به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منهاشمارهٔ ۹: دوری ز برادرِ نه صادق بهتر

2050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دوری ز برادرِ نه صادق بهتر
دوری زبرادر منافق بهتر
خاک قدم یار موافق حقّا
از خون برادر منافق بهتر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸: در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود 2شمارهٔ ۹: دوری ز برادرِ نه صادق بهتر 3شمارهٔ ۱۰: یاران زمانه پیچ پیچند همه 4شمارهٔ ۱۱: میدان فراخ و مرد میدانی نه 5شمارهٔ ۱۲: تو لایق نکته های باریک نئی 6شمارهٔ ۱۳: مادام که بار عقل هستی باقی است 7شمارهٔ ۱۴: یک جرعهٔ می زملک کاوس به است 8شمارهٔ ۱۵: ای دل به صلاح اگر نشستی برسی 9شمارهٔ ۱۶: بی دیده اگر راه روی بی خبری است 10شمارهٔ ۱۷: آنچش نه از انبیا و از خود واداشت 11شمارهٔ ۱۸: آن را که حرامزادگی عادت و خوست 12شمارهٔ ۱۹: در حق من ار یکی وگر صد گوید 13شمارهٔ ۲۰: بی هیچ یقین چو بدگمانی باشی 14شمارهٔ ۲۱: با برگ مژه سد سکندر سفتن 15شمارهٔ ۲۲: خواهی که بر خدای باشی مقبول 16شمارهٔ ۲۳: تا خانقه حرص تو ویران نشود 17شمارهٔ ۲۴: هان ای «واحد» زباد حرصی تو اسیر 18شمارهٔ ۲۵: از آتش حرص و آز تا چند نفیر 19شمارهٔ ۲۶: گر بر سر نفس عقل را میر کنم 20شمارهٔ ۲۷: ای خواجه یقین را به گمان می طلبی 21شمارهٔ ۲۸: گر با خردی تو چرخ را بنده مشو 22شمارهٔ ۲۹: خود را به طمع درین بلا افکندی 23شمارهٔ ۳۰: ای دل چو نصیب تست سرگردانی 24شمارهٔ ۳۱: در راه طلب زنیست هستی خیزد 25شمارهٔ ۳۲: صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی 26شمارهٔ ۳۳: از کم خوردن زیرک و هشیار شوی 27شمارهٔ ۳۴: قانع به یک استخوان چو کرکس بودن 28شمارهٔ ۳۵: معشوقه عیان بود نمی دانستم 29شمارهٔ ۳۶: از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود 30شمارهٔ ۳۷: تا در سر تو مایهٔ مایی و منی است 31شمارهٔ ۳۸: هر ذره که در هوای او گردان است 32شمارهٔ ۳۹: تا هستی خود را نکنی دامن چاک 33شمارهٔ ۴۰: به بین نشود کس به تکبّر کردن 34شمارهٔ ۴۱: ای خلقت تو زخاک وز آب منی 35شمارهٔ ۴۲: از کبر مدار هیچ در دل هوسی 36شمارهٔ ۴۳: آن کس که سرشته باشد از آب منی 37شمارهٔ ۴۴: دردا که تو از غرور وز بی خبری 38شمارهٔ ۴۵: الورد یقول بعد ما کنت اناس 39شمارهٔ ۴۶: ای خسته و بسته از پس بینی خویش 40شمارهٔ ۴۷: از خود بینی اگر شوی مست غرور 41شمارهٔ ۴۸: ای نفس به سوی حق چنین نتوان شد 42شمارهٔ ۴۹: رو دیده بدوز تا دلت دیده شود 43شمارهٔ ۵۰: از خوی بد تو زان همی رنجد کس 44شمارهٔ ۵۱: از غایت خودپسندی و خودبینی 45شمارهٔ ۵۲: خودبین هرگز به هیچ حاصل نرسد 46شمارهٔ ۵۳: یک دم چو نئی تو عاشق صادق عیش 47شمارهٔ ۵۴: چون خاک به زیر پایها فرسودن 48شمارهٔ ۵۵: گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی 49شمارهٔ ۵۶: یکچند دویدیم نه بر راه صواب 50شمارهٔ ۵۷: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب 51شمارهٔ ۵۸: گر شیر دلی صید هراسان مطلب 52شمارهٔ ۵۹: دل را تو همه جگر دهی افسوس است 53شمارهٔ ۶۰: افسوس که عمر رفت و هشیاری نیست 54شمارهٔ ۶۱: تا گوش دلت به غفلت است آکنده 55شمارهٔ ۶۲: زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده 56شمارهٔ ۶۳: این دل نه همانا که تو با راه آیی 57شمارهٔ ۶۴: صد زخم چشید نفس و افگار نشد 58شمارهٔ ۶۵: در هیچ سری مایهٔ اسراری نه 59شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من واقف اسرار نشد 60شمارهٔ ۶۷: زنهار اگرچه راست می آید کار 61شمارهٔ ۶۸: می میرم ازو و صورت جان در پیش 62شمارهٔ ۶۹: با دل گفتم درآی از خواب تمام 63شمارهٔ ۷۰: از جام هوس بادهٔ مستی تا کی 64شمارهٔ ۷۱: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 65شمارهٔ ۷۲: زین سان که تو را بی خودی و بی خبری ...66شمارهٔ ۷۳: ای دل زامل به مال مایل تا کی 67شمارهٔ ۷۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی 68شمارهٔ ۷۵: عمر تو بهار تازه را می ماند 69شمارهٔ ۷۶: سیرم زحیات محنت آکندهٔ خویش 70شمارهٔ ۷۷: دل سوختگان از تو سگالند مکن 71شمارهٔ ۷۸: چشم فلک از ظلم تو بگریست مکن 72شمارهٔ ۷۹: در هر دلکی از تو نهیبی است مکن 73شمارهٔ ۸۰: جانا سخنان خصم در گوش مکن 74شمارهٔ ۸۱: یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی 75شمارهٔ ۸۲: تا چند ازین خلق خدا آزردن 76شمارهٔ ۸۳: امروز که در جوی حیات آبی هست 77شمارهٔ ۸۴: ظالم چو کباب از دل درویش خورد 78شمارهٔ ۸۵: ظلم آب زرخ، زور ز بازو بُبَرد 79شمارهٔ ۸۶: بیگانگی ات چو با دل خویش آید 80شمارهٔ ۸۷: هر کاو درمی به خون دل جمع آرد 81شمارهٔ ۸۸: آنجا که بود عالم و ظالم سردار 82شمارهٔ ۸۹: هان تا تو چو ظالمان ستمها نکنی 83شمارهٔ ۹۰: شاها چو به محشر اندر آرند تو را 84شمارهٔ ۹۱: چون مظلومی کند به یارب کاری 85شمارهٔ ۹۲: هر شه که زعدل شد شعار و شانش 86شمارهٔ ۹۳: آزار چو باز و آز چون بط منمای 87شمارهٔ ۹۴: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 88شمارهٔ ۹۵: دل را غم تو سوخته جان خواهد کرد 89شمارهٔ ۹۶: طاووس جمال تو چو پرواز کند 90شمارهٔ ۹۷: گر بد بازد حریف گو بد می باز 91شمارهٔ ۹۸: بس خون جگر که مرد را خورده شود 92شمارهٔ ۹۹: بی جرم درین جهان توان زیست بگو 93شمارهٔ ۱۰۰: تشویش دل خستهٔ ما از تو در است 94شمارهٔ ۱۰۱: زلف سیهت که مشک را زو گله هاست 95شمارهٔ ۱۰۲: ای از غم دلبری که بیدادم ازوست 96شمارهٔ ۱۰۳: سیلاب محن رونق عمرم همه برد 97شمارهٔ ۱۰۴: در دل زغم زمانه باری دارم 98شمارهٔ ۱۰۵: آخر زمنت یاد منت هست بپرس 99شمارهٔ ۱۰۶: خوبان همه دل برند لیکن دین نه 100شمارهٔ ۱۰۷: وا می شنوم زگفت از هر جا من 101شمارهٔ ۱۰۸: با شهوت و طبع نور دل نفزاید 102شمارهٔ ۱۰۹: عشق از چه سبب بی خبران را باشد 103شمارهٔ ۱۱۰: اندر ره عشق هر که دارد گذری 104شمارهٔ ۱۱۱: در درد اگر تو از دوا محرومی 105شمارهٔ ۱۱۲: چون وسوسه ای تو را بگیرد دامن 106شمارهٔ ۱۱۳: هر صاحب دل که او نه صاحب نظر است 107شمارهٔ ۱۱۴: در تو که بدیدهٔ صفا می نگریم 108شمارهٔ ۱۱۵: چون آتش شهوت آبرویت را برد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ