به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیر معزی

امیر معزیرباعیاتشمارهٔ ۳۱: هر چند که بر زمانه فرمان من است

2600عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر چند که بر زمانه فرمان من است

فرمان تو بر تن و دل و جان من است

سلطان منم و عشق تو سلطان من است

من زان تو ام همه جهان زان من است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۰: آن ابر که خاطرش به خاطر برق است 2شمارهٔ ۳۱: هر چند که بر زمانه فرمان من است 3شمارهٔ ۳۲: مخلوق فراوان است الله یکی است 4شمارهٔ ۳۳: دولت‌ که همه جهان به‌سنجر دادست 5شمارهٔ ۳۴: نور ملک ای ملک به نام تو درست 6شمارهٔ ۳۵: آتش تیغی و تا به محشر تف توست 7شمارهٔ ۳۶: ای شاه دل روشن تو جوشن توست 8شمارهٔ ۳۷: ای یار چو روزگار یار من و توست 9شمارهٔ ۳۸: دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست 10شمارهٔ ۳۹: تا دین باشد به جز یکی یزدان نیست 11شمارهٔ ۴۰: بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست 12شمارهٔ ۴۱: در عشق توام امید بهروزی نیست 13شمارهٔ ۴۲: در راه نسا ای ملک پاک سرشت 14شمارهٔ ۴۳: آن‌کس‌که چراغ مهر تو در بر یافت 15شمارهٔ ۴۴: تا از برم آن یار پسندیده برفت 16شمارهٔ ۴۵: ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت 17شمارهٔ ۴۶: گر یابد زهره آگهی از نامت 18شمارهٔ ۴۷: ای راحت جان ما ز دو مرجانت 19شمارهٔ ۴۸: از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد 20شمارهٔ ۴۹: خالق همه اقبال خلایق به تو داد 21شمارهٔ ۵۰: باکم ز منی پای تو اندر گل باد 22شمارهٔ ۵۱: هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد 23شمارهٔ ۵۲: گیتی ملکا جز به تو آباد مباد 24شمارهٔ ۵۳: هر کار که هست جز به‌ کام تو مباد 25شمارهٔ ۵۴: ای ناصر دین ناصر تو یزدان باد 26شمارهٔ ۵۵: دلها همه در زلف تو آویخته باد 27شمارهٔ ۵۶: ایزد ملکا سعادت جم به تو داد 28شمارهٔ ۵۷: تا دولت تو به گرد گردون گردد 29شمارهٔ ۵۸: ای از همه خسروان چو افریدون فرد 30شمارهٔ ۵۹: ای صدر جهان هرکه می‌کین تو خورد 31شمارهٔ ۶۰: عشقت صنما به روی‌ زردم دارد 32شمارهٔ ۶۱: جانی‌که زمهر توست نقصان نبرد 33شمارهٔ ۶۲: تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد 34شمارهٔ ۶۳: ایزد که بنای دولتت عالی کرد 35شمارهٔ ۶۴: چون شاه جهان کمان کشیدن گیرد 36شمارهٔ ۶۵: هر تیر که شاه تیر گیر اندازد 37شمارهٔ ۶۶: ای شاه زمین فلک سریرتو سزد 38شمارهٔ ۶۷: سلطان علم عدل به هر عالم زد 39شمارهٔ ۶۸: من با تو بتا نفس نمی‌یارم زد 40شمارهٔ ۶۹: چون شاه سرای پرده بر هامون زد 41شمارهٔ ۷۰: هر شب که وصال یار دلبر باشد 42شمارهٔ ۷۱: گر نعمت دشمنت ز حد بیرون شد 43شمارهٔ ۷۲: تا فتح تو تاریخ مسلمانی شد 44شمارهٔ ۷۳: چون شاه سوی تخت سرافراز آمد 45شمارهٔ ۷۴: چون رخ بگشاد آن نگار دلبند 46شمارهٔ ۷۵: گر ابر به جود خویشتن را چو تو خوان ...47شمارهٔ ۷۶: از هیبت تو به روم کفار نماند 48شمارهٔ ۷۷: در عشق تو ای صنم مرا رای نماند 49شمارهٔ ۷۸: ای شاه بنای ملک محکم به‌تو ماند 50شمارهٔ ۷۹: در عشق تو زیر و بم هم‌آواز منند 51شمارهٔ ۸۰: تیراندازان همه گرو در بستند 52شمارهٔ ۸۱: خصمان تو لاف سپر زرد زدند 53شمارهٔ ۸۲: چون باز خیال تو پر و بال زند 54شمارهٔ ۸۳: هر شب که رهی فال ز روی تو زند 55شمارهٔ ۸۴: ترکان ملک با خرد و باهوشند 56شمارهٔ ۸۵: خصمان ملک چو جغد در ویرانند 57شمارهٔ ۸۶: گر بر فلک از تاجوران راه کنند 58شمارهٔ ۸۷: ای شاه تورا ماه نگین خواهد بود 59شمارهٔ ۸۸: تا چند دل تو چشمهٔ نور بود 60شمارهٔ ۸۹: از عمر شبی به‌ کام دل دوشم بود 61شمارهٔ ۹۰: حیرت همه در درنگ و سنگ تو بود 62شمارهٔ ۹۱: هرکس که سزای افسر وگاه بود 63شمارهٔ ۹۲: هر بزم که کردی همه بهروزی بود 64شمارهٔ ۹۳: دجله ملکا زمان زمان بفزاید 65شمارهٔ ۹۴: خرگه زند وکارکسی نگشاید 66شمارهٔ ۹۵: سلطان جهان برکیارق باید 67شمارهٔ ۹۶: از درگه تو ملوک را تاج آید 68شمارهٔ ۹۷: شاها چو دلت در صف تدبیر آید 69شمارهٔ ۹۸: چون آتش خاطر مرا شاه بدید 70شمارهٔ ۹۹: حوران سپاهت ای شه شیر شکر 71شمارهٔ ۱۰۰: دست مَلِک ملوکِ عالم‌ْ سنجر 72شمارهٔ ۱۰۱: چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر 73شمارهٔ ۱۰۲: ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر 74شمارهٔ ۱۰۳: چون نرگس اگر نهیم در خاکستر 75شمارهٔ ۱۰۴: هستند به بزمت ای شه شیر شکار 76شمارهٔ ۱۰۵: شاها خردت هست به می خوردن یار 77شمارهٔ ۱۰۶: ای دشمن تو به قبضهٔ قهر اندر 78شمارهٔ ۱۰۷: هرگز نشوم من از بت و باده صبور 79شمارهٔ ۱۰۸: ای شاه کجا گرم کنی بارهٔ بور 80شمارهٔ ۱۰۹: خستی دل من به غمزه ای بدر منیر 81شمارهٔ ۱۱۰: گر بخت بلند خواهی و عمر دراز 82شمارهٔ ۱۱۱: از کوی تو تا کوی من ای شمع طراز 83شمارهٔ ۱۱۲: چون چشم تو بر دلم شود تیر انداز 84شمارهٔ ۱۱۳: از جور قد بلند و موی پستش 85شمارهٔ ۱۱۴: شاهی که به رزم کاویان داشت درفش 86شمارهٔ ۱۱۵: در عشق تو بی‌روان نَوان بودم دوش 87شمارهٔ ۱۱۶: دستور و شهنشه از جهان رایت خوش 88شمارهٔ ۱۱۷: نشناخت ملک سعادت اختر خویش 89شمارهٔ ۱۱۸: چون ابر کف تو بیند ای خسرو شرق 90شمارهٔ ۱۱۹: تا دید زمانه در دلم غایت عشق 91شمارهٔ ۱۲۰: چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق 92شمارهٔ ۱۲۱: ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک 93شمارهٔ ۱۲۲: سقای ملک گرفت چنگ اندر چنگ 94شمارهٔ ۱۲۳: ای تیغ تو با قوت مریخ و زحل 95شمارهٔ ۱۲۴: از روضهٔ حسن تو نگاری رسدم 96شمارهٔ ۱۲۵: ای سیمبر از عشق تو در رشته شدم 97شمارهٔ ۱۲۶: هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم 98شمارهٔ ۱۲۷: ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم 99شمارهٔ ۱۲۸: گرچه دل و سینه‌ کان گوهر دارم 100شمارهٔ ۱۲۹: هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم 101شمارهٔ ۱۳۰: گه سرو بلند حله بوشت خوانم 102شمارهٔ ۱۳۱: ای‌ گوی زَنَخ سخن ز کویت ‌گویم 103شمارهٔ ۱۳۲: مستم ملکا و هر چه اکنون‌گویم 104شمارهٔ ۱۳۳: چشم من و چشم آن بت تنگ دهان 105شمارهٔ ۱۳۴: تیغ ملک شرق خداوند جهان 106شمارهٔ ۱۳۵: هر شاه که داشت دولت و بخت جوان 107شمارهٔ ۱۳۶: نه با منی ار چه همنشینی با من 108شمارهٔ ۱۳۷: رفتی و به یک بارگرفتی کم من 109شمارهٔ ۱۳۸: بگرفت شها قضای بد دامن من 110شمارهٔ ۱۳۹: ای چرخ‌کمر مبند برکینه من 111شمارهٔ ۱۴۰: نازید به گرز گاوسار افریدون 112شمارهٔ ۱۴۱: گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین 113شمارهٔ ۱۴۲: ای شاه زتو تخت همی نازد و زین 114شمارهٔ ۱۴۳: ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین 115شمارهٔ ۱۴۴: ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین 116شمارهٔ ۱۴۵: ای برده به شمشیر همه ملک تگین 117شمارهٔ ۱۴۶: زین فتح‌ که‌ کرد شاه در کشور چین 118شمارهٔ ۱۴۷: خصمی‌که ستم بود همه همت او 119شمارهٔ ۱۴۸: سروی‌که بنفشه برگل آمد بر او 120شمارهٔ ۱۴۹: خصمی‌که بر او فسوس کرد اختر او 121شمارهٔ ۱۵۰: ای نور مه از جمال رخسارهٔ تو 122شمارهٔ ۱۵۱: ای کرده سپهر و اختران یاری تو 123شمارهٔ ۱۵۲: ای شاه چو آسمان کمان داری تو 124شمارهٔ ۱۵۳: خورشید بر آسمان نپیماید راه 125شمارهٔ ۱۵۴: دارند همه شگفت میران سپاه 126شمارهٔ ۱۵۵: خصمان تو رسم بد نهادند همه 127شمارهٔ ۱۵۶: ای پیش تو حاسدانت‌ را سنگی نه 128شمارهٔ ۱۵۷: پروین و ستارگان گردون پیمای 129شمارهٔ ۱۵۸: افروخته دولت شه عالم رای 130شمارهٔ ۱۵۹: ای رایت و رای تو همایون چو همای 131شمارهٔ ۱۶۰: شاها در فتح بر تو بگشاد خدای 132شمارهٔ ۱۶۱: دامی که در آن دام شکارم کردی 133شمارهٔ ۱۶۲: ای عشق تو عمرم به کران آوردی 134شمارهٔ ۱۶۳: از بهر جمال چهرهٔ همچو پری 135شمارهٔ ۱۶۴: در بر ملکا دل توانگر داری 136شمارهٔ ۱۶۵: ای باخته عشق در جهان با دگری 137شمارهٔ ۱۶۶: هر سال به‌کار ملک بیدار تری 138شمارهٔ ۱۶۷: هر دم زا‌دمی‌ا خجسته دیدار تری 139شمارهٔ ۱۶۸: زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی 140شمارهٔ ۱۶۹: خور گوید کاشکی که زرین تنمی 141شمارهٔ ۱۷۰: ای شاه نگویمت که چون گردونی 142شمارهٔ ۱۷۱: این مجلس شاه و گل‌فشان اندروی 143شمارهٔ ۱۷۲: لبیک دهد بخت چو آواز دهی 144شمارهٔ ۱۷۳: یار از غم من خبر ندارد گویی 145شمارهٔ ۱۷۴: ای ماه کمان شهریاری گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ