به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منهاشمارهٔ ۲۸: گر با خردی تو چرخ را بنده مشو

1970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر با خردی تو چرخ را بنده مشو
در پای طمع خوار و سرافکنده مشو
چون آتش تیز باش و چون آب روان
چون خاک به هر باد پراکنده مشو

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۷: ای خواجه یقین را به گمان می طلبی 2شمارهٔ ۲۸: گر با خردی تو چرخ را بنده مشو 3شمارهٔ ۲۹: خود را به طمع درین بلا افکندی 4شمارهٔ ۳۰: ای دل چو نصیب تست سرگردانی 5شمارهٔ ۳۱: در راه طلب زنیست هستی خیزد 6شمارهٔ ۳۲: صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی 7شمارهٔ ۳۳: از کم خوردن زیرک و هشیار شوی 8شمارهٔ ۳۴: قانع به یک استخوان چو کرکس بودن 9شمارهٔ ۳۵: معشوقه عیان بود نمی دانستم 10شمارهٔ ۳۶: از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود 11شمارهٔ ۳۷: تا در سر تو مایهٔ مایی و منی است 12شمارهٔ ۳۸: هر ذره که در هوای او گردان است 13شمارهٔ ۳۹: تا هستی خود را نکنی دامن چاک 14شمارهٔ ۴۰: به بین نشود کس به تکبّر کردن 15شمارهٔ ۴۱: ای خلقت تو زخاک وز آب منی 16شمارهٔ ۴۲: از کبر مدار هیچ در دل هوسی 17شمارهٔ ۴۳: آن کس که سرشته باشد از آب منی 18شمارهٔ ۴۴: دردا که تو از غرور وز بی خبری 19شمارهٔ ۴۵: الورد یقول بعد ما کنت اناس 20شمارهٔ ۴۶: ای خسته و بسته از پس بینی خویش 21شمارهٔ ۴۷: از خود بینی اگر شوی مست غرور 22شمارهٔ ۴۸: ای نفس به سوی حق چنین نتوان شد 23شمارهٔ ۴۹: رو دیده بدوز تا دلت دیده شود 24شمارهٔ ۵۰: از خوی بد تو زان همی رنجد کس 25شمارهٔ ۵۱: از غایت خودپسندی و خودبینی 26شمارهٔ ۵۲: خودبین هرگز به هیچ حاصل نرسد 27شمارهٔ ۵۳: یک دم چو نئی تو عاشق صادق عیش 28شمارهٔ ۵۴: چون خاک به زیر پایها فرسودن 29شمارهٔ ۵۵: گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی 30شمارهٔ ۵۶: یکچند دویدیم نه بر راه صواب 31شمارهٔ ۵۷: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب 32شمارهٔ ۵۸: گر شیر دلی صید هراسان مطلب 33شمارهٔ ۵۹: دل را تو همه جگر دهی افسوس است 34شمارهٔ ۶۰: افسوس که عمر رفت و هشیاری نیست 35شمارهٔ ۶۱: تا گوش دلت به غفلت است آکنده 36شمارهٔ ۶۲: زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده 37شمارهٔ ۶۳: این دل نه همانا که تو با راه آیی 38شمارهٔ ۶۴: صد زخم چشید نفس و افگار نشد 39شمارهٔ ۶۵: در هیچ سری مایهٔ اسراری نه 40شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من واقف اسرار نشد 41شمارهٔ ۶۷: زنهار اگرچه راست می آید کار 42شمارهٔ ۶۸: می میرم ازو و صورت جان در پیش 43شمارهٔ ۶۹: با دل گفتم درآی از خواب تمام 44شمارهٔ ۷۰: از جام هوس بادهٔ مستی تا کی 45شمارهٔ ۷۱: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 46شمارهٔ ۷۲: زین سان که تو را بی خودی و بی خبری ...47شمارهٔ ۷۳: ای دل زامل به مال مایل تا کی 48شمارهٔ ۷۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی 49شمارهٔ ۷۵: عمر تو بهار تازه را می ماند 50شمارهٔ ۷۶: سیرم زحیات محنت آکندهٔ خویش 51شمارهٔ ۷۷: دل سوختگان از تو سگالند مکن 52شمارهٔ ۷۸: چشم فلک از ظلم تو بگریست مکن 53شمارهٔ ۷۹: در هر دلکی از تو نهیبی است مکن 54شمارهٔ ۸۰: جانا سخنان خصم در گوش مکن 55شمارهٔ ۸۱: یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی 56شمارهٔ ۸۲: تا چند ازین خلق خدا آزردن 57شمارهٔ ۸۳: امروز که در جوی حیات آبی هست 58شمارهٔ ۸۴: ظالم چو کباب از دل درویش خورد 59شمارهٔ ۸۵: ظلم آب زرخ، زور ز بازو بُبَرد 60شمارهٔ ۸۶: بیگانگی ات چو با دل خویش آید 61شمارهٔ ۸۷: هر کاو درمی به خون دل جمع آرد 62شمارهٔ ۸۸: آنجا که بود عالم و ظالم سردار 63شمارهٔ ۸۹: هان تا تو چو ظالمان ستمها نکنی 64شمارهٔ ۹۰: شاها چو به محشر اندر آرند تو را 65شمارهٔ ۹۱: چون مظلومی کند به یارب کاری 66شمارهٔ ۹۲: هر شه که زعدل شد شعار و شانش 67شمارهٔ ۹۳: آزار چو باز و آز چون بط منمای 68شمارهٔ ۹۴: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 69شمارهٔ ۹۵: دل را غم تو سوخته جان خواهد کرد 70شمارهٔ ۹۶: طاووس جمال تو چو پرواز کند 71شمارهٔ ۹۷: گر بد بازد حریف گو بد می باز 72شمارهٔ ۹۸: بس خون جگر که مرد را خورده شود 73شمارهٔ ۹۹: بی جرم درین جهان توان زیست بگو 74شمارهٔ ۱۰۰: تشویش دل خستهٔ ما از تو در است 75شمارهٔ ۱۰۱: زلف سیهت که مشک را زو گله هاست 76شمارهٔ ۱۰۲: ای از غم دلبری که بیدادم ازوست 77شمارهٔ ۱۰۳: سیلاب محن رونق عمرم همه برد 78شمارهٔ ۱۰۴: در دل زغم زمانه باری دارم 79شمارهٔ ۱۰۵: آخر زمنت یاد منت هست بپرس 80شمارهٔ ۱۰۶: خوبان همه دل برند لیکن دین نه 81شمارهٔ ۱۰۷: وا می شنوم زگفت از هر جا من 82شمارهٔ ۱۰۸: با شهوت و طبع نور دل نفزاید 83شمارهٔ ۱۰۹: عشق از چه سبب بی خبران را باشد 84شمارهٔ ۱۱۰: اندر ره عشق هر که دارد گذری 85شمارهٔ ۱۱۱: در درد اگر تو از دوا محرومی 86شمارهٔ ۱۱۲: چون وسوسه ای تو را بگیرد دامن 87شمارهٔ ۱۱۳: هر صاحب دل که او نه صاحب نظر است 88شمارهٔ ۱۱۴: در تو که بدیدهٔ صفا می نگریم 89شمارهٔ ۱۱۵: چون آتش شهوت آبرویت را برد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ