به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیر معزی

امیر معزیرباعیاتشمارهٔ ۲۱: گر خصم نخواست از حسد کار توراست

2760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر خصم نخواست از حسد کار توراست

ایزد ملکا هر آنچه او خواست نخواست

امروز که راست این سعادت که تو راست

اقبال فزون گشته و خصمان کم و کاست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰: این ابر که دُرّ شاهوار آوردست 2شمارهٔ ۲۱: گر خصم نخواست از حسد کار توراست 3شمارهٔ ۲۲: گر نور مه و روشنی شمع توراست 4شمارهٔ ۲۳: شاها همه آشوب ز بدخواه تو خاست 5شمارهٔ ۲۴: شاها اثر صبوح کاری عجب است 6شمارهٔ ۲۵: ای شاه به دولت از جهان بهر توراست 7شمارهٔ ۲۶: ای شاه زمانه بخت پیروز تو راست 8شمارهٔ ۲۷: رخشنده چو مهرست ضمیری که تو راست 9شمارهٔ ۲۸: با لشکر عشق تو مباهات خوش است 10شمارهٔ ۲۹: علم تو زعلم خضر و آصف بیش است 11شمارهٔ ۳۰: آن ابر که خاطرش به خاطر برق است 12شمارهٔ ۳۱: هر چند که بر زمانه فرمان من است 13شمارهٔ ۳۲: مخلوق فراوان است الله یکی است 14شمارهٔ ۳۳: دولت‌ که همه جهان به‌سنجر دادست 15شمارهٔ ۳۴: نور ملک ای ملک به نام تو درست 16شمارهٔ ۳۵: آتش تیغی و تا به محشر تف توست 17شمارهٔ ۳۶: ای شاه دل روشن تو جوشن توست 18شمارهٔ ۳۷: ای یار چو روزگار یار من و توست 19شمارهٔ ۳۸: دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست 20شمارهٔ ۳۹: تا دین باشد به جز یکی یزدان نیست 21شمارهٔ ۴۰: بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست 22شمارهٔ ۴۱: در عشق توام امید بهروزی نیست 23شمارهٔ ۴۲: در راه نسا ای ملک پاک سرشت 24شمارهٔ ۴۳: آن‌کس‌که چراغ مهر تو در بر یافت 25شمارهٔ ۴۴: تا از برم آن یار پسندیده برفت 26شمارهٔ ۴۵: ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت 27شمارهٔ ۴۶: گر یابد زهره آگهی از نامت 28شمارهٔ ۴۷: ای راحت جان ما ز دو مرجانت 29شمارهٔ ۴۸: از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد 30شمارهٔ ۴۹: خالق همه اقبال خلایق به تو داد 31شمارهٔ ۵۰: باکم ز منی پای تو اندر گل باد 32شمارهٔ ۵۱: هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد 33شمارهٔ ۵۲: گیتی ملکا جز به تو آباد مباد 34شمارهٔ ۵۳: هر کار که هست جز به‌ کام تو مباد 35شمارهٔ ۵۴: ای ناصر دین ناصر تو یزدان باد 36شمارهٔ ۵۵: دلها همه در زلف تو آویخته باد 37شمارهٔ ۵۶: ایزد ملکا سعادت جم به تو داد 38شمارهٔ ۵۷: تا دولت تو به گرد گردون گردد 39شمارهٔ ۵۸: ای از همه خسروان چو افریدون فرد 40شمارهٔ ۵۹: ای صدر جهان هرکه می‌کین تو خورد 41شمارهٔ ۶۰: عشقت صنما به روی‌ زردم دارد 42شمارهٔ ۶۱: جانی‌که زمهر توست نقصان نبرد 43شمارهٔ ۶۲: تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد 44شمارهٔ ۶۳: ایزد که بنای دولتت عالی کرد 45شمارهٔ ۶۴: چون شاه جهان کمان کشیدن گیرد 46شمارهٔ ۶۵: هر تیر که شاه تیر گیر اندازد 47شمارهٔ ۶۶: ای شاه زمین فلک سریرتو سزد 48شمارهٔ ۶۷: سلطان علم عدل به هر عالم زد 49شمارهٔ ۶۸: من با تو بتا نفس نمی‌یارم زد 50شمارهٔ ۶۹: چون شاه سرای پرده بر هامون زد 51شمارهٔ ۷۰: هر شب که وصال یار دلبر باشد 52شمارهٔ ۷۱: گر نعمت دشمنت ز حد بیرون شد 53شمارهٔ ۷۲: تا فتح تو تاریخ مسلمانی شد 54شمارهٔ ۷۳: چون شاه سوی تخت سرافراز آمد 55شمارهٔ ۷۴: چون رخ بگشاد آن نگار دلبند 56شمارهٔ ۷۵: گر ابر به جود خویشتن را چو تو خوان ...57شمارهٔ ۷۶: از هیبت تو به روم کفار نماند 58شمارهٔ ۷۷: در عشق تو ای صنم مرا رای نماند 59شمارهٔ ۷۸: ای شاه بنای ملک محکم به‌تو ماند 60شمارهٔ ۷۹: در عشق تو زیر و بم هم‌آواز منند 61شمارهٔ ۸۰: تیراندازان همه گرو در بستند 62شمارهٔ ۸۱: خصمان تو لاف سپر زرد زدند 63شمارهٔ ۸۲: چون باز خیال تو پر و بال زند 64شمارهٔ ۸۳: هر شب که رهی فال ز روی تو زند 65شمارهٔ ۸۴: ترکان ملک با خرد و باهوشند 66شمارهٔ ۸۵: خصمان ملک چو جغد در ویرانند 67شمارهٔ ۸۶: گر بر فلک از تاجوران راه کنند 68شمارهٔ ۸۷: ای شاه تورا ماه نگین خواهد بود 69شمارهٔ ۸۸: تا چند دل تو چشمهٔ نور بود 70شمارهٔ ۸۹: از عمر شبی به‌ کام دل دوشم بود 71شمارهٔ ۹۰: حیرت همه در درنگ و سنگ تو بود 72شمارهٔ ۹۱: هرکس که سزای افسر وگاه بود 73شمارهٔ ۹۲: هر بزم که کردی همه بهروزی بود 74شمارهٔ ۹۳: دجله ملکا زمان زمان بفزاید 75شمارهٔ ۹۴: خرگه زند وکارکسی نگشاید 76شمارهٔ ۹۵: سلطان جهان برکیارق باید 77شمارهٔ ۹۶: از درگه تو ملوک را تاج آید 78شمارهٔ ۹۷: شاها چو دلت در صف تدبیر آید 79شمارهٔ ۹۸: چون آتش خاطر مرا شاه بدید 80شمارهٔ ۹۹: حوران سپاهت ای شه شیر شکر 81شمارهٔ ۱۰۰: دست مَلِک ملوکِ عالم‌ْ سنجر 82شمارهٔ ۱۰۱: چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر 83شمارهٔ ۱۰۲: ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر 84شمارهٔ ۱۰۳: چون نرگس اگر نهیم در خاکستر 85شمارهٔ ۱۰۴: هستند به بزمت ای شه شیر شکار 86شمارهٔ ۱۰۵: شاها خردت هست به می خوردن یار 87شمارهٔ ۱۰۶: ای دشمن تو به قبضهٔ قهر اندر 88شمارهٔ ۱۰۷: هرگز نشوم من از بت و باده صبور 89شمارهٔ ۱۰۸: ای شاه کجا گرم کنی بارهٔ بور 90شمارهٔ ۱۰۹: خستی دل من به غمزه ای بدر منیر 91شمارهٔ ۱۱۰: گر بخت بلند خواهی و عمر دراز 92شمارهٔ ۱۱۱: از کوی تو تا کوی من ای شمع طراز 93شمارهٔ ۱۱۲: چون چشم تو بر دلم شود تیر انداز 94شمارهٔ ۱۱۳: از جور قد بلند و موی پستش 95شمارهٔ ۱۱۴: شاهی که به رزم کاویان داشت درفش 96شمارهٔ ۱۱۵: در عشق تو بی‌روان نَوان بودم دوش 97شمارهٔ ۱۱۶: دستور و شهنشه از جهان رایت خوش 98شمارهٔ ۱۱۷: نشناخت ملک سعادت اختر خویش 99شمارهٔ ۱۱۸: چون ابر کف تو بیند ای خسرو شرق 100شمارهٔ ۱۱۹: تا دید زمانه در دلم غایت عشق 101شمارهٔ ۱۲۰: چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق 102شمارهٔ ۱۲۱: ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک 103شمارهٔ ۱۲۲: سقای ملک گرفت چنگ اندر چنگ 104شمارهٔ ۱۲۳: ای تیغ تو با قوت مریخ و زحل 105شمارهٔ ۱۲۴: از روضهٔ حسن تو نگاری رسدم 106شمارهٔ ۱۲۵: ای سیمبر از عشق تو در رشته شدم 107شمارهٔ ۱۲۶: هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم 108شمارهٔ ۱۲۷: ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم 109شمارهٔ ۱۲۸: گرچه دل و سینه‌ کان گوهر دارم 110شمارهٔ ۱۲۹: هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم 111شمارهٔ ۱۳۰: گه سرو بلند حله بوشت خوانم 112شمارهٔ ۱۳۱: ای‌ گوی زَنَخ سخن ز کویت ‌گویم 113شمارهٔ ۱۳۲: مستم ملکا و هر چه اکنون‌گویم 114شمارهٔ ۱۳۳: چشم من و چشم آن بت تنگ دهان 115شمارهٔ ۱۳۴: تیغ ملک شرق خداوند جهان 116شمارهٔ ۱۳۵: هر شاه که داشت دولت و بخت جوان 117شمارهٔ ۱۳۶: نه با منی ار چه همنشینی با من 118شمارهٔ ۱۳۷: رفتی و به یک بارگرفتی کم من 119شمارهٔ ۱۳۸: بگرفت شها قضای بد دامن من 120شمارهٔ ۱۳۹: ای چرخ‌کمر مبند برکینه من 121شمارهٔ ۱۴۰: نازید به گرز گاوسار افریدون 122شمارهٔ ۱۴۱: گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین 123شمارهٔ ۱۴۲: ای شاه زتو تخت همی نازد و زین 124شمارهٔ ۱۴۳: ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین 125شمارهٔ ۱۴۴: ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین 126شمارهٔ ۱۴۵: ای برده به شمشیر همه ملک تگین 127شمارهٔ ۱۴۶: زین فتح‌ که‌ کرد شاه در کشور چین 128شمارهٔ ۱۴۷: خصمی‌که ستم بود همه همت او 129شمارهٔ ۱۴۸: سروی‌که بنفشه برگل آمد بر او 130شمارهٔ ۱۴۹: خصمی‌که بر او فسوس کرد اختر او 131شمارهٔ ۱۵۰: ای نور مه از جمال رخسارهٔ تو 132شمارهٔ ۱۵۱: ای کرده سپهر و اختران یاری تو 133شمارهٔ ۱۵۲: ای شاه چو آسمان کمان داری تو 134شمارهٔ ۱۵۳: خورشید بر آسمان نپیماید راه 135شمارهٔ ۱۵۴: دارند همه شگفت میران سپاه 136شمارهٔ ۱۵۵: خصمان تو رسم بد نهادند همه 137شمارهٔ ۱۵۶: ای پیش تو حاسدانت‌ را سنگی نه 138شمارهٔ ۱۵۷: پروین و ستارگان گردون پیمای 139شمارهٔ ۱۵۸: افروخته دولت شه عالم رای 140شمارهٔ ۱۵۹: ای رایت و رای تو همایون چو همای 141شمارهٔ ۱۶۰: شاها در فتح بر تو بگشاد خدای 142شمارهٔ ۱۶۱: دامی که در آن دام شکارم کردی 143شمارهٔ ۱۶۲: ای عشق تو عمرم به کران آوردی 144شمارهٔ ۱۶۳: از بهر جمال چهرهٔ همچو پری 145شمارهٔ ۱۶۴: در بر ملکا دل توانگر داری 146شمارهٔ ۱۶۵: ای باخته عشق در جهان با دگری 147شمارهٔ ۱۶۶: هر سال به‌کار ملک بیدار تری 148شمارهٔ ۱۶۷: هر دم زا‌دمی‌ا خجسته دیدار تری 149شمارهٔ ۱۶۸: زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی 150شمارهٔ ۱۶۹: خور گوید کاشکی که زرین تنمی 151شمارهٔ ۱۷۰: ای شاه نگویمت که چون گردونی 152شمارهٔ ۱۷۱: این مجلس شاه و گل‌فشان اندروی 153شمارهٔ ۱۷۲: لبیک دهد بخت چو آواز دهی 154شمارهٔ ۱۷۳: یار از غم من خبر ندارد گویی 155شمارهٔ ۱۷۴: ای ماه کمان شهریاری گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ