به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حکیم عمر خیام

حکیم عمر خیامرباعی های عمر خیام (صادق هدایت)رباعی ۳۶: افسوس که سرمایه ز کَف بیرون شد،

3920عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

افسوس که سرمایه ز کَف بیرون شد،

در پایِ اَجَل بسی جگرها خون شد!

کس نامد از آن جهان که پرسم از وی:

کاحوالِ مسافرانِ دنیا چون شد.

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1 رباعی ۳۵: افسوس که نامهٔ جوانی طی شد،2رباعی ۳۶: افسوس که سرمایه ز کَف بیرون شد،3رباعی ۳۷: یک‌چند به کودکی به استاد شدیم؛4رباعی ۳۸: یارانِ موافق همه از دست شدند،5رباعی ۳۹: ای چرخِ فلک خرابی از کینهٔ توست،6رباعی ۴۰: چون چرخ به کام یک خردمند نگشت،7رباعی ۴۱: یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،8رباعی ۴۲: می‌پرسیدی که چیست این نقشِ مجاز،9رباعی ۴۳: جامی است که عقل آفرین می‌زندش،10رباعی ۴۴: اجزای پیاله‌ای که درهم پیوست،11رباعی ۴۵: عالَم اگر ازبهرِ تو می‌آرایند،12رباعی ۴۶: از جملهٔ رفتگانِ این راهِ دراز،13رباعی ۴۷: می خور که به زیرِ گِل بسی خواهی خفت ...14باعی ۴۸: پیری دیدم به خانهٔ خَمّاری،15رباعی ۴۹: بسیار بگشتیم به گِرْدِ در و دشت،16رباعی ۵۰: ما لُعْبَتِگانیم و فلک لُعبَت‌باز،17رباعی ۵۱: ای بس که نباشیم و جهان خواهد‌بود،18رباعی ۵۲: بر مَفْرشِ خاک خفتگان می‌بینم،19رباعی ۵۳: این کهنه رباط را که عالم نام است 20رباعی ۵۴: آن قصر که بهرام درو جام گرفت،21 رباعی ۵۵: مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ توس،22رباعی ۵۶: آن قصر که بر چرخ همی‌زد پهلو،23 رباعی ۵۷: از تن چو برفت جان پاک من و تو،24رباعی ۵۸: هر ذره که بر روی زمینی بوده‌است،25رباعی ۵۹: ای پیرِ خردمند پِگَهْ‌تر برخیز،26رباعی ۶۰: بنگر ز صبا دامن گل چاک شده،27رباعی ۶۱: ابر آمد و زار بر سرِ سبزه گریست،28رباعی ۶۲: چون ابر به نوروز رخِ لاله بشست،29رباعی ۶۳: هر سبزه که بر کنار جویی رُسته‌است،30رباعی ۶۴: می خور که فلک بهر هلاک من و تو،31رباعی ۶۵: دیدم به سرِ عمارتی مردی فرد،32رباعی ۶۶: بردار پیاله و سبو ای دل‌جو،33رباعی ۶۷: بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی،34رباعی ۶۸: زان کوزهٔ میْ که نیست در وی ضرری،35رباعی ۶۹: بر کوزه‌گری پریر کردم گذری،36رباعی ۷۰: هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری،37رباعی ۷۱: در کارگه کوزه‌گری کردم رای،38رباعی ۷۲: این کوزه چو من عاشق زاری بوده‌است،39رباعی ۷۳: در کارگهِ کوزه‌گری بودم دوش،40رباعی ۷۴: گر من ز می مُغانه مستم، هستم،41رباعی ۷۵: می خوردن و شاد بودن آیین من است،42رباعی ۷۶: من بی می ناب زیستن نتوانم،43رباعی ۷۷: امشب می جامِ یک‌مَنی خواهم‌کرد،44رباعی ۷۸: چون مُرده شوم، خاکِ مرا گُم سازید،45رباعی ۷۹: چون درگذرم به باده شویید مرا،46رباعی ۸۰: چندان بخورم شراب، کاین بوی شراب 47رباعی ۸۱: روزی که نهالِ عمر من کنده ‌شود،48رباعی ۸۲: در پای اجل چو من سرافکنده شوم،49رباعی ۸۳: یاران به موافقت چو دیدار کنید،50رباعی ۸۴: آنان‌که اسیر عقل و تمییز شدند،51رباعی ۸۵: ای صاحب فتوی، ز تو پرکارتریم،52رباعی ۸۶: شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی 53رباعی ۸۷: گویند که دوزخی بُوَد عاشق و مست،54رباعی ۸۸: گویند: بهشت و حورعین خواهد‌بود،55رباعی ۸۹: گویند: بهشت و حور و کوثر باشد،56رباعی ۹۰: گویند بهشتِ عَدْن با حور خوش است،57رباعی ۹۱: کس خُلْد و جَحیم را ندیده‌است ای دل ...58رباعی ۹۲: من هیچ ندانم که مرا آن‌که سرشت،59رباعی ۹۳: چون نبست مقام ما درین دهر مُقیم،60رباعی ۹۴: چون آمدنم به من نَبُد روز نخست،61رباعی ۹۵: چون عمر به سر رسد، چه بغداد چه بلخ،62رباعی ۹۶: جُز راهِ قَلَندرانِ میخانه مپوی،63رباعی ۹۷: ساقی غمِ من بلند‌آوازه شده‌است،64رباعی ۹۸: تُنْگی میِ لَعْل خواهم و دیوانی،65رباعی ۹۹: من ظاهرِ نیستی و هستی دانم،66رباعی ۱۰۰: از من رَمَقی به سعی ساقی مانده‌است ...67رباعی ۱۰۱: ای بیخبران شکلِ مُجَسَّم هیچ است،68رباعی ۱۰۲: دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است،69رباعی ۱۰۳: دنیا به مراد رانده گیر، آخِر چه 70رباعی ۱۰۴: رندی دیدم نشسته بر خِنْگِ زمین 71رباعی ۱۰۵: این چرخِ فلک که ما در او حیرانیم،72رباعی ۱۰۶: چون نیست زِ هرچه هست جُز باد به دس ...73رباعی ۱۰۷: بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ،74رباعی ۱۰۸: از منزلِ کفر تا به دین، یک نفس است ...75رباعی ۱۰۹: شادی بطلب که حاصلِ عمر دمی است،76رباعی ۱۱۰: تا زُهره و مَهْ در آسمان گشته پدید ...77رباعی ۱۱۱: مهتاب به نور دامن شب بشکافت 78رباعی ۱۱۲: چون عهده نمی‌شود کسی فردا را،79رباعی ۱۱۳: این قافلهٔ عمر عجب می‌گذرد 80رباعی ۱۱۴: هنگام سپیده‌دم خروس سحری،81رباعی ۱۱۵: وقت سحر است، خیز ای مایهٔ ناز،82رباعی ۱۱۶: هنگام صبوح ای صنمِ فرخْ‌پی 83رباعی ۱۱۷: صبح است، دمی بر می گلرنگ زنیم،84رباعی ۱۱۸: روزی است خوش و هوا نه گرم است و نه ...85رباعی ۱۱۹: فصلِ گُل و طَرْفِ جویْبار و لبِ کِ ...86رباعی ۱۲۰: بر چهرهٔ گُل نسیمِ نوروز خوش است،87رباعی ۱۲۱: ساقی، گل و سبزه بس طربناک شده‌است 88رباعی ۱۲۲: چون لاله به نوروز قدح گیر به دست،89رباعی ۱۲۳: هر گه که بنفشه جامه در رنگ زند،90رباعی ۱۲۴: برخیز و مخور غمِ جهانِ گُذران،91رباعی ۱۲۵: در دایرهِٔ سپهرِ ناپیدا غور،92رباعی ۱۲۶: از درسِ علوم جمله بگریزی بِهْ،93رباعی ۱۲۷: ایّامِ زمانه از کسی دارد ننگ،94رباعی ۱۲۸: از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،95رباعی ۱۲۹: زان پیش که نامِ تو ز عالَم برود 96رباعی ۱۳۰: ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم،97رباعی ۱۳۱: تَن زن چو به زیرِ فَلَکِ بی‌باکی،98رباعی ۱۳۲: می بر کفِ من نِهْ که دلم تاب است،99رباعی ۱۳۳: می نوش که عمرِ جاودانی این است،100رباعی ۱۳۴: با باده نشین، که مُلْکِ محمود این ...101رباعی ۱۳۵: امروز تو را دسترس فردا نیست،102رباعی ۱۳۶: دوْرانِ جهان بی می و ساقی هیچ است،103رباعی ۱۳۷: تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه؛104رباعی ۱۳۸: تا دست به اتفاق بر هم نزنیم،105رباعی ۱۳۹: لب بر لب کوزه بردم از غایت آز،106رباعی ۱۴۰: خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛107رباعی ۱۴۱: فردا علم نفاق طی خواهم‌کرد،108رباعی ۱۴۲: گردون نِگَری ز قدّ‌ِ فرسودهٔ ماست،109رباعی ۱۴۳: عمرت تا کی به خود‌پرستی گذرد،

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ