به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حکیم عمر خیام

حکیم عمر خیامرباعی های عمر خیام (صادق هدایت)رباعی ۴۱: یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،

4890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،

یک ذرّهٔ خاک و با زمین یکتا شد،

آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟

آمد مگسی پدید و ناپیدا شد.

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1رباعی ۴۱: یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،2رباعی ۴۲: می‌پرسیدی که چیست این نقشِ مجاز،3رباعی ۴۳: جامی است که عقل آفرین می‌زندش،4رباعی ۴۴: اجزای پیاله‌ای که درهم پیوست،5رباعی ۴۵: عالَم اگر ازبهرِ تو می‌آرایند،6رباعی ۴۶: از جملهٔ رفتگانِ این راهِ دراز،7رباعی ۴۷: می خور که به زیرِ گِل بسی خواهی خفت ...8باعی ۴۸: پیری دیدم به خانهٔ خَمّاری،9رباعی ۴۹: بسیار بگشتیم به گِرْدِ در و دشت،10رباعی ۵۰: ما لُعْبَتِگانیم و فلک لُعبَت‌باز،11رباعی ۵۱: ای بس که نباشیم و جهان خواهد‌بود،12رباعی ۵۲: بر مَفْرشِ خاک خفتگان می‌بینم،13رباعی ۵۳: این کهنه رباط را که عالم نام است 14رباعی ۵۴: آن قصر که بهرام درو جام گرفت،15 رباعی ۵۵: مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ توس،16رباعی ۵۶: آن قصر که بر چرخ همی‌زد پهلو،17 رباعی ۵۷: از تن چو برفت جان پاک من و تو،18رباعی ۵۸: هر ذره که بر روی زمینی بوده‌است،19رباعی ۵۹: ای پیرِ خردمند پِگَهْ‌تر برخیز،20رباعی ۶۰: بنگر ز صبا دامن گل چاک شده،21رباعی ۶۱: ابر آمد و زار بر سرِ سبزه گریست،22رباعی ۶۲: چون ابر به نوروز رخِ لاله بشست،23رباعی ۶۳: هر سبزه که بر کنار جویی رُسته‌است،24رباعی ۶۴: می خور که فلک بهر هلاک من و تو،25رباعی ۶۵: دیدم به سرِ عمارتی مردی فرد،26رباعی ۶۶: بردار پیاله و سبو ای دل‌جو،27رباعی ۶۷: بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی،28رباعی ۶۸: زان کوزهٔ میْ که نیست در وی ضرری،29رباعی ۶۹: بر کوزه‌گری پریر کردم گذری،30رباعی ۷۰: هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری،31رباعی ۷۱: در کارگه کوزه‌گری کردم رای،32رباعی ۷۲: این کوزه چو من عاشق زاری بوده‌است،33رباعی ۷۳: در کارگهِ کوزه‌گری بودم دوش،34رباعی ۷۴: گر من ز می مُغانه مستم، هستم،35رباعی ۷۵: می خوردن و شاد بودن آیین من است،36رباعی ۷۶: من بی می ناب زیستن نتوانم،37رباعی ۷۷: امشب می جامِ یک‌مَنی خواهم‌کرد،38رباعی ۷۸: چون مُرده شوم، خاکِ مرا گُم سازید،39رباعی ۷۹: چون درگذرم به باده شویید مرا،40رباعی ۸۰: چندان بخورم شراب، کاین بوی شراب 41رباعی ۸۱: روزی که نهالِ عمر من کنده ‌شود،42رباعی ۸۲: در پای اجل چو من سرافکنده شوم،43رباعی ۸۳: یاران به موافقت چو دیدار کنید،44رباعی ۸۴: آنان‌که اسیر عقل و تمییز شدند،45رباعی ۸۵: ای صاحب فتوی، ز تو پرکارتریم،46رباعی ۸۶: شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی 47رباعی ۸۷: گویند که دوزخی بُوَد عاشق و مست،48رباعی ۸۸: گویند: بهشت و حورعین خواهد‌بود،49رباعی ۸۹: گویند: بهشت و حور و کوثر باشد،50رباعی ۹۰: گویند بهشتِ عَدْن با حور خوش است،51رباعی ۹۱: کس خُلْد و جَحیم را ندیده‌است ای دل ...52رباعی ۹۲: من هیچ ندانم که مرا آن‌که سرشت،53رباعی ۹۳: چون نبست مقام ما درین دهر مُقیم،54رباعی ۹۴: چون آمدنم به من نَبُد روز نخست،55رباعی ۹۵: چون عمر به سر رسد، چه بغداد چه بلخ،56رباعی ۹۶: جُز راهِ قَلَندرانِ میخانه مپوی،57رباعی ۹۷: ساقی غمِ من بلند‌آوازه شده‌است،58رباعی ۹۸: تُنْگی میِ لَعْل خواهم و دیوانی،59رباعی ۹۹: من ظاهرِ نیستی و هستی دانم،60رباعی ۱۰۰: از من رَمَقی به سعی ساقی مانده‌است ...61رباعی ۱۰۱: ای بیخبران شکلِ مُجَسَّم هیچ است،62رباعی ۱۰۲: دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است،63رباعی ۱۰۳: دنیا به مراد رانده گیر، آخِر چه 64رباعی ۱۰۴: رندی دیدم نشسته بر خِنْگِ زمین 65رباعی ۱۰۵: این چرخِ فلک که ما در او حیرانیم،66رباعی ۱۰۶: چون نیست زِ هرچه هست جُز باد به دس ...67رباعی ۱۰۷: بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ،68رباعی ۱۰۸: از منزلِ کفر تا به دین، یک نفس است ...69رباعی ۱۰۹: شادی بطلب که حاصلِ عمر دمی است،70رباعی ۱۱۰: تا زُهره و مَهْ در آسمان گشته پدید ...71رباعی ۱۱۱: مهتاب به نور دامن شب بشکافت 72رباعی ۱۱۲: چون عهده نمی‌شود کسی فردا را،73رباعی ۱۱۳: این قافلهٔ عمر عجب می‌گذرد 74رباعی ۱۱۴: هنگام سپیده‌دم خروس سحری،75رباعی ۱۱۵: وقت سحر است، خیز ای مایهٔ ناز،76رباعی ۱۱۶: هنگام صبوح ای صنمِ فرخْ‌پی 77رباعی ۱۱۷: صبح است، دمی بر می گلرنگ زنیم،78رباعی ۱۱۸: روزی است خوش و هوا نه گرم است و نه ...79رباعی ۱۱۹: فصلِ گُل و طَرْفِ جویْبار و لبِ کِ ...80رباعی ۱۲۰: بر چهرهٔ گُل نسیمِ نوروز خوش است،81رباعی ۱۲۱: ساقی، گل و سبزه بس طربناک شده‌است 82رباعی ۱۲۲: چون لاله به نوروز قدح گیر به دست،83رباعی ۱۲۳: هر گه که بنفشه جامه در رنگ زند،84رباعی ۱۲۴: برخیز و مخور غمِ جهانِ گُذران،85رباعی ۱۲۵: در دایرهِٔ سپهرِ ناپیدا غور،86رباعی ۱۲۶: از درسِ علوم جمله بگریزی بِهْ،87رباعی ۱۲۷: ایّامِ زمانه از کسی دارد ننگ،88رباعی ۱۲۸: از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،89رباعی ۱۲۹: زان پیش که نامِ تو ز عالَم برود 90رباعی ۱۳۰: ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم،91رباعی ۱۳۱: تَن زن چو به زیرِ فَلَکِ بی‌باکی،92رباعی ۱۳۲: می بر کفِ من نِهْ که دلم تاب است،93رباعی ۱۳۳: می نوش که عمرِ جاودانی این است،94رباعی ۱۳۴: با باده نشین، که مُلْکِ محمود این ...95رباعی ۱۳۵: امروز تو را دسترس فردا نیست،96رباعی ۱۳۶: دوْرانِ جهان بی می و ساقی هیچ است،97رباعی ۱۳۷: تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه؛98رباعی ۱۳۸: تا دست به اتفاق بر هم نزنیم،99رباعی ۱۳۹: لب بر لب کوزه بردم از غایت آز،100رباعی ۱۴۰: خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛101رباعی ۱۴۱: فردا علم نفاق طی خواهم‌کرد،102رباعی ۱۴۲: گردون نِگَری ز قدّ‌ِ فرسودهٔ ماست،103رباعی ۱۴۳: عمرت تا کی به خود‌پرستی گذرد،

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ