قَالَ الَنَّبُّی عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ قَرَأَ آیَةَ الْکُرسِّیِ عَقِیْبَ کُلِّ صَلَاةٍ مَکْتُوْبَةٍ قبَضَ اللهُ رُوْحَهُ بِنَفْسِهِ آری کافری که منکرتر بود او را فرشته‌ای هول‌‏تر فرستد و هر مؤمنی که نیکوتر بود او را فرشته‌ای بارحمت‏‌تر فرستد عزرائیل علیه السّلام به انبیا علیهم السّلام بیامدی هر نبی که گزیده‌‏تر بودی نزد او در صورت متواضع‏‌تر و با لطف‏‌تر آمدی پادشاهان موکّلان را به گریختگان درخور ایشان فرستد و به طلب مهمانان در خور ایشان فرستد إّنَّا زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِزِیْنَةٍ الْکَوَاکِبِ‏ آسمان علو ممالک خاک است تو مغرور مشو که آن غرور تو شیاطین است هم از این زینت آلت جهاد ساز و شیاطین اندرون و بیرون را بران در آسمان به زینت خود بنگر که چگونه دیو را می‌راند تا خطرات ضمایر او که کلام ملاء اعلا است مشوّش نشود تو نیز نگاه‏‌دار تا اسرار اخلاص تو به تشاویش ایشان بدل نشود هر خطرات تو به یقین چنان روشن باشد که هر دیو که گرد آن گردد بسوزد و راه نیابد به گرفتن آسمان سینه‏‌ات و دماغت، اعمال منافقان نیز فرشتگان همچنان می‏‌رانند از آسمان به سجّین باز هرکه قصد ملک دارد که تقدیر باری به نام او نیست به ستارگان موانع همچنان برانند باز اثر از عالم خوش و از عالم ناخوش به جهان فرستادند تا آن جهان را بدانی تو چنان سرمست خوشی گشتی که از جای نمی‏‌جنبی عجب نتوانند که این آثار را در گور تو فرستند باز من ذکر می‏‌کردم یعنی من نیازمندم مرا در پناه خود دار و نظر بدان صورت نیاز خود و پناه الله می‏‌کردم می‏‌دیدم که نیاز مرا مزه می‏‌آمد از پناه الله هرچند که آن مزه‏‌گیرنده بر شکل گرد روشن چو آبگینه می‌‏نمود هیچ شکل کالبد ندارد اکنون در آن شکل مزه و رنج نظر می‏‌کن که به کجا تعلّق می‏‌گیرد تا بدانی که علّت خوشی و ناخوشی از اجتماع اجزا نیست وَاللهُ اَعلَم.