نفس برآید و مقصود بر نمی‏آید
فغان که بخت من از خواب بر نمی‏آید
کسی ز مهدی هادی نشان نمی‏بخشد
به سوی ما ز خیالش خبر نمی‏آید
به آب دیده شب و روز تربیت کردم
نهال گلبن شوقش به بر نمی‏آید
در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز
زمان محنت هجرش به سر نمی‏آید
صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش
که آب زندگیم در نظر نمی‏آید
ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا
وزان میانه یکی کارگر نمی‏آید

*****
چه سعی‏ها که نمودیم فیض در ره او
دریغ کار ز ما این قدر نمی‏آید