صد شکر که کام دل مهجور برآمد
شد روز وصال و شب هجران بسر آمد
آن طالع فرخنده میمون ز درآمد
آن یار سفرکردهٔ ما از سفر آمد

*****
نی‌نی که بدل بود و کنون درنظر آمد
چشم همه روشن شد از آن مطلع انوار

*****
چندی به میان بود اگر بعد مراحل
ما را نبد آن مرحله‌ها پرده و حایل
چشم و دل ما هست بر آن ماه دو منزل
از دیده اگر رفت مکان بودش در دل

*****
زین خانه بدان خانه شد آنشمع محافل
حالی شد از آن خانه بدین خانه دگر بار

*****
خوش آمد و آمد غم احباب بپایان
وین طرفه که آن عید دل افروز محبان
با عید غدیر از نجف آمد به صفاهان
سوغاتی از این به نتوان یافت بدوران

*****
سازیم نثار وی و سوغات وی ار جان
داریم از این همت کم خجلت بسیار

*****
باری شده سیل نعم حضرت باری
اندر حق ما سوختگان ساری و جاری
بر نعمت دیدار کنم شکرگذاری
یا در صفت عید کنم صفحه‌نگاری

*****
یا شرح دهم از نفس باد بهاری
کزوی شده پر لاله و گل دامن گلزار

*****
هان عید غدیر آمده‌ای ساقی مهوش
وز خامه قدرت شده گل کشت منقش
ما راست ز غم دل چو دو زلف تو مشوش
بر خرمن غم خیز و بزن ز آب می‌آتش

*****
تا پیش گل روی تو با نغمه دلکش
بلبل صفت از عید کنم تهنیت اظهار

*****
در طرف چمن بین که چسان طوطی و طغرل
دراج و تذرو و بط و موسیجه و صلصل
از نغمه مستانه در انداخته غلغل
بر رسته ز گل ختمی و خیری و قرنفل

*****
غم می‌برد از دل به تماشا ورق گل
چون دفتر مدح شه دین حیدر کرار

*****
سلطان نجف شیر خدا شاه ولایت
داماد نبی شمع شبستان هدایت
کش امر دو کونستی در کف کفایت
قرآن به مدیحش ز خدا آیت آیت

*****
در دین خدا گر نبدش سعی و حمایت
بالله نه ز دین بود نشانی نه ز دین‌دار

*****
موجود جهان گشته برای علی و بس
گردون شده گردان بهوای علی و بس
خورشید بود بنده رای علی و بس
آندل که دلست آمده جای علی و بس

*****
دین نزد خدا هست ولای علی و بس
هان آیه اکملت مرا شاهد گفتار

*****
از اوست بپا طارم ایوان معلق
وز اوست بجا هیأت افلاک مطبق
بازار وجود از کرمش یافته رونق
این نکته مرا گشته به تحقیق محقق

*****
هرکس کند انکار شئون علی الحق
دارد به خدائی خدا شبه و انکار

*****
من در خم چوگان وی افتاده چو گویم
وز لطمه چوگانش دوان سوی بسویم
نی چون دگران در بدرو کوی بکویم
عمری است نصیری وی و بنده اویم

*****
عار آیدم از اینکه نهان کرده نگویم
امید که محفوظ و مصون داردم از نار

*****
صابر علی آنشاه که بی‌شبه و نظیر است
هر سال مهیا زوی این جشن غدیر است
با همت والای وی اندیشه قصیر است
بر قدرت او مات نه خود عقل صغیر است

*****
کاین مسئله شامل به صغیر و بکبیر است
من قدرته فاعتبروا یا اولی الابصار