کتابخانه دیجیتال

فیض کاشانی

فیض کاشانیشوق مهدیغزل ها

247

شمارهٔ ۱: الا یا ایها المَهدى مدامَ الوَصل ناوِلها
شمارهٔ ۲: اگر آن شاه دین پرور نوازد خاطر ما را
شمارهٔ ۳: اى فروغ شرع و دین از روى رخشان شما
شمارهٔ ۴: یا رب که کارها همه گردد به کام ما
شمارهٔ ۵: به ملازمان مهدى که رساند این دعا را
شمارهٔ ۶: به خدا اگر به فیضت اثرى رسد ز فیضت
شمارهٔ ۷: مژده آمدنت داد صبا دوران را
شمارهٔ ۸: دل مى‏رود ز دستم صاحب زمان خدا را
شمارهٔ ۹: کجا رسم من مسکین بدان جناب کجا
شمارهٔ ۱۰: مژده وصل آن رفیع جناب
شمارهٔ ۱۱: اى شاهد قدسى بگشا بند نقابت
شمارهٔ ۱۲: در دل ز حق تعالى، شکریست بى‏نهایت
شمارهٔ ۱۳: منم که مهر نبى و ولى پناه من است
شمارهٔ ۱۴: براى دوست رفیقى که خالى از خلل است
شمارهٔ ۱۵: هان مژده اى بیار صبا از دیار دوست
شمارهٔ ۱۶: تو حق‏شناس نئى اى عدو خطا اینجاست
شمارهٔ ۱۷: صبا اگر گذرى افتدت به کشور دوست
شمارهٔ ۱۸: برا امام که بنیاد عمر بر باد است
شمارهٔ ۱۹: به علم آل نبى هر کسى که ره دانست
شمارهٔ ۲۰: ما را امام هست و یارا چه حاجت است
شمارهٔ ۲۱: مهر پیغمبر و آلش چه بود تخم بهشت
شمارهٔ ۲۲: روضه خلد برین تربت اهل البیت است
شمارهٔ ۲۳: هر کسى کو از طریق اهل بیت آگاه نیست
شمارهٔ ۲۴: شد دین خراب این همه فسق جهار چیست
شمارهٔ ۲۵: حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست
شمارهٔ ۲۶: یا رب سببى ساز که آن ختم امامت
شمارهٔ ۲۷: سئوال طلعت از آن حضرت ارچه بى‏ادبى است
شمارهٔ ۲۸: برو به کار خود اى واعظ این چه فریاد است
شمارهٔ ۲۹: بیا بیا که ز هجر تو کار دل زاریست
شمارهٔ ۳۰: مردم دیده ما جز به رهت ناظر نیست
شمارهٔ ۳۱: دل سراپرده محبت اوست
شمارهٔ ۳۲: کس نیست که او منتظر وصل شما نیست
شمارهٔ ۳۳: روى تو کس ندید و هزارت رقیب هست
شمارهٔ ۳۴: اى هدهد صبا به سبا مى‏فرستمت
شمارهٔ ۳۵: رواق منظر چشم من آشیانه تست
شمارهٔ ۳۶: راز دل با تو گفتنم هوس است
شمارهٔ ۳۷: اى تو ما را راحت جان الغیاث
شمارهٔ ۳۸: توئى به جاى دو جدت سر جهان را تاج
شمارهٔ ۳۹: تو را امام زمان گر در اختفاست صلاح
شمارهٔ ۴۰: ز هجر مهدى هادى است کار و بارم تلخ
شمارهٔ ۴۱: گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
شمارهٔ ۴۲: دست از طلب ندارم تا کام من برآید
شمارهٔ ۴۳: صد شکر که نخل سخنم خوش ثمر افتاد
شمارهٔ ۴۴: نه هر که روى نبى دید سرورى داند
شمارهٔ ۴۵: نفس باد صبا مشک‏فشان خواهد شد
شمارهٔ ۴۶: هماى اوج سعادت به دام ما افتد
شمارهٔ ۴۷: زهى خجسته زمانى که یار باز آید
شمارهٔ ۴۸: اگر آن نائب رحمان ز درم باز آید
شمارهٔ ۴۹: کو ره آن که نهم سوى شما گامى چند
شمارهٔ ۵۰: چو باد عزم سراى امام خواهم کرد
شمارهٔ ۵۱: مرا شوق حضور او ز سر بیرون نخواهد شد
شمارهٔ ۵۲: به کوى مهدى هادى گذر توانى کرد
شمارهٔ ۵۳: سال‏ها دل طلب وصل تو از ما مى‏کرد
شمارهٔ ۵۴: پیشتر زانکه خدا خشت و گل آدم زد
شمارهٔ ۵۵: نقدها را بود آیا که عیارى گیرند
شمارهٔ ۵۶: کى باشد آن که مهدى ما پرده‏در شود
شمارهٔ ۵۷: جان بى‏لقاى مهدى ذوقى چنان ندارد
شمارهٔ ۵۸: آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
شمارهٔ ۵۹: بخت از قدوم دوست نشانم نمى‏دهد
شمارهٔ ۶۰: گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد
شمارهٔ ۶۱: نفس برآید و مقصود بر نمى‏آید
شمارهٔ ۶۲: خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود
شمارهٔ ۶۳: شوقت نه سرسریست که از سر به در شود
شمارهٔ ۶۴: لاف محبت او، بر قدسیان توان زد
شمارهٔ ۶۵: بود آیا که در وصل شما بگشایند
شمارهٔ ۶۶: صاحب الامر مگر باز گذارى بکند
شمارهٔ ۶۷: مهدى چو به عدل دست گیرد
شمارهٔ ۶۸: گفتم کیم به طلعت تو شادمان کنند
شمارهٔ ۶۹: دوش از جناب مهدى پیک بشارت آمد
شمارهٔ ۷۰: رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
شمارهٔ ۷۱: مژده اى دل که مسیحا نفسى مى‏آید
شمارهٔ ۷۲: بیا که رایت آن نائب آله رسید
شمارهٔ ۷۳: بهر مهر تو به فردوس براتم دادند
شمارهٔ ۷۴: درخت مهر اهل البیت نور دل به بار آرد
شمارهٔ ۷۵: به علم و سیف و نسب کس به یار ما نرسد
شمارهٔ ۷۶: شاه دین گوى فلک در خم چوگان تو باد
شمارهٔ ۷۷: تو را امام ز اعدا خدا نگهدارد
شمارهٔ ۷۸: وقت آشوب جهان شد العیاذ
شمارهٔ ۷۹: بلینا بالفتن فى لیلة الهجر
شمارهٔ ۸۰: اى خرم از نوید قدومت بهار عمر
شمارهٔ ۸۱: روى بنماى اماما و ره منبر گیر
شمارهٔ ۸۲: به حدیث آى و علوم خودم از یاد ببر
شمارهٔ ۸۳: مهدى آخر زمان آید به دوران غم مخور
شمارهٔ ۸۴: اى صبا نکهتى از خاک در یار بیار
شمارهٔ ۸۵: عید است روز جمعه و یاران در انتظار
شمارهٔ ۸۶: بیا امام که آئین احمد آید باز
شمارهٔ ۸۷: دلم فداى امام زمان شد و جان نیز
شمارهٔ ۸۸: شود به طلعت مهدى چو دیدگانم باز
شمارهٔ ۸۹: خداى عزّوجل کارساز بنده‏نواز
شمارهٔ ۹۰: دارم از غیبت مهدى گله چندان که مپرس
شمارهٔ ۹۱: زین جهان پیروى آل نبى ما را بس
شمارهٔ ۹۲: خداوندا مرا برهان ز دنیا و شر و شورش
شمارهٔ ۹۳: جان نخواهد که شود ز آتش شوق تو خلاص
شمارهٔ ۹۴: حرف وجود او جهان جمله گرفت طول و عرض
شمارهٔ ۹۵: در غم شوق تو سخن کس ننوشت بدین نمط
شمارهٔ ۹۶: ز مکر و کید اعادى تو را خدا حافظ
شمارهٔ ۹۷: در غم هجرانت اى مهدى گدازانم چو شمع
شمارهٔ ۹۸: منم غلام به اخلاص آن امام مطاع
شمارهٔ ۹۹: بسى شدم به بلاد و جبال و کوچه و باغ
شمارهٔ ۱۰۰: مى‏روم از بر امام طوف‏کنان به هر طرف
شمارهٔ ۱۰۱: سلوک راه حق و خدمت امام شفیق
شمارهٔ ۱۰۲: براى مهدى هادى بخوان شأن فراق
شمارهٔ ۱۰۳: امام و سید و مولاى من جعلت فداک
شمارهٔ ۱۰۴: غیر از شما ندارم نزد خدا وسائل
شمارهٔ ۱۰۵: خوش خبر باش اى نسیم شمال
شمارهٔ ۱۰۶: اگر به کوى امامم بود مجال وصول
شمارهٔ ۱۰۷: حاشا که من حدیث ثناى تو طى کنم
شمارهٔ ۱۰۸: غم زمانه که هیچش گران نمى‏بینم
شمارهٔ ۱۰۹: خیز تا از در طاعات گشادى طلبیم
شمارهٔ ۱۱۰: خیز تا چاره این غم به مناجات بریم
شمارهٔ ۱۱۱: ما شبى دست برآریم و دعائى بکنیم
شمارهٔ ۱۱۲: نماز شام غریبان چو گریه آغازم
شمارهٔ ۱۱۳: در توسل به جناب تو چه تدبیر کنم
شمارهٔ ۱۱۴: گرچه افتاد ز هجرش گرهى در کارم
شمارهٔ ۱۱۵: دردم از یار است و درمان نیز هم
شمارهٔ ۱۱۶: اماما در فراقت شد هزاران رخنه در دینم
شمارهٔ ۱۱۷: روزى مرا وصال تو روزى اگر شود
شمارهٔ ۱۱۸: من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
شمارهٔ ۱۱۹: یاد مهدى چه کنم صبر به صحرا فکنم
شمارهٔ ۱۲۰: جوزا سحر نهاد حمایل برابرم
شمارهٔ ۱۲۱: مولاى من بیا که هواخواه خدمتم
شمارهٔ ۱۲۲: حجاب چهره جان مى‏شود غبار تنم
شمارهٔ ۱۲۳: مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم
شمارهٔ ۱۲۴: اماما پاى نه تا آنکه در پایت سراندازیم
شمارهٔ ۱۲۵: اى لقایت آرزوى مؤمنان
شمارهٔ ۱۲۶: با ما یکى به آن لب مشکین خطاب کن
شمارهٔ ۱۲۷: مهدى هادى چو بنشیند به جاى خویشتن
شمارهٔ ۱۲۸: دانى که چیست دولت، روى امام دیدن
شمارهٔ ۱۲۹: ز در درا و شبستان ما منور کن
شمارهٔ ۱۳۰: به خاک پاى امام و به حق نعمت او
شمارهٔ ۱۳۱: آرم اى مولاى من یک قطره از دریاى تو
شمارهٔ ۱۳۲: اى پیک راستان خبر یار ما بگو
شمارهٔ ۱۳۳: امر خلافت، گر نیست دلخواه
شمارهٔ ۱۳۴: با خون دل نوشتم نزد امام نامه
شمارهٔ ۱۳۵: وصال او ز عمر جاودان به
شمارهٔ ۱۳۶: تو را مى‏گویم اى جویاى حق هى
شمارهٔ ۱۳۷: پیرو شریعت باش اى دل ار مسلمانى
شمارهٔ ۱۳۸: طفیل نور امامند آدمى و پرى
شمارهٔ ۱۳۹: کتبت قصّة شوقى و مدمعى باکى
شمارهٔ ۱۴۰: بسى شوق تو در دل هست و مى‏دانم که مى‏دانى
شمارهٔ ۱۴۱: سحر با باد مى‏گفتم حدیث آرزومندى
شمارهٔ ۱۴۲: گر از روش حافظ و قرآن به در آئى
شمارهٔ ۱۴۳: نامحرمان بسازید با جاهلى و پستى
شمارهٔ ۱۴۴: اى قصه بهشت ز کویت حکایتى
شمارهٔ ۱۴۵: اى پادشه خوبان داد از غم تنهائى
شمارهٔ ۱۴۶: اى که حرمانى ما را تو روا مى‏دارى
شمارهٔ ۱۴۷: سلامى چو بوى خوش آشنائى
شمارهٔ ۱۴۸: در طلعت تو پیدا انوار پادشاهى
شمارهٔ ۱۴۹: یا من اشتد فیک اهوائى
شمارهٔ ۱۵۰: یا رب نگاهدار تو ایمان آن کسى

فیض کاشانی

آمارگیر وبلاگ