به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منهاشمارهٔ ۲۴: هان ای «واحد» زباد حرصی تو اسیر

2030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هان ای «واحد» زباد حرصی تو اسیر
زان نیست تو را زآتش حرص گزیر
خاکت بر سر صوفی و دریوزهٔ زر
ای رفته زرویت آب درویش و امیر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳: تا خانقه حرص تو ویران نشود 2شمارهٔ ۲۴: هان ای «واحد» زباد حرصی تو اسیر 3شمارهٔ ۲۵: از آتش حرص و آز تا چند نفیر 4شمارهٔ ۲۶: گر بر سر نفس عقل را میر کنم 5شمارهٔ ۲۷: ای خواجه یقین را به گمان می طلبی 6شمارهٔ ۲۸: گر با خردی تو چرخ را بنده مشو 7شمارهٔ ۲۹: خود را به طمع درین بلا افکندی 8شمارهٔ ۳۰: ای دل چو نصیب تست سرگردانی 9شمارهٔ ۳۱: در راه طلب زنیست هستی خیزد 10شمارهٔ ۳۲: صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی 11شمارهٔ ۳۳: از کم خوردن زیرک و هشیار شوی 12شمارهٔ ۳۴: قانع به یک استخوان چو کرکس بودن 13شمارهٔ ۳۵: معشوقه عیان بود نمی دانستم 14شمارهٔ ۳۶: از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود 15شمارهٔ ۳۷: تا در سر تو مایهٔ مایی و منی است 16شمارهٔ ۳۸: هر ذره که در هوای او گردان است 17شمارهٔ ۳۹: تا هستی خود را نکنی دامن چاک 18شمارهٔ ۴۰: به بین نشود کس به تکبّر کردن 19شمارهٔ ۴۱: ای خلقت تو زخاک وز آب منی 20شمارهٔ ۴۲: از کبر مدار هیچ در دل هوسی 21شمارهٔ ۴۳: آن کس که سرشته باشد از آب منی 22شمارهٔ ۴۴: دردا که تو از غرور وز بی خبری 23شمارهٔ ۴۵: الورد یقول بعد ما کنت اناس 24شمارهٔ ۴۶: ای خسته و بسته از پس بینی خویش 25شمارهٔ ۴۷: از خود بینی اگر شوی مست غرور 26شمارهٔ ۴۸: ای نفس به سوی حق چنین نتوان شد 27شمارهٔ ۴۹: رو دیده بدوز تا دلت دیده شود 28شمارهٔ ۵۰: از خوی بد تو زان همی رنجد کس 29شمارهٔ ۵۱: از غایت خودپسندی و خودبینی 30شمارهٔ ۵۲: خودبین هرگز به هیچ حاصل نرسد 31شمارهٔ ۵۳: یک دم چو نئی تو عاشق صادق عیش 32شمارهٔ ۵۴: چون خاک به زیر پایها فرسودن 33شمارهٔ ۵۵: گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی 34شمارهٔ ۵۶: یکچند دویدیم نه بر راه صواب 35شمارهٔ ۵۷: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب 36شمارهٔ ۵۸: گر شیر دلی صید هراسان مطلب 37شمارهٔ ۵۹: دل را تو همه جگر دهی افسوس است 38شمارهٔ ۶۰: افسوس که عمر رفت و هشیاری نیست 39شمارهٔ ۶۱: تا گوش دلت به غفلت است آکنده 40شمارهٔ ۶۲: زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده 41شمارهٔ ۶۳: این دل نه همانا که تو با راه آیی 42شمارهٔ ۶۴: صد زخم چشید نفس و افگار نشد 43شمارهٔ ۶۵: در هیچ سری مایهٔ اسراری نه 44شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من واقف اسرار نشد 45شمارهٔ ۶۷: زنهار اگرچه راست می آید کار 46شمارهٔ ۶۸: می میرم ازو و صورت جان در پیش 47شمارهٔ ۶۹: با دل گفتم درآی از خواب تمام 48شمارهٔ ۷۰: از جام هوس بادهٔ مستی تا کی 49شمارهٔ ۷۱: ای دل اگرت زنفس معزول کنند 50شمارهٔ ۷۲: زین سان که تو را بی خودی و بی خبری ...51شمارهٔ ۷۳: ای دل زامل به مال مایل تا کی 52شمارهٔ ۷۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی 53شمارهٔ ۷۵: عمر تو بهار تازه را می ماند 54شمارهٔ ۷۶: سیرم زحیات محنت آکندهٔ خویش 55شمارهٔ ۷۷: دل سوختگان از تو سگالند مکن 56شمارهٔ ۷۸: چشم فلک از ظلم تو بگریست مکن 57شمارهٔ ۷۹: در هر دلکی از تو نهیبی است مکن 58شمارهٔ ۸۰: جانا سخنان خصم در گوش مکن 59شمارهٔ ۸۱: یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی 60شمارهٔ ۸۲: تا چند ازین خلق خدا آزردن 61شمارهٔ ۸۳: امروز که در جوی حیات آبی هست 62شمارهٔ ۸۴: ظالم چو کباب از دل درویش خورد 63شمارهٔ ۸۵: ظلم آب زرخ، زور ز بازو بُبَرد 64شمارهٔ ۸۶: بیگانگی ات چو با دل خویش آید 65شمارهٔ ۸۷: هر کاو درمی به خون دل جمع آرد 66شمارهٔ ۸۸: آنجا که بود عالم و ظالم سردار 67شمارهٔ ۸۹: هان تا تو چو ظالمان ستمها نکنی 68شمارهٔ ۹۰: شاها چو به محشر اندر آرند تو را 69شمارهٔ ۹۱: چون مظلومی کند به یارب کاری 70شمارهٔ ۹۲: هر شه که زعدل شد شعار و شانش 71شمارهٔ ۹۳: آزار چو باز و آز چون بط منمای 72شمارهٔ ۹۴: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 73شمارهٔ ۹۵: دل را غم تو سوخته جان خواهد کرد 74شمارهٔ ۹۶: طاووس جمال تو چو پرواز کند 75شمارهٔ ۹۷: گر بد بازد حریف گو بد می باز 76شمارهٔ ۹۸: بس خون جگر که مرد را خورده شود 77شمارهٔ ۹۹: بی جرم درین جهان توان زیست بگو 78شمارهٔ ۱۰۰: تشویش دل خستهٔ ما از تو در است 79شمارهٔ ۱۰۱: زلف سیهت که مشک را زو گله هاست 80شمارهٔ ۱۰۲: ای از غم دلبری که بیدادم ازوست 81شمارهٔ ۱۰۳: سیلاب محن رونق عمرم همه برد 82شمارهٔ ۱۰۴: در دل زغم زمانه باری دارم 83شمارهٔ ۱۰۵: آخر زمنت یاد منت هست بپرس 84شمارهٔ ۱۰۶: خوبان همه دل برند لیکن دین نه 85شمارهٔ ۱۰۷: وا می شنوم زگفت از هر جا من 86شمارهٔ ۱۰۸: با شهوت و طبع نور دل نفزاید 87شمارهٔ ۱۰۹: عشق از چه سبب بی خبران را باشد 88شمارهٔ ۱۱۰: اندر ره عشق هر که دارد گذری 89شمارهٔ ۱۱۱: در درد اگر تو از دوا محرومی 90شمارهٔ ۱۱۲: چون وسوسه ای تو را بگیرد دامن 91شمارهٔ ۱۱۳: هر صاحب دل که او نه صاحب نظر است 92شمارهٔ ۱۱۴: در تو که بدیدهٔ صفا می نگریم 93شمارهٔ ۱۱۵: چون آتش شهوت آبرویت را برد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ