به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرداماد

میردامادرباعی هاشمارهٔ ۱۰۹: ای منت خدمت تو بر جان وجود

690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای منت خدمت تو بر جان وجود
از فضل تو آراسته میدان وجود
چون روی تو نیست ثبت دیوان خرد
مجموعه اشعار در ایوان وجود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۸: ای جلوه تو زینت میدان وجود 2شمارهٔ ۱۰۹: ای منت خدمت تو بر جان وجود 3شمارهٔ ۱۱۰: ای درد تو خوشتر از حیات جاوید 4شمارهٔ ۱۱۱: از دست تو خون ز چشم احباب چکد 5شمارهٔ ۱۱۲: از لعل لب تو باده تاب چکد 6شمارهٔ ۱۱۳: بی عشق تو فضل ها و بالم باشد 7شمارهٔ ۱۱۴: با تیغ تو جنبش از جهان بر خیزد 8شمارهٔ ۱۱۵: بیچاره دلم هزار جانبازی کرد 9شمارهٔ ۱۱۶: با خون جگر خاک دل آمیخته باد 10شمارهٔ ۱۱۷: بوی تو ره قافله هوش زند 11شمارهٔ ۱۱۸: باتو شب تارم چو شهب می تابد 12شمارهٔ ۱۱۹: بی تو همه عیش ها و بالم باشد 13شمارهٔ ۱۲۰: بی عشق سرشکم آتش تیز نبود 14شمارهٔ ۱۲۱: با من نفسی بی تو دلم یار نبود 15شمارهٔ ۱۲۲: بر چرخ ز آه من سها می سوزد 16شمارهٔ ۱۲۳: جام می اگر چه غارت هوش کند 17شمارهٔ ۱۲۴: جز درد تو جان ما تمنا نکند 18شمارهٔ ۱۲۵: جان چیست که گویمت بقربان توباد 19شمارهٔ ۱۲۶: جان غاشیه غم تو بردوشش باد 20شمارهٔ ۱۲۷: جان بی تو چوهیزم اندر آتش سوزد 21شمارهٔ ۱۲۸: جان در غمت از جهان جدائی دارد 22شمارهٔ ۱۲۹: چشمم همه بی تو موج خوناب زند 23شمارهٔ ۱۳۰: چشمان تو آهوان آهو گیرند 24شمارهٔ ۱۳۱: خواهم فلکت دگر مساعد گردد 25شمارهٔ ۱۳۲: در عشق تو دل بخون من بازی کرد 26شمارهٔ ۱۳۳: در عشق تو خون ز چشم امید چکید 27شمارهٔ ۱۳۴: دی بی تو به چشمم مژه پیکانی کرد 28شمارهٔ ۱۳۵: در عهد کفت کزوسخا می بارد 29شمارهٔ ۱۳۶: در دام تو هیچ جان گرفتار مباد 30شمارهٔ ۱۳۷: در عهد غمت دل چه جوانیها کرد 31شمارهٔ ۱۳۸: در جام دل آن باده که دی دلبر کرد 32شمارهٔ ۱۳۹: دی چرخ که از بقا مبادش امید 33شمارهٔ ۱۴۰: در غیر دلم غم تو مأوا نکند 34شمارهٔ ۱۴۱: در خنده چو بر لعل تو شکر چسبد 35شمارهٔ ۱۴۲: در گلشن ما سمن مغیلان آید 36شمارهٔ ۱۴۳: در دشت وجودم که فلک می پوید 37شمارهٔ ۱۴۴: در باغ ز عشق تو چمن می سوزد 38شمارهٔ ۱۴۵: در کعبه قل تعالو از مام که زاد 39شمارهٔ ۱۴۶: روزی دلم از غم تو بگسسته شود 40شمارهٔ ۱۴۷: زان پیش که خاک ما فلک کوزه کند 41شمارهٔ ۱۴۸: زان پیش که جان ز نور بی مایه شود 42شمارهٔ ۱۴۹: زین باده که دل زجام غیرت نوشید 43شمارهٔ ۱۵۰: زین شعله که دل چو جانش در بر گیرد 44شمارهٔ ۱۵۱: ز آنروز که از سستی بخت ناشاد 45شمارهٔ ۱۵۲: شب بر دل من دوره غم می بیزد 46شمارهٔ ۱۵۳: شد تن همه دل دلستان می آید 47شمارهٔ ۱۵۴: عقل از خبر وصل تو از هوش رود 48شمارهٔ ۱۵۵: عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند 49شمارهٔ ۱۵۶: کو عشق که باده سکونم ریزد 50شمارهٔ ۱۵۷: گفتی که فلان ز هجر ما چون باشد 51شمارهٔ ۱۵۸: کفتم که چو بخت هجر در خواب شود 52شمارهٔ ۱۵۹: گر بیخبری کز تو بدین دل چه رسید 53شمارهٔ ۱۶۰: گفتی شب هجرت از چه تب می زاید 54شمارهٔ ۱۶۱: گفتی شودت ز وصلم اقبال بلند 55شمارهٔ ۱۶۲: گر ابر نمی ز چشم من بردارد 56شمارهٔ ۱۶۳: مه پیش رخت به عذرخواهی آید 57شمارهٔ ۱۶۴: نتوان ز غم تودل به تدبیر برید 58شمارهٔ ۱۶۵: وقت آمده کاین جان و تنم پاک رود 59شمارهٔ ۱۶۶: هجران تو چون وصال جاوید شود 60شمارهٔ ۱۶۷: هرچند طریق خدمت ما بد بود 61شمارهٔ ۱۶۸: یا در چمن قدس وطن باید کرد 62شمارهٔ ۱۶۹: یکچند به کنج خلوتم جا دادند 63شمارهٔ ۱۷۰: یادم چو از آن عزم سفر می آید 64شمارهٔ ۱۷۱: جز یاد تو در سینه ما یاد مباد 65شمارهٔ ۱۷۲: آنکس که به یادت دل شیدا دارد 66شمارهٔ ۱۷۳: آن باده که آفتاب جام است بیار 67شمارهٔ ۱۷۴: از سور غم عشق توای ماه اگر 68شمارهٔ ۱۷۵: از شرم رخت چهره نهان دارد مهر 69شمارهٔ ۱۷۶: از عمر به تنگم چو خلافت ز . . .70شمارهٔ ۱۷۷: افتاد دلم درتک و پوئی دیگر 71شمارهٔ ۱۷۸: ای خدمت تو ز زندگانی خوشتر 72شمارهٔ ۱۷۹: ای درد تو جان عاشقان را افسر 73شمارهٔ ۱۸۰: ای دوست بیا و دل آواره ببر 74شمارهٔ ۱۸۱: ای مایه آرایش دکان هنر 75شمارهٔ ۱۸۲: ای مایه زیب زندگانی چو هنر 76شمارهٔ ۱۸۳: با عشق نشین دگر تو ای دل زنهار 77شمارهٔ ۱۸۴: در ساغر دل خون ز شراب اولیتر 78شمارهٔ ۱۸۵: آن جوهری جان که مرا عمر دراز 79شمارهٔ ۱۸۶: چون خواست مرا دور جهان شعبده باز 80شمارهٔ ۱۸۷: دل سیر نگردد از غم دوست چو آز 81شمارهٔ ۱۸۸: یاد شب وصل آن مه مهر افروز 82شمارهٔ ۱۸۹: بیروی تو آرام ندارم هرگز 83شمارهٔ ۱۹۰: ای سینه به آتش غم عشق بساز 84شمارهٔ ۱۹۱: ای دل به فراق یار بگداز و بسوز 85شمارهٔ ۱۹۲: در وصف تو خلق دو جهان از آغاز 86شمارهٔ ۱۹۳: ای داغ غم تو بر جبین ها که مپرس 87شمارهٔ ۱۹۴: ای ریخته خونها به زمین ها که مپرس 88شمارهٔ ۱۹۵: خواهم شود این زمانه را در نفیس 89شمارهٔ ۱۹۶: سوز غم عشق تو به دل ما را بس 90شمارهٔ ۱۹۷: آن نامه که درد ماش چون در درگوش 91شمارهٔ ۱۹۸: ای از تو سرای دل پر افغان و خروش 92شمارهٔ ۱۹۹: چون گرد بلا خاست ز میدان وداع 93شمارهٔ ۲۰۰: ای در ولایت ترا کعبه صدف 94شمارهٔ ۲۰۱: خورشید همی هراسد از روزن عشق 95شمارهٔ ۲۰۲: دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک 96شمارهٔ ۲۰۳: این کاخ هزار در که باشد صد رنگ 97شمارهٔ ۲۰۴: تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ 98شمارهٔ ۲۰۵: از حسن تو ای فارس میدان جمال 99شمارهٔ ۲۰۶: ای دست شکوه تو قوی از اقبال 100شمارهٔ ۲۰۷: بگذار که در عشق بفرساید دل 101شمارهٔ ۲۰۸: دی قاصد نامه ای که از منزل دل 102شمارهٔ ۲۰۹: یاد نمک صحبتت ای مهر گسل 103شمارهٔ ۲۱۰: یارب به حق محمد آن ختم رسل 104شمارهٔ ۲۱۱: اعیان جهان نیست پسند عاقل 105شمارهٔ ۲۱۲: گردید الف قامت ما آخر دال 106شمارهٔ ۲۱۳: آیند ملائک سحر از عرش عظیم 107شمارهٔ ۲۱۴: آئینه به کف حسن پرستی دیدم 108شمارهٔ ۲۱۵: از شوق تو شاها به جهان آمده ام 109شمارهٔ ۲۱۶: از صحبت خلق دیده بر دوخته ام 110شمارهٔ ۲۱۷: از عشق تو در سر هوسی داشته ام 111شمارهٔ ۲۱۸: از نور رخ تو چون بیارایم چشم 112شمارهٔ ۲۱۹: افتاده به روزگار کارم چکنم 113شمارهٔ ۲۲۰: امشب به غم تو با قضا کوشیدم 114شمارهٔ ۲۲۱: اشراق یکی راه فلک ساز کنم 115شمارهٔ ۲۲۲: ای آنکه بجز رهت رهی نسپارم 116شمارهٔ ۲۲۳: ای وقف غمت سراچه تنگ دلم 117شمارهٔ ۲۲۴: ای بیهشی عشق تو فرهنگ دلم 118شمارهٔ ۲۲۵: این چرخ کدوئیست کهن باده منم 119شمارهٔ ۲۲۶: ای جان من از عشق تو پیمانه غم 120شمارهٔ ۲۲۷: ای عشق تو کرده غارت ایمانم 121شمارهٔ ۲۲۸: ای در ته دریای گناهان شده گم 122شمارهٔ ۲۲۹: با آتش دل به عشق همخوابه شدم 123شمارهٔ ۲۳۰: با خون جگر ز شوق جانان گریم 124شمارهٔ ۲۳۱: با خوی تو لاف آشنائی چه زنم 125شمارهٔ ۲۳۲: بر تیر تو دیده گفتم آماج کنم 126شمارهٔ ۲۳۳: بالعل تو تنگ های شکر چکنم 127شمارهٔ ۲۳۴: تا با سر زلفت آشنائی دارم 128شمارهٔ ۲۳۵: تاعشق تو در گشود بر روی دلم 129شمارهٔ ۲۳۶: تا با غم دوست عهد صحبت بستم 130شمارهٔ ۲۳۷: تا عهد وصال گنج عشقت بستم 131شمارهٔ ۲۳۸: تانیت صحبت وصالت بستم 132شمارهٔ ۲۳۹: تسخیر ممالک معانی کردم 133شمارهٔ ۲۴۰: خون شد جگرم که غرق خون باد دلم 134شمارهٔ ۲۴۱: خاکستر گلخن عدم باد دلم 135شمارهٔ ۲۴۲: خواهم هدف تیر عتابت باشم 136شمارهٔ ۲۴۳: در گلشن ایجادم اگر خار توام 137شمارهٔ ۲۴۴: دل مخزن اسرار الهی کردم 138شمارهٔ ۲۴۵: در خانه عشق تا که من بنشستم 139شمارهٔ ۲۴۶: دی با یاری بسوی گرمابه شدم 140شمارهٔ ۲۴۷: در دیده چو خار گشته خوابم چکنم 141شمارهٔ ۲۴۸: دلدار نشد به وصل یارم چکنم 142شمارهٔ ۲۴۹: رهبان کلیسیای دوران شده ام 143شمارهٔ ۲۵۰: رخت خود از اینسوی برون بربستم 144شمارهٔ ۲۵۱: کی باد ز شر تن اخسا برهیم 145شمارهٔ ۲۵۲: کو مرگ که مایه حیاتش گیرم 146شمارهٔ ۲۵۳: گفتم روم از عشق تو در معدن غم 147شمارهٔ ۲۵۴: گفتم به تو ای نورده روزن چشم 148شمارهٔ ۲۵۵: گاهی آتش از تف درون می سازم 149شمارهٔ ۲۵۶: ما سطح فلک قعر زمین می شمریم 150شمارهٔ ۲۵۷: مرغ چمن وصلم و چون اهرمنم 151شمارهٔ ۲۵۸: من علم گیاه حرم توحیدم 152شمارهٔ ۲۵۹: موسایم و در طور لقا می طلبم 153شمارهٔ ۲۶۰: مائیم که با فقر و فنا ساخته ایم 154شمارهٔ ۲۶۱: من خالق کن فکان ترا می دانم 155شمارهٔ ۲۶۲: نه در خور داغ تو جبینی دارم 156شمارهٔ ۲۶۳: یکباره بترک دار دنیاگفتم 157شمارهٔ ۲۶۴: دنیا نه به خاک نه به آبش میدان 158شمارهٔ ۲۶۵: آکنده به آتش دل بی حاصل من 159شمارهٔ ۲۶۶: آن نیستی اینکه نام داری انسان 160شمارهٔ ۲۶۷: ای زلف سیه کرده بلای دل من 161شمارهٔ ۲۶۸: ای کهتر فضل تو هزار افلاطون 162شمارهٔ ۲۶۹: ای وصل تو اختر مراد دل من 163شمارهٔ ۲۷۰: اکنون که شدی مه خرد برده من 164شمارهٔ ۲۷۱: ای زنگ غمت صیقل آئینه من 165شمارهٔ ۲۷۲: ای یاد تو سرمایه بیهوشی من 166شمارهٔ ۲۷۳: ای خون ز تو باده روان دل من 167شمارهٔ ۲۷۴: ای باد سلام من نومید رسان 168شمارهٔ ۲۷۵: ای خون دل از عشق تو در گردن من 169شمارهٔ ۲۷۶: ای وصل تو ناداشته پاس دل من 170شمارهٔ ۲۷۷: ای گلخن غم کرده سرای دل من 171شمارهٔ ۲۷۸: ای عشق تو فرخنده همای دل من 172شمارهٔ ۲۷۹: ای زلف تو جزیه گیر عود دل من 173شمارهٔ ۲۸۰: اشراق دل از غم بتان شاد مکن 174شمارهٔ ۲۸۱: ای ز آتش غم نهفته چاک دل من 175شمارهٔ ۲۸۲: ای عشق تو نور خانه سوز دل من 176شمارهٔ ۲۸۳: ای آتش تو مرهم داغ دل من 177شمارهٔ ۲۸۴: ای وهم تو از مزیفاتی بس کن 178شمارهٔ ۲۸۵: ای دیده عقل کلبه نقاشی کن 179شمارهٔ ۲۸۶: ای مرهم زخم اندرون دل من 180شمارهٔ ۲۸۷: این پند نگاهدار هموار ای تن 181شمارهٔ ۲۸۸: تا یافت شود مگر برای دل من 182شمارهٔ ۲۸۹: تا دور شدی ز چشم غمدیده من 183شمارهٔ ۲۹۰: تیغ از تو ولبیک نهانی از من 184شمارهٔ ۲۹۱: از جاهت صدرا گرفته باج از گردون 185شمارهٔ ۲۹۲: چندانکه نمود بیش کوشش دل من 186شمارهٔ ۲۹۳: چون جزر اصم گوش طبیب دوران 187شمارهٔ ۲۹۴: در سینه چودوزخ آتشی کردم من 188شمارهٔ ۲۹۵: شاها ز زمانه گم شد آسایش من 189شمارهٔ ۲۹۶: گر تیغ غمش ز جان کشد کینه من 190شمارهٔ ۲۹۷: می آمد دی بسان اقبال شهان 191شمارهٔ ۲۹۸: هر روز ز بهر دل بیحاصل من 192شمارهٔ ۲۹۹: یک چند دلافرامش از دنیا کن 193شمارهٔ ۳۰۰: یارب که بکوی خویش پابستم کن 194شمارهٔ ۳۰۱: یارب به که گویم اندرین دیر کهن 195شمارهٔ ۳۰۲: بر پهنه دهر خنگ بیداد مران 196شمارهٔ ۳۰۳: یک عمر اسیر درد پنهان بودن 197شمارهٔ ۳۰۴: یاد آور روی دوست را گل می دان 198شمارهٔ ۳۰۵: ای دوست منم ز جرم شرمنده تو 199شمارهٔ ۳۰۶: ای دیده زکات گیر نظاره تو 200شمارهٔ ۳۰۷: ای راحت سینه سینه رنجور از تو 201شمارهٔ ۳۰۸: ای صبح خجل ز روی فرخنده تو 202شمارهٔ ۳۰۹: جان چون تن و تن چو جان کند قدرت ت ...203شمارهٔ ۳۱۰: در بزم محبت امشب از دولت تو 204شمارهٔ ۳۱۱: شد غرفه به خون جگر آواره تو 205شمارهٔ ۳۱۲: کو عمر که داد عیش بستانم ازو 206شمارهٔ ۳۱۳: هرتن که سرشت بد بود محضر او 207شمارهٔ ۳۱۴: مستیم و خراب کنج میخانه تو 208شمارهٔ ۳۱۵: ای دل نشدی تا به ره عشق آگاه 209شمارهٔ ۳۱۶: در راه تو دیوانه شدن ما را به 210شمارهٔ ۳۱۷: ای سرو ز بالای تو پست افتاده 211شمارهٔ ۳۱۸: دل در غمت از دو کون برداشته به 212شمارهٔ ۳۱۹: جز راه صفا بهیچ ره پای منه 213شمارهٔ ۳۲۰: سر گشتگی دور زمان یعنی چه 214شمارهٔ ۳۲۱: ای عشق مگر مایه بود آمده ای 215شمارهٔ ۳۲۲: من کیستم از خویش به تنگ آمده ای 216شمارهٔ ۳۲۳: من کیستم ای شوخ دل از کف شده ای 217شمارهٔ ۳۲۴: ای تیره شب فراق آخر به سر آی 218شمارهٔ ۳۲۵: از گردش نه مدار غافل نشوی 219شمارهٔ ۳۲۶: اشراق تو هستی ثمر بید کنی 220شمارهٔ ۳۲۷: ای دل تا کی به هرزه تدبیر کنی 221شمارهٔ ۳۲۸: ای دل ز چه از علم وسیطی نکنی 222شمارهٔ ۳۲۹: ای دیده ز اشک بی متاعم نکنی 223شمارهٔ ۳۳۰: ای دیده دگر خرد تباهی نکنی 224شمارهٔ ۳۳۱: ای دیده به آتش آشنائی نکنی 225شمارهٔ ۳۳۲: ای دیده به روشنی چو اختر بادی 226شمارهٔ ۳۳۳: تا روز رخت شد چو شراب عنبی 227شمارهٔ ۳۳۴: تاراج متاع اختیارم کردی 228شمارهٔ ۳۳۵: دل پیش غمت جزیه برد غمناکی 229شمارهٔ ۳۳۶: در ده می لعل لاله گون صافی 230شمارهٔ ۳۳۷: عمری بگذشت از آنکه در خواب شبی 231شمارهٔ ۳۳۸: گرد دل من ز غم حصاری کردی 232شمارهٔ ۳۳۹: هستی بتو قائم است و موجود توئی 233شمارهٔ ۳۴۰: یکدم ز دل فکار بیرون نروی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ