اینکه ویران شده از سیل فنا خانه ماست

مخزن گنج بقادر دل ویرانه ماست

مینماید بجهان آنچه ز پیدا و نهان

همه یک پرتو حسن رخ جانانه ماست

گرچه هر دم ز بد و نیک جهان دم نزدیم

از کران تا بکران قصه افسانه ماست

ساقیا گر نبود جام بلورین چه شود

گردش چشم تو هم ساغر و پیمانه ماست

در گلستان سر کوی تو چون بلبل مست

همه شب تا بسحر نعره مستانه ماست

آنکه از پرتو حسنش شده ممکن موجود

روز و شب عشق رخش در دل دیوانه ماست

تا شده نور علی جرعه کش محفل دل

محفل آرای دلش سید رندانه ماست