ۴۲: در راه نسا ای ملک پاک سرشت 30شمارهٔ ۴۳: آن‌کس‌که چراغ مهر تو در بر یافت 31شمارهٔ ۴۴: تا از برم آن یار پسندیده برفت 32شمارهٔ ۴۵: ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت 33شمارهٔ ۴۶: گر یابد زهره آگهی از نامت 34شمارهٔ ۴۷: ای راحت جان ما ز دو مرجانت 35شمارهٔ ۴۸: از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد 36شمارهٔ ۴۹: خالق همه اقبال خلایق به تو داد 37شمارهٔ ۵۰: باکم ز منی پای تو اندر گل باد 38شمارهٔ ۵۱: هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد 39شمارهٔ ۵۲: گیتی ملکا جز به تو آباد مباد 40شمارهٔ ۵۳: هر کار که هست جز به‌ کام تو مباد 41شمارهٔ ۵۴: ای ناصر دین ناصر تو یزدان باد 42شمارهٔ ۵۵: دلها همه در زلف تو آویخته باد 43شمارهٔ ۵۶: ایزد ملکا سعادت جم به تو داد 44شمارهٔ ۵۷: تا دولت تو به گرد گردون گردد 45شمارهٔ ۵۸: ای از همه خسروان چو افریدون فرد 46شمارهٔ ۵۹: ای صدر جهان هرکه می‌کین تو خورد 47شمارهٔ ۶۰: عشقت صنما به روی‌ زردم دارد 48شمارهٔ ۶۱: جانی‌که زمهر توست نقصان نبرد 49شمارهٔ ۶۲: تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد 50شمارهٔ ۶۳: ایزد که بنای دولتت عالی کرد 51شمارهٔ ۶۴: چون شاه جهان کمان کشیدن گیرد 52شمارهٔ ۶۵: هر تیر که شاه تیر گیر اندازد 53شمارهٔ ۶۶: ای شاه زمین فلک سریرتو سزد 54شمارهٔ ۶۷: سلطان علم عدل به هر عالم زد 55شمارهٔ ۶۸: من با تو بتا نفس نمی‌یارم زد 56شمارهٔ ۶۹: چون شاه سرای پرده بر هامون زد 57شمارهٔ ۷۰: هر شب که وصال یار دلبر باشد 58شمارهٔ ۷۱: گر نعمت دشمنت ز حد بیرون شد 59شمارهٔ ۷۲: تا فتح تو تاریخ مسلمانی شد 60شمارهٔ ۷۳: چون شاه سوی تخت سرافراز آمد 61شمارهٔ ۷۴: چون رخ بگشاد آن نگار دلبند 62شمارهٔ ۷۵: گر ابر به جود خویشتن را چو تو خوان ...63شمارهٔ ۷۶: از هیبت تو به روم کفار نماند 64شمارهٔ ۷۷: در عشق تو ای صنم مرا رای نماند 65شمارهٔ ۷۸: ای شاه بنای ملک محکم به‌تو ماند 66شمارهٔ ۷۹: در عشق تو زیر و بم هم‌آواز منند 67شمارهٔ ۸۰: تیراندازان همه گرو در بستند 68شمارهٔ ۸۱: خصمان تو لاف سپر زرد زدند 69شمارهٔ ۸۲: چون باز خیال تو پر و بال زند 70شمارهٔ ۸۳: هر شب که رهی فال ز روی تو زند 71شمارهٔ ۸۴: ترکان ملک با خرد و باهوشند 72شمارهٔ ۸۵: خصمان ملک چو جغد در ویرانند 73شمارهٔ ۸۶: گر بر فلک از تاجوران راه کنند 74شمارهٔ ۸۷: ای شاه تورا ماه نگین خواهد بود 75شمارهٔ ۸۸: تا چند دل تو چشمهٔ نور بود 76شمارهٔ ۸۹: از عمر شبی به‌ کام دل دوشم بود 77شمارهٔ ۹۰: حیرت همه در درنگ و سنگ تو بود 78شمارهٔ ۹۱: هرکس که سزای افسر وگاه بود 79شمارهٔ ۹۲: هر بزم که کردی همه بهروزی بود 80شمارهٔ ۹۳: دجله ملکا زمان زمان بفزاید 81شمارهٔ ۹۴: خرگه زند وکارکسی نگشاید 82شمارهٔ ۹۵: سلطان جهان برکیارق باید 83شمارهٔ ۹۶: از درگه تو ملوک را تاج آید 84شمارهٔ ۹۷: شاها چو دلت در صف تدبیر آید 85شمارهٔ ۹۸: چون آتش خاطر مرا شاه بدید 86شمارهٔ ۹۹: حوران سپاهت ای شه شیر شکر 87شمارهٔ ۱۰۰: دست مَلِک ملوکِ عالم‌ْ سنجر 88شمارهٔ ۱۰۱: چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر 89شمارهٔ ۱۰۲: ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر 90شمارهٔ ۱۰۳: چون نرگس اگر نهیم در خاکستر 91شمارهٔ ۱۰۴: هستند به بزمت ای شه شیر شکار 92شمارهٔ ۱۰۵: شاها خردت هست به می خوردن یار 93شمارهٔ ۱۰۶: ای دشمن تو به قبضهٔ قهر اندر 94شمارهٔ ۱۰۷: هرگز نشوم من از بت و باده صبور 95شمارهٔ ۱۰۸: ای شاه کجا گرم کنی بارهٔ بور 96شمارهٔ ۱۰۹: خستی دل من به غمزه ای بدر منیر 97شمارهٔ ۱۱۰: گر بخت بلند خواهی و عمر دراز 98شمارهٔ ۱۱۱: از کوی تو تا کوی من ای شمع طراز 99شمارهٔ ۱۱۲: چون چشم تو بر دلم شود تیر انداز 100شمارهٔ ۱۱۳: از جور قد بلند و موی پستش 101شمارهٔ ۱۱۴: شاهی که به رزم کاویان داشت درفش 102شمارهٔ ۱۱۵: در عشق تو بی‌روان نَوان بودم دوش 103شمارهٔ ۱۱۶: دستور و شهنشه از جهان رایت خوش 104شمارهٔ ۱۱۷: نشناخت ملک سعادت اختر خویش 105شمارهٔ ۱۱۸: چون ابر کف تو بیند ای خسرو شرق 106شمارهٔ ۱۱۹: تا دید زمانه در دلم غایت عشق 107شمارهٔ ۱۲۰: چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق 108شمارهٔ ۱۲۱: ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک 109شمارهٔ ۱۲۲: سقای ملک گرفت چنگ اندر چنگ 110شمارهٔ ۱۲۳: ای تیغ تو با قوت مریخ و زحل 111شمارهٔ ۱۲۴: از روضهٔ حسن تو نگاری رسدم 112شمارهٔ ۱۲۵: ای سیمبر از عشق تو در رشته شدم 113شمارهٔ ۱۲۶: هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم 114شمارهٔ ۱۲۷: ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم 115شمارهٔ ۱۲۸: گرچه دل و سینه‌ کان گوهر دارم 116شمارهٔ ۱۲۹: هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم 117شمارهٔ ۱۳۰: گه سرو بلند حله بوشت خوانم 118شمارهٔ ۱۳۱: ای‌ گوی زَنَخ سخن ز کویت ‌گویم 119شمارهٔ ۱۳۲: مستم ملکا و هر چه اکنون‌گویم 120شمارهٔ ۱۳۳: چشم من و چشم آن بت تنگ دهان 121شمارهٔ ۱۳۴: تیغ ملک شرق خداوند جهان 122شمارهٔ ۱۳۵: هر شاه که داشت دولت و بخت جوان 123شمارهٔ ۱۳۶: نه با منی ار چه همنشینی با من 124شمارهٔ ۱۳۷: رفتی و به یک بارگرفتی کم من 125شمارهٔ ۱۳۸: بگرفت شها قضای بد دامن من 126شمارهٔ ۱۳۹: ای چرخ‌کمر مبند برکینه من 127شمارهٔ ۱۴۰: نازید به گرز گاوسار افریدون 128شمارهٔ ۱۴۱: گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین 129شمارهٔ ۱۴۲: ای شاه زتو تخت همی نازد و زین 130شمارهٔ ۱۴۳: ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین 131شمارهٔ ۱۴۴: ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین 132شمارهٔ ۱۴۵: ای برده به شمشیر همه ملک تگین 133شمارهٔ ۱۴۶: زین فتح‌ که‌ کرد شاه در کشور چین 134شمارهٔ ۱۴۷: خصمی‌که ستم بود همه همت او 135شمارهٔ ۱۴۸: سروی‌که بنفشه برگل آمد بر او 136شمارهٔ ۱۴۹: خصمی‌که بر او فسوس کرد اختر او 137شمارهٔ ۱۵۰: ای نور مه از جمال رخسارهٔ تو 138شمارهٔ ۱۵۱: ای کرده سپهر و اختران یاری تو 139شمارهٔ ۱۵۲: ای شاه چو آسمان کمان داری تو 140شمارهٔ ۱۵۳: خورشید بر آسمان نپیماید راه 141شمارهٔ ۱۵۴: دارند همه شگفت میران سپاه 142شمارهٔ ۱۵۵: خصمان تو رسم بد نهادند همه 143شمارهٔ ۱۵۶: ای پیش تو حاسدانت‌ را سنگی نه 144شمارهٔ ۱۵۷: پروین و ستارگان گردون پیمای 145شمارهٔ ۱۵۸: افروخته دولت شه عالم رای 146شمارهٔ ۱۵۹: ای رایت و رای تو همایون چو همای 147شمارهٔ ۱۶۰: شاها در فتح بر تو بگشاد خدای 148شمارهٔ ۱۶۱: دامی که در آن دام شکارم کردی 149شمارهٔ ۱۶۲: ای عشق تو عمرم به کران آوردی 150شمارهٔ ۱۶۳: از بهر جمال چهرهٔ همچو پری 151شمارهٔ ۱۶۴: در بر ملکا دل توانگر داری 152شمارهٔ ۱۶۵: ای باخته عشق در جهان با دگری 153شمارهٔ ۱۶۶: هر سال به‌کار ملک بیدار تری 154شمارهٔ ۱۶۷: هر دم زا‌دمی‌ا خجسته دیدار تری 155شمارهٔ ۱۶۸: زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی 156شمارهٔ ۱۶۹: خور گوید کاشکی که زرین تنمی 157شمارهٔ ۱۷۰: ای شاه نگویمت که چون گردونی 158شمارهٔ ۱۷۱: این مجلس شاه و گل‌فشان اندروی 159شمارهٔ ۱۷۲: لبیک دهد بخت چو آواز دهی 160شمارهٔ ۱۷۳: یار از غم من خبر ندارد گویی 161شمارهٔ ۱۷۴: ای ماه کمان شهریاری گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ