به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعدی شیرازی

سعدی شیرازیقطعه های سعدیشماره ۱۸: که هر چه دوست کند همچو دوست محبوبست

3660عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست

که هر چه دوست کند همچو دوست محبوبست

کدام برگ درختست اگر نظر داری

که سر صنع الهی برو نه مکتوبست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شماره ۱۷: پشت خم می‌کنند و بالا راست 2شماره ۱۸: که هر چه دوست کند همچو دوست محبوبست 3شماره ۱۹: به حکم آنکه تو را هم امید مغفرتست 4شماره ۲۰: یا دیو کسی گفت که رضوان بهشتست 5شماره ۲۱: بنده از اسب خویش در رنجست 6شماره ۲۲: عمر در بندگی به سر بردست 7شماره ۲۳: کوته نظر مباش که در سنگ گوهرست 8شماره ۲۴: که دنیا و دین را درم یاورست 9شماره ۲۵: به تلطف نه کار هشیارست 10شماره ۲۶: که فلانی به فسق ممتازست 11شماره ۲۷: بدگوهری که خبث طبیعیش در رگست 12شماره ۲۸ - در عزت نفس: سختی مبر که وجه کفافت ...13شماره ۲۹: پیش اعمی چراغ داشتنست 14شماره ۳۰: صاحب عقلش نشمارد به دوست 15شماره ۳۱: به گردون می‌رسد فریادش از پوست 16شماره ۳۲: شاهدت روی و دلپذیرت خوست 17شماره ۳۳: لاغری بر من گرفت آن کز گدایی فربهست 18شماره ۳۴: آزاد باش تا نفسی روزگار هست 19شماره ۳۵: مباش غره که هیچ آفریده واقف نیست 20شماره ۳۶: حلال باد خراجش که مزد چوپانیست 21شماره ۳۷: چون ماه پیکری که برو سرخ و زرد نیست 22شماره ۳۸: که پند مصلحت آموز کاربندش نیست 23شماره ۳۹: نه مردست آنکه در وی مردمی نیست 24شماره ۴۰: سال و مه کردی به کوه و دشت گشت 25شماره ۴۱: من آن نیم که سخن در غلاف خواهم گفت 26شماره ۴۲: ای که دستت نمی‌رسد بر شاخ 27شماره ۴۳: که نتوانی کمند انداخت بر کاخ 28شماره ۴۴: همی گفت و رخ بر زمین می‌نهاد 29شماره ۴۵ - ظاهرا در ستایش صاحب دیوان است: اقب ...30شماره ۴۶: که بختت با سعادت مقترن باد 31شماره ۴۷: بگذشت بسی ز بوستان باد 32شماره ۴۸: وآنچه پیروزی و بهروزی در آنست آن ده ...33شماره ۴۹: که نود ساله چون پدر گردد 34شماره ۵۰: برو بپرس که خسرو ازین میانه چه برد 35شماره ۵۱: تا روی آفتاب معفر کنم به گرد 36شماره ۵۲: مهمل رها مکن که زمانش بپرورد 37شماره ۵۳: آن قدر عمری که دارد مردم آزاد مرد 38شماره ۵۴: پیریش هم بقا نخواهد کرد 39شماره ۵۵: زو قناعت به میوه باید کرد 40شماره ۵۶: کس تیغ بلا زدن نیارد 41شماره ۵۷: به جوانمردی و ادب دارد 42شماره ۵۸: وگر کنی سر تسلیم بر زمین دارد 43شماره ۵۹: همچو ابلیس همان طینت ماضی دارد 44شماره ۶۰: سود، سرمایه به یک بار ببرد 45شماره ۶۱: آب جوی آمد و غلام ببرد 46شماره ۶۲: بر یک ورق نویس که بر هفت بگذرد 47شماره ۶۳: که ندانی کدام باید کرد 48شماره ۶۴: دل در جهان مبند که با کس وفا نکرد 49شماره ۶۵: چنان تلخ باشد که گویی تبر زد 50شماره ۶۶: کاین دولت و منصب آن نیرزد 51شماره ۶۷: هر چند دلش جواد باشد 52شماره ۶۸: ز عیب خویش نباید که بیخبر باشد 53شماره ۶۹: و آتش و صعقه پیش و پس باشد 54شماره ۷۰: همچو لل که در صدف باشد 55شماره ۷۱: اول اندیشه کند مرد که عاقل باشد 56شماره ۷۲: گرانجان لایق تحسین نباشد 57شماره ۷۳: گرچه در پای منبری باشد 58شماره ۷۴: تو مپندار که از سیل دمان اندیشد 59شماره ۷۵: از دو چشم جوان چرا نچکد 60شماره ۷۶: شرط یار آنست کز پیوند یارش نگسلد 61شماره ۷۷: به وقت مرگ پشیمان همی خورد سوگند 62شماره ۷۸: تو هم از من به یاد دار این پند 63شماره ۷۹: که آب دیدهٔ مظلوم در نور داند 64شماره ۸۰: که با ما بر قرار خود بماند 65شماره ۸۱: نه کسری و دارا و جمشید ماند 66شماره ۸۲: حیوانیست که بالاش به انسان ماند 67شماره ۸۳: همه بیگانگانش خویش گردند 68شماره ۸۴: ارباب فنون با همه علمی که بخواندند 69شماره ۸۵: مشفق و مهربان یکدگرند 70شماره ۸۶: بسا خونا که در عالم بریزند 71شماره ۸۷: تا دل خلق نیک بخراشند 72شماره ۸۸: گوش بر نالهٔ حمام کند 73شماره ۸۹: دزدی بی‌تیر و کمان می‌کند 74شماره ۹۰: که از گزند تو مردم هنوز می‌نالند 75شماره ۹۱: که جهانش ز دست می‌نالند 76شماره ۹۲: به دور مرد از کمر بگردانند 77شماره ۹۳: که مرغان هوا حیران بمانند 78شماره ۹۴: که خار دیدهٔ بدبخت نیکبختانند 79شماره ۹۵: که خردمند را عزیز کنند 80شماره ۹۶: که در مصالح بیچارگان نظر نکند 81شماره ۹۷: گر جهانی به هم آید به بعیدش نکنند 82شماره ۹۸: به سخن گفتن زیباش بدان به نشوند 83شماره ۹۹: تا تو را بر دواب فضل نهند 84شماره ۱۰۰: نیک‌خواهان دولت شاهند 85شماره ۱۰۱: و آن را که خدای برگزیند 86شماره ۱۰۲: که کسی مرگ دشمنان بیند 87شماره ۱۰۳: همچون تو حلال‌زاده بایند 88شماره ۱۰۴: گرچه تاریک طبع و بدخویند 89شماره ۱۰۵: که زهر در قدح انگبین تواند بود 90شماره ۱۰۶: چه رنجها بکشیدند و دیگری آسود 91شماره ۱۰۷: رفق پیش آر و مدارا و تواضع کن و جو ...92شماره ۱۰۸: حق بیازرد و خلق را بربود 93شماره ۱۰۹: مرد صاحبنظر آنجا که وفا بیند و جود 94شماره ۱۱۰: اگر مراد برآید هنوز باشد زود 95شماره ۱۱۱: ای بسا روز که در زیر زمین خواهد بو ...96شماره ۱۱۲: چو آستانه ندیم خسیت باید بود 97شماره ۱۱۳: که از ظلم او سینه‌ها چاک بود 98شماره ۱۱۴: تا غبار از میان ما برود 99شماره ۱۱۵: تا دل خویش نیازارد و درهم نشود 100شماره ۱۱۶: از همه خلق بیشتر خواهد 101شماره ۱۱۷ - ظاهرا در مدح صاحب دیوان است: که ا ...102شماره ۱۱۸: که فلان را محل وعده رسید 103شماره ۱۱۹: همچنان از کرمت بر نگرفتست امید 104شماره ۱۲۰: ز بهر هشتن و پرداختن نفرماید 105شماره ۱۲۱ - در مدح صاحب دیوان: که بارگاه ملوک ...106شماره ۱۲۲: به خستگان پراکنده بر نبخشاید 107شماره ۱۲۳: چاه دروازهٔ کنعان به پدر ننماید 108شماره ۱۲۴: که همه نقش او نکو آید 109شماره ۱۲۵: اگر موافق شاه زمانه می‌آید 110شماره ۱۲۶: در رحمت او کسی چه گوید 111شماره ۱۲۷: این سخن سهل تستری گوید 112شماره ۱۲۸: گرچه هستم به اصل و دانش حر 113شماره ۱۲۹: امیدوار قبول از مهیمن غفار 114شماره ۱۳۰: زبان خلق و به افسون دهان شیدا مار 115شماره ۱۳۱: از بی‌ادبان جفای بسیار 116شماره ۱۳۲: که نیست جز سلسل البول را در او ادر ...117شماره ۱۳۳: قدم ز رفتن و پرسیدنش دریغ مدار 118شماره ۱۳۴: شب و روز ضایع به خمر و خمار 119شماره ۱۳۵: که رود چون درندگان به شکار 120شماره ۱۳۶: کیفر برد ز حملهٔ مردان کارزار 121شماره ۱۳۷: شفیع روز قیامت محمد مختار 122شماره ۱۳۸: وز چه فریاد می‌کنی هموار 123شماره ۱۳۹: رسم خیرش همچنان بر جای دار 124شماره ۱۴۰: دگر از وی امید خیر مدار 125شماره ۱۴۱: فردا امید رحمت و عفو خدای دار 126شماره ۱۴۲: می‌رود همچو سیل سر در زیر 127شماره ۱۴۳: که دست ظلم نماند چنین که هست دراز 128شماره ۱۴۴: بریده به سر بدگوی تا نگوید راز 129شماره ۱۴۵: شحنه با دزد باز کرد امروز 130شماره ۱۴۶: یکی نصیحت من گوش دار جان عزیز 131شماره ۱۴۷: مست و غافل کی تواند؟ عاقل و هشیار ...132شماره ۱۴۸: پند پیران تلخ باشد بشنو و بدخو مبا ...133شماره ۱۴۹: تا همچو کعبه روی بمالند بر درش 134شماره ۱۵۰: که نه چیزیست جاه مختصرش 135شماره ۱۵۱: نرسد هرگز آفتی به برش 136شماره ۱۵۲: آنچه گویی به خلق خود بنیوش 137شماره ۱۵۳: عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش 138شماره ۱۵۴: که وی را نباشد خردمند پیش 139شماره ۱۵۵: کاین چه ساقست و ساعد باریک 140شماره ۱۵۶: در تنگنای حلقهٔ مردان به روز جنگ 141شماره ۱۵۷: دیده بردوخته به تیر خدنگ 142شماره ۱۵۸: میان عالم و جاهل تألفست محال 143شماره ۱۵۹: مالت افزون باد و خصمت پایمال 144شماره ۱۶۰: ترش کنند و بتابند روی از اهل سال 145شماره ۱۶۱: که قائمست مقامش نتیجهٔ قابل 146شماره ۱۶۲: چه در حدیقهٔ سلطان چه بر کنیسهٔ عا ...147شماره ۱۶۳: وگرنه ملک نگیرد به هیچ روی نظام 148شماره ۱۶۴: مگر کسی که جوانمرد باشد و بسام 149شماره ۱۶۵: چو خواهد رفت جان از جسم مردم 150شماره ۱۶۶: در سمرقند بود پندارم 151شماره ۱۶۷: نبینی‌ام که چه برگشته حال و مسکینم 152شماره ۱۶۸: الی ساق محبوب یشبه بالبرد 153شماره ۱۶۹: یوم التغابن و استیقظ لمزدجر 154شماره ۱۷۰: الیک الا اراد الله اسعاده 155شماره ۱۷۱ - در مدح: درر که بر همه باری ز ابر ...156شماره ۱۷۲: ملکا جور مکن چون به جوار تو دریم 157شماره ۱۷۳: حاکمان خرده نگیرند که ما رندانیم 158شماره ۱۷۴: جامه چندین کی تنیدی پیله گرد خویشت ...159شماره ۱۷۵: بخواهی ماند با فرعون و هامان 160شماره ۱۷۶: ندانند این سخن جز هوشمندان 161شماره ۱۷۷ - در مدح و نصیحت: این شهریار عادل و ...162شماره ۱۷۸: که چهارم نزاد مادرشان 163شماره ۱۷۹: چو بخشیدی و دادی ملک ایمان 164شماره ۱۸۰: به تخت ملک بر چون پادشاهان 165شماره ۱۸۱: نبایستی چنین بالا نشستن 166شماره ۱۸۲: به که حاجت به ناسزا بردن 167شماره ۱۸۳: با کس مکن ای برادر من 168شماره ۱۸۴: اندیشه کن ز ناوک دلدوز در کمین 169شماره ۱۸۵: چندان روان بود که برآید روان او 170شماره ۱۸۶: نه بدکردار را فرجام نیکو 171شماره ۱۸۷: مگر چندان که در معنی بری راه 172شماره ۱۸۸: عجبست ار نمیرد آن دابه 173شماره ۱۸۹: هرگزش نیک نباشد بد نیکی فرمای 174شماره ۱۹۰: به وقتی که اقبال دادت خدای 175شماره ۱۹۱: عزیز من به خردان برببخشای 176شماره ۱۹۲: که نبض را به طبیعت شناس بنمایی 177شماره ۱۹۳: ولیکن صبر به بر بینوایی 178شماره ۱۹۴: که می‌گردد سرم چون آسیایی 179شماره ۱۹۵: به تجربت بزند بر محک دانایی 180شماره ۱۹۶: چرا گوید به خدمت می‌نیایی 181شماره ۱۹۷: گر به رای من و اندیشهٔ من خرسندی 182شماره ۱۹۸: که به مردی قدم سپردندی 183شماره ۱۹۹: همه دانند که از سگ نتوان شست پلیدی 184شماره ۲۰۰: بازگویم نه که صدباره ازو نحس تری 185شماره ۲۰۱: گر تو خواهی که به تندی برهانی بدری 186شماره ۲۰۲: همصحبت تو همچو تو باید هنروری 187شماره ۲۰۳: وز آسمان بربایی کلاه جباری 188شماره ۲۰۴: تا دل پادشه به دست آری 189شماره ۲۰۵: که هیچ خربزه داری رسیده؟ گفت آری 190شماره ۲۰۶: تو برگ حاشیت و لشکر از کجا آری 191شماره ۲۰۷: ای که در کام نعمت و نازی 192شماره ۲۰۸: جهد کن تا برون خط باشی 193شماره ۲۰۹: خوار و مذموم و متهم باشی 194شماره ۲۱۰: چو بی‌جرم از کسی آزرده باشی 195شماره ۲۱۱: گوش و چشمم به مطرب و ساقی 196شماره ۲۱۲: که بد یا نیک باشد در بزرگی 197شماره ۲۱۳: تا پای برآمدت به سنگی 198شماره ۲۱۴: مرد خدایی چکار بر در والی 199شماره ۲۱۵: ندیدم به ز خاموشی خصالی 200شماره ۲۱۶: نیش بر جان می‌زند چون کژدمی 201شماره ۲۱۷: نگاه دار دل مردم از پریشانی 202شماره ۲۱۸: هر چند که بالغ شدی آخر تو آنی 203شماره ۲۱۹: ماند پس مرگ جاودانی 204شماره ۲۲۰: مگر کسی که تهور کند به نادانی 205شماره ۲۲۱: که التفات نکردند به روی اهل معانی 206شماره ۲۲۲: از منقطعان کاروانی 207شماره ۲۲۳: روا بود که به کمترگناه بند کنی 208شماره ۲۲۴: شکر یک نعمت از انعام خدایی نکنی 209شماره ۲۲۵: منت منه که ملک خود آباد می‌کنی 210شماره ۲۲۶: لیکن تو گوش هوش نداری که بشنوی 211شماره 227 : چه حسن عهد بود پیش نیکمردانم

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ