به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعدی شیرازی

سعدی شیرازیقطعه های سعدیشماره ۶۶: کاین دولت و منصب آن نیرزد

2770عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

روزی به سرش نبشته بودند

کاین دولت و منصب آن نیرزد

سی ساله توانگری و فرمان

یک روزه هلاک جان نیرزد

دیدی که چه کرد عیش و چون مرد

آن عاقبت آن فلان نیرزد

صد دور بقا چنانکه دید

مردن به زه کمان نیرزد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شماره ۶۵: چنان تلخ باشد که گویی تبر زد 2شماره ۶۶: کاین دولت و منصب آن نیرزد 3شماره ۶۷: هر چند دلش جواد باشد 4شماره ۶۸: ز عیب خویش نباید که بیخبر باشد 5شماره ۶۹: و آتش و صعقه پیش و پس باشد 6شماره ۷۰: همچو لل که در صدف باشد 7شماره ۷۱: اول اندیشه کند مرد که عاقل باشد 8شماره ۷۲: گرانجان لایق تحسین نباشد 9شماره ۷۳: گرچه در پای منبری باشد 10شماره ۷۴: تو مپندار که از سیل دمان اندیشد 11شماره ۷۵: از دو چشم جوان چرا نچکد 12شماره ۷۶: شرط یار آنست کز پیوند یارش نگسلد 13شماره ۷۷: به وقت مرگ پشیمان همی خورد سوگند 14شماره ۷۸: تو هم از من به یاد دار این پند 15شماره ۷۹: که آب دیدهٔ مظلوم در نور داند 16شماره ۸۰: که با ما بر قرار خود بماند 17شماره ۸۱: نه کسری و دارا و جمشید ماند 18شماره ۸۲: حیوانیست که بالاش به انسان ماند 19شماره ۸۳: همه بیگانگانش خویش گردند 20شماره ۸۴: ارباب فنون با همه علمی که بخواندند 21شماره ۸۵: مشفق و مهربان یکدگرند 22شماره ۸۶: بسا خونا که در عالم بریزند 23شماره ۸۷: تا دل خلق نیک بخراشند 24شماره ۸۸: گوش بر نالهٔ حمام کند 25شماره ۸۹: دزدی بی‌تیر و کمان می‌کند 26شماره ۹۰: که از گزند تو مردم هنوز می‌نالند 27شماره ۹۱: که جهانش ز دست می‌نالند 28شماره ۹۲: به دور مرد از کمر بگردانند 29شماره ۹۳: که مرغان هوا حیران بمانند 30شماره ۹۴: که خار دیدهٔ بدبخت نیکبختانند 31شماره ۹۵: که خردمند را عزیز کنند 32شماره ۹۶: که در مصالح بیچارگان نظر نکند 33شماره ۹۷: گر جهانی به هم آید به بعیدش نکنند 34شماره ۹۸: به سخن گفتن زیباش بدان به نشوند 35شماره ۹۹: تا تو را بر دواب فضل نهند 36شماره ۱۰۰: نیک‌خواهان دولت شاهند 37شماره ۱۰۱: و آن را که خدای برگزیند 38شماره ۱۰۲: که کسی مرگ دشمنان بیند 39شماره ۱۰۳: همچون تو حلال‌زاده بایند 40شماره ۱۰۴: گرچه تاریک طبع و بدخویند 41شماره ۱۰۵: که زهر در قدح انگبین تواند بود 42شماره ۱۰۶: چه رنجها بکشیدند و دیگری آسود 43شماره ۱۰۷: رفق پیش آر و مدارا و تواضع کن و جو ...44شماره ۱۰۸: حق بیازرد و خلق را بربود 45شماره ۱۰۹: مرد صاحبنظر آنجا که وفا بیند و جود 46شماره ۱۱۰: اگر مراد برآید هنوز باشد زود 47شماره ۱۱۱: ای بسا روز که در زیر زمین خواهد بو ...48شماره ۱۱۲: چو آستانه ندیم خسیت باید بود 49شماره ۱۱۳: که از ظلم او سینه‌ها چاک بود 50شماره ۱۱۴: تا غبار از میان ما برود 51شماره ۱۱۵: تا دل خویش نیازارد و درهم نشود 52شماره ۱۱۶: از همه خلق بیشتر خواهد 53شماره ۱۱۷ - ظاهرا در مدح صاحب دیوان است: که ا ...54شماره ۱۱۸: که فلان را محل وعده رسید 55شماره ۱۱۹: همچنان از کرمت بر نگرفتست امید 56شماره ۱۲۰: ز بهر هشتن و پرداختن نفرماید 57شماره ۱۲۱ - در مدح صاحب دیوان: که بارگاه ملوک ...58شماره ۱۲۲: به خستگان پراکنده بر نبخشاید 59شماره ۱۲۳: چاه دروازهٔ کنعان به پدر ننماید 60شماره ۱۲۴: که همه نقش او نکو آید 61شماره ۱۲۵: اگر موافق شاه زمانه می‌آید 62شماره ۱۲۶: در رحمت او کسی چه گوید 63شماره ۱۲۷: این سخن سهل تستری گوید 64شماره ۱۲۸: گرچه هستم به اصل و دانش حر 65شماره ۱۲۹: امیدوار قبول از مهیمن غفار 66شماره ۱۳۰: زبان خلق و به افسون دهان شیدا مار 67شماره ۱۳۱: از بی‌ادبان جفای بسیار 68شماره ۱۳۲: که نیست جز سلسل البول را در او ادر ...69شماره ۱۳۳: قدم ز رفتن و پرسیدنش دریغ مدار 70شماره ۱۳۴: شب و روز ضایع به خمر و خمار 71شماره ۱۳۵: که رود چون درندگان به شکار 72شماره ۱۳۶: کیفر برد ز حملهٔ مردان کارزار 73شماره ۱۳۷: شفیع روز قیامت محمد مختار 74شماره ۱۳۸: وز چه فریاد می‌کنی هموار 75شماره ۱۳۹: رسم خیرش همچنان بر جای دار 76شماره ۱۴۰: دگر از وی امید خیر مدار 77شماره ۱۴۱: فردا امید رحمت و عفو خدای دار 78شماره ۱۴۲: می‌رود همچو سیل سر در زیر 79شماره ۱۴۳: که دست ظلم نماند چنین که هست دراز 80شماره ۱۴۴: بریده به سر بدگوی تا نگوید راز 81شماره ۱۴۵: شحنه با دزد باز کرد امروز 82شماره ۱۴۶: یکی نصیحت من گوش دار جان عزیز 83شماره ۱۴۷: مست و غافل کی تواند؟ عاقل و هشیار ...84شماره ۱۴۸: پند پیران تلخ باشد بشنو و بدخو مبا ...85شماره ۱۴۹: تا همچو کعبه روی بمالند بر درش 86شماره ۱۵۰: که نه چیزیست جاه مختصرش 87شماره ۱۵۱: نرسد هرگز آفتی به برش 88شماره ۱۵۲: آنچه گویی به خلق خود بنیوش 89شماره ۱۵۳: عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش 90شماره ۱۵۴: که وی را نباشد خردمند پیش 91شماره ۱۵۵: کاین چه ساقست و ساعد باریک 92شماره ۱۵۶: در تنگنای حلقهٔ مردان به روز جنگ 93شماره ۱۵۷: دیده بردوخته به تیر خدنگ 94شماره ۱۵۸: میان عالم و جاهل تألفست محال 95شماره ۱۵۹: مالت افزون باد و خصمت پایمال 96شماره ۱۶۰: ترش کنند و بتابند روی از اهل سال 97شماره ۱۶۱: که قائمست مقامش نتیجهٔ قابل 98شماره ۱۶۲: چه در حدیقهٔ سلطان چه بر کنیسهٔ عا ...99شماره ۱۶۳: وگرنه ملک نگیرد به هیچ روی نظام 100شماره ۱۶۴: مگر کسی که جوانمرد باشد و بسام 101شماره ۱۶۵: چو خواهد رفت جان از جسم مردم 102شماره ۱۶۶: در سمرقند بود پندارم 103شماره ۱۶۷: نبینی‌ام که چه برگشته حال و مسکینم 104شماره ۱۶۸: الی ساق محبوب یشبه بالبرد 105شماره ۱۶۹: یوم التغابن و استیقظ لمزدجر 106شماره ۱۷۰: الیک الا اراد الله اسعاده 107شماره ۱۷۱ - در مدح: درر که بر همه باری ز ابر ...108شماره ۱۷۲: ملکا جور مکن چون به جوار تو دریم 109شماره ۱۷۳: حاکمان خرده نگیرند که ما رندانیم 110شماره ۱۷۴: جامه چندین کی تنیدی پیله گرد خویشت ...111شماره ۱۷۵: بخواهی ماند با فرعون و هامان 112شماره ۱۷۶: ندانند این سخن جز هوشمندان 113شماره ۱۷۷ - در مدح و نصیحت: این شهریار عادل و ...114شماره ۱۷۸: که چهارم نزاد مادرشان 115شماره ۱۷۹: چو بخشیدی و دادی ملک ایمان 116شماره ۱۸۰: به تخت ملک بر چون پادشاهان 117شماره ۱۸۱: نبایستی چنین بالا نشستن 118شماره ۱۸۲: به که حاجت به ناسزا بردن 119شماره ۱۸۳: با کس مکن ای برادر من 120شماره ۱۸۴: اندیشه کن ز ناوک دلدوز در کمین 121شماره ۱۸۵: چندان روان بود که برآید روان او 122شماره ۱۸۶: نه بدکردار را فرجام نیکو 123شماره ۱۸۷: مگر چندان که در معنی بری راه 124شماره ۱۸۸: عجبست ار نمیرد آن دابه 125شماره ۱۸۹: هرگزش نیک نباشد بد نیکی فرمای 126شماره ۱۹۰: به وقتی که اقبال دادت خدای 127شماره ۱۹۱: عزیز من به خردان برببخشای 128شماره ۱۹۲: که نبض را به طبیعت شناس بنمایی 129شماره ۱۹۳: ولیکن صبر به بر بینوایی 130شماره ۱۹۴: که می‌گردد سرم چون آسیایی 131شماره ۱۹۵: به تجربت بزند بر محک دانایی 132شماره ۱۹۶: چرا گوید به خدمت می‌نیایی 133شماره ۱۹۷: گر به رای من و اندیشهٔ من خرسندی 134شماره ۱۹۸: که به مردی قدم سپردندی 135شماره ۱۹۹: همه دانند که از سگ نتوان شست پلیدی 136شماره ۲۰۰: بازگویم نه که صدباره ازو نحس تری 137شماره ۲۰۱: گر تو خواهی که به تندی برهانی بدری 138شماره ۲۰۲: همصحبت تو همچو تو باید هنروری 139شماره ۲۰۳: وز آسمان بربایی کلاه جباری 140شماره ۲۰۴: تا دل پادشه به دست آری 141شماره ۲۰۵: که هیچ خربزه داری رسیده؟ گفت آری 142شماره ۲۰۶: تو برگ حاشیت و لشکر از کجا آری 143شماره ۲۰۷: ای که در کام نعمت و نازی 144شماره ۲۰۸: جهد کن تا برون خط باشی 145شماره ۲۰۹: خوار و مذموم و متهم باشی 146شماره ۲۱۰: چو بی‌جرم از کسی آزرده باشی 147شماره ۲۱۱: گوش و چشمم به مطرب و ساقی 148شماره ۲۱۲: که بد یا نیک باشد در بزرگی 149شماره ۲۱۳: تا پای برآمدت به سنگی 150شماره ۲۱۴: مرد خدایی چکار بر در والی 151شماره ۲۱۵: ندیدم به ز خاموشی خصالی 152شماره ۲۱۶: نیش بر جان می‌زند چون کژدمی 153شماره ۲۱۷: نگاه دار دل مردم از پریشانی 154شماره ۲۱۸: هر چند که بالغ شدی آخر تو آنی 155شماره ۲۱۹: ماند پس مرگ جاودانی 156شماره ۲۲۰: مگر کسی که تهور کند به نادانی 157شماره ۲۲۱: که التفات نکردند به روی اهل معانی 158شماره ۲۲۲: از منقطعان کاروانی 159شماره ۲۲۳: روا بود که به کمترگناه بند کنی 160شماره ۲۲۴: شکر یک نعمت از انعام خدایی نکنی 161شماره ۲۲۵: منت منه که ملک خود آباد می‌کنی 162شماره ۲۲۶: لیکن تو گوش هوش نداری که بشنوی 163شماره 227 : چه حسن عهد بود پیش نیکمردانم

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ