کتابخانه دیجیتال

امیر معزی

امیر معزیدیوان اشعار | معزیرباعیات

438

شمارهٔ ۱: گر سینه بخست شاه سنجر ما را
شمارهٔ ۲: بیقدرکند رخ تو لالستان را
شمارهٔ ۳: ای تاخته از جهان جهانبانان را
شمارهٔ ۴: شاها ادبی کن فلک بد خو را
شمارهٔ ۵: شاها همه تدبیر صواب است تو را
شمارهٔ ۶: جاوید شها عز و شرف باد تو را
شمارهٔ ۷: مهرست ظفر نگین فرمان تو را
شمارهٔ ۸: خورشید چو بیند ای ملک رای تورا
شمارهٔ ۹: خورشید فلک سجده برد رأی تو را
شمارهٔ ۱۰: ای شاه چو بیند آسمان رای تو را
شمارهٔ ۱۱: بر خلق توراست پادشاهی ملکا
شمارهٔ ۱۲: در زلف تو آویخته دلبندی ها
شمارهٔ ۱۳: ای جام تو آب و آتش ناب شراب
شمارهٔ ۱۴: تا شاه نشاط دجله کردست امشب
شمارهٔ ۱۵: کوه از صف ترکان ملک ‌گردد پست
شمارهٔ ۱۶: ای شاه زمین بر آسمان داری تخت
شمارهٔ ۱۷: ای داده به تو خدای جاه پدرت
شمارهٔ ۱۸: بر خاک سر کوی تو ای عشق پرست
شمارهٔ ۱۹: تا شاه گشاده دست بر تخت نشست
شمارهٔ ۲۰: این ابر که دُرّ شاهوار آوردست
شمارهٔ ۲۱: گر خصم نخواست از حسد کار توراست
شمارهٔ ۲۲: گر نور مه و روشنی شمع توراست
شمارهٔ ۲۳: شاها همه آشوب ز بدخواه تو خاست
شمارهٔ ۲۴: شاها اثر صبوح کاری عجب است
شمارهٔ ۲۵: ای شاه به دولت از جهان بهر توراست
شمارهٔ ۲۶: ای شاه زمانه بخت پیروز تو راست
شمارهٔ ۲۷: رخشنده چو مهرست ضمیری که تو راست
شمارهٔ ۲۸: با لشکر عشق تو مباهات خوش است
شمارهٔ ۲۹: علم تو زعلم خضر و آصف بیش است
شمارهٔ ۳۰: آن ابر که خاطرش به خاطر برق است
شمارهٔ ۳۱: هر چند که بر زمانه فرمان من است
شمارهٔ ۳۲: مخلوق فراوان است الله یکی است
شمارهٔ ۳۳: دولت‌ که همه جهان به‌سنجر دادست
شمارهٔ ۳۴: نور ملک ای ملک به نام تو درست
شمارهٔ ۳۵: آتش تیغی و تا به محشر تف توست
شمارهٔ ۳۶: ای شاه دل روشن تو جوشن توست
شمارهٔ ۳۷: ای یار چو روزگار یار من و توست
شمارهٔ ۳۸: دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست
شمارهٔ ۳۹: تا دین باشد به جز یکی یزدان نیست
شمارهٔ ۴۰: بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست
شمارهٔ ۴۱: در عشق توام امید بهروزی نیست
شمارهٔ ۴۲: در راه نسا ای ملک پاک سرشت
شمارهٔ ۴۳: آن‌کس‌که چراغ مهر تو در بر یافت
شمارهٔ ۴۴: تا از برم آن یار پسندیده برفت
شمارهٔ ۴۵: ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت
شمارهٔ ۴۶: گر یابد زهره آگهی از نامت
شمارهٔ ۴۷: ای راحت جان ما ز دو مرجانت
شمارهٔ ۴۸: از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد
شمارهٔ ۴۹: خالق همه اقبال خلایق به تو داد
شمارهٔ ۵۰: باکم ز منی پای تو اندر گل باد
شمارهٔ ۵۱: هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد
شمارهٔ ۵۲: گیتی ملکا جز به تو آباد مباد
شمارهٔ ۵۳: هر کار که هست جز به‌ کام تو مباد
شمارهٔ ۵۴: ای ناصر دین ناصر تو یزدان باد
شمارهٔ ۵۵: دلها همه در زلف تو آویخته باد
شمارهٔ ۵۶: ایزد ملکا سعادت جم به تو داد
شمارهٔ ۵۷: تا دولت تو به گرد گردون گردد
شمارهٔ ۵۸: ای از همه خسروان چو افریدون فرد
شمارهٔ ۵۹: ای صدر جهان هرکه می‌کین تو خورد
شمارهٔ ۶۰: عشقت صنما به روی‌ زردم دارد
شمارهٔ ۶۱: جانی‌که زمهر توست نقصان نبرد
شمارهٔ ۶۲: تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد
شمارهٔ ۶۳: ایزد که بنای دولتت عالی کرد
شمارهٔ ۶۴: چون شاه جهان کمان کشیدن گیرد
شمارهٔ ۶۵: هر تیر که شاه تیر گیر اندازد
شمارهٔ ۶۶: ای شاه زمین فلک سریرتو سزد
شمارهٔ ۶۷: سلطان علم عدل به هر عالم زد
شمارهٔ ۶۸: من با تو بتا نفس نمی‌یارم زد
شمارهٔ ۶۹: چون شاه سرای پرده بر هامون زد
شمارهٔ ۷۰: هر شب که وصال یار دلبر باشد
شمارهٔ ۷۱: گر نعمت دشمنت ز حد بیرون شد
شمارهٔ ۷۲: تا فتح تو تاریخ مسلمانی شد
شمارهٔ ۷۳: چون شاه سوی تخت سرافراز آمد
شمارهٔ ۷۴: چون رخ بگشاد آن نگار دلبند
شمارهٔ ۷۵: گر ابر به جود خویشتن را چو تو خواند
شمارهٔ ۷۶: از هیبت تو به روم کفار نماند
شمارهٔ ۷۷: در عشق تو ای صنم مرا رای نماند
شمارهٔ ۷۸: ای شاه بنای ملک محکم به‌تو ماند
شمارهٔ ۷۹: در عشق تو زیر و بم هم‌آواز منند
شمارهٔ ۸۰: تیراندازان همه گرو در بستند
شمارهٔ ۸۱: خصمان تو لاف سپر زرد زدند
شمارهٔ ۸۲: چون باز خیال تو پر و بال زند
شمارهٔ ۸۳: هر شب که رهی فال ز روی تو زند
شمارهٔ ۸۴: ترکان ملک با خرد و باهوشند
شمارهٔ ۸۵: خصمان ملک چو جغد در ویرانند
شمارهٔ ۸۶: گر بر فلک از تاجوران راه کنند
شمارهٔ ۸۷: ای شاه تورا ماه نگین خواهد بود
شمارهٔ ۸۸: تا چند دل تو چشمهٔ نور بود
شمارهٔ ۸۹: از عمر شبی به‌ کام دل دوشم بود
شمارهٔ ۹۰: حیرت همه در درنگ و سنگ تو بود
شمارهٔ ۹۱: هرکس که سزای افسر وگاه بود
شمارهٔ ۹۲: هر بزم که کردی همه بهروزی بود
شمارهٔ ۹۳: دجله ملکا زمان زمان بفزاید
شمارهٔ ۹۴: خرگه زند وکارکسی نگشاید
شمارهٔ ۹۵: سلطان جهان برکیارق باید
شمارهٔ ۹۶: از درگه تو ملوک را تاج آید
شمارهٔ ۹۷: شاها چو دلت در صف تدبیر آید
شمارهٔ ۹۸: چون آتش خاطر مرا شاه بدید
شمارهٔ ۹۹: حوران سپاهت ای شه شیر شکر
شمارهٔ ۱۰۰: دست مَلِک ملوکِ عالم‌ْ سنجر
شمارهٔ ۱۰۱: چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر
شمارهٔ ۱۰۲: ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر
شمارهٔ ۱۰۳: چون نرگس اگر نهیم در خاکستر
شمارهٔ ۱۰۴: هستند به بزمت ای شه شیر شکار
شمارهٔ ۱۰۵: شاها خردت هست به می خوردن یار
شمارهٔ ۱۰۶: ای دشمن تو به قبضهٔ قهر اندر
شمارهٔ ۱۰۷: هرگز نشوم من از بت و باده صبور
شمارهٔ ۱۰۸: ای شاه کجا گرم کنی بارهٔ بور
شمارهٔ ۱۰۹: خستی دل من به غمزه ای بدر منیر
شمارهٔ ۱۱۰: گر بخت بلند خواهی و عمر دراز
شمارهٔ ۱۱۱: از کوی تو تا کوی من ای شمع طراز
شمارهٔ ۱۱۲: چون چشم تو بر دلم شود تیر انداز
شمارهٔ ۱۱۳: از جور قد بلند و موی پستش
شمارهٔ ۱۱۴: شاهی که به رزم کاویان داشت درفش
شمارهٔ ۱۱۵: در عشق تو بی‌روان نَوان بودم دوش
شمارهٔ ۱۱۶: دستور و شهنشه از جهان رایت خوش
شمارهٔ ۱۱۷: نشناخت ملک سعادت اختر خویش
شمارهٔ ۱۱۸: چون ابر کف تو بیند ای خسرو شرق
شمارهٔ ۱۱۹: تا دید زمانه در دلم غایت عشق
شمارهٔ ۱۲۰: چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق
شمارهٔ ۱۲۱: ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک
شمارهٔ ۱۲۲: سقای ملک گرفت چنگ اندر چنگ
شمارهٔ ۱۲۳: ای تیغ تو با قوت مریخ و زحل
شمارهٔ ۱۲۴: از روضهٔ حسن تو نگاری رسدم
شمارهٔ ۱۲۵: ای سیمبر از عشق تو در رشته شدم
شمارهٔ ۱۲۶: هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم
شمارهٔ ۱۲۷: ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم
شمارهٔ ۱۲۸: گرچه دل و سینه‌ کان گوهر دارم
شمارهٔ ۱۲۹: هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم
شمارهٔ ۱۳۰: گه سرو بلند حله بوشت خوانم
شمارهٔ ۱۳۱: ای‌ گوی زَنَخ سخن ز کویت ‌گویم
شمارهٔ ۱۳۲: مستم ملکا و هر چه اکنون‌گویم
شمارهٔ ۱۳۳: چشم من و چشم آن بت تنگ دهان
شمارهٔ ۱۳۴: تیغ ملک شرق خداوند جهان
شمارهٔ ۱۳۵: هر شاه که داشت دولت و بخت جوان
شمارهٔ ۱۳۶: نه با منی ار چه همنشینی با من
شمارهٔ ۱۳۷: رفتی و به یک بارگرفتی کم من
شمارهٔ ۱۳۸: بگرفت شها قضای بد دامن من
شمارهٔ ۱۳۹: ای چرخ‌کمر مبند برکینه من
شمارهٔ ۱۴۰: نازید به گرز گاوسار افریدون
شمارهٔ ۱۴۱: گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین
شمارهٔ ۱۴۲: ای شاه زتو تخت همی نازد و زین
شمارهٔ ۱۴۳: ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین
شمارهٔ ۱۴۴: ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین
شمارهٔ ۱۴۵: ای برده به شمشیر همه ملک تگین
شمارهٔ ۱۴۶: زین فتح‌ که‌ کرد شاه در کشور چین
شمارهٔ ۱۴۷: خصمی‌که ستم بود همه همت او
شمارهٔ ۱۴۸: سروی‌که بنفشه برگل آمد بر او
شمارهٔ ۱۴۹: خصمی‌که بر او فسوس کرد اختر او
شمارهٔ ۱۵۰: ای نور مه از جمال رخسارهٔ تو
شمارهٔ ۱۵۱: ای کرده سپهر و اختران یاری تو
شمارهٔ ۱۵۲: ای شاه چو آسمان کمان داری تو
شمارهٔ ۱۵۳: خورشید بر آسمان نپیماید راه
شمارهٔ ۱۵۴: دارند همه شگفت میران سپاه
شمارهٔ ۱۵۵: خصمان تو رسم بد نهادند همه
شمارهٔ ۱۵۶: ای پیش تو حاسدانت‌ را سنگی نه
شمارهٔ ۱۵۷: پروین و ستارگان گردون پیمای
شمارهٔ ۱۵۸: افروخته دولت شه عالم رای
شمارهٔ ۱۵۹: ای رایت و رای تو همایون چو همای
شمارهٔ ۱۶۰: شاها در فتح بر تو بگشاد خدای
شمارهٔ ۱۶۱: دامی که در آن دام شکارم کردی
شمارهٔ ۱۶۲: ای عشق تو عمرم به کران آوردی
شمارهٔ ۱۶۳: از بهر جمال چهرهٔ همچو پری
شمارهٔ ۱۶۴: در بر ملکا دل توانگر داری
شمارهٔ ۱۶۵: ای باخته عشق در جهان با دگری
شمارهٔ ۱۶۶: هر سال به‌کار ملک بیدار تری
شمارهٔ ۱۶۷: هر دم زا‌دمی‌ا خجسته دیدار تری
شمارهٔ ۱۶۸: زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی
شمارهٔ ۱۶۹: خور گوید کاشکی که زرین تنمی
شمارهٔ ۱۷۰: ای شاه نگویمت که چون گردونی
شمارهٔ ۱۷۱: این مجلس شاه و گل‌فشان اندروی
شمارهٔ ۱۷۲: لبیک دهد بخت چو آواز دهی
شمارهٔ ۱۷۳: یار از غم من خبر ندارد گویی
شمارهٔ ۱۷۴: ای ماه کمان شهریاری گویی

امیر معزی

آمارگیر وبلاگ