کتابخانه دیجیتال

فرخی یزدی

فرخی یزدیدیوان اشعار - فرخی یزدیرباعیات

شماره ۱: بی چیزی من اگر چه پابست مرا
شماره ۲: تن یافت برهنگی ز بی رختی ما
شماره ۳: از بسکه زند نوای غم چنگی ما
شماره ۴: دردا که ز جهل درد نادانی ما
شماره ۵: ای آنکه ترا به دل نه شک است و نه ریب
شماره ۶: در این ره سخت گر شود پای تو سست
شماره ۷: در موقع سخت می نباید شد سست
شماره ۸: امروز محصلین ز اعلی تا پست
شماره ۹: پیش همه منفعت اگر مطلوب است
شماره ۱۰: با طبع بلند قصر قیصر هیچ است
شماره ۱۱: هر مملکتی در این جهان آباد است
شماره ۱۲: روزی که شرار بغض و کین شعله ور است
شماره ۱۳: هر خواجه که خیل و حشمش بیشتر است
شماره ۱۴: هر روز در این خرابه جنگی دگر است
شماره ۱۵: جان بنده رنج و زحمت کارگر است
شماره ۱۶: دنیای ضعیف کش که از حق دور است
شماره ۱۷: ما را همه از دو کون یک گوشه بس است
شماره ۱۸: اکنون که چمن چو چتر کیکاوس است
شماره ۱۹: در مسلک ما طریق مطلوب خوش است
شماره ۲۰ - صندوق آرا: ای جعبه رأی را چه دین و کیش است
شماره ۲۱: نادانی و جهل تا که ما را کیش است
شماره ۲۲: تحکیم اساس بر مؤسس فرض است
شماره ۲۳: در ملک وجود خودنمائی غلط است
شماره ۲۴: هر کس که چو گل در این چمن یکرنگ است
شماره ۲۵: هر کس که در این زمانه با فرهنگ است
شماره ۲۶: دنیا که حیاتش همه جنگ و جدل است
شماره ۲۷: مظلوم کشی طریقه محتشم است
شماره ۲۸: طوفان که ز راستی به عالم علم است
شماره ۲۹: در کشور ما که مهد اندوه و غم است
شماره ۳۰: آئینه حق نما دل خسته ماست
شماره ۳۱: تا خدمت ابناء بشر پیشه ماست
شماره ۳۲: قانون که اصول واجب التعظیم است
شماره ۳۳ - کابینه مستوفی‌الممالک: کابینه ما اگرچه بی‌تصمیم است
شماره ۳۴: امسال بهار جشن می خواران است
شماره ۳۵: دل خسته ز آزار دل آزاران است
شماره ۳۶: گر طالب صلح نامه طوفان است
شماره ۳۷: هر چند که پشت خم تخت من است
شماره ۳۸: چون ابر بهار چشم خون بار من است
شماره ۳۹: دریای پر آب چشم نمناک من است
شماره ۴۰: تا عمر بود، درستی آئین من است
شماره ۴۱: چون پرده خون دامن رنگین من است
شماره ۴۲: آن سان که ستاره در سما افزون است
شماره ۴۳: چون موجد آزادی ما قانون است
شماره ۴۴ - انتقادی نسبت به مستشاران آمریکایی: این غنچه نوشکفته، خوش وا شده است
شماره ۴۵ - صندوق آرا: صندوقچه‌ای که جای آرا شده است
شماره ۴۶ - عدلیه: منصور که در عدلیه قادر شده است
شماره ۴۷ - عدلیه: تا بخت من و تو خواب‌تر از همه است
شماره ۴۸: در ملک جهان زوال مال همه است
شماره ۴۹: دنیا چو یکی خانه و جای همه است
شماره ۵۰: تشکیل جهان ز روی بی انصافی است
شماره ۵۱: عالم همه عابدند و معبود یکی است
شماره ۵۲: دنیا که مقر حکمفرمائی توست
شماره ۵۳: تا پایه معرفت نهادیم ز دست
شماره ۵۴ - صندوق آرا: این جعبه که آرا همه در دامن اوست
شماره ۵۵ - صندوق آرا: آن جعبه که رأی خلق گنجینه اوست
شماره ۵۶ - صندوق آرا: ای جعبه که سرنوشت ما در ید توست
شماره ۵۷: ای توده که جهل در سرشت من و توست
شماره ۵۸: یا دوست دشمنند یا دشمن دوست
شماره ۵۹: آن عهد که بسته شد میان من و دوست
شماره ۶۰: چون مرکز ثقل ما به جز مجلس نیست
شماره ۶۱: این فقر و فنا برای ما مایل کیست
شماره ۶۲: این زمزمه های شوم را قائل کیست
شماره ۶۳: ای کاهن خودپرست، معبود تو کیست
شماره ۶۴ - کابینه سردار سپه: با مشت و لگد معنی امنیت چیست؟
شماره ۶۵: با آنکه غنی خزانه دولت نیست
شماره ۶۶: آنکس که ز راه جور شد شادان کیست
شماره ۶۷: این زمزمه ها غیر مستحسن چیست
شماره ۶۸: ای داد که شیوه من و دل زاریست
شماره ۶۹: در دیده ما فقر و غنا هر دو یکیست
شماره ۷۰: ای داد که راه نفسی پیدا نیست
شماره ۷۱ - صندوق آرا: دردا که دوای دل به جز حسرت نیست
شماره ۷۲: در دهر کسی چو ما بدین ذلت نیست
شماره ۷۳: در مسلک ما که عزت و ذلت نیست
شماره ۷۴: درد هر چو ما کسی بدین ذلت نیست
شماره ۷۵ - کابینه مشیرالدوله: هرچند که سیل آرزو را سد نیست
شماره ۷۶ - کابینه مشیرالدوله: ای آنکه تو را گفته ما باور نیست
شماره ۷۷: جز ایزد پاک حاکم عادل نیست
شماره ۷۸ - مجلس پنجم: از رأی خران دلم دمی بی‌غم نیست
شماره ۷۹: در غمکده ای که شادیش جز غم نیست
شماره ۸۰: هرگز دل ما غمین ز بیش و کم نیست
شماره ۸۱: باغی که در آن آب و هوا روشن نیست
شماره ۸۲: آن سلسله را که جز خطا باطن نیست
شماره ۸۳: هر چند که انقلاب را قاعده نیست
شماره ۸۴: در کشور ما که دزد را واهمه نیست
شماره ۸۵: در مملکتی که نام آزادی نیست
شماره ۸۶ - مجلس پنجم: تا رسم غنی غیر دل‌آزاری نیست
شماره ۸۷: ای خصم تو را مجال کین توزی نیست
شماره ۸۸: چون نامه ما برای کلاشی نیست
شماره ۸۹ - عدلیه: در کشور ما که جنگ اصنافی نیست
شماره ۹۰: در مملکتی که جنگ اصنافی نیست
شماره ۹۱: دردی بتر از علت نادانی نیست
شماره ۹۲: هر کس که بعهد دوستی پایه نداشت
شماره ۹۳: عمری که مرا به گردش و سیر گذشت
شماره ۹۴: دیشب که به صد فتنه و آشوب گذشت
شماره ۹۵: عهدی که در این خانه نوا بود، گذشت
شماره ۹۶: عمری که مرا به گردش و سیر گذشت
شماره ۹۷: عمری به ره جنون نشستیم و گذشت
شماره ۹۸: ای دیده تو را بر آب دیدیم و گذشت
شماره ۹۹: خوش آنکه چو من حیات جاوید گرفت
شماره ۱۰۰: اول ره کار را نشان باید داد
شماره ۱۰۱: ای دوست برای دوست جان باید داد
شماره ۱۰۲: دردا که جهان به ما دل شاد نداد
شماره ۱۰۳: استاد ازل که درس بیداد نداد
شماره ۱۰۴: گر مشکل فقر و ثروت آسان گردد
شماره ۱۰۵: دشمن پی دشمنی کمر می‌بندد
شماره ۱۰۶: هر گل که ز یکرنگی خود بو دارد
شماره ۱۰۷: دل زمزمه های انقلابی دارد
شماره ۱۰۸: آن کس که مقام مستشاری دارد
شماره ۱۰۹: این چرخ برین که سرفرازی دارد
شماره ۱۱۰: چشم تو خدنگ سینه دوزی دارد
شماره ۱۱۱: هر کس که به دل چو لاله داغی دارد
شماره ۱۱۲: این خانه دگر چو نی نوایی دارد
شماره ۱۱۳: فکر نوئی از برای ما باید کرد
شماره ۱۱۴: گر درد عموم را دوا باید کرد
شماره ۱۱۵: یا سد ره فقر و غنا باید کرد
شماره ۱۱۶: در گاه عمل شتاب می‌باید کرد
شماره ۱۱۷: با عزم متین شتاب می‌باید کرد
شماره ۱۱۸: در کعبه برهمنی نمی‌باید کرد
شماره ۱۱۹: با این ره و رسم بد چه می‌باید کرد
شماره ۱۲۰: آن میر که جا در اطلس و قاقم کرد
شماره ۱۲۱: درد و غم خوبان جوان پیرم کرد
شماره ۱۲۲ - سقوط کابینه قوام‌السلطنه: آن خودسر مرتجع که دل‌ها خون کرد
شماره ۱۲۳ - درباره وستداهل سوئدی، رییس شهربانی: وستال پی دفاع دل یکدله کرد
شماره ۱۲۴: آن شیخ که دم ز علم اخفش می‌زد
شماره ۱۲۵: گر سائس ملک با کیاست باشد
شماره ۱۲۶: گر بر دل ما گرد ملالت باشد
شماره ۱۲۷: گفتی دل خون کرده عوض خواهد شد
شماره ۱۲۸: آخر دل من ز غصه خون خواهد شد
شماره ۱۲۹: دانی که دل غمزده چون خواهد شد
شماره ۱۳۰: با خلق خدا شریک غم باید شد
شماره ۱۳۱: یا هم چو ضعیف منزوی باید شد
شماره ۱۳۲: در مسلک مالک ملکی سالک شد
شماره ۱۳۳ - به مناسبت ترور عشقی: یک دم دل ما غمزدگان شاد نشد
شماره ۱۳۴ - به مناسبت ترور عشقی: یک دم دل ما غمزدگان شاد نشد
شماره ۱۳۵: هر خویش چو نقش در و دیوار نشد
شماره ۱۳۶: شادم که دل خراب ترمیم نشد
شماره ۱۳۷: هر سر که بپای خم می سوده نشد
شماره ۱۳۸: یک دم دل من ز غصه آسوده نشد
شماره ۱۳۹: از رأی شمیران غم دل افزون شد
شماره ۱۴۰: دوشینه لوای صلح افراشته شد
شماره ۱۴۱: ای کاش مرا ناطقه گویا می‌شد
شماره ۱۴۲: ای کاش که راز دل مبرهن می‌شد
شماره ۱۴۳ - به مناسبت قتل کلنل پسیان: روزی که شهید عشق قربانی شد
شماره ۱۴۴: این قوم که تا کشور ما تاخته‌اند
شماره ۱۴۵: بس هم‌نفسان نرد غلط باخته‌اند
شماره ۱۴۶: آنان که لوای فقر افراخته‌اند
شماره ۱۴۷ - در مورد وکلای مجلس: آنان که سوار اسب گلگون شده‌اند
شماره ۱۴۸: ابناء بشر جمله ز یک عائله‌اند
شماره ۱۴۹ - در مورد وثوق‌الدوله: آنان که پریر قلب ما را خستند
شماره ۱۵۰: آن سلسله ای که از امیران هستند
شماره ۱۵۱: تجار ز فقر ناشکیبا گشتند
شماره ۱۵۲: آنانکه به عدل و داد مفتون گشتند
شماره ۱۵۳ - راجع به کمپانی نفت و اختلاف آن با دولت: افسوس که دست‌رنج ما را بردند
شماره ۱۵۴: چون عیش و غم زمانه قسمت کردند
شماره ۱۵۵: در کعبه خطاکار خطابم کردند
شماره ۱۵۶: شادم که پری رخان غمینم کردند
شماره ۱۵۷ - اعتصاب غذای زندانیان زندان قصر: صد مرد چو شیر، عهد و پیمان کردند
شماره ۱۵۸: افسوس که دشمنان دلم خون کردند
شماره ۱۵۹: آنانکه ز خون دو دست رنگین کردند
شماره ۱۶۰: هر رأی که با دادن سیم آوردند
شماره ۱۶۱: آنانکه پریر با عدو یار شدند
شماره ۱۶۲: چون مرتجعین آلت نیرنگ شدند
شماره ۱۶۳: ابناء جهان که زاده بوالبشرند
شماره ۱۶۴: آنانکه به پا بنای هستی دارند
شماره ۱۶۵: آنانکه تو را دو سال یکبار خرند
شماره ۱۶۶: این پول که صاحبان القاب خورند
شماره ۱۶۷: بر بام فلک بیرق کین برق زند
شماره ۱۶۸: جمعی ز غنا صاحب افسر باشند
شماره ۱۶۹: ما طالب آنکه کار مطلوب کند
شماره ۱۷۰ - درباره منصورالسلطنه: عدلیه که داد باید از داد کند
شماره ۱۷۱: سرمایه اغنیا اگر کار کند
شماره ۱۷۲: دستی که به پرده کعبه را دیر کند
شماره ۱۷۳: ملت چو شراب بی خودی نوش کند
شماره ۱۷۴: هر کس می بی‌حقیقتی نوش کند
شماره ۱۷۵: از عدل اگر وکیل توصیف کند
شماره ۱۷۶: آن کیست که پرده خطا چاک کند
شماره ۱۷۷: هرگز دل من شکایت از غم نکند
شماره ۱۷۸: عاقل که جز اقدام لزومی نکند
شماره ۱۷۹: آنانکه به قانون‌شکنی مشغولند
شماره ۱۸۰: آن قوم که با عاطفه و انسانند
شماره ۱۸۱: آنانکه ترا به خویش ترغیب کنند
شماره ۱۸۲ - بازداشت قوام‌السلطنه و محاکمه او: آنان که اصول را مراعات کنند
شماره ۱۸۳: موقعی که شماره از طوفان توقیف گردید بعوض آن، ...
شماره ۱۸۴: نظار چو قفل جعبه را باز کنند
شماره ۱۸۵: آنانکه خطای خویش تکمیل کنند
شماره ۱۸۶: خوش باش که ارباب یقین شک نکنند
شماره ۱۸۷: ما را متمولین گدا می خواهند
شماره ۱۸۸: آن را که نفوذ و اقتدارات بود
شماره ۱۸۹: در راستی آنکه بی کم و کاست بود
شماره ۱۹۰: طوفان که طرفدار صفا خواهد بود
شماره ۱۹۱: گر دور زمانه این چنین خواهد بود
شماره ۱۹۲: جان چند گهی گوشه نشین خواهد بود
شماره ۱۹۳: آن را که درستی عمل، کیش بود
شماره ۱۹۴: ای کاش من و تو را کمی مدرک بود
شماره ۱۹۵ - در مدح مستوفی‌الممالک: رسم و ره مستوفی اگر خوب نبود
شماره ۱۹۶: آن روز که در ارض و سما هیچ نبود
شماره ۱۹۷: ایکاش بشهر شحنه را زور نبود
شماره ۱۹۸: گر شیخ ریا رند قدح نوش نبود
شماره ۱۹۹ - سقوط کابینه قوام‌السلطنه: از دست تو گر دل ز غمت چاک نبود
شماره ۲۰۰: ایکاش که جز رنگ صفا رنگ نبود
شماره ۲۰۱: هر خانه که شادیش بجز غم نبود
شماره ۲۰۲: هر چند افق زمانه روشن نبود
شماره ۲۰۳ - مخالفت اقلیت مجلس چهارم با دولت مستوفی: گر هادی ما ز جهل گمراه نبود
شماره ۲۰۴: آزادی اگر تیول یکدسته نبود
شماره ۲۰۵: اسرار سراچه کهن تازه نبود
شماره ۲۰۶: هر شر اگر از امور خیریه نبود
شماره ۲۰۷: بر دوره فترت اعتباری نبود
شماره ۲۰۸: دیروز توانگری زر اندوخته بود
شماره ۲۰۹: دیشب که به پای دل مرا سلسله بود
شماره ۲۱۰: روزی که دل غمزده را شادی بود
شماره ۲۱۱: در کشور دیگران که بیداری بود
شماره ۲۱۲: هر جا سخن از سیم و زر ناب رود
شماره ۲۱۳: گر رشته سعی و کار پیوند شود
شماره ۲۱۴: گر درد و غم قدیم تجدید شود
شماره ۲۱۵: دولت چو بفکر خویش تشکیل شود
شماره ۲۱۶ - در مورد کابینه مستوفی‌الممالک: گویند که کابینه چو تشکیل شود
شماره ۲۱۷: تا چون من و شانه باد شیدا نشود
شماره ۲۱۸: گر عامل جور حاکم ما نشود
شماره ۲۱۹: هرگز به هما، بوم برابر نشود
شماره ۲۲۰: تا جرأت و پشتکار توأم نشود
شماره ۲۲۱: فکری که سقیم گشت سالم نشود
شماره ۲۲۲: ثروت سبب وحی سماوی نشود
شماره ۲۲۳ - مخالفت با احمدشاه و ولیعهد او: پولی که ز خون خلق آماده شود
شماره ۲۲۴: آن اهل خطا که با خطاکار نمود
شماره ۲۲۵: روزی به نبرد صف شکستن باید
شماره ۲۲۶: با پاک دلان پاک نهادی باید
شماره ۲۲۷: گر ما و تو را دفع اعادی باید
شماره ۲۲۸: از سنگلج آوای غم اندوز آید
شماره ۲۲۹: بس ناله جغد غم در این بوم آید
شماره ۲۳۰: اوضاع نجومی چو به تقویم آید
شماره ۲۳۱: از سطح افق شعله گلگون آید
شماره ۲۳۲: از چیست که باد فتنه انگیخته‌اید
شماره ۲۳۳ - در رفع توقیف روزنامه طوفان: طوفان که ز توقیف برون می‌آید
شماره ۲۳۴: ای مجلسیان دگر چه رنگی دارید
شماره ۲۳۵: اول بخطا پیشه مماشات کنید
شماره ۲۳۶ - نمایشگاه امتعه داخله: گویم سخنی اگر که تصدیق کنید
شماره ۲۳۷: خیزید و چو شیر شرزه اقدام کنید
شماره ۲۳۸: ای دسته پابند هوی رحم کنید
شماره ۲۳۹: تا چند به جور و ظلم تصمیم کنید
شماره ۲۴۰ - درباره دولت مستوفی‌الممالک: بی‌مهری اگر با من شیدا نکنید
شماره ۲۴۱: یاران ز می غرور، مستی نکنید
شماره ۲۴۲: ای توده بی صدا خموشی نکنید
شماره ۲۴۳: ای دوده جم قیام یکباره کنید
شماره ۲۴۴: قمری سخن از سرو چمن می گوید
شماره ۲۴۵ - سردار سپه: اسرار نهفته گر نگفتی بهتر
شماره ۲۴۶ - در مورد رأی اعتماد مجلس به دولت قوام: ای سست عقیده، سخت شادی دیگر
شماره ۲۴۷: ای غافل نشناخته زنگی از حور
شماره ۲۴۸ - در انتقاد از دادگستری: این خانه ویرانه که تا نفخه صور
شماره ۲۴۹: از بهر مجازات و مکافات وزیر
شماره ۲۵۰: ای مرد جوان، تجربه از پیر بگیر
شماره ۲۵۱ - در مورد انتخابات: صندوق دهن بسته درش چون شد باز
شماره ۲۵۲ - درباره شکست قیام خیابانی: طوفان بشنو چو نی، نوای تبریز
شماره ۲۵۳: دهقان پسر کارگری کهنه لباس
شماره ۲۵۴: گل نیست دلم که رنگ و بو خواهد و بس
شماره ۲۵۵: در مملکت انقلاب می باید و بس
شماره ۲۵۶: شهزاده آزاد چو شد حارس فارس
شماره ۲۵۷: ای دل تو همیشه راه حق پوی و مترس
شماره ۲۵۸: امروز که گشته هر غمینی دلخوش
شماره ۲۵۹: با کجروی خلق جعلق خوش باش
شماره ۲۶۰: ای دوست به فکر جنگجوئی کم باش
شماره ۲۶۱: از درد و غم زمانه افسرده مباش
شماره ۲۶۲: در بیشه دهر، شیر با دندان باش
شماره ۲۶۳: ای خامه راست رو حقیقت جو باش
شماره ۲۶۴: در پای گلی شبی نهاده سر خویش
شماره ۲۶۵: تنها نه منم غمین برای دل خویش
شماره ۲۶۶ - یعنی کشک: موقعی که یکی از دوستان فرخی (آقای رضای گلشن یزدی) ...
شماره ۲۶۷: چون عامل ماضی است منصورالملک
شماره ۲۶۸: از یک طرفی مجلس ما شیک و قشنگ
شماره ۲۶۹: آن رند دغل بازگه با مکر و حیل
شماره ۲۷۰: کابینه اگر بود ز بحران تعطیل
شماره ۲۷۱: ماده تاریخ ذیل را به مناسبت قتل میرزاده عشقی مدیر ...
شماره ۲۷۲ - درباره قوام‌السلطنه و وثوق‌الدوله: بدبختی ایران ز دو تن یافت دوام
شماره ۲۷۳: چندی ز هوس باده پرستی کردم
شماره ۲۷۴: هنگام جوانی به خدا پیر شدم
شماره ۲۷۵: عمری به هوس گرد جهان گردیدم
شماره ۲۷۶: یک چند گرفتار خطر گردیدم
شماره ۲۷۷: من حسرت آب زندگانی نخورم
شماره ۲۷۸: من حسرت آب زندگانی نخورم
شماره ۲۷۹: با دیده سرخ و چهره زرد خوشم
شماره ۲۸۰: از روز ازل عاشقی آموخت دلم
شماره ۲۸۱: آن روز که حرف عشق بشنفت دلم
شماره ۲۸۲: دارم سر آنکه عیش پاینده کنم
شماره ۲۸۳: آن سبزه که ترک این چمن گفت، منم
شماره ۲۸۴: با فکر قوی گرسنه چون شیر، منم
شماره ۲۸۵: آن خم که بود مدام در جوش، منم
شماره ۲۸۶: از بسکه چو سرو چمن آزاده منم
شماره ۲۸۷: از رنگ افق من آتشی می‌بینم
شماره ۲۸۸: در موسم گل طرف چمن می‌خواهم
شماره ۲۸۹: تا چند ز آه سینه دل چاک شوم
شماره ۲۹۰: با دشمن و دوست گر شدی نرم چو موم
شماره ۲۹۱: تا درس محبت تو آموخته‌ایم
شماره ۲۹۲: ما بیرق صلح کل برافرشته‌ایم
شماره ۲۹۳: از دست تو ما ساغر صهبا زده‌ایم
شماره ۲۹۴: تا بر سر حرص و آز خود پا زده‌ایم
شماره ۲۹۵: عمریست که بر عاطفه مفتون شده‌ایم
شماره ۲۹۶: ما خاک به سر ز بی‌حسابی شده‌ایم
شماره ۲۹۷: آن روز که ره بشادی و غم بستیم
شماره ۲۹۸: ما دایره کثرت و قلت هستیم
شماره ۲۹۹: یک عمر چو باد دور دنیا گشتیم
شماره ۳۰۰: آن روز که ما و دل ز مادر زادیم
شماره ۳۰۱: یک عمر چو جغد نوحه خوانی کردیم
شماره ۳۰۲: یکچند به مرگ سخت جانی کردیم
شماره ۳۰۳: روزی که به تاج طعنه سخت زدیم
شماره ۳۰۴: روزی که به کار زندگی دست زدیم
شماره ۳۰۵: عمری به دهان راستگو مشت زدیم
شماره ۳۰۶: آن روز که چون سرو سر از خاک زدیم
شماره ۳۰۷: آن روز که چون سبزه سر از خاک زدیم
شماره ۳۰۸: یک عمر به بند آز پا بسته شدیم
شماره ۳۰۹: بس جان ز فشار غم به دوران کندیم
شماره ۳۱۰: آن روز که پابند جنون گردیدیم
شماره ۳۱۱: ما زاده کیقباد و کیکاووسیم
شماره ۳۱۲: از بسکه به پیش این و آن مبتذلیم
شماره ۳۱۳: روزی که ز دل بانگ خبردار زنیم
شماره ۳۱۴: برخیز که تا باده گلرنگ زنیم
شماره ۳۱۵: گر طالع خفته را سحرخیز کنیم
شماره ۳۱۶: باید ز کژی براستی میل کنیم
شماره ۳۱۷: ما تکیه به قائدین ناشی نکنیم
شماره ۳۱۸: ما یکسر مو به کس دوروئی نکنیم
شماره ۳۱۹: در آتیه گر فکر نماینده کنیم
شماره ۳۲۰: روزی است که اقدام غیورانه کنیم
شماره ۳۲۱: ما قاعده متانت از کف ندهیم
شماره ۳۲۲: امروز به هر طریق ما راه رویم
شماره ۳۲۳: با علم و عمل اگر مهیا نشویم
شماره ۳۲۴: ما طعنه زن مقام مردی نشویم
شماره ۳۲۵: تا چند کسل از غم بیهوده شویم
شماره ۳۲۶: با دولت نو رسم کهن می گویم
شماره ۳۲۷: تا چند توان به ناتوانان دیدن
شماره ۳۲۸: با نخل خوشی همیشه پیوند بزن
شماره ۳۲۹: ای دوست به دیوار کسی مشت مزن
شماره ۳۳۰: ای دل شکن آتش به دل تنگ مزن
شماره ۳۳۱: یاری که کج و دوروست، شمشیرش کن
شماره ۳۳۲: گر تکیه کنی بر دم شمشیر مکن
شماره ۳۳۳: طوفان می نسیان از این نوش مکن
شماره ۳۳۴: هرگز دل کس را به عبث تنگ مکن
شماره ۳۳۵: ای توده عمل با همم عالیه کن
شماره ۳۳۶: ای ملت آرین وفاداری کن
شماره ۳۳۷ - به مستوفی‌الممالک در هنگام تشکیل دولت: ای دوست کلاه خویش را قاضی کن
شماره ۳۳۸: از آز بپرهیز و امیری می کن
شماره ۳۳۹: یک عمر در این محیط گردیدم من
شماره ۳۴۰: آثار محن از در و دیوار ببین
شماره ۳۴۱: ای دیده دو چشم فتنه را خیره ببین
شماره ۳۴۲: ای دیده دو چشم فتنه را خیره ببین
شماره ۳۴۳: در مرز عجم ذلت ایرانی بین
شماره ۳۴۴: بی دوست شب فراق غم خوردن به
شماره ۳۴۵: با دشمن اگر پاره کنی سلسله به
شماره ۳۴۶: احزاب جهان راه نجاتند همه
شماره ۳۴۷: سردسته حزب هر چه هستند همه
شماره ۳۴۸: با هم رفقا که یار و جفتند همه
شماره ۳۴۹: یکدسته که کاندید جدیدند همه
شماره ۳۵۰: آن دسته که در نزد تو پیشند همه
شماره ۳۵۱: دنیا که سعادتش بود مال همه
شماره ۳۵۲: در اول وهله پا فشردیم همه
شماره ۳۵۳: با آنکه ز فقر پاکبازیم همه
شماره ۳۵۴: افسوس که از رأی خراب من و تو
شماره ۳۵۵: اشراف عزیز نکته سنج من و تو
شماره ۳۵۶: از باده کبر مست و مخمور مشو
شماره ۳۵۷: ای دوست برای دست و پا مشت تو کو
شماره ۳۵۸: ای توده گرفتار جهالت شده‌ای
شماره ۳۵۹: ای بوم در این بوم مؤسس شده‌ای
شماره ۳۶۰ - صندوق آرا: ای جعبه به خوب و زشت حاکم شده‌ای
شماره ۳۶۱: ای مرغ اسیر از چه کم‌حوصله‌ای
شماره ۳۶۲: با زور و وبال تا وزارت کردی
شماره ۳۶۳: ای جعبه پریر دلربائی کردی
شماره ۳۶۴: ای روز سیاه من سیه تر گردی
شماره ۳۶۵: دی عامل اختلاس اموال شدی
شماره ۳۶۶: دیدی بخلاف عزم و تصمیم شدی
شماره ۳۶۷: آنانکه کنند با دو صد طنازی
شماره ۳۶۸: آسوده در این دیر کهن نیست کسی
شماره ۳۶۹: هر کس بطریق خاص شد یار کسی
شماره ۳۷۰: زد چنگ زمانه چنگ بی‌تکلیفی
شماره ۳۷۱: در اول عشق باده نوشی اولی
شماره ۳۷۲: خواهی تو چو مشت بسته را وانکنی
شماره ۳۷۳: امروز اگر خطا سراپا نکنی
شماره ۳۷۴: آن را که ز مهر خویش پرورده کنی
شماره ۳۷۵: ای کوه تو همسنگ غم و درد منی
شماره ۳۷۶: می کوش که پامال جهالت نشوی
شماره ۳۷۷: ای جعبه مرا گوهر مقصود توئی

فرخی یزدی

آمارگیر وبلاگ