به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منهاشمارهٔ ۲۹: خود را به طمع درین بلا افکندی

1610عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خود را به طمع درین بلا افکندی
بگسل زطمع تا تو درو پیوندی
تا هست طمع بدان که اندر بندی
رستی تو چو دندان طمع برکندی

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۸: گر با خردی تو چرخ را بنده مشو 2شمارهٔ ۲۹: خود را به طمع درین بلا افکندی 3شمارهٔ ۳۰: ای دل چو نصیب تست سرگردانی 4شمارهٔ ۳۱: در راه طلب زنیست هستی خیزد 5شمارهٔ ۳۲: صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی 6شمارهٔ ۳۳: از کم خوردن زیرک و هشیار شوی 7شمارهٔ ۳۴: قانع به یک استخوان چو کرکس بودن 8شمارهٔ ۳۵: معشوقه عیان بود نمی دانستم 9شمارهٔ ۳۶: از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود 10شمارهٔ ۳۷: تا در سر تو مایهٔ مایی و منی است 11شمارهٔ ۳۸: هر ذره که در هوای او گردان است 12شمارهٔ ۳۹: تا هستی خود را نکنی دامن چاک 13شمارهٔ ۴۰: به بین نشود کس به تکبّر کردن 14شمارهٔ ۴۱: ای خلقت تو زخاک وز آب منی 15شمارهٔ ۴۲: از کبر مدار هیچ در دل هوسی 16شمارهٔ ۴۳: آن کس که سرشته باشد از آب منی 17شمارهٔ ۴۴: دردا که تو از غرور وز بی خبری 18شمارهٔ ۴۵: الورد یقول بعد ما کنت اناس 19شمارهٔ ۴۶: ای خسته و بسته از پس بینی خویش 20شمارهٔ ۴۷: از خود بینی اگر شوی مست غرور 21شمارهٔ ۴۸: ای نفس به سوی حق چنین نتوان شد 22شمارهٔ ۴۹: رو دیده بدوز تا دلت دیده شود 23شمارهٔ ۵۰: از خوی بد تو زان همی رنجد کس 24شمارهٔ ۵۱: از غایت خودپسندی و خودبینی 25شمارهٔ ۵۲: خودبین هرگز به هیچ حاصل نرسد 26شمارهٔ ۵۳: یک دم چو نئی تو عاشق صادق عیش 27شمارهٔ ۵۴: چون خاک به زیر پایها فرسودن 28شمارهٔ ۵۵: گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی 29شمارهٔ ۵۶: یکچند دویدیم نه بر راه صواب 30شمارهٔ ۵۷: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب 31شمارهٔ ۵۸: گر شیر دلی صید هراسان مطلب 32شمارهٔ ۵۹: دل را تو همه جگر دهی افسوس است 33شمارهٔ ۶۰: افسوس که عمر رفت و هشیاری نیست 34شمارهٔ ۶۱: تا گوش دلت به غفلت است آکنده 35شمارهٔ ۶۲: زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده 36شمارهٔ ۶۳: این دل نه همانا که تو با راه آیی 37شمارهٔ ۶۴: صد زخم چشید نفس و افگار نشد 38شمارهٔ ۶۵: در هیچ سری مایهٔ اسراری نه 39شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من واقف اسرار نشد 40شمارهٔ ۶۷: زنهار اگرچه راست می آید کار 41شمارهٔ ۶۸: می میرم ازو و صورت جان در پیش 42شمارهٔ ۶۹: با دل گفتم درآی از خواب تمام 43شمارهٔ ۷۰: از جام هوس بادهٔ مستی تا کی 44شمارهٔ ۷۱: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 45شمارهٔ ۷۲: زین سان که تو را بی خودی و بی خبری ...46شمارهٔ ۷۳: ای دل زامل به مال مایل تا کی 47شمارهٔ ۷۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی 48شمارهٔ ۷۵: عمر تو بهار تازه را می ماند 49شمارهٔ ۷۶: سیرم زحیات محنت آکندهٔ خویش 50شمارهٔ ۷۷: دل سوختگان از تو سگالند مکن 51شمارهٔ ۷۸: چشم فلک از ظلم تو بگریست مکن 52شمارهٔ ۷۹: در هر دلکی از تو نهیبی است مکن 53شمارهٔ ۸۰: جانا سخنان خصم در گوش مکن 54شمارهٔ ۸۱: یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی 55شمارهٔ ۸۲: تا چند ازین خلق خدا آزردن 56شمارهٔ ۸۳: امروز که در جوی حیات آبی هست 57شمارهٔ ۸۴: ظالم چو کباب از دل درویش خورد 58شمارهٔ ۸۵: ظلم آب زرخ، زور ز بازو بُبَرد 59شمارهٔ ۸۶: بیگانگی ات چو با دل خویش آید 60شمارهٔ ۸۷: هر کاو درمی به خون دل جمع آرد 61شمارهٔ ۸۸: آنجا که بود عالم و ظالم سردار 62شمارهٔ ۸۹: هان تا تو چو ظالمان ستمها نکنی 63شمارهٔ ۹۰: شاها چو به محشر اندر آرند تو را 64شمارهٔ ۹۱: چون مظلومی کند به یارب کاری 65شمارهٔ ۹۲: هر شه که زعدل شد شعار و شانش 66شمارهٔ ۹۳: آزار چو باز و آز چون بط منمای 67شمارهٔ ۹۴: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 68شمارهٔ ۹۵: دل را غم تو سوخته جان خواهد کرد 69شمارهٔ ۹۶: طاووس جمال تو چو پرواز کند 70شمارهٔ ۹۷: گر بد بازد حریف گو بد می باز 71شمارهٔ ۹۸: بس خون جگر که مرد را خورده شود 72شمارهٔ ۹۹: بی جرم درین جهان توان زیست بگو 73شمارهٔ ۱۰۰: تشویش دل خستهٔ ما از تو در است 74شمارهٔ ۱۰۱: زلف سیهت که مشک را زو گله هاست 75شمارهٔ ۱۰۲: ای از غم دلبری که بیدادم ازوست 76شمارهٔ ۱۰۳: سیلاب محن رونق عمرم همه برد 77شمارهٔ ۱۰۴: در دل زغم زمانه باری دارم 78شمارهٔ ۱۰۵: آخر زمنت یاد منت هست بپرس 79شمارهٔ ۱۰۶: خوبان همه دل برند لیکن دین نه 80شمارهٔ ۱۰۷: وا می شنوم زگفت از هر جا من 81شمارهٔ ۱۰۸: با شهوت و طبع نور دل نفزاید 82شمارهٔ ۱۰۹: عشق از چه سبب بی خبران را باشد 83شمارهٔ ۱۱۰: اندر ره عشق هر که دارد گذری 84شمارهٔ ۱۱۱: در درد اگر تو از دوا محرومی 85شمارهٔ ۱۱۲: چون وسوسه ای تو را بگیرد دامن 86شمارهٔ ۱۱۳: هر صاحب دل که او نه صاحب نظر است 87شمارهٔ ۱۱۴: در تو که بدیدهٔ صفا می نگریم 88شمارهٔ ۱۱۵: چون آتش شهوت آبرویت را برد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ