به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منهاشمارهٔ ۳۳: از کم خوردن زیرک و هشیار شوی

2030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از کم خوردن زیرک و هشیار شوی
وز پر خوردن ابله و بیکار شوی
پرخواری تو جمله ز پرخواری تست
کم خوار شوی اگر تو کم خوار شوی

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۲: صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی 2شمارهٔ ۳۳: از کم خوردن زیرک و هشیار شوی 3شمارهٔ ۳۴: قانع به یک استخوان چو کرکس بودن 4شمارهٔ ۳۵: معشوقه عیان بود نمی دانستم 5شمارهٔ ۳۶: از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود 6شمارهٔ ۳۷: تا در سر تو مایهٔ مایی و منی است 7شمارهٔ ۳۸: هر ذره که در هوای او گردان است 8شمارهٔ ۳۹: تا هستی خود را نکنی دامن چاک 9شمارهٔ ۴۰: به بین نشود کس به تکبّر کردن 10شمارهٔ ۴۱: ای خلقت تو زخاک وز آب منی 11شمارهٔ ۴۲: از کبر مدار هیچ در دل هوسی 12شمارهٔ ۴۳: آن کس که سرشته باشد از آب منی 13شمارهٔ ۴۴: دردا که تو از غرور وز بی خبری 14شمارهٔ ۴۵: الورد یقول بعد ما کنت اناس 15شمارهٔ ۴۶: ای خسته و بسته از پس بینی خویش 16شمارهٔ ۴۷: از خود بینی اگر شوی مست غرور 17شمارهٔ ۴۸: ای نفس به سوی حق چنین نتوان شد 18شمارهٔ ۴۹: رو دیده بدوز تا دلت دیده شود 19شمارهٔ ۵۰: از خوی بد تو زان همی رنجد کس 20شمارهٔ ۵۱: از غایت خودپسندی و خودبینی 21شمارهٔ ۵۲: خودبین هرگز به هیچ حاصل نرسد 22شمارهٔ ۵۳: یک دم چو نئی تو عاشق صادق عیش 23شمارهٔ ۵۴: چون خاک به زیر پایها فرسودن 24شمارهٔ ۵۵: گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی 25شمارهٔ ۵۶: یکچند دویدیم نه بر راه صواب 26شمارهٔ ۵۷: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب 27شمارهٔ ۵۸: گر شیر دلی صید هراسان مطلب 28شمارهٔ ۵۹: دل را تو همه جگر دهی افسوس است 29شمارهٔ ۶۰: افسوس که عمر رفت و هشیاری نیست 30شمارهٔ ۶۱: تا گوش دلت به غفلت است آکنده 31شمارهٔ ۶۲: زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده 32شمارهٔ ۶۳: این دل نه همانا که تو با راه آیی 33شمارهٔ ۶۴: صد زخم چشید نفس و افگار نشد 34شمارهٔ ۶۵: در هیچ سری مایهٔ اسراری نه 35شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من واقف اسرار نشد 36شمارهٔ ۶۷: زنهار اگرچه راست می آید کار 37شمارهٔ ۶۸: می میرم ازو و صورت جان در پیش 38شمارهٔ ۶۹: با دل گفتم درآی از خواب تمام 39شمارهٔ ۷۰: از جام هوس بادهٔ مستی تا کی 40شمارهٔ ۷۱: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 41شمارهٔ ۷۲: زین سان که تو را بی خودی و بی خبری ...42شمارهٔ ۷۳: ای دل زامل به مال مایل تا کی 43شمارهٔ ۷۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی 44شمارهٔ ۷۵: عمر تو بهار تازه را می ماند 45شمارهٔ ۷۶: سیرم زحیات محنت آکندهٔ خویش 46شمارهٔ ۷۷: دل سوختگان از تو سگالند مکن 47شمارهٔ ۷۸: چشم فلک از ظلم تو بگریست مکن 48شمارهٔ ۷۹: در هر دلکی از تو نهیبی است مکن 49شمارهٔ ۸۰: جانا سخنان خصم در گوش مکن 50شمارهٔ ۸۱: یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی 51شمارهٔ ۸۲: تا چند ازین خلق خدا آزردن 52شمارهٔ ۸۳: امروز که در جوی حیات آبی هست 53شمارهٔ ۸۴: ظالم چو کباب از دل درویش خورد 54شمارهٔ ۸۵: ظلم آب زرخ، زور ز بازو بُبَرد 55شمارهٔ ۸۶: بیگانگی ات چو با دل خویش آید 56شمارهٔ ۸۷: هر کاو درمی به خون دل جمع آرد 57شمارهٔ ۸۸: آنجا که بود عالم و ظالم سردار 58شمارهٔ ۸۹: هان تا تو چو ظالمان ستمها نکنی 59شمارهٔ ۹۰: شاها چو به محشر اندر آرند تو را 60شمارهٔ ۹۱: چون مظلومی کند به یارب کاری 61شمارهٔ ۹۲: هر شه که زعدل شد شعار و شانش 62شمارهٔ ۹۳: آزار چو باز و آز چون بط منمای 63شمارهٔ ۹۴: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 64شمارهٔ ۹۵: دل را غم تو سوخته جان خواهد کرد 65شمارهٔ ۹۶: طاووس جمال تو چو پرواز کند 66شمارهٔ ۹۷: گر بد بازد حریف گو بد می باز 67شمارهٔ ۹۸: بس خون جگر که مرد را خورده شود 68شمارهٔ ۹۹: بی جرم درین جهان توان زیست بگو 69شمارهٔ ۱۰۰: تشویش دل خستهٔ ما از تو در است 70شمارهٔ ۱۰۱: زلف سیهت که مشک را زو گله هاست 71شمارهٔ ۱۰۲: ای از غم دلبری که بیدادم ازوست 72شمارهٔ ۱۰۳: سیلاب محن رونق عمرم همه برد 73شمارهٔ ۱۰۴: در دل زغم زمانه باری دارم 74شمارهٔ ۱۰۵: آخر زمنت یاد منت هست بپرس 75شمارهٔ ۱۰۶: خوبان همه دل برند لیکن دین نه 76شمارهٔ ۱۰۷: وا می شنوم زگفت از هر جا من 77شمارهٔ ۱۰۸: با شهوت و طبع نور دل نفزاید 78شمارهٔ ۱۰۹: عشق از چه سبب بی خبران را باشد 79شمارهٔ ۱۱۰: اندر ره عشق هر که دارد گذری 80شمارهٔ ۱۱۱: در درد اگر تو از دوا محرومی 81شمارهٔ ۱۱۲: چون وسوسه ای تو را بگیرد دامن 82شمارهٔ ۱۱۳: هر صاحب دل که او نه صاحب نظر است 83شمارهٔ ۱۱۴: در تو که بدیدهٔ صفا می نگریم 84شمارهٔ ۱۱۵: چون آتش شهوت آبرویت را برد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ