درود از من بدان شمشاد آزاد
که دارد در ميان پوشيده پولاد
درود از من بدان ياقوت سفته
که دارد سى گهر در وى نهفته
درود از من بدان عيار نرگس
که دارد مر مرا از خواب مفلس
درود ا زمن بدان ماه دو هفته
که دارد ماه بخت من گرفته
درود از من بدان باغ شکفته
که دارد خانه صبرم کشفته
درود از من بدان شاخ صنوبر
که دارد شاخ بختم خشک و بى بر
درود از من بدان گلبرگ خندان
که دارد مرمرا همواره گريان
درود از من بدان خود روى لاله
که دارد چشمم آگنده به ژاله
درود از من بدان دو رسته گوهر
درود از من بدان دو خوشه عنبر
درود از من بدان عيار سرکش
که دراد مرمرا در خواب ناخوش
درود از من بدان ديباى رنگين
درود از من بدان مهتاب و پروين
درود از من بدان سرو گل اندام
که دارد مرمرا دل خسته مادام
درود از من بدان زلفين عطار
که زو مر مشک را بشکست بازار
درود از من بدان چشم فسونگر
که دارد مرمرا بى خواب و بى خور
درود از من بدان رخسار مهوش
که دارد جانم از محنت بر آتش
درود از من بدان ماه دو هفته
که دارد مرمرا بيهوش و تفته
درود از من بدان مشهور آفاق
که دراد مر مرا از کام دل طاق
درود از من بدان گلروى خوشبوى
که دارد سال و ما هم در تگ و پوى
درود از من بدان زلف رسن باز
که دارد مرمرا مشهور شيراز
درود از من بدان ناز و عتابش
که آبم برد زنخدان خوشابش
درود از من بدان آيين و آن فر
که دارد رويم از تيمار چون زر
درود از من بدان گنج نکويى
که دارد پيشه با من کينه جويى
درود از من بدان خورشيد تابان
که داردحسن بر خورشيد گيهان
درود از من بدان روى چو گلبرگ
که از شرم رخش ريزد ز گل برگ
درود از من بدان سرو سمن روى
که ندهد همچو بوى او سمن بوى
درود از من بدان پيروزگر شاه
درود از من بدان بيدادگر ماه
درود از من بدان تاج سواران
درود از من بدان رشک بهاران
درود از من بدان جان جهانم
درود از من بدان جفت جوانم
درود از من بدان ماه سمن بوى
درود از من بدان يار جفاجوى
درود از من بدان کاو را درودست
مرا بى او ديده چون دو رودست
درود از من فزون از هر شمارى
درود از من فزون از هر بهارى
فزون از ريگ کهسار و بيابان
فزون از قطره دريا و باران
فزون از رستنى بر کوه و صحرا
فزون از جانور بر خشک و دريا
فزون از روزگار هر دو دوران
فزون از اختران چرخ گردان
فزون از گونه گونه تخم عالم
فزون از نر و ماده نسل آدم
فزون از پر مرغ و موى حيوان
فزون از حرف دفترهاى ديوان
فزون از فکرت و انديشه ما
فزون از وهم و کيش و پيشه ما
ترا از من درود جاودانى
مرا از تو وفا و مهربانى
ترا از من درود آشنايى
مرا از ماه رويت روشنايى
هزاران بار چونين باد چونين
دعا از من ز بخت نيک آمين