به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منهاشمارهٔ ۳۵: معشوقه عیان بود نمی دانستم

1560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

معشوقه عیان بود نمی دانستم
با ما به میان بود نمی دانستم
گفتم به طلب مگر به جایی برسَمَ
خود تفرقه آن بود نمی دانستم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۴: قانع به یک استخوان چو کرکس بودن 2شمارهٔ ۳۵: معشوقه عیان بود نمی دانستم 3شمارهٔ ۳۶: از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود 4شمارهٔ ۳۷: تا در سر تو مایهٔ مایی و منی است 5شمارهٔ ۳۸: هر ذره که در هوای او گردان است 6شمارهٔ ۳۹: تا هستی خود را نکنی دامن چاک 7شمارهٔ ۴۰: به بین نشود کس به تکبّر کردن 8شمارهٔ ۴۱: ای خلقت تو زخاک وز آب منی 9شمارهٔ ۴۲: از کبر مدار هیچ در دل هوسی 10شمارهٔ ۴۳: آن کس که سرشته باشد از آب منی 11شمارهٔ ۴۴: دردا که تو از غرور وز بی خبری 12شمارهٔ ۴۵: الورد یقول بعد ما کنت اناس 13شمارهٔ ۴۶: ای خسته و بسته از پس بینی خویش 14شمارهٔ ۴۷: از خود بینی اگر شوی مست غرور 15شمارهٔ ۴۸: ای نفس به سوی حق چنین نتوان شد 16شمارهٔ ۴۹: رو دیده بدوز تا دلت دیده شود 17شمارهٔ ۵۰: از خوی بد تو زان همی رنجد کس 18شمارهٔ ۵۱: از غایت خودپسندی و خودبینی 19شمارهٔ ۵۲: خودبین هرگز به هیچ حاصل نرسد 20شمارهٔ ۵۳: یک دم چو نئی تو عاشق صادق عیش 21شمارهٔ ۵۴: چون خاک به زیر پایها فرسودن 22شمارهٔ ۵۵: گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی 23شمارهٔ ۵۶: یکچند دویدیم نه بر راه صواب 24شمارهٔ ۵۷: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب 25شمارهٔ ۵۸: گر شیر دلی صید هراسان مطلب 26شمارهٔ ۵۹: دل را تو همه جگر دهی افسوس است 27شمارهٔ ۶۰: افسوس که عمر رفت و هشیاری نیست 28شمارهٔ ۶۱: تا گوش دلت به غفلت است آکنده 29شمارهٔ ۶۲: زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده 30شمارهٔ ۶۳: این دل نه همانا که تو با راه آیی 31شمارهٔ ۶۴: صد زخم چشید نفس و افگار نشد 32شمارهٔ ۶۵: در هیچ سری مایهٔ اسراری نه 33شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من واقف اسرار نشد 34شمارهٔ ۶۷: زنهار اگرچه راست می آید کار 35شمارهٔ ۶۸: می میرم ازو و صورت جان در پیش 36شمارهٔ ۶۹: با دل گفتم درآی از خواب تمام 37شمارهٔ ۷۰: از جام هوس بادهٔ مستی تا کی 38شمارهٔ ۷۱: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 39شمارهٔ ۷۲: زین سان که تو را بی خودی و بی خبری ...40شمارهٔ ۷۳: ای دل زامل به مال مایل تا کی 41شمارهٔ ۷۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی 42شمارهٔ ۷۵: عمر تو بهار تازه را می ماند 43شمارهٔ ۷۶: سیرم زحیات محنت آکندهٔ خویش 44شمارهٔ ۷۷: دل سوختگان از تو سگالند مکن 45شمارهٔ ۷۸: چشم فلک از ظلم تو بگریست مکن 46شمارهٔ ۷۹: در هر دلکی از تو نهیبی است مکن 47شمارهٔ ۸۰: جانا سخنان خصم در گوش مکن 48شمارهٔ ۸۱: یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی 49شمارهٔ ۸۲: تا چند ازین خلق خدا آزردن 50شمارهٔ ۸۳: امروز که در جوی حیات آبی هست 51شمارهٔ ۸۴: ظالم چو کباب از دل درویش خورد 52شمارهٔ ۸۵: ظلم آب زرخ، زور ز بازو بُبَرد 53شمارهٔ ۸۶: بیگانگی ات چو با دل خویش آید 54شمارهٔ ۸۷: هر کاو درمی به خون دل جمع آرد 55شمارهٔ ۸۸: آنجا که بود عالم و ظالم سردار 56شمارهٔ ۸۹: هان تا تو چو ظالمان ستمها نکنی 57شمارهٔ ۹۰: شاها چو به محشر اندر آرند تو را 58شمارهٔ ۹۱: چون مظلومی کند به یارب کاری 59شمارهٔ ۹۲: هر شه که زعدل شد شعار و شانش 60شمارهٔ ۹۳: آزار چو باز و آز چون بط منمای 61شمارهٔ ۹۴: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 62شمارهٔ ۹۵: دل را غم تو سوخته جان خواهد کرد 63شمارهٔ ۹۶: طاووس جمال تو چو پرواز کند 64شمارهٔ ۹۷: گر بد بازد حریف گو بد می باز 65شمارهٔ ۹۸: بس خون جگر که مرد را خورده شود 66شمارهٔ ۹۹: بی جرم درین جهان توان زیست بگو 67شمارهٔ ۱۰۰: تشویش دل خستهٔ ما از تو در است 68شمارهٔ ۱۰۱: زلف سیهت که مشک را زو گله هاست 69شمارهٔ ۱۰۲: ای از غم دلبری که بیدادم ازوست 70شمارهٔ ۱۰۳: سیلاب محن رونق عمرم همه برد 71شمارهٔ ۱۰۴: در دل زغم زمانه باری دارم 72شمارهٔ ۱۰۵: آخر زمنت یاد منت هست بپرس 73شمارهٔ ۱۰۶: خوبان همه دل برند لیکن دین نه 74شمارهٔ ۱۰۷: وا می شنوم زگفت از هر جا من 75شمارهٔ ۱۰۸: با شهوت و طبع نور دل نفزاید 76شمارهٔ ۱۰۹: عشق از چه سبب بی خبران را باشد 77شمارهٔ ۱۱۰: اندر ره عشق هر که دارد گذری 78شمارهٔ ۱۱۱: در درد اگر تو از دوا محرومی 79شمارهٔ ۱۱۲: چون وسوسه ای تو را بگیرد دامن 80شمارهٔ ۱۱۳: هر صاحب دل که او نه صاحب نظر است 81شمارهٔ ۱۱۴: در تو که بدیدهٔ صفا می نگریم 82شمارهٔ ۱۱۵: چون آتش شهوت آبرویت را برد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ