به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرداماد

میردامادرباعی هاشمارهٔ ۱۳۸: در جام دل آن باده که دی دلبر کرد

670عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در جام دل آن باده که دی دلبر کرد

کز هوش روان و خردش ساغر کرد

یارب ز چه باده بود کاندیشه آن

فکرت به ضمیر عقل خاکستر کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۷: در عهد غمت دل چه جوانیها کرد 2شمارهٔ ۱۳۸: در جام دل آن باده که دی دلبر کرد 3شمارهٔ ۱۳۹: دی چرخ که از بقا مبادش امید 4شمارهٔ ۱۴۰: در غیر دلم غم تو مأوا نکند 5شمارهٔ ۱۴۱: در خنده چو بر لعل تو شکر چسبد 6شمارهٔ ۱۴۲: در گلشن ما سمن مغیلان آید 7شمارهٔ ۱۴۳: در دشت وجودم که فلک می پوید 8شمارهٔ ۱۴۴: در باغ ز عشق تو چمن می سوزد 9شمارهٔ ۱۴۵: در کعبه قل تعالو از مام که زاد 10شمارهٔ ۱۴۶: روزی دلم از غم تو بگسسته شود 11شمارهٔ ۱۴۷: زان پیش که خاک ما فلک کوزه کند 12شمارهٔ ۱۴۸: زان پیش که جان ز نور بی مایه شود 13شمارهٔ ۱۴۹: زین باده که دل زجام غیرت نوشید 14شمارهٔ ۱۵۰: زین شعله که دل چو جانش در بر گیرد 15شمارهٔ ۱۵۱: ز آنروز که از سستی بخت ناشاد 16شمارهٔ ۱۵۲: شب بر دل من دوره غم می بیزد 17شمارهٔ ۱۵۳: شد تن همه دل دلستان می آید 18شمارهٔ ۱۵۴: عقل از خبر وصل تو از هوش رود 19شمارهٔ ۱۵۵: عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند 20شمارهٔ ۱۵۶: کو عشق که باده سکونم ریزد 21شمارهٔ ۱۵۷: گفتی که فلان ز هجر ما چون باشد 22شمارهٔ ۱۵۸: کفتم که چو بخت هجر در خواب شود 23شمارهٔ ۱۵۹: گر بیخبری کز تو بدین دل چه رسید 24شمارهٔ ۱۶۰: گفتی شب هجرت از چه تب می زاید 25شمارهٔ ۱۶۱: گفتی شودت ز وصلم اقبال بلند 26شمارهٔ ۱۶۲: گر ابر نمی ز چشم من بردارد 27شمارهٔ ۱۶۳: مه پیش رخت به عذرخواهی آید 28شمارهٔ ۱۶۴: نتوان ز غم تودل به تدبیر برید 29شمارهٔ ۱۶۵: وقت آمده کاین جان و تنم پاک رود 30شمارهٔ ۱۶۶: هجران تو چون وصال جاوید شود 31شمارهٔ ۱۶۷: هرچند طریق خدمت ما بد بود 32شمارهٔ ۱۶۸: یا در چمن قدس وطن باید کرد 33شمارهٔ ۱۶۹: یکچند به کنج خلوتم جا دادند 34شمارهٔ ۱۷۰: یادم چو از آن عزم سفر می آید 35شمارهٔ ۱۷۱: جز یاد تو در سینه ما یاد مباد 36شمارهٔ ۱۷۲: آنکس که به یادت دل شیدا دارد 37شمارهٔ ۱۷۳: آن باده که آفتاب جام است بیار 38شمارهٔ ۱۷۴: از سور غم عشق توای ماه اگر 39شمارهٔ ۱۷۵: از شرم رخت چهره نهان دارد مهر 40شمارهٔ ۱۷۶: از عمر به تنگم چو خلافت ز . . .41شمارهٔ ۱۷۷: افتاد دلم درتک و پوئی دیگر 42شمارهٔ ۱۷۸: ای خدمت تو ز زندگانی خوشتر 43شمارهٔ ۱۷۹: ای درد تو جان عاشقان را افسر 44شمارهٔ ۱۸۰: ای دوست بیا و دل آواره ببر 45شمارهٔ ۱۸۱: ای مایه آرایش دکان هنر 46شمارهٔ ۱۸۲: ای مایه زیب زندگانی چو هنر 47شمارهٔ ۱۸۳: با عشق نشین دگر تو ای دل زنهار 48شمارهٔ ۱۸۴: در ساغر دل خون ز شراب اولیتر 49شمارهٔ ۱۸۵: آن جوهری جان که مرا عمر دراز 50شمارهٔ ۱۸۶: چون خواست مرا دور جهان شعبده باز 51شمارهٔ ۱۸۷: دل سیر نگردد از غم دوست چو آز 52شمارهٔ ۱۸۸: یاد شب وصل آن مه مهر افروز 53شمارهٔ ۱۸۹: بیروی تو آرام ندارم هرگز 54شمارهٔ ۱۹۰: ای سینه به آتش غم عشق بساز 55شمارهٔ ۱۹۱: ای دل به فراق یار بگداز و بسوز 56شمارهٔ ۱۹۲: در وصف تو خلق دو جهان از آغاز 57شمارهٔ ۱۹۳: ای داغ غم تو بر جبین ها که مپرس 58شمارهٔ ۱۹۴: ای ریخته خونها به زمین ها که مپرس 59شمارهٔ ۱۹۵: خواهم شود این زمانه را در نفیس 60شمارهٔ ۱۹۶: سوز غم عشق تو به دل ما را بس 61شمارهٔ ۱۹۷: آن نامه که درد ماش چون در درگوش 62شمارهٔ ۱۹۸: ای از تو سرای دل پر افغان و خروش 63شمارهٔ ۱۹۹: چون گرد بلا خاست ز میدان وداع 64شمارهٔ ۲۰۰: ای در ولایت ترا کعبه صدف 65شمارهٔ ۲۰۱: خورشید همی هراسد از روزن عشق 66شمارهٔ ۲۰۲: دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک 67شمارهٔ ۲۰۳: این کاخ هزار در که باشد صد رنگ 68شمارهٔ ۲۰۴: تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ 69شمارهٔ ۲۰۵: از حسن تو ای فارس میدان جمال 70شمارهٔ ۲۰۶: ای دست شکوه تو قوی از اقبال 71شمارهٔ ۲۰۷: بگذار که در عشق بفرساید دل 72شمارهٔ ۲۰۸: دی قاصد نامه ای که از منزل دل 73شمارهٔ ۲۰۹: یاد نمک صحبتت ای مهر گسل 74شمارهٔ ۲۱۰: یارب به حق محمد آن ختم رسل 75شمارهٔ ۲۱۱: اعیان جهان نیست پسند عاقل 76شمارهٔ ۲۱۲: گردید الف قامت ما آخر دال 77شمارهٔ ۲۱۳: آیند ملائک سحر از عرش عظیم 78شمارهٔ ۲۱۴: آئینه به کف حسن پرستی دیدم 79شمارهٔ ۲۱۵: از شوق تو شاها به جهان آمده ام 80شمارهٔ ۲۱۶: از صحبت خلق دیده بر دوخته ام 81شمارهٔ ۲۱۷: از عشق تو در سر هوسی داشته ام 82شمارهٔ ۲۱۸: از نور رخ تو چون بیارایم چشم 83شمارهٔ ۲۱۹: افتاده به روزگار کارم چکنم 84شمارهٔ ۲۲۰: امشب به غم تو با قضا کوشیدم 85شمارهٔ ۲۲۱: اشراق یکی راه فلک ساز کنم 86شمارهٔ ۲۲۲: ای آنکه بجز رهت رهی نسپارم 87شمارهٔ ۲۲۳: ای وقف غمت سراچه تنگ دلم 88شمارهٔ ۲۲۴: ای بیهشی عشق تو فرهنگ دلم 89شمارهٔ ۲۲۵: این چرخ کدوئیست کهن باده منم 90شمارهٔ ۲۲۶: ای جان من از عشق تو پیمانه غم 91شمارهٔ ۲۲۷: ای عشق تو کرده غارت ایمانم 92شمارهٔ ۲۲۸: ای در ته دریای گناهان شده گم 93شمارهٔ ۲۲۹: با آتش دل به عشق همخوابه شدم 94شمارهٔ ۲۳۰: با خون جگر ز شوق جانان گریم 95شمارهٔ ۲۳۱: با خوی تو لاف آشنائی چه زنم 96شمارهٔ ۲۳۲: بر تیر تو دیده گفتم آماج کنم 97شمارهٔ ۲۳۳: بالعل تو تنگ های شکر چکنم 98شمارهٔ ۲۳۴: تا با سر زلفت آشنائی دارم 99شمارهٔ ۲۳۵: تاعشق تو در گشود بر روی دلم 100شمارهٔ ۲۳۶: تا با غم دوست عهد صحبت بستم 101شمارهٔ ۲۳۷: تا عهد وصال گنج عشقت بستم 102شمارهٔ ۲۳۸: تانیت صحبت وصالت بستم 103شمارهٔ ۲۳۹: تسخیر ممالک معانی کردم 104شمارهٔ ۲۴۰: خون شد جگرم که غرق خون باد دلم 105شمارهٔ ۲۴۱: خاکستر گلخن عدم باد دلم 106شمارهٔ ۲۴۲: خواهم هدف تیر عتابت باشم 107شمارهٔ ۲۴۳: در گلشن ایجادم اگر خار توام 108شمارهٔ ۲۴۴: دل مخزن اسرار الهی کردم 109شمارهٔ ۲۴۵: در خانه عشق تا که من بنشستم 110شمارهٔ ۲۴۶: دی با یاری بسوی گرمابه شدم 111شمارهٔ ۲۴۷: در دیده چو خار گشته خوابم چکنم 112شمارهٔ ۲۴۸: دلدار نشد به وصل یارم چکنم 113شمارهٔ ۲۴۹: رهبان کلیسیای دوران شده ام 114شمارهٔ ۲۵۰: رخت خود از اینسوی برون بربستم 115شمارهٔ ۲۵۱: کی باد ز شر تن اخسا برهیم 116شمارهٔ ۲۵۲: کو مرگ که مایه حیاتش گیرم 117شمارهٔ ۲۵۳: گفتم روم از عشق تو در معدن غم 118شمارهٔ ۲۵۴: گفتم به تو ای نورده روزن چشم 119شمارهٔ ۲۵۵: گاهی آتش از تف درون می سازم 120شمارهٔ ۲۵۶: ما سطح فلک قعر زمین می شمریم 121شمارهٔ ۲۵۷: مرغ چمن وصلم و چون اهرمنم 122شمارهٔ ۲۵۸: من علم گیاه حرم توحیدم 123شمارهٔ ۲۵۹: موسایم و در طور لقا می طلبم 124شمارهٔ ۲۶۰: مائیم که با فقر و فنا ساخته ایم 125شمارهٔ ۲۶۱: من خالق کن فکان ترا می دانم 126شمارهٔ ۲۶۲: نه در خور داغ تو جبینی دارم 127شمارهٔ ۲۶۳: یکباره بترک دار دنیاگفتم 128شمارهٔ ۲۶۴: دنیا نه به خاک نه به آبش میدان 129شمارهٔ ۲۶۵: آکنده به آتش دل بی حاصل من 130شمارهٔ ۲۶۶: آن نیستی اینکه نام داری انسان 131شمارهٔ ۲۶۷: ای زلف سیه کرده بلای دل من 132شمارهٔ ۲۶۸: ای کهتر فضل تو هزار افلاطون 133شمارهٔ ۲۶۹: ای وصل تو اختر مراد دل من 134شمارهٔ ۲۷۰: اکنون که شدی مه خرد برده من 135شمارهٔ ۲۷۱: ای زنگ غمت صیقل آئینه من 136شمارهٔ ۲۷۲: ای یاد تو سرمایه بیهوشی من 137شمارهٔ ۲۷۳: ای خون ز تو باده روان دل من 138شمارهٔ ۲۷۴: ای باد سلام من نومید رسان 139شمارهٔ ۲۷۵: ای خون دل از عشق تو در گردن من 140شمارهٔ ۲۷۶: ای وصل تو ناداشته پاس دل من 141شمارهٔ ۲۷۷: ای گلخن غم کرده سرای دل من 142شمارهٔ ۲۷۸: ای عشق تو فرخنده همای دل من 143شمارهٔ ۲۷۹: ای زلف تو جزیه گیر عود دل من 144شمارهٔ ۲۸۰: اشراق دل از غم بتان شاد مکن 145شمارهٔ ۲۸۱: ای ز آتش غم نهفته چاک دل من 146شمارهٔ ۲۸۲: ای عشق تو نور خانه سوز دل من 147شمارهٔ ۲۸۳: ای آتش تو مرهم داغ دل من 148شمارهٔ ۲۸۴: ای وهم تو از مزیفاتی بس کن 149شمارهٔ ۲۸۵: ای دیده عقل کلبه نقاشی کن 150شمارهٔ ۲۸۶: ای مرهم زخم اندرون دل من 151شمارهٔ ۲۸۷: این پند نگاهدار هموار ای تن 152شمارهٔ ۲۸۸: تا یافت شود مگر برای دل من 153شمارهٔ ۲۸۹: تا دور شدی ز چشم غمدیده من 154شمارهٔ ۲۹۰: تیغ از تو ولبیک نهانی از من 155شمارهٔ ۲۹۱: از جاهت صدرا گرفته باج از گردون 156شمارهٔ ۲۹۲: چندانکه نمود بیش کوشش دل من 157شمارهٔ ۲۹۳: چون جزر اصم گوش طبیب دوران 158شمارهٔ ۲۹۴: در سینه چودوزخ آتشی کردم من 159شمارهٔ ۲۹۵: شاها ز زمانه گم شد آسایش من 160شمارهٔ ۲۹۶: گر تیغ غمش ز جان کشد کینه من 161شمارهٔ ۲۹۷: می آمد دی بسان اقبال شهان 162شمارهٔ ۲۹۸: هر روز ز بهر دل بیحاصل من 163شمارهٔ ۲۹۹: یک چند دلافرامش از دنیا کن 164شمارهٔ ۳۰۰: یارب که بکوی خویش پابستم کن 165شمارهٔ ۳۰۱: یارب به که گویم اندرین دیر کهن 166شمارهٔ ۳۰۲: بر پهنه دهر خنگ بیداد مران 167شمارهٔ ۳۰۳: یک عمر اسیر درد پنهان بودن 168شمارهٔ ۳۰۴: یاد آور روی دوست را گل می دان 169شمارهٔ ۳۰۵: ای دوست منم ز جرم شرمنده تو 170شمارهٔ ۳۰۶: ای دیده زکات گیر نظاره تو 171شمارهٔ ۳۰۷: ای راحت سینه سینه رنجور از تو 172شمارهٔ ۳۰۸: ای صبح خجل ز روی فرخنده تو 173شمارهٔ ۳۰۹: جان چون تن و تن چو جان کند قدرت ت ...174شمارهٔ ۳۱۰: در بزم محبت امشب از دولت تو 175شمارهٔ ۳۱۱: شد غرفه به خون جگر آواره تو 176شمارهٔ ۳۱۲: کو عمر که داد عیش بستانم ازو 177شمارهٔ ۳۱۳: هرتن که سرشت بد بود محضر او 178شمارهٔ ۳۱۴: مستیم و خراب کنج میخانه تو 179شمارهٔ ۳۱۵: ای دل نشدی تا به ره عشق آگاه 180شمارهٔ ۳۱۶: در راه تو دیوانه شدن ما را به 181شمارهٔ ۳۱۷: ای سرو ز بالای تو پست افتاده 182شمارهٔ ۳۱۸: دل در غمت از دو کون برداشته به 183شمارهٔ ۳۱۹: جز راه صفا بهیچ ره پای منه 184شمارهٔ ۳۲۰: سر گشتگی دور زمان یعنی چه 185شمارهٔ ۳۲۱: ای عشق مگر مایه بود آمده ای 186شمارهٔ ۳۲۲: من کیستم از خویش به تنگ آمده ای 187شمارهٔ ۳۲۳: من کیستم ای شوخ دل از کف شده ای 188شمارهٔ ۳۲۴: ای تیره شب فراق آخر به سر آی 189شمارهٔ ۳۲۵: از گردش نه مدار غافل نشوی 190شمارهٔ ۳۲۶: اشراق تو هستی ثمر بید کنی 191شمارهٔ ۳۲۷: ای دل تا کی به هرزه تدبیر کنی 192شمارهٔ ۳۲۸: ای دل ز چه از علم وسیطی نکنی 193شمارهٔ ۳۲۹: ای دیده ز اشک بی متاعم نکنی 194شمارهٔ ۳۳۰: ای دیده دگر خرد تباهی نکنی 195شمارهٔ ۳۳۱: ای دیده به آتش آشنائی نکنی 196شمارهٔ ۳۳۲: ای دیده به روشنی چو اختر بادی 197شمارهٔ ۳۳۳: تا روز رخت شد چو شراب عنبی 198شمارهٔ ۳۳۴: تاراج متاع اختیارم کردی 199شمارهٔ ۳۳۵: دل پیش غمت جزیه برد غمناکی 200شمارهٔ ۳۳۶: در ده می لعل لاله گون صافی 201شمارهٔ ۳۳۷: عمری بگذشت از آنکه در خواب شبی 202شمارهٔ ۳۳۸: گرد دل من ز غم حصاری کردی 203شمارهٔ ۳۳۹: هستی بتو قائم است و موجود توئی 204شمارهٔ ۳۴۰: یکدم ز دل فکار بیرون نروی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ