به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حکیم عمر خیام

حکیم عمر خیامرباعی های عمر خیام (صادق هدایت)رباعی ۳: از آمدنم نبود گردون را سود،

5920عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از آمدنم نبود گردون را سود،

وز رفتن من جاه و جلالش نفزود؛

وز هیچ‌کسی نیز دو گوشم نشنود،

کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1رباعی ۲: آورد به اِضطرارم اوّل به وجود،2رباعی ۳: از آمدنم نبود گردون را سود،3رباعی ۴: ای دل تو به ادراکِ معمّا نرسی،4رباعی ۵: دل سِرّ‌‌ِ حیات اگر کَماهی دانست،5رباعی ۶: تا چند زنم به روی دریاها خشت،6رباعی ۷: اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من،7رباعی ۸: این بحرِ وجود آمده بیرون ز نهفت،8رباعی ۹: اَجرام که ساکنان این ایوان‌اند،9رباعی ۱۰: دوری که در آمدن و رفتنِ ماست،10رباعی ۱۱: دارنده چو ترکیبِ طِبایع آراست،11رباعی ۱۲: آنان ‌که محیطِ فضل و آداب شدند،12رباعی ۱۳: آنان‌ که ز پیش رفته‌اند ای ساقی،13رباعی ۱۴: آن بیخبران که دُرّ‌ِ معنی سُفتند،14رباعی ۱۵: گاوی است بر آسمان قَرینِ پروین،15رباعی ۱۶: امروز که نوبت جوانی من است،16رباعی ۱۷: گر آمدنم به من بُدی، نامَدَمی 17رباعی ۱۸: از آمدن و رفتنِ ما سودی کو 18رباعی ۱۹: افسوس که بیفایده فرسوده شدیم،19رباعی ۲۰: با یار چو آرمیده باشی همه عمر،20رباعی ۲۱: اکنون که ز خوشدلی به‌جز نام نمانْد،21رباعی ۲۲: ای‌کاش که جای آرمیدن بودی،22رباعی ۲۳: چون حاصلِ آدمی درین جایِ دودَر،23رباعی ۲۴: آن‌کس که زمین و چرخِ اَفلاک نهاد،24رباعی ۲۵: گر بر فَلَکَم دست بُدی چون یزدان،25رباعی ۲۶: بر لوحْ نشانِ بودنی‌ها بوده‌است،26رباعی ۲۷: چون روزی و عمر بیش‌وکم نتوان‌کرد،27رباعی ۲۸: افلاک که جز غم نفزایند دگر؛28رباعی ۲۹: ای آن‌که نتیجهٔ چهار و هفتی،29رباعی ۳۰: تا خاکِ مرا به قالب آمیخته‌اند،30رباعی ۳۱: تا کی ز چراغِ مسجد و دودِ کُنِشْت 31رباعی ۳۲: ای دل چو حقیقتِ جهان هست مَجاز،32باعی ۳۳: در گوشِ دلم گفت فلک پنهانی 33رباعی ۳۴: نیکی و بدی که در نهادِ بشر است،34 رباعی ۳۵: افسوس که نامهٔ جوانی طی شد،35رباعی ۳۶: افسوس که سرمایه ز کَف بیرون شد،36رباعی ۳۷: یک‌چند به کودکی به استاد شدیم؛37رباعی ۳۸: یارانِ موافق همه از دست شدند،38رباعی ۳۹: ای چرخِ فلک خرابی از کینهٔ توست،39رباعی ۴۰: چون چرخ به کام یک خردمند نگشت،40رباعی ۴۱: یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،41رباعی ۴۲: می‌پرسیدی که چیست این نقشِ مجاز،42رباعی ۴۳: جامی است که عقل آفرین می‌زندش،43رباعی ۴۴: اجزای پیاله‌ای که درهم پیوست،44رباعی ۴۵: عالَم اگر ازبهرِ تو می‌آرایند،45رباعی ۴۶: از جملهٔ رفتگانِ این راهِ دراز،46رباعی ۴۷: می خور که به زیرِ گِل بسی خواهی خفت ...47باعی ۴۸: پیری دیدم به خانهٔ خَمّاری،48رباعی ۴۹: بسیار بگشتیم به گِرْدِ در و دشت،49رباعی ۵۰: ما لُعْبَتِگانیم و فلک لُعبَت‌باز،50رباعی ۵۱: ای بس که نباشیم و جهان خواهد‌بود،51رباعی ۵۲: بر مَفْرشِ خاک خفتگان می‌بینم،52رباعی ۵۳: این کهنه رباط را که عالم نام است 53رباعی ۵۴: آن قصر که بهرام درو جام گرفت،54 رباعی ۵۵: مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ توس،55رباعی ۵۶: آن قصر که بر چرخ همی‌زد پهلو،56 رباعی ۵۷: از تن چو برفت جان پاک من و تو،57رباعی ۵۸: هر ذره که بر روی زمینی بوده‌است،58رباعی ۵۹: ای پیرِ خردمند پِگَهْ‌تر برخیز،59رباعی ۶۰: بنگر ز صبا دامن گل چاک شده،60رباعی ۶۱: ابر آمد و زار بر سرِ سبزه گریست،61رباعی ۶۲: چون ابر به نوروز رخِ لاله بشست،62رباعی ۶۳: هر سبزه که بر کنار جویی رُسته‌است،63رباعی ۶۴: می خور که فلک بهر هلاک من و تو،64رباعی ۶۵: دیدم به سرِ عمارتی مردی فرد،65رباعی ۶۶: بردار پیاله و سبو ای دل‌جو،66رباعی ۶۷: بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی،67رباعی ۶۸: زان کوزهٔ میْ که نیست در وی ضرری،68رباعی ۶۹: بر کوزه‌گری پریر کردم گذری،69رباعی ۷۰: هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری،70رباعی ۷۱: در کارگه کوزه‌گری کردم رای،71رباعی ۷۲: این کوزه چو من عاشق زاری بوده‌است،72رباعی ۷۳: در کارگهِ کوزه‌گری بودم دوش،73رباعی ۷۴: گر من ز می مُغانه مستم، هستم،74رباعی ۷۵: می خوردن و شاد بودن آیین من است،75رباعی ۷۶: من بی می ناب زیستن نتوانم،76رباعی ۷۷: امشب می جامِ یک‌مَنی خواهم‌کرد،77رباعی ۷۸: چون مُرده شوم، خاکِ مرا گُم سازید،78رباعی ۷۹: چون درگذرم به باده شویید مرا،79رباعی ۸۰: چندان بخورم شراب، کاین بوی شراب 80رباعی ۸۱: روزی که نهالِ عمر من کنده ‌شود،81رباعی ۸۲: در پای اجل چو من سرافکنده شوم،82رباعی ۸۳: یاران به موافقت چو دیدار کنید،83رباعی ۸۴: آنان‌که اسیر عقل و تمییز شدند،84رباعی ۸۵: ای صاحب فتوی، ز تو پرکارتریم،85رباعی ۸۶: شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی 86رباعی ۸۷: گویند که دوزخی بُوَد عاشق و مست،87رباعی ۸۸: گویند: بهشت و حورعین خواهد‌بود،88رباعی ۸۹: گویند: بهشت و حور و کوثر باشد،89رباعی ۹۰: گویند بهشتِ عَدْن با حور خوش است،90رباعی ۹۱: کس خُلْد و جَحیم را ندیده‌است ای دل ...91رباعی ۹۲: من هیچ ندانم که مرا آن‌که سرشت،92رباعی ۹۳: چون نبست مقام ما درین دهر مُقیم،93رباعی ۹۴: چون آمدنم به من نَبُد روز نخست،94رباعی ۹۵: چون عمر به سر رسد، چه بغداد چه بلخ،95رباعی ۹۶: جُز راهِ قَلَندرانِ میخانه مپوی،96رباعی ۹۷: ساقی غمِ من بلند‌آوازه شده‌است،97رباعی ۹۸: تُنْگی میِ لَعْل خواهم و دیوانی،98رباعی ۹۹: من ظاهرِ نیستی و هستی دانم،99رباعی ۱۰۰: از من رَمَقی به سعی ساقی مانده‌است ...100رباعی ۱۰۱: ای بیخبران شکلِ مُجَسَّم هیچ است،101رباعی ۱۰۲: دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است،102رباعی ۱۰۳: دنیا به مراد رانده گیر، آخِر چه 103رباعی ۱۰۴: رندی دیدم نشسته بر خِنْگِ زمین 104رباعی ۱۰۵: این چرخِ فلک که ما در او حیرانیم،105رباعی ۱۰۶: چون نیست زِ هرچه هست جُز باد به دس ...106رباعی ۱۰۷: بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ،107رباعی ۱۰۸: از منزلِ کفر تا به دین، یک نفس است ...108رباعی ۱۰۹: شادی بطلب که حاصلِ عمر دمی است،109رباعی ۱۱۰: تا زُهره و مَهْ در آسمان گشته پدید ...110رباعی ۱۱۱: مهتاب به نور دامن شب بشکافت 111رباعی ۱۱۲: چون عهده نمی‌شود کسی فردا را،112رباعی ۱۱۳: این قافلهٔ عمر عجب می‌گذرد 113رباعی ۱۱۴: هنگام سپیده‌دم خروس سحری،114رباعی ۱۱۵: وقت سحر است، خیز ای مایهٔ ناز،115رباعی ۱۱۶: هنگام صبوح ای صنمِ فرخْ‌پی 116رباعی ۱۱۷: صبح است، دمی بر می گلرنگ زنیم،117رباعی ۱۱۸: روزی است خوش و هوا نه گرم است و نه ...118رباعی ۱۱۹: فصلِ گُل و طَرْفِ جویْبار و لبِ کِ ...119رباعی ۱۲۰: بر چهرهٔ گُل نسیمِ نوروز خوش است،120رباعی ۱۲۱: ساقی، گل و سبزه بس طربناک شده‌است 121رباعی ۱۲۲: چون لاله به نوروز قدح گیر به دست،122رباعی ۱۲۳: هر گه که بنفشه جامه در رنگ زند،123رباعی ۱۲۴: برخیز و مخور غمِ جهانِ گُذران،124رباعی ۱۲۵: در دایرهِٔ سپهرِ ناپیدا غور،125رباعی ۱۲۶: از درسِ علوم جمله بگریزی بِهْ،126رباعی ۱۲۷: ایّامِ زمانه از کسی دارد ننگ،127رباعی ۱۲۸: از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،128رباعی ۱۲۹: زان پیش که نامِ تو ز عالَم برود 129رباعی ۱۳۰: ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم،130رباعی ۱۳۱: تَن زن چو به زیرِ فَلَکِ بی‌باکی،131رباعی ۱۳۲: می بر کفِ من نِهْ که دلم تاب است،132رباعی ۱۳۳: می نوش که عمرِ جاودانی این است،133رباعی ۱۳۴: با باده نشین، که مُلْکِ محمود این ...134رباعی ۱۳۵: امروز تو را دسترس فردا نیست،135رباعی ۱۳۶: دوْرانِ جهان بی می و ساقی هیچ است،136رباعی ۱۳۷: تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه؛137رباعی ۱۳۸: تا دست به اتفاق بر هم نزنیم،138رباعی ۱۳۹: لب بر لب کوزه بردم از غایت آز،139رباعی ۱۴۰: خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛140رباعی ۱۴۱: فردا علم نفاق طی خواهم‌کرد،141رباعی ۱۴۲: گردون نِگَری ز قدّ‌ِ فرسودهٔ ماست،142رباعی ۱۴۳: عمرت تا کی به خود‌پرستی گذرد،

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ