به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرداماد

میردامادرباعی هاشمارهٔ ۱۷۵: از شرم رخت چهره نهان دارد مهر

640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از شرم رخت چهره نهان دارد مهر

در عشق تو تب همی بجان دارد مهر

مهر تو که نور مهر ومه سایه اوست

من دانم ودل کز آسمان دارد مهر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷۴: از سور غم عشق توای ماه اگر 2شمارهٔ ۱۷۵: از شرم رخت چهره نهان دارد مهر 3شمارهٔ ۱۷۶: از عمر به تنگم چو خلافت ز . . .4شمارهٔ ۱۷۷: افتاد دلم درتک و پوئی دیگر 5شمارهٔ ۱۷۸: ای خدمت تو ز زندگانی خوشتر 6شمارهٔ ۱۷۹: ای درد تو جان عاشقان را افسر 7شمارهٔ ۱۸۰: ای دوست بیا و دل آواره ببر 8شمارهٔ ۱۸۱: ای مایه آرایش دکان هنر 9شمارهٔ ۱۸۲: ای مایه زیب زندگانی چو هنر 10شمارهٔ ۱۸۳: با عشق نشین دگر تو ای دل زنهار 11شمارهٔ ۱۸۴: در ساغر دل خون ز شراب اولیتر 12شمارهٔ ۱۸۵: آن جوهری جان که مرا عمر دراز 13شمارهٔ ۱۸۶: چون خواست مرا دور جهان شعبده باز 14شمارهٔ ۱۸۷: دل سیر نگردد از غم دوست چو آز 15شمارهٔ ۱۸۸: یاد شب وصل آن مه مهر افروز 16شمارهٔ ۱۸۹: بیروی تو آرام ندارم هرگز 17شمارهٔ ۱۹۰: ای سینه به آتش غم عشق بساز 18شمارهٔ ۱۹۱: ای دل به فراق یار بگداز و بسوز 19شمارهٔ ۱۹۲: در وصف تو خلق دو جهان از آغاز 20شمارهٔ ۱۹۳: ای داغ غم تو بر جبین ها که مپرس 21شمارهٔ ۱۹۴: ای ریخته خونها به زمین ها که مپرس 22شمارهٔ ۱۹۵: خواهم شود این زمانه را در نفیس 23شمارهٔ ۱۹۶: سوز غم عشق تو به دل ما را بس 24شمارهٔ ۱۹۷: آن نامه که درد ماش چون در درگوش 25شمارهٔ ۱۹۸: ای از تو سرای دل پر افغان و خروش 26شمارهٔ ۱۹۹: چون گرد بلا خاست ز میدان وداع 27شمارهٔ ۲۰۰: ای در ولایت ترا کعبه صدف 28شمارهٔ ۲۰۱: خورشید همی هراسد از روزن عشق 29شمارهٔ ۲۰۲: دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک 30شمارهٔ ۲۰۳: این کاخ هزار در که باشد صد رنگ 31شمارهٔ ۲۰۴: تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ 32شمارهٔ ۲۰۵: از حسن تو ای فارس میدان جمال 33شمارهٔ ۲۰۶: ای دست شکوه تو قوی از اقبال 34شمارهٔ ۲۰۷: بگذار که در عشق بفرساید دل 35شمارهٔ ۲۰۸: دی قاصد نامه ای که از منزل دل 36شمارهٔ ۲۰۹: یاد نمک صحبتت ای مهر گسل 37شمارهٔ ۲۱۰: یارب به حق محمد آن ختم رسل 38شمارهٔ ۲۱۱: اعیان جهان نیست پسند عاقل 39شمارهٔ ۲۱۲: گردید الف قامت ما آخر دال 40شمارهٔ ۲۱۳: آیند ملائک سحر از عرش عظیم 41شمارهٔ ۲۱۴: آئینه به کف حسن پرستی دیدم 42شمارهٔ ۲۱۵: از شوق تو شاها به جهان آمده ام 43شمارهٔ ۲۱۶: از صحبت خلق دیده بر دوخته ام 44شمارهٔ ۲۱۷: از عشق تو در سر هوسی داشته ام 45شمارهٔ ۲۱۸: از نور رخ تو چون بیارایم چشم 46شمارهٔ ۲۱۹: افتاده به روزگار کارم چکنم 47شمارهٔ ۲۲۰: امشب به غم تو با قضا کوشیدم 48شمارهٔ ۲۲۱: اشراق یکی راه فلک ساز کنم 49شمارهٔ ۲۲۲: ای آنکه بجز رهت رهی نسپارم 50شمارهٔ ۲۲۳: ای وقف غمت سراچه تنگ دلم 51شمارهٔ ۲۲۴: ای بیهشی عشق تو فرهنگ دلم 52شمارهٔ ۲۲۵: این چرخ کدوئیست کهن باده منم 53شمارهٔ ۲۲۶: ای جان من از عشق تو پیمانه غم 54شمارهٔ ۲۲۷: ای عشق تو کرده غارت ایمانم 55شمارهٔ ۲۲۸: ای در ته دریای گناهان شده گم 56شمارهٔ ۲۲۹: با آتش دل به عشق همخوابه شدم 57شمارهٔ ۲۳۰: با خون جگر ز شوق جانان گریم 58شمارهٔ ۲۳۱: با خوی تو لاف آشنائی چه زنم 59شمارهٔ ۲۳۲: بر تیر تو دیده گفتم آماج کنم 60شمارهٔ ۲۳۳: بالعل تو تنگ های شکر چکنم 61شمارهٔ ۲۳۴: تا با سر زلفت آشنائی دارم 62شمارهٔ ۲۳۵: تاعشق تو در گشود بر روی دلم 63شمارهٔ ۲۳۶: تا با غم دوست عهد صحبت بستم 64شمارهٔ ۲۳۷: تا عهد وصال گنج عشقت بستم 65شمارهٔ ۲۳۸: تانیت صحبت وصالت بستم 66شمارهٔ ۲۳۹: تسخیر ممالک معانی کردم 67شمارهٔ ۲۴۰: خون شد جگرم که غرق خون باد دلم 68شمارهٔ ۲۴۱: خاکستر گلخن عدم باد دلم 69شمارهٔ ۲۴۲: خواهم هدف تیر عتابت باشم 70شمارهٔ ۲۴۳: در گلشن ایجادم اگر خار توام 71شمارهٔ ۲۴۴: دل مخزن اسرار الهی کردم 72شمارهٔ ۲۴۵: در خانه عشق تا که من بنشستم 73شمارهٔ ۲۴۶: دی با یاری بسوی گرمابه شدم 74شمارهٔ ۲۴۷: در دیده چو خار گشته خوابم چکنم 75شمارهٔ ۲۴۸: دلدار نشد به وصل یارم چکنم 76شمارهٔ ۲۴۹: رهبان کلیسیای دوران شده ام 77شمارهٔ ۲۵۰: رخت خود از اینسوی برون بربستم 78شمارهٔ ۲۵۱: کی باد ز شر تن اخسا برهیم 79شمارهٔ ۲۵۲: کو مرگ که مایه حیاتش گیرم 80شمارهٔ ۲۵۳: گفتم روم از عشق تو در معدن غم 81شمارهٔ ۲۵۴: گفتم به تو ای نورده روزن چشم 82شمارهٔ ۲۵۵: گاهی آتش از تف درون می سازم 83شمارهٔ ۲۵۶: ما سطح فلک قعر زمین می شمریم 84شمارهٔ ۲۵۷: مرغ چمن وصلم و چون اهرمنم 85شمارهٔ ۲۵۸: من علم گیاه حرم توحیدم 86شمارهٔ ۲۵۹: موسایم و در طور لقا می طلبم 87شمارهٔ ۲۶۰: مائیم که با فقر و فنا ساخته ایم 88شمارهٔ ۲۶۱: من خالق کن فکان ترا می دانم 89شمارهٔ ۲۶۲: نه در خور داغ تو جبینی دارم 90شمارهٔ ۲۶۳: یکباره بترک دار دنیاگفتم 91شمارهٔ ۲۶۴: دنیا نه به خاک نه به آبش میدان 92شمارهٔ ۲۶۵: آکنده به آتش دل بی حاصل من 93شمارهٔ ۲۶۶: آن نیستی اینکه نام داری انسان 94شمارهٔ ۲۶۷: ای زلف سیه کرده بلای دل من 95شمارهٔ ۲۶۸: ای کهتر فضل تو هزار افلاطون 96شمارهٔ ۲۶۹: ای وصل تو اختر مراد دل من 97شمارهٔ ۲۷۰: اکنون که شدی مه خرد برده من 98شمارهٔ ۲۷۱: ای زنگ غمت صیقل آئینه من 99شمارهٔ ۲۷۲: ای یاد تو سرمایه بیهوشی من 100شمارهٔ ۲۷۳: ای خون ز تو باده روان دل من 101شمارهٔ ۲۷۴: ای باد سلام من نومید رسان 102شمارهٔ ۲۷۵: ای خون دل از عشق تو در گردن من 103شمارهٔ ۲۷۶: ای وصل تو ناداشته پاس دل من 104شمارهٔ ۲۷۷: ای گلخن غم کرده سرای دل من 105شمارهٔ ۲۷۸: ای عشق تو فرخنده همای دل من 106شمارهٔ ۲۷۹: ای زلف تو جزیه گیر عود دل من 107شمارهٔ ۲۸۰: اشراق دل از غم بتان شاد مکن 108شمارهٔ ۲۸۱: ای ز آتش غم نهفته چاک دل من 109شمارهٔ ۲۸۲: ای عشق تو نور خانه سوز دل من 110شمارهٔ ۲۸۳: ای آتش تو مرهم داغ دل من 111شمارهٔ ۲۸۴: ای وهم تو از مزیفاتی بس کن 112شمارهٔ ۲۸۵: ای دیده عقل کلبه نقاشی کن 113شمارهٔ ۲۸۶: ای مرهم زخم اندرون دل من 114شمارهٔ ۲۸۷: این پند نگاهدار هموار ای تن 115شمارهٔ ۲۸۸: تا یافت شود مگر برای دل من 116شمارهٔ ۲۸۹: تا دور شدی ز چشم غمدیده من 117شمارهٔ ۲۹۰: تیغ از تو ولبیک نهانی از من 118شمارهٔ ۲۹۱: از جاهت صدرا گرفته باج از گردون 119شمارهٔ ۲۹۲: چندانکه نمود بیش کوشش دل من 120شمارهٔ ۲۹۳: چون جزر اصم گوش طبیب دوران 121شمارهٔ ۲۹۴: در سینه چودوزخ آتشی کردم من 122شمارهٔ ۲۹۵: شاها ز زمانه گم شد آسایش من 123شمارهٔ ۲۹۶: گر تیغ غمش ز جان کشد کینه من 124شمارهٔ ۲۹۷: می آمد دی بسان اقبال شهان 125شمارهٔ ۲۹۸: هر روز ز بهر دل بیحاصل من 126شمارهٔ ۲۹۹: یک چند دلافرامش از دنیا کن 127شمارهٔ ۳۰۰: یارب که بکوی خویش پابستم کن 128شمارهٔ ۳۰۱: یارب به که گویم اندرین دیر کهن 129شمارهٔ ۳۰۲: بر پهنه دهر خنگ بیداد مران 130شمارهٔ ۳۰۳: یک عمر اسیر درد پنهان بودن 131شمارهٔ ۳۰۴: یاد آور روی دوست را گل می دان 132شمارهٔ ۳۰۵: ای دوست منم ز جرم شرمنده تو 133شمارهٔ ۳۰۶: ای دیده زکات گیر نظاره تو 134شمارهٔ ۳۰۷: ای راحت سینه سینه رنجور از تو 135شمارهٔ ۳۰۸: ای صبح خجل ز روی فرخنده تو 136شمارهٔ ۳۰۹: جان چون تن و تن چو جان کند قدرت ت ...137شمارهٔ ۳۱۰: در بزم محبت امشب از دولت تو 138شمارهٔ ۳۱۱: شد غرفه به خون جگر آواره تو 139شمارهٔ ۳۱۲: کو عمر که داد عیش بستانم ازو 140شمارهٔ ۳۱۳: هرتن که سرشت بد بود محضر او 141شمارهٔ ۳۱۴: مستیم و خراب کنج میخانه تو 142شمارهٔ ۳۱۵: ای دل نشدی تا به ره عشق آگاه 143شمارهٔ ۳۱۶: در راه تو دیوانه شدن ما را به 144شمارهٔ ۳۱۷: ای سرو ز بالای تو پست افتاده 145شمارهٔ ۳۱۸: دل در غمت از دو کون برداشته به 146شمارهٔ ۳۱۹: جز راه صفا بهیچ ره پای منه 147شمارهٔ ۳۲۰: سر گشتگی دور زمان یعنی چه 148شمارهٔ ۳۲۱: ای عشق مگر مایه بود آمده ای 149شمارهٔ ۳۲۲: من کیستم از خویش به تنگ آمده ای 150شمارهٔ ۳۲۳: من کیستم ای شوخ دل از کف شده ای 151شمارهٔ ۳۲۴: ای تیره شب فراق آخر به سر آی 152شمارهٔ ۳۲۵: از گردش نه مدار غافل نشوی 153شمارهٔ ۳۲۶: اشراق تو هستی ثمر بید کنی 154شمارهٔ ۳۲۷: ای دل تا کی به هرزه تدبیر کنی 155شمارهٔ ۳۲۸: ای دل ز چه از علم وسیطی نکنی 156شمارهٔ ۳۲۹: ای دیده ز اشک بی متاعم نکنی 157شمارهٔ ۳۳۰: ای دیده دگر خرد تباهی نکنی 158شمارهٔ ۳۳۱: ای دیده به آتش آشنائی نکنی 159شمارهٔ ۳۳۲: ای دیده به روشنی چو اختر بادی 160شمارهٔ ۳۳۳: تا روز رخت شد چو شراب عنبی 161شمارهٔ ۳۳۴: تاراج متاع اختیارم کردی 162شمارهٔ ۳۳۵: دل پیش غمت جزیه برد غمناکی 163شمارهٔ ۳۳۶: در ده می لعل لاله گون صافی 164شمارهٔ ۳۳۷: عمری بگذشت از آنکه در خواب شبی 165شمارهٔ ۳۳۸: گرد دل من ز غم حصاری کردی 166شمارهٔ ۳۳۹: هستی بتو قائم است و موجود توئی 167شمارهٔ ۳۴۰: یکدم ز دل فکار بیرون نروی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ