گر از روش حافظ و قرآن به در آئی
هر ره که روی باز پشیمان به در آئی‏
بردار سرودی ز کلامش طرب انگیز
شاید دمی از غصه هجران به در آئی
جان می‏دهم از حسرت دیدار تو چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان به در آئی‏
تا کی چو صبا بر تو گمارم دم همت
کز غنچه چو گل خرم و خندان به در آئی
از تیر شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان به درآئی

*****
ای فیض مخور غصه که این پرده غیبت
برخیزد و از کلبه احزان به درآئی